Γάμος ομόφυλων ζευγαριών: Μεγάλο το ρίσκο από τον Μητσοτάκη

Τα παλαιότερα χρόνια, όταν υπήρχαν αλάνες, στα ποδοσφαιρικά ματς των πιτσιρικάδων αν μία ομάδα ήταν πιο ισχυρή από την άλλη χάριζε γκολ στην πιο αδύνατη για να γίνει πιο ενδιαφέρον το παιχνίδι. Κι επειδή υπήρχε η διαφορά συνήθως οι πιο ισχυροί χάριζαν τόσα γκολ, ώστε να ανατρέψουν την κατάσταση και να βγουν στο τέλος νικητές.

Του Μιχάλη Κωτσάκου

Κάτι τέτοιο ισχύει και στο ελληνικό πολιτικό σκηνικό, όπως διαμορφώθηκε στις δύο εκλογικές μονομαχίες Μαΐου και Ιουνίου. Η Νέα Δημοκρατία έχει την πολυτέλεια να χαρίζει και κάποια γκολ στην αντιπολίτευση, λόγω της χαώδους διαφοράς, τόσο στα εκλογικά αποτελέσματα, όσο και στα δημοσκοπικά ευρήματα.

Και με βάση αυτή την διαφορά ο Κυριάκος Μητσοτάκης αποφάσισε να πάρει μία απόφαση υψηλού πολιτικού ρίσκου. Η εμμονική, όπως έχει τονιστεί από πολιτικούς παρατηρητές, απόφαση του πρωθυπουργού για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών και την τεκνοθεσία είναι πολύ πιθανό να τραυματίσει το κυβερνών κόμμα. Διότι το τρυκ που πρότεινε στους διαφωνούντες βουλευτές να απέχουν – το λεγόμενο ρεπό – την ημέρα της ψηφοφορίας μπορεί να μειώσει τις αρνητικές ψήφους, αλλά η εικόνα της Βουλής με άδεια έδρανα του κυβερνώντος κόμματος, και παρόντες αρκετούς που θα καταψηφίσουν το νομοσχέδιο θα στιγματίσει την κυβέρνηση Μητσοτάκη.

Όλοι κατανοούμε, ότι επί της ουσίας η κυβέρνηση πλέον θα προσδοκά στην ψήφο του ΣΥΡΙΖΑ, του ΠΑΣΟΚ, της Νέα Αριστερά, της Πλεύση Ελευθερίας και του ΚΚΕ για να γίνει η κυβερνητική πρόταση για να γίνει νόμος του κράτους. Και πέραν των όσων λέγονται από το Μαξίμου για εργαλειοποίηση από την αντιπολίτευση ενός σοβαρού ζητήματος δικαιωμάτων, δεν είναι απίθανο να βρεθούμε μπροστά σε ένα πρωτοφανές φαινόμενο για τη Νέα Δημοκρατία, παράγοντες του Μαξίμου να μετρούν τα κουκιά της αντιπολίτευσης εάν κάποιοι βουλευτές από ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ κ.α. αποφασίσουν είτε να απέχουν, είτε να καταψηφίσουν την κυβερνητική πρόταση. Και στο τέλος της ημέρας οι περισσότεροι θα θυμούνται ότι ακριβώς έγινε και με την ψήφιση του Συμφώνου Συμβίωσης των ομόφυλων τον Δεκέμβριο του 2015.

Τότε που ο ΣΥΡΙΖΑ έφερε το συγκεκριμένο νομοσχέδιο, αλλά επειδή οι ΑΝΕΛ είπαν «όχι» ο κ. Τσίπρας και οι συνεργάτες του και παρακαλούσαν τα κόμματα της αντιπολίτευσης να υπερψηφίσουν το νομοσχέδιο. Το οποίο τελικά πέρασε χάρη στις ψήφους 19 βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας (μεταξύ των οποίων και του Κυριάκου Μητσοτάκη), του ΠΑΣΟΚ, του Ποταμιού και της Ένωσης Κεντρώων.

Και τι θυμάται η κοινωνία από το Σύμφωνο Συμβίωσης; Ότι ο Τσίπρας δεν είχε τη δύναμη να το περάσει αν και διέθετε κοινοβουλευτική πλειοψηφία. Κάτι τέτοιο θα συμβεί και τώρα. Η διαφορά ήταν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ το 2015 είχε κοινοβουλευτική πλειοψηφία με 155 βουλευτές (λόγω της σύμπραξης με τους ΑΝΕΛ), όμως απέναντι του είχε ένα ισχυρό κόμμα τη Νέα Δημοκρατία με δύναμη 75 βουλευτών. Τουναντίον η τωρινή κυβερνητική πλειοψηφία της Νέας Δημοκρατίας είναι με 158 βουλευτές, όμως απέναντι της έχει μία αδύναμη αξιωματική αντιπολίτευση και μία κατακερματισμένη κεντροαριστερά.

Ποιοι διαφωνούν

Ήδη ο υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ και διευθυντής της Γενικής Γραμματείας του Πρωθυπουργού, Γιάννης Μπρατάκος και η νέα γραμματέας της Πολιτικής Επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας, Μαρία Συρεγγέλα, αναλαμβάνουν την υποχρέωση να ασκήσουν πιέσεις -το κοινώς λεγόμενο μασάζ- στους διαφωνούντες. Ο βασικός στόχος τους βέβαια δεν είναι να τους πείσουν ώστε να ψηφίσουν θετικά το νομοσχέδιο που θα καταθέσει η κυβέρνηση, αλλά να μην καταψηφίσουν και να προτιμήσουν την αποχή. Μία λύση που προσέφερε σε όλους τους διαφωνούντες ο Κυριάκος Μητσοτάκης με τη συνέντευξη που παραχώρησε στην ΕΡΤ την Τετάρτη.

Οι διαφωνούντες βουλευτές της Ν.Δ. δεν μπορούν να χαρακτηριστούν αμελητέα ποσότητα, όπως έλεγαν κάποιοι στο Μαξίμου. Από έρευνα που έκανε ο Σταύρος Παπασταύρου είναι αρκετοί. Και δεν μιλάμε μόνο για όσους έχουν μιλήσει δημόσια εκφράζοντας τη διαφωνία τους. Είναι αρκετοί και κάποιοι κάνουν λόγο για τουλάχιστον 50 – 70 βουλευτές. Από τα κόμματα της αντιπολίτευσης τους διαφωνούντες τους ανεβάζουν στους 70.

Το μεγάλο πρόβλημα είναι με τους υπουργούς. Εκεί ο πρώτος που έχει ξεκαθαρίσει αρκετό καιρό σχετικά με τις προθέσεις του είναι ο υπουργός Επικρατείας, Μάκης Βορίδης. Ένα υπουργός σε κομβική θέση, καθώς έχει αναλάβει όλες τις αντιπαραθέσεις με τους αρχηγούς της αντιπολίτευσης. Όμως δεν είναι ο μόνος. Υπάρχουν και άλλα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου, τα οποία έχουν εκφράσει τη διαφωνία τους.

Στην ρότα Βορίδη κινούνται οι Γιάννης Κεφαλογιάννης (υφυπουργός Εθνικής Άμυνας), Μαρία Κεφάλα (υφυπουργός Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας), Σταύρος Κελέτσης (υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων), Διονύσης Σταμενίτης (υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων). Ξεχωριστή περίπτωση μοιάζει να είναι ο υφυπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης Κώστας Κυρανάκης, ο οποίος μιλώντας το πρωί της Παρασκευής στον τηλεοπτικό σταθμό Open ξεκαθάρισε πως είναι μεν θετικός «αν το νομοσχέδιο έρθει με αυτά που είπε ο πρωθυπουργός», υπό την προϋπόθεση όμως ότι δεν θα υπάρχουν διατάξεις που θα επιτρέπουν την τεκνοθεσία σε ομόφυλα ζευγάρια.

Από τη λίστα με τους «αντιρρησίες» υπουργούς και υφυπουργούς βγήκε ο υφυπουργός Υγείας Δημήτρης Βαρτζόπουλος, ο οποίος την Πέμπτη δήλωσε ότι πείστηκε(!) από τη συνέντευξη του πρωθυπουργού –άραγε με ποιο επιχείρημά του που εμείς δεν αντιληφθήκαμε;– και θα ψηφίσει υπέρ του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών και υπέρ της τεκνοθεσίας μέσω υιοθεσίας.

Αρμόδιες κυβερνητικές πηγές έλεγαν ότι τα μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου οφείλουν να στηρίζουν τις κυβερνητικές αποφάσεις, καθώς και οι υφυπουργοί μετέχουν στις συνεδριάσεις του ανώτατου κυβερνητικού οργάνου. Μόνο που στην συγκεκριμένη συνεδρίαση δεν ζητήθηκε από τον πρωθυπουργό η γνώμη κανενός βουλευτή για το θέμα απλά ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε την απόφασή του.

Πρακτικά, η διατύπωση του κ. Μητσοτάκη συνιστά μια έμμεση επιβολή πειθαρχίας στα κυβερνητικά στελέχη, αν και μένει να φανεί τι θα ισχύσει εν τέλει ειδικά για τους υφυπουργούς, καθώς πολλά θα κριθούν από τον τρόπο που θα τοποθετηθεί κάθε κυβερνητικό στέλεχος στη δημόσια συζήτηση. Εκ των πραγμάτων, πάντως, σε πιο δύσκολη θέση είναι ο υπουργός Επικρατείας Μάκης Βορίδης, μετέχων τακτικά του πρωινού καφέ, ο οποίος έχει σε όλους τους τόνους πει ότι δεν συμφωνεί αξιακά με το θέμα. Από την άλλη, το Μέγαρο Μαξίμου δεν απαντά σε αυτή τη φάση ως προς το τι θα σημαίνει μια καταψήφιση, ή μια απουσία υπουργού ή υφυπουργού, επιλέγοντας να εστιάσει σε αυτή τη φάση στην ουσία του νομοθετήματος που θα έρθει το επόμενο διάστημα και στην επεξήγηση των βασικών παραμέτρων του.

Στο Μέγαρο Μαξίμου, πάντως, εκτιμούν ότι αρκετοί θα μεταπειστούν στην πορεία, εφόσον το θέμα επεξηγηθεί περαιτέρω και οι βουλευτές οπλιστούν και με επιχειρήματα για να απαντούν στις ερωτήσεις που δέχονται στις εκλογικές τους περιφέρειες.

Οι βουλευτές

Φυσικά από το Μαξίμου κοιτάζουν και προς την Κοινοβουλευτική Ομάδα. Εκεί είναι βέβαιο ότι θα καταψηφίσει την ρύθμιση ο Αντώνης Σαμαράς. Ο πρώην πρωθυπουργός έχει εκφράσει πολλάκις τη διαφωνία του με την συγκεκριμένη ρύθμιση κι επειδή πάντα λαμβάνει ξεκάθαρες θέσεις είναι σίγουρο ότι την ημέρα της ψηφοφορίας θα είναι στο Κοινοβούλιο και θα την καταψηφίσει, όπως έκανε και με την άδεια εργασίας στους παράτυπους μετανάστες.

Από εκεί και πέρα και ο Θάνος Πλεύρης (κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Ν.Δ.) βρίσκεται στην ίδια ρότα. Δηλαδή να καταψηφίσει την ρύθμιση, διότι όπως έχει πεις στις τελευταίες του τηλεοπτικές συνεντεύξεις η στάση του είναι αξιακή. Ενστάσεις για το θέμα της τεκνοθεσίας από τα ομόφυλα ζευγάρια έχουν εκφράσει επίσης βουλευτές του κόμματος, όπως οι Κώστας Καραγκούνης, Ανδρέας Κατσανιώτης, Μακάριος Λαζαρίδης, Νότης Μηταράκης, Μάξιμος Χαρακόπουλος, Μίλτος Χρυσομάλλης, Άννα Καραμανλή, Βασίλης Γιόγιακας. Υπάρχουν, τέλος, και άλλοι βουλευτές κυρίως από την περιφέρεια που δίχως να έχουν πάρει θέση στον δημόσιο διάλογο διατυπώνουν τον προβληματισμό τους, ενώ στα παραπάνω ονόματα θα πρέπει δυνητικά να αθροιστούν και εκείνα των «γαλάζιων» βουλευτών που το 2015 –μαζί με τους προαναφερθέντες– είχαν καταψηφίσει το νομοσχέδιο για το σύμφωνο συμβίωσης. Αυτοί είναι οι Κώστας Βλάσης, Γιώργος Βλάχος, Δημήτρης Κυριαζίδης, Μανώλης Κόνσολας, Τάσος Δημοσχάκης, Απόστολος Βεσυρόπουλος, Θανάσης Μπούρας, Γιώργος Γεωργαντάς, Μαρία Αντωνίου, Θανάσης Δαβάκης, Χρήστος Κέλλας, Χαράλαμπος Αθανασίου, Θανάσης Καββαδάς, Χρήστος Μπουκώρος, Γιώργος Καρασμάνης και Φωτεινή Αραμπατζή.

Το ιδανικό, βεβαίως, για το Μαξίμου θα ήταν να μην καταγραφούν τόσα «ΟΧΙ», αλλά μόνο απουσίες. Όμως από την άλλη πλευρά οι περισσότεροι από τους διαφωνούντες δείχνουν αποφασισμένοι να καταψηφίσουν τη ρύθμιση για αξιακούς λόγους. Μάλιστα η Άννα Καραμανλή την Τετάρτη το πρωί στον ΣΚΑΪ δήλωσε πως «ακόμη και εάν επιβληθεί κομματική πειθαρχία θα καταψηφίσω τη νομοθετική ρύθμιση ακόμη κι ένα τεθώ εκτός Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Νέας Δημοκρατίας». Τώρα που δεν θα υπάρξουν πειθαρχικά μέτρα είναι πολύ πιθανό πλέον ελεύθερα να εκφράσουν τη βούλησή τους. Κι αυτό θέλει να αποφύγει το Μαξίμου, το οποίο από τη στιγμή που δεν θα μπορέσει να πείσει τους διαφωνούντες θα προσπαθήσει να τους ωθήσει στο… ρεπό.

 Οι υπερασπιστές και το «φροντιστήριο»

Εισηγητής του νομοσχεδίου για τον γάμο ομόφυλων ζευγαριών θα είναι ο υπουργός Επικρατείας Άκης Σκέρτσος, οποίος θα είναι μάλιστα και ο επικεφαλής του ενημερωτικού «φροντιστηρίου» που θα διοργανώσει η Ν.Δ. για τα μέλη της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της το διήμερο 15 και 16 Ιανουαρίου στα κεντρικά γραφεία της Ν.Δ. στην οδό Πειραιώς.

Εκεί, ο υπουργός Επικρατείας, παρουσία των δύο αντιπροέδρων της Ν.Δ. Άδωνι Γεωργιάδη και Κωστή Χατζηδάκη, του κυβερνητικού εκπροσώπου Παύλου Μαρινάκη και της γραμματέως του κυβερνόντος κόμματος, Μαρίας Συραγγέλα, θα επιχειρήσει να φωτίσει το ακριβές περιεχόμενο της νομοθετικής πρωτοβουλίας προκειμένου όπως είναι ο στόχος να πειστούν οι… άπιστοι Θωμάδες.

Στο σημείο αυτό αξίζει να σημειωθεί ότι είναι η πρώτη φορά που επί εποχής Κυριάκου Μητσοτάκη στη Ν.Δ. εφαρμόζεται μία τέτοια πρακτική πολιτικού μασάζ- πειθούς της Κ.Ο. του κόμματος. Είναι, μάλιστα, χαρακτηριστικό ότι σε 54 μήνες διακυβέρνησης της χώρας από τη Νέα Δημοκρατία και με δεκάδες νομοσχέδια να έχουν έρθει προς ψήφιση το ίδιο διάστημα στη Βουλή, μόλις δύο φορές ο πρωθυπουργός απαίτησε να επιδειχθεί κομματική πειθαρχία.

Η πρώτη φορά ήταν το 2020 όταν ο πρωθυπουργός αποφάσισε ότι θα ετίθετο αυτομάτως εκτός κοινοβουλευτικής ομάδας της Ν.Δ. όποιος βουλευτής δεν ψήφιζε την τροπολογία του υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού που μετέτρεπε την ποινή υποβιβασμού των ποδοσφαιρικών ομάδων του ΠΑΟΚ και της Ξάνθης σε αφαίρεση βαθμών.

Η δεύτερη φορά ήταν μόλις προ μηνός, τον Δεκέμβριο του 2023, όταν στους κυβερνητικούς βουλευτές επιβλήθηκε κομματική πειθαρχία –πλην Σαμαρά– αναφορικά με την ψήφιση της τροπολογίας του υπουργείου Μετανάστευσης για την χορήγηση άδειας παραμονής για εργασία σε μετανάστες.

Με αυτό κατά νου, είναι απολύτως εύλογο να αναρωτηθεί κάποιος όχι γιατί το Μαξίμου δεν επιβάλει κομματική πειθαρχία και στο νομοσχέδιο για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών, αλλά γιατί η ηγεσία του κόμματος δεν σκέφτηκε να κάνει αντίστοιχα «σεμινάρια» στους βουλευτές για τις δύο προαναφερθείσες περιπτώσεις. Δεν άξιζε, δηλαδή, να ενημερωθούν οι βουλευτές τι θα εγκυμονούσε για τον ευρύτερο κοινωνικό ιστό ο ενδεχόμενος υποβιβασμός δύο λαοφιλών ομάδων; Ή μήπως δεν ήταν υποχρέωση των βουλευτών –και δικαίωμα των πολιτών– να ενημερωθούν για το τι σημαίνει άμεσα και μακροπρόθεσμα η νομιμοποίηση 30.000 παράτυπων μεταναστών σε μία χώρα που έχει ακόμη υψηλή ανεργία και έντονο δημογραφικό πρόβλημα;

Φαίνεται θα πρόκειται για ψιλά γράμματα, γι΄ αυτό και στην παρούσα φάση κρίθηκε αναγκαίο η αλλαγή στρατηγικής.

Σε κάθε περίπτωση κι ανεξαρτήτως «φροντιστηρίου» την επικοινωνία με τους βουλευτές έχουν αναλάβει ο υπουργός Επικρατείας Σταύρος Παπασταύρου, ο υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ Γιάννης Μπρατάκος, αλλά και η γραμματέας της Πολιτικής Επιτροπής της Ν.Δ. Μαρία Συρεγγέλα. Μπροστά θα βγουν επίσης πρόσωπα από την νεότερη γενιά και ειδικότερα μέλη της κυβέρνησης όπως η Σοφία Ζαχαράκη, η Δόμνα Μιχαηλίδου, η Ιωάννα Λυτρίβη, αλλά και βουλευτές όπως ο Γιώργος Σταμάτης και η Νεφέλη Χατζηιωαννίδου. Επίσης η Ντόρα Μπακογιάννη έχει τοποθετηθεί υπέρ της σχετικής διάταξης, αλλά και βουλευτές όπως για παράδειγμα ο Ιάσωνας Φωτήλας και η Άννα Ευθυμίου.

Το αν όλα αυτά θα πιάσουν τόπο «θα φανεί στο χειροκρότημα», εν προκειμένω την ημέρα της ψηφοφορίας. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η πρόσφατη δήλωση του Άκη Σκέρτσου ότι με το επίμαχο νομοσχέδιο η κυβέρνησης επιδιώκει να ενώσει και όχι να διχάσει αποδεικνύεται κενό γράμμα καθώς ο διχασμός έχει ήδη επισυμβεί.

Πώς θα μαζευτεί το αυτογκόλ; Στην κυβέρνηση πιστεύουν ότι την παρτίδα μπορεί να σώσει το «γκελ» που κάνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης στη κοινή γνώμη. Αυτός είναι και ο λόγος που η κυβερνητική επιχειρηματολογία θα «πατήσει» στα όσα είπε ο πρωθυπουργός στην συνέντευξη του στην ΕΡΤ, όταν υπογράμμισε πως «από τη στιγμή που ένας άνδρας έχει το δικαίωμα να υιοθετεί κατά μόνος από το 1946, στην πραγματικότητα αποτελεί κενό νόμου να μην αναγνωρίζεται αυτό το παιδί στο πλαίσιο ενός ζευγαριού». Και γι’ αυτό, όπως θα υποστηρίζεται, το σύμφωνο συμβίωσης που έχει νομοθετηθεί από το 2015 δεν είναι αρκετό.

Όμως, αντί να συμπληρώσει και να κατοχυρώσει νομικά αυτό το δικαίωμα καταφεύγει στην λύση του γάμου χωρίς να αναρωτηθεί ή παρακάμπτοντας τα πρότυπα που θα αποκτήσει ένα παιδί 2 έως 5 χρονών από την συγκατοίκηση με δύο άντρες ή δύο γυναίκες όταν η κανονικότητα που θα αντικρίζει στις πρώτες τάξεις του Δημοτικού θα είναι τελείως διαφορετική. Επίσης από το Μαξίμου θα τονιστεί κατά κόρον τα όσα είπε ο πρωθυπουργός για το ζήτημα της παρένθετης μητέρας όπου ξεκαθάρισε ότι «λέμε ναι στον γάμο, αλλά όχι στην παρένθετη μητέρα. Δεν θα μπορεί ένας άνδρας μόνος του να αποκτήσει παιδί με παρένθετη μητέρα. Δεν θα γίνουμε πειραματικό εργαστήρι στην Ελλάδα, το νομοσχέδιο δεν θα έχει “γονέα 1” και “γονέα 2”».

Μπάζει… νερά το αφήγημα

Είναι, εν ολίγοις, ξεκάθαρο ότι η κυβέρνηση και ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα προσπαθήσουν όλο το προσεχές διάστημα να πατήσουν στο… συμπονετικό θυμικό του ακροατηρίου τους –βουλευτικού και κοινωνικού– είτε υπερασπιζόμενοι τα δικαιώματα των εμπλεκόμενων παιδιών είτε δεσμευόμενοι ότι η χώρα μας δεν θα γίνει «πεδίο βολής» που θα ασκηθούν νεωτερίστικες κουλτούρες άλλων λαών.

Άλλο τόσο ξεκάθαρο είναι όμως ότι η επιχειρηματολογία του πρωθυπουργού, τουλάχιστον όπως αυτή εκφράστηκε στη συνέντευξή του στην ΕΡΤ, είναι κατώτερη και των περιστάσεων και των προσδοκιών που έχουν οι ψηφοφόροι από τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Κι αυτό διότι το αφήγημα μπάζει… νερά από διαφορά σημεία του. Για παράδειγμα είναι άκαιρο αν όχι πονηρό το σπαραξικάρδιο α-λα Μάρθα Βούρτση επιχείρημα «τι θα γίνει το καημένο το παιδί ενός ομόφυλου ζευγαριού αν πεθάνει ο ένας εκ των δύο συντρόφων» για να δικαιολογηθεί η νομοθέτηση του γάμου ομόφυλων ζευγαριών, όταν μία συμπληρωματική διάταξη στον ισχύοντα νόμο που καθορίζει τα του συμφώνου ελεύθερης συμβίωσης θα διόρθωνε τυχόν ανορθογραφίες ή παραλήψεις.

Χωρίς βάση λογικής είναι, εξάλλου, το κυβερνητικό επιχείρημα ότι το επικείμενο νομοσχέδιο διατηρεί την απαγόρευση στους παντρεμένους ομόφυλους άντρες να αποκτήσουν παιδί μέσω παρένθετης μητέρας, όταν η καινούργια νομοθετική πρόνοια θα επιτρέπει σε ένα παντρεμένο ζευγάρι ομόφυλων να υιοθετήσει ένα παιδί με ακριβώς τον ίδιο τρόπο και όρους που ισχύουν και για παντρεμένους ετερόφυλους.

Αν οι νομοπαρασκευαστές στο Μέγαρο Μαξίμου και στην οδό Πειραιώς θεωρούν ότι η παραπάνω διάτρητη επιχειρηματολογία μπορεί να πείσει ακόμη τους διαφωνούντες ίσως θα ήταν πιο έντιμο πολιτικά να παραδεχτούν ανοιχτά αυτό που είπε ο ίδιος ο πρόεδρος της παράταξης στη συνέντευξή του στην ΕΡΤ. Ότι δηλαδή στα χρόνια της οκταετούς ως τώρα ηγεσίας του το κόμμα έστριψε κεντροδεξιά, έγινε πιο «προοδευτικό» και «συμπεριληπτικό» που σημαίνει ότι χωράει όλες τις φυλές και όλα τα… φύλλα, όπως κι αν αυτά αυτοπροσδιορίζονται κατά τα νέα ήθη και έθιμα της «πολιτισμένης» Ευρώπης.

Εξ ου, πιθανότατα, και οι επικλήσεις ότι ο πολιτικός γάμος των ομόφυλων ζευγαριών ήδη έχει θεσπιστεί σε άλλες 15 χώρες της Ε.Ε. και γενικά σε 20 χώρες της ευρωπαϊκής ηπείρου. Όσο για την τεκνοθεσία, επιτρέπεται σε 16 χώρες της Ε.Ε. και σε 22 της Ευρώπης.

Χαρακτηριστικά παραδείγματα χωρών, όπου επιτρέπονται και ο πολιτικός γάμος και η τεκνοθεσία είναι η Αυστρία, το Βέλγιο, η Γαλλία, η Γερμανία, η Γαλλία, η Εσθονία, η Ισπανία, η Ιρλανδία, το Λουξεμβούργο, η Μάλτα, η Ολλανδία, η Πορτογαλία, η Σλοβενία, η Σουηδία και η Φινλανδία. Στην Κροατία επιτρέπεται η τεκνοθεσία και όχι ο γάμος, ενώ το διπλό πλαίσιο ισχύει ακόμα σε χώρες, όπως το Ηνωμένο Βασίλειο, η Ελβετία, η Ισλανδία και η Νορβηγία, ενώ κάποιες χώρες, όπως το Ισραήλ, το Λίχτενσταϊν και το Σαν Μαρίνο επιτρέπουν την τεκνοθεσία, αλλά όχι τον γάμο.

Τα παραπάνω βεβαίως δεν αποτελούν στοιχεία της κουλτούρας μας, ούτε πρέπει να συμμορφωθούμε βίαια με την κουλτούρα άλλων κρατών γιατί τότε θα πρέπει και εμείς να επιτρέπουμε την πώληση ναρκωτικών στους δρόμους όπως σήμερα γίνεται στην Ολλανδία και σε κάποια άλλα κράτη που μας αναφέρονται ως παράδειγμα.

Τον Φεβρουάριο

Το νομοσχέδιο αναμένεται να κατατεθεί προς ψήφιση στη Βουλή μέσα στον Φεβρουάριο θα έχει 13 συνοπτικά άρθρα και θα λύνει πολλά νομικά προβλήματα που είχαν μέχρι τώρα τα ομόφυλα ζευγάρια, τα οποία είχαν παντρευτεί σε άλλες χώρες και εδώ δεν αναγνωρίζονταν τα δικαιώματα που απέρρεαν από τον γάμο. Εδώ πρέπει να τονιστεί ότι ενόψει ευρωεκλογών με την μισή Ελλάδα να διαφωνεί με το νομοσχέδιο δεν φαίνεται και πολύ λογικό το νομοσχέδιο να έρθει προς ψήφιση πριν από τις ευρωεκλογές.

Με το νομοσχέδιο λοιπόν για πρώτη φορά στην Ελλάδα νομοθετείται η ισότητα στο γάμο και η απαλοιφή οποιασδήποτε διάκρισης ανάλογα με τον σεξουαλικό προσανατολισμό στο ζήτημα της σύναψης μιας σχέσης γάμου. Το νομοσχέδιο θα δίνει επίσης τα ίδια δικαιώματα στα παιδιά των ομόφυλων ζευγαριών, είτε αν αυτά προέκυψαν από υιοθεσία, είτε από παρένθετη μητέρα και φυσικά και τα παιδιά που γεννήθηκαν στο εξωτερικό θα έχουν τα ίδια δικαιώματα με τα παιδιά όλων των οικογενειών στην Ελλάδα.

Πάντως σε σχέση με την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ το νομοσχέδιο έχει τρία «όχι». Το πρώτο «όχι» είναι στην παρένθετη μητέρα, αφού δεν επιτρέπεται ένας άνδρας μόνος του να μπορεί να αποκτήσει παιδί με παρένθετη μητέρα. Το δεύτερο «όχι» είναι στην αναγραφή των αναφορών «γονέας 1» και «γονέας 2» αφού οι γονείς θα δηλώνονται έως πατέρας, πατέρας και μητέρα, μητέρα. Το τρίτο «όχι» έχει να κάνει με το ποιους αφορά ο πολιτικός γάμος καθώς δεν θα αφορά άτομα «τρίτου φύλου» ή διεμφυλικά άτομα.

 Η 4^η αλλαγή

Ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών και η τεκνοθεσία -αν τελικά ψηφιστεί… – θα η 4^η μεγάλη αλλαγή στο οικογενειακό δίκαιο τα τελευταία 42 χρόνια. Η πρώτη μεγάλη επανάσταση ήταν την διετία 1982-1983, όταν το ΠΑΣΟΚ επί πρωθυπουργίας Ανδρέα Παπανδρέου έφερε πραγματική επανάσταση. Θέσπισε τον πολιτικό γάμο, παρά τις τεράστιες αντιδράσεις της εκκλησίας. Επίσης προχώρησε στην αποποινικοποίηση της μοιχείας, στην ποινικοποίηση της οικογενειακής βίας, θέσπισε τη δυνατότητα στη γυναίκα να κρατήσει το επώνυμό της, ενώ επέβαλε την ισότητα των δύο φύλλων, καταργώντας το άρθρο του νόμου που έλεγε πως «ο ανήρ είναι ο αρχηγός της οικογενείας». Λίγο αργότερα καθιέρωσε και το αυτόματο διαζύγιο.

Εν συνεχεία η κυβέρνηση Κώστα Καραμανλή το 2008 καθιέρωσε το σύμφωνο συμβίωσης για τα ετερόφυλα ζευγάρια και το 2015 επί ΣΥΡΙΖΑ επεκτάθηκε και στα ομόφυλα ζευγάρια.