Η… συνταγή για «γλυκιά» ήττα 

Τα κομπιουτεράκια και τα ημερολόγια έχουν πάρει φωτιά στο Μέγαρο Μαξίμου, καθώς οι επιτελείς του πρωθυπουργού αναζητούν την καλύτερη δυνατή ημερομηνία για να στήσουν τις εθνικές κάλπες, ευελπιστώντας όχι σε μία έστω και πέρα από τα προγνωστικά νίκη του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά σε μία ήττα που δεν θα έχει τόσο πικρή γεύση και δεν θα εξαϋλώνει το πολιτικό κεφάλαιο του Αλέξη Τσίπρα…  

Του Νίκου Τσαγκατάκη

Τα σενάρια πάνω στα οποία το πρωθυπουργικό κονκλάβιο κάνει διάφορους σχεδιασμούς και προσομοιώσεις για τον χρόνο των εκλογών δεν είναι ούτε πολλά ούτε άγνωστα. Όπως έχει γράψει από καιρό η «Α», το σενάριο της… παρέλασης που σύμφωνα με τον Πάνο Καμμένο δεν θα προλάβαινε ο Αλέξης Τσίπρας «πέθανε» εν τη γενέσει του. Οπότε, τα στοιχήματα και οι ασκήσεις επί χάρτου μοιράζονται ανάμεσα στον εκλογικά αυτοδιοικητικό Μάιο και στον βολικό Οκτώβριο.

Όπως είναι σε θέση να γνωρίζει η «Α», στους σχεδιασμούς του προσωπικού επιτελείου του πρωθυπουργού, όπως αυτοί διαμορφώνονται στις κλειστές συσκέψεις στο Μέγαρο Μαξίμου, το περί Οκτωβρίου σενάριο συγκεντρώνει τους περισσότερους κυβερνητικούς οπαδούς από τους αντίστοιχους του Μαΐου. Κι αυτό διότι στην Ηρώδου Αττικού θεωρούν ότι από εδώ και πέρα ο χρόνος δουλεύει υπέρ του Αλ. Τσίπρα και όχι εναντίον του!

Φωτιά έχουν πάρει στο Μαξίμου τα κομπιουτεράκια και τα καλεντάρια, με τους επιτελείς του Αλέξη Τσίπρα να αναζητούν την καλύτερη δυνατή ημερομηνία για να στήσουν τις εθνικές κάλπες

«Η κυβέρνηση χρειάζεται περισσότερο χρόνο, για να απομακρυνθούμε από τη συγκυρία της μεγάλης σύγκρουσης, που ήταν η Συμφωνία των Πρεσπών. Στους επόμενους μήνες που θα έλθουν προς ψήφιση στη Βουλή πολλά νομοσχέδια με καθαρά φιλολαϊκό περιεχόμενο, θα αποδειχτεί ότι ο Τσίπρας κάνει πραγματικότητα ένα μεγάλο μέρος των υποσχέσεων που έδωσε προς τους οικονομικά αδύναμους πολίτες», ήταν τα χαρακτηριστικά λόγια που μετέφερε στην «Α» κορυφαίο στέλεχος και συνεργάτης του πρωθυπουργού.

Το μεγάλο «αλλά» των ευρωεκλογών

Ανεξαρτήτως του αν θα ευοδωθεί ή όχι η προσδοκία –με τις δημοσκοπήσεις να συγκλείνουν στο δεύτερο ενδεχόμενο– η σκέψη που κρύβεται πίσω από αυτούς τους σχεδιασμούς έχει μεν έναν λογικό συνειρμό, προσκρούει ωστόσο σε ένα εμπόδιο, το οποίο φάνταζε μέχρι πρότινος απροσπέλαστο: το πώς θα καταφέρει ο Αλ. Τσίπρας να διαχειριστεί μία ήττα του ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές του Μαΐου με ευμεγέθη διαφορά από τη Ν.Δ.!

Στο επιτελείο του κυβερνώντος κόμματος ξέρουν καλά ότι μία εκκωφαντική ήττα τους την άνοιξη θα… ανοίξει το καπάκι της «χύτρας» και θα οδηγήσει μαθηματικά σε μία εκλογική συντριβή στις βουλευτικές εκλογές του Οκτωβρίου. Έτσι, η βασική επιδίωξη του Μαξίμου –στον παρόντα τουλάχιστον χρόνο– είναι να ροκανιστεί η πρωτιά της Νέας Δημοκρατίας στο επίπεδο να έχει το ποσοστό της μπροστά το νούμερο «2» και όχι το «3»! Εν ολίγοις, ο Αλέξης Τσίπρας και οι συν αυτώ  πιστεύουν ότι αν η Ν.Δ. δεν ξεπεράσει το 29%, τότε το πρόβλημα πολιτικής διαχείρισης της επόμενης ημέρας θα μετριαστεί για τον ΣΥΡΙΖΑ και το άγχος θα μεταφερθεί στην οδό Πειραιώς. Σε αυτή την εξέλιξη προσβλέπει ο Αλ. Τσίπρας και με αυτή την επιδίωξη διαμορφώνει τους νέους σχεδιασμούς του για μία γλυκιά ήττα!

Τα τρία «Ασταρχάν» 

Σε κάθε περίπτωση, οι παραπάνω σχεδιασμοί θα μπετοναριστούν ή θα αποσαθρωθούν ανάλογα με τον… χρησμό των μυστικών δημοσκοπήσεων που θα διεξαχθούν Μάρτιο και Απρίλιο. Εκεί θα ληφθούν οι τελικές αποφάσεις, με το σενάριο του Οκτωβρίου να εμφανίζεται περισσότερο πιθανό, ποντάροντας σε τρία «άλογα»:

α) Στην απόσβεση των φιλολαϊκών μεταμνηνιακών μέτρων στη φθινοπωρινή κάλπη. Εκτιμάται, δηλαδή, ότι εν ευθέτω χρόνω οι πολίτες-ψηφοφόροι θα δουν στο… παντελόνι τους την αύξηση του βασικού μισθού, κάποιοι εκ των δανειοληπτών θα νιώσουν ανακουφισμένοι από τη ρύθμιση των δανείων που συμφωνήθηκε με τους τραπεζίτες ως συνέχεια του τεθνεώτος νόμου Κατσέλη, ακόμη και ότι κάποιοι άνεργοι θα βρουν έστω και εποχική απασχόληση όπως είθισται τους τουριστικούς καλοκαιρινού μήνες.

β) Στην ψηφοθηρική άλωση της κεντροαριστερής δεξαμενής των ψηφοφόρων. Παρά την «πόρτα» που έφαγε η Κουμουνδούρου από τον Γιώργο Παπανδρέου και τον Κώστα Λαλιώτη, στο κυβερνητικό στρατόπεδο θεωρούν ότι ο εκλογικός ορίζοντας του Οκτωβρίου τούς δίνει περισσότερο χρόνο να διεισδύσουν από τα κάτω προς τα πάνω στον χώρο που σήμερα ελέγχει το Κίνημα Αλλαγής. «Προσαρτώντας» τρόπον τινά στελέχη χαμηλού βεληνεκούς, θα δίνεται η διά του… τζίρου αίσθηση ότι ένα πλειοψηφικό ρεύμα προοδευτικών ψηφοφόρων ανταποκρίνεται στο κάλεσμα του Αλέξη Τσίπρα, «δείχνοντας» ταυτόχρονα τη Φώφη Γεννηματά ως παρακολούθημα του Κυριάκου Μητσοτάκη.

γ) Στη «λησμονιά» της Συμφωνίας των Πρεσπών. Σε Μαξίμου και Κουμουνδούρου διαπιστώνουν ότι όσο πιο Μακεδόνες είναι οι ερωτώμενοι ψηφοφόροι τόσο πιο μαύρο εισπράττουν στα γκάλοπ. Αντιθέτως, τα ποιοτικά δημοσκοπικά στοιχεία που λένε ότι έχουν στη διάθεσή τους δείχνουν ότι σε νοτιότερα μέρη της χώρας η δυσαρέσκεια για τους κυβερνητικούς χειρισμούς στο εθνικό ζήτημα μοιάζει να μετριάζεται. Υπό αυτό το πρίσμα, λοιπόν, τα επιφορτισμένα με τον σχεδιασμό της εκλογικής στρατηγικής του ΣΥΡΙΖΑ στελέχη θεωρούν ότι όσο περισσότερο απομακρυνθεί χρονικά η κάλπη των βουλευτικών εκλογών από τις Πρέσπες, τόσο θα ξεθωριάσουν τα αντικυβερνητικά αντανακλαστικά των ψηφοφόρων.

Αυτά είναι τα τρία «Αστραχάν» στα οποία έχει επενδύσει τις τελευταίες πολιτικές οικονομίες του ο Αλέξης Τσίπρας, ευελπιστώντας να μην του βγουν… μουλάρια!