Η ώρα της αλήθειας για τις μεταγραφές του Παναθηναϊκού

Άλυτο μυστήριο παραμένει για τον Παναθηναϊκό η υπόθεση του γκολ…

Καθ’ όλη τη διάρκεια της  σεζόν η άμυνα ήταν το μεγάλο «όπλο» του «τριφυλλιού» και με αυτό θα πορευτεί μέχρι το τέλος. Όμως, το μεγάλο πρόβλημα για τους «πράσινους» είναι ότι δεν βγάζουν και γκολ στην επίθεση…

Έχει αποδειχθεί σε πολλά ματς ότι ο  Παναθηναϊκός δεν διαθέτει γκολτζή σέντερ φορ.

Το πρόβλημα φωνάζει από την αρχή της σεζόν και ειδικότερα από τη ρεβάνς με τη Σπάρτα Πράγας. Σχεδόν σε κάθε παιχνίδι αποτυπώνεται η τεράστια δυσκολία με την οποία όλοι οι παίκτες του βρίσκουν δίχτυα. Ενώ μέχρι να μπουν στην περιοχή τα κάνουν όλα σωστά, εκεί, βραχυκυκλώνουν και προχωρούν σχεδόν πάντα στη λάθος κίνηση που κοστίζει. Τα όποια γκολ έρχονται με το σταγονόμετρο και με το ζόρι.

Ο Γιοβάνοβιτς προσπάθησε να βρει λύσεις με εναλλαγές του Σπόραρ με τον Ιωαννίδη οι οποίοι  έχει φανεί επανειλημμένα ότι μπορούν να κάνουν ένα σωρό άλλες δουλειές, αλλά εκείνο για το οποίο τους έφεραν στην ομάδα, δηλαδή το γκολ, δεν το έχουν με ευκολία.

Μάλιστα, όταν τυχαίνει, ο Παναθηναϊκός να χάνει ένα από τα (αρκετά) πέναλτι που έχει πάρει φέτος, τότε υπάρχουν μεγάλες πιθανότητες να χαθούν βαθμοί που κανείς δεν υπολόγιζε, όπως έγινε με το Βόλο.

Το πρόβλημα φυσικά δεν πρόκειται να λυθεί. Ο Γιοβάνοβιτς και οι ποδοσφαιριστές του είναι υποχρεωμένοι να πάνε  έτσι ως το τέλος και… ό,τι ήθελε προκύψει..

Ο Παναθηναϊκός βρίσκεται πλέον σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι και οι απόψεις που επικρατούν για την φετινή πορεία της  ομάδας είναι δύο..

Η πρώτη που λέει ότι αν τον Αύγουστο του έλεγαν του Παναθηναϊκού ότι θα είναι πρώτος στην 28η αγωνιστική δεν θα το πίστευε κανείς. Και η δεύτερη πως αν στο φινάλε του πρώτου γύρου (συν 8 από την ΑΕΚ) του έλεγαν πως θα είναι ισόβαθμες μαζί της σε αυτή τη φάση του πρωταθλήματος, θα το θεωρούσε αποτυχία.

Στην πραγματικότητα τίποτα από τα δύο δεν ισχύει.

Το ειδικό βάρος του Παναθηναϊκού μαζί με την περσινή του πορεία και την κατάκτηση του Κυπέλλου όρισαν τον φετινό στόχο από νωρίς που δεν είναι άλλη από την πρώτη δυάδα, ασχέτως αν η ομάδα πήρε μια μεγάλη διαφορά στον πρώτο γύρο την οποία δεν μπόρεσε να κρατήσει μέχρι το τέλος.

Ο πρωταθλητισμός ήταν ο βασικός στόχος και επετεύχθη…

Και ήταν ο Γιοβάνοβιτς εκείνος που το είχε δηλώσει πρώτος απ’ όλους πέρσι στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκη. Έναν χρόνο μετά φαίνεται πόσο έχει αλλάξει η κατάσταση…

Το ότι ο Παναθηναϊκός έγινε ισότιμος διεκδικητής του πρωταθλήματος κάνοντας μια υπερβατική σεζόν (σε σχέση με το ρόστερ που έχει) και έφτιαξε καλά αποδυτήρια, ασφαλώς και αποτελεί 100% έργο του προπονητή. Ουδείς θα του πει τίποτα αν τελικά ο στόχος της κατάκτησης του πρωταθλήματος δεν επιτευχθεί.

Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως είναι υπεράνω κριτικής και ο τι θα πρέπει να του δίνεται το αλάθητο .

Ειδικά στα θέματα των μεταγραφών που έγιναν και που ελλείψει αθλητικού/τεχνικού διευθυντή τα πήρε 100 % πάνω του και χρεώθηκε πολλές από τις επιλογές οι οποίες στο κρίσιμο σημείο δεν τραβάνε…

Ο Μπερνάρ (με το ετήσιο συμβόλαιο των 2 εκατ, ευρώ) είναι εξαφανισμένος. Το ίδιο και  ο Βέρμπιτς των 900.000 ευρώ, με τα εξωαγωνιστικά προβλήματα  Ο  Τσοκάι που στοίχισε 1 εκατ. ευρώ  και έχει 280 χιλιάρικα συμβόλαιο δεν επιβεβαίωσε την αγορά του. Ο Σπόραρ, για τον οποίο πληρώθηκαν 3.5 εκ. ευρώ και  έχει συμβόλαιο κοντά στο εκατομμύριο δεν έχει αποδείξει ότι είναι ο σέντερ φορ που κάνει την διαφορά και που δικαιολογεί τέτοιο κόστος επένδυσης  ή που αξίζει να παίρνει 800 χιλιάρικά παραπάνω από τον Ιωαννίδη…

Ακόμη και ο Κλάινχέισλερ, που ήρθε τον Γενάρη και πληρώθηκε  500.000 ευρώ μπορεί να συγκριθεί με τον Ελίασον, τον Τσούμπερ ή τον Φερνάντες που είναι αναπληρωματικοί στην ΑΕΚ…

Φωνάζει, εδώ και καιρό, το πρόβλημα που έχει ο Παναθηναϊκός και το βλέπει και ο κόσμος του.

Όσο περνούν οι αγωνιστικές, φαινόταν όλο και περισσότερο πως η πλειοψηφία των ποδοσφαιριστών που διαθέτει από τη μέση και μπροστά  είναι μάλλον ανεπαρκείς για να τον πάνε σε ψηλά στάνταρ και να του δώσουν την σιγουριά που απαιτείται σε παιχνίδια σαν κι αυτά των playoffs.

Με τρεις βασικά απ’ αυτούς να ξεχωρίζουν “αρνητικά” για την προσφορά τους, τουλάχιστον με βάση το όνομα, το συμβόλαιο, τον θόρυβο που έγινε γι’ αυτούς.

Κι αυτοί είναι οι Μπερνάρ και Σπόραρ κατά κύριο λόγο και ο Παλάσιος. Αν αυτοί οι τρεις δεν τραβήξουν με την απόδοσή τους την ομάδα δεν μπορεί να έχει απαιτήσεις ο Παναθηναϊκός να το κάνουν οι υπόλοιποι…