Γιώργος Ψαρός, ένας μεγάλος Έλληνας: Το δικό του «τεστ Παπ» με τους αναπνευστήρες, σώζει εκατομμύρια ζωές

«Ως ένδειξη βαθύτατης ευγνωμοσύνης για το πολύτιμο επιστημονικό του έργο και την ανεκτίμητη προσφορά του στην ανθρωπότητα», επίτιμος πολίτης της Χαλκιδικής ανακηρύχτηκε ο ομογενής από την Σουηδία επιστήμονας και εφευρέτης Γιώργος Ψαρός από τον αντιπεριφερειάρχη Χαλκιδικής Γιάννη Γιώργου, στο Διοικητήριο της περιφερειακής ενότητας Χαλκιδικής

Το όνομα Γιώργος Ψαρός σίγουρα δεν είναι γνωστό στην Ελλάδα. Δεν είναι γνωστός ένας άνθρωπος που χαρακτηρίζεται ως «σύγχρονος Παπανικολάου» για το «τεστ Παπ» που έσωσε εκατομμύρια γυναίκες σε όλο τον κόσμο. Ο Γιώργος Ψαρός σώζει εκατομμύρια ζωές ανηλίκων και νεογνών, με ευρεσιτεχνίες επάνω στους αναπνευστήρες! Αυτούς που χρησιμοποιούν και στις περιπτώσεις Covid-19. Είναι μια τεράστια μορφή στο χώρο των παραϊατρικών, με διεθνή βραβεία και φυσικά, στην Ελλάδα ένας άγνωστος.

O Ψαρός σε όλη του τη ζωή και την επαγγελματική του καριέρα έχει ασχοληθεί με καινοτόμες ιατροτεχνολογικές ευρεσιτεχνίες και εφευρέσεις που πάντοτε είχαν σκοπό (στόχο) τη βελτίωση της περίθαλψης των ασθενών και γενικότερα  το καλό του συνόλου.

Σήμερα, στην εποχή της πανδημίας, αισθάνεται ικανοποιημένος βλέποντας καθημερινά οι ευρεσιτεχνίες του στους αναπνευστήρες και στα μηχανήματα αναισθησίας να σώζουν χιλιάδες ζωές.

Άπειρες ήταν και είναι οι εκδηλώσεις ευγνωμοσύνης προς το πρόσωπο του. Αυτό όμως που τον χαροποιεί ιδιαίτερα, δεν είναι τα δεκάδες βραβεία και οι διακρίσεις που του έχουν απονεμηθεί αλλά μια ευρεσιτεχνία του  που όχι μόνο σώζει ζωές ενηλίκων αλλά και νεογνών (βρεφών) που έχουν γεννηθεί πρόωρα ( πολλές φορές κάτω του ενός κιλού ) και με αναπνευστικά προβλήματα.

Ο Ψαρός γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1945 από Έλληνες γονείς με καταγωγή από την Άνδρο. Σπούδασε σε Ελληνικό σχολείο της Πόλης, όπου έζησε και τα παιδικά του χρόνια, ενώ τα καλοκαίρια  παραθέριζέ στο εξοχικό της οικογένειας στην περιοχή Καντηλί στο Βόσπορο. Με την επιδείνωση των Ελληνοτουρκικών σχέσεων το 1962, ο πατέρας τότε, φοβούμενος διώξεις κατά των Ελλήνων της Πόλης, θεώρησε σωστό να στείλει τον 17χρονο τότε Γιώργο στο θείο του στη Στοκχόλμη της Σουηδίας, μέχρι να ηρεμήσει η κατάσταση.

Η πρώτη του δουλειά ήταν στην εταιρία ΕΛΕΜΑ, ως μαθητευόμενος του Ρούνε Έλμκβιστ, ο οποίος κατασκεύασε τον πρώτο βηματοδότη. Ο έμπειρος καθηγητής διέγνωσε αμέσως τη σπάνια ευφυία του νεαρού ομογενή και τον συμβούλεψε να σπουδάσει στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Στοκχόλμης.

Μετά την αποφοίτηση του, επέστρεψε το 1973 στην εταιρία στο τμήμα ερευνών αναπνευστήρων και αναισθησίας, η οποία είχε εν τω μεταξύ εξαγοραστεί από τη Γερμανική SIEMENS . 10 χρόνια αργότερα έγινε ο Διευθυντής του τμήματος και το 1996 τιμήθηκε με το βραβείο INVENTOROFTHEYEAR (ο εφευρέτης της χρονιάς) για τις δεκάδες καινοτόμες εφευρέσεις τελειοποιήσεις και βελτιώσεις των μέσων εντατικής θεραπείας.

Η επισφράγιση, του τόσο σημαντικού του έργου ήρθε το 2011, όταν η Σουηδική Ακαδημία Τεχνολόγων και Μηχανικών του απένειμε το χρυσό μετάλλιο και το ύψιστο βραβείο ΠΟΛΧΕΜΠΡΙΣΕ -POLHEMPRISET, για τις ανωτέρου επιπέδου καινοτόμες τεχνολογικές τελειοποιήσεις και για τις ευφυέστατες λύσεις σε ιατροτεχνολογικά προβλήματα. Επίσης, έχει υπό την κατοχή του δεκάδες κατοχυρωμένες πατέντες.