Η «γαλλική επανάσταση» φοβίζει το Μαξίμου

Μπορεί στη διεθνή ειδησεογραφία να κυριαρχούν οι εξελίξεις στη Μεγάλη Βρετανία και οι πυρηνικές ονειρώξεις του Πούτιν, αλλά στο πρωθυπουργικό μέγαρο της Ηρώδου Αττικού έχουν τα αυτιά και τα μάτια τους στραμμένα στη Γαλλία, έστω κι αν δεν το ομολογούν.

Πάνε αρκετές εβδομάδες τώρα που στη χώρα του Εμανουέλ Μακρόν επικρατεί απεργιακός πυρετός. Την αρχή είχαν κάνει οι εργαζόμενοι στα διυλιστήρια της Total Energies και της Exxon Mobil, όταν από τα τέλη του  Σεπτέμβρη μέχρι και πριν από λίγες ημέρες κρατούσαν κλειστές τις κάνουλες στα διυλιστήρια των δύο εταιρειών, αιτούμενοι αυξήσεις στους μισθούς τους που ροκανίζονται από τον καλπάζοντα πληθωρισμό. Η απεργιακή σκυτάλη έχει περάσει τώρα στους εργαζόμενους και άλλων βιομηχανικών κλάδων, αλλά και στους σιδηρόδρομους, στην εκπαίδευση και στο εμπόριο.

Εκείνο που δημιουργεί σκοτεινές σκέψεις στο Μαξίμου είναι ότι τα παραπάνω δεν συμβαίνουν σε κάποια βαλκανική χώρα, αλλά στη δεύτερη οικονομία της Ευρωζώνης. Επιπρόσθετα, προβληματίζει το γεγονός ότι η αναταραχή δεν περιορίζεται στη Γαλλία αλλά διαχέεται και στην άλλη όχθη του καναλιού της Μάγχης, στη Βρετανία, όπου στους δρόμους κατεβαίνουν οι περίπου 115.000 ταχυδρομικοί υπάλληλοι της «Royal Mail», αλλά και οι λιμενεργάτες στο Λίβερπουλ. Εν ολίγοις, το απευκταίο για την κυβέρνηση σενάριο είναι να της… ξημερώσει, σαν από ντόμινο, ένα κύμα αντικυβερνητικών διαμαρτυριών που θα «πατούν» στην ενεργειακή ακρίβεια.

Για την ώρα κάτι τέτοιο δεν φαίνεται στον ελληνικό ορίζοντα. Κι αυτό διότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη:

>>Έχει αυξήσει ήδη δύο φορές τον κατώτατο μισθό, την πρώτη τον Ιανουάριο του 2022 κατά 2% (από τα €650 που ήταν μέχρι τότε στα €663), την δεύτερη τον περασμένο Μάιο κατά 7,5% (από τα €663 ανέβηκε στα €713), έχοντας δρομολογήσει και μία τρίτη αύξηση την οποία πιθανότατα θα δουν οι εργαζόμενοι την Πρωτομαγιά του 2023 οπότε και ο βασικός μισθός θα «αναρριχηθεί» στα €751, εκεί δηλαδή που βρισκόταν πριν από τη λαίλαπα των μνημονίων.

>>Έβγαλε από τον «πάγο» μετά από 12 χρόνια τις αμοιβές των συνταξιούχων ώστε μαζί με την κατάργηση από την 1η Ιανουαρίου 2023 της εισφοράς αλληλεγγύης οι απόμαχοι της εργασίας να δουν σημαντικές αυξήσεις.

>>Έχει μειώσει τον δείκτη της ανεργίας από το 17,3% στο 12,1%.

>>Έχει βάλει σε καινούργιες ράγες τη στεγαστική πολιτική με στόχο να αποφορτιστούν κυρίως τα νέα ζευγάρια από το δυσβάσταχτο κόστος της στέγης.

>>Έχει στηρίξει με κάθε εφικτό δημοσιονομικά τρόπο τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις που επλήγησαν αρχικά από την οικονομική κρίση που προκάλεσε η πανδημία του κορωνοϊού και τώρα η κρίση ενεργειακού εφοδιασμού και ακρίβειας.

Όταν όμως τα επίσημα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ δείχνουν ότι στο δεύτερο τρίμηνο του τρέχοντος έτους η τελική καταναλωτική δαπάνη αυξήθηκε κατά 20,1% και η αποταμίευση κατρακύλησε κατά 14 και πλέον ποσοστιαίες μονάδες, η… σούμα λέει ότι οι πολίτες ροκανίζουν πλέον «τα έτοιμα» (σ.σ. όπως συνέβαινε στα πρώτα χρόνια των μνημονίων) και πως οι παρεμβάσεις λειτουργούν ως ασπιρίνες που απαλύνουν μεν αλλά δεν γιατρεύουν το πρόβλημα. Το αντιλαμβάνονται και οι «γαλάζιοι» εκλογολόγοι αναλυτές που είναι αρκετά έμπειροι για να προσπεράσουν χωρίς σκεπτικισμό π.χ. την τελευταία δημοσκόπηση της Pulse.

Τι προκύπτει από αυτήν; Ότι παρά τη «γαλαντομία» τους, τα κυβερνητικά μέτρα στήριξης αξιολογούνται κατά πλειοψηφία από τους ψηφοφόρους ως αρνητικά. Και προφανώς όλοι αυτοί οι ερωτηθέντες δεν βγαίνει από τα νούμερα ότι μπορεί να είναι ψηφοφόροι των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Απλώς είναι οι άνθρωποι που όσα καλά και αν πιστώνουν στην κυβέρνηση, δεν θα τα θυμηθούν την επόμενη εβδομάδα όταν θα πάνε στο σούπερ μάρκετ. Εκεί, οι περισσότεροι Έλληνες νοικοκυραίοι θα κοιτάξουν να βολευτούν με το θεσμοθετημένο «καλάθι του νοικοκυριού» διότι σαν τους Γάλλους τραβούν τον διάβολο από την ουρά, όπως λέει μια γαλλική παροιμία, δηλαδή τα φέρνουν τσίμα-τσίμα. Γι’ αυτό θα πρέπει στο Μαξίμου να μπουν στα παπούτσια της κοινωνίας. Διότι  οι εν Ελλάδι διάβολοι έχουν ουρές αλλά και πολλά ποδάρια…