Φασούλι το φασούλι η μείωση του ελληνικού χρέους

Στο κεντρικό άρθρο της «Α» με το οποίο υποδεχτήκαμε το 2024 γράφαμε μεταξύ άλλων πόσο κομβικής σημασίας ζήτημα είναι να εκμεταλλευτεί η Ελλάδα την οκταετία 2024-2032 προκειμένου εξυπηρετηθεί μεσοπρόθεσμα το δημόσιο χρέος δίχως να χρειαστεί να σφιχτεί το ζωνάρι της λιτότητας, πολλώ δε μάλλον για να αποφευχθεί η επανάληψη του μνημονιακού εφιάλτη.

Το γιατί είναι τόσο σημαντική αυτή η περίοδος εξηγείται από το γεγονός ότι μέχρι το 2032 στην Ελλάδα έχει… τράτο να μην καταβάλει τα ύψους 250 δισ. ευρώ τοκοχρεολύσια για την αποπληρωμή του χρέους της που πρακτικά σημαίνει πως θα πρέπει να επιτυγχάνονται πρωτογενή πλεονάσματα που θα υπερκαλύπτουν τους τόκους του δημοσίου χρέους ώστε όταν φτάσει η χώρα στο dead line του 2032 να έχει χρηματοδοτικές ανάγκες περίπου ισόποσες με τις σημερινές. Ένα πρώτο καλό βήμα αυτής της «must win» συνθήκης είναι η είδηση που έρχεται από την Eurostat και σύμφωνα με την οποία η Ελλάδα μείωσε για ακόμη ένα τρίμηνο το ποσοστό χρέους προς ΑΕΠ, με τη χώρα μας να βρίσκεται μάλιστα στην πρώτη θέση της σχετικής κατάταξης συγκριτικά με τα υπόλοιπα κράτη της Ε.Ε. Πάντως, το ελληνικό χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ εξακολουθεί να είναι το υψηλότερο στην Ε.Ε. καθώς στο τελευταίο τρίμηνο της χρονιάς που πέρασε διαμορφώθηκε στο 165,5%, προσεγγίζοντας σχετικά αυτό της Ιταλίας (με 140,6%) αλλά απέχοντας αρκετά από τη Γαλλία (111,9% του ΑΕΠ), την Ισπανία (109,8%) και το Βέλγιο (108%). Σε απόλυτους αριθμούς το χρέος της γενικής κυβέρνησης στην Ελλάδα, διαμορφώθηκε το γ’ τρίμηνο ‘23 στα 360,171 δισ. ευρώ.