Κι αν λαλήσει ο Ολάντ;

Ο νυν διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας, Γιάννης Στουρνάρας, έχει το προνόμιο –ίσως και την κατάρα για κάποιους– να γίνονται viral οι δηλώσεις του και να προκαλούν μεγάλη δημόσια συζήτηση.

Αυτού του άγραφου κανόνα δεν αποτέλεσε εξαίρεση το «παρών» που έδωσε προ 48 ωρών ο Έλληνας κεντρικός τραπεζίτης στην παρουσίαση του βιβλίου «Η Τελευταία Μπλόφα» που έγραψαν οι δημοσιογράφοι Ελένη Βαρβιτσιώτη και Βικτώρια Δενδρινού.

Το θέμα το βιβλίο γνωστό: το τραγικό σε επίπεδο δημοσιονομικών συνεπειών πρώτο εξάμηνο της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, το οποίο και οδήγησε στο τρίτο, βαρύτερο και εν πολλοίς αχρείαστο μνημόνιο.

Στο Μουσείο Μπενάκη, λοιπόν, ο εκ των προσκεκλημένων Γιάννης Στουρνάρας επικαλέστηκε μεταξύ άλλων ένα άλλο βιβλίο, αυτή τη φορά δύο Γάλλων δημοσιογράφων στο οποίο υπάρχει η περιγραφή ενός τηλεφωνήματος που δέχτηκε στις 6 Ιουλίου του 2015 ο Φρανσουά Ολάντ από τον Βλαντιμίρ Πούτιν.

Σε εκείνη τη συνομιλία ο Γάλλος πρόεδρος άκουσε τον Ρώσο ομόλογό του να του εκμυστηρεύεται ότι η ελληνική κυβέρνηση είχε υποβάλει αίτημα στη ρωσική για την εκτύπωση δραχμών, επειδή δεν διέθετε τις κατάλληλες εγκαταστάσεις για να το κάνει!!!

Όπως είπε ο χαρακτηριστικά ο Γ. Στουρνάρας η συγκεκριμένη αποκάλυψη των δυο Γάλλων δημοσιογράφων «είναι ενδεικτική του χάους και πανικού που επικρατούσε στην Ελλάδα τις δύσκολες εκείνες μέρες και του αδιεξόδου στο οποίο βρέθηκε η χώρα εκείνο το καλοκαίρι» και αποτελεί «ακόμα μία ένδειξη, στις τόσες άλλες που διαθέταμε τότε, ότι η κυβέρνηση, αντιμέτωπη με τα αδιέξοδά της ανερμάτιστης διαπραγμάτευσης του πρώτου εξαμήνου του 2015, φλέρταρε επικίνδυνα με την επιστροφή στη δραχμή».

Προκειμένου να αποδυναμώσουν τα λεγόμενα Στουρνάρα περί αιτήματος της Αθήνας στη Μόσχα να τυπώσουμε δραχμές, νυν αλλά και πρώην υψηλόβαθμα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ (βλ. Νίκος Βούτσης, Παναγιώτης Λαφαζάνη) επιδόθηκαν σε διαψεύσεις του τύπου «Ποτέ δεν έγιναν αυτά», «λέει ψέματα ο Ολάντ» και άλλα παρόμοια.

Λίγη… πισινή, όμως, δεν βλάπτει γιατί αν ανοίξει το στόμα του ο ίδιος ο Φρανσουά Ολάντ και επιβεβαιώσει τα διαμειφθέντα τότε οι αριστερές διαψεύσεις δεν αποκλείεται να μετατρέψουν την ήττα σε πανωλεθρία

Σε κάθε περίπτωση, το επόμενο πρωί των δηλώσεων Στουρνάρα οι πηχυαίοι τίτλοι σε εφημερίδες και ιστότοπους έδιναν και έπαιρναν. Ωστόσο στη λογική της ατάκας και του τίτλου που φέρνει κλικ, δεν έλαβαν ιδιαίτερη έκταση όσα σπουδαιότερα περιέγραψε ο Γ. Στουρνάρας ότι έγιναν μέχρι να φτάσει η Ελλάδα στο χείλος του γκρεμού.

Θύμισε, για παράδειγμα, ο διοικητής της ΤτΕ πως όταν τον Αύγουστο του 2012 ο ίδιος ως υπουργός Οικονομικών συνόδευσε τον τότε πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά στην πρώτη επίσημη επίσκεψη του τελευταίου στην καγκελάριο Μέρκελ, η ελληνική αποστολή έλαβε μία λίστα με τις 80 μεταρρυθμίσεις που εκκρεμούσαν και έπρεπε να διεκπεραιωθούν  μέχρι το επόμενο Eurogroup του Νοεμβρίου του 2012, στο οποίο κρινόταν ουσιαστικά το μέλλον της συμμετοχής μας στην ευρωζώνη.

Κι όμως αυτή η ηράκλεια προσπάθεια που έπρεπε να καταβληθεί για να γίνουν σε δύο μήνες μεταρρυθμίσεις που δεν έγιναν τα προηγούμενα χρόνια τελεσφόρησε.

Θύμισε επίσης ο κ Στουρνάρας ότι κατά τη διάρκεια του β’ εξάμηνο του 2014,  η οικονομική δραστηριότητα είχε αρχίσει για πρώτη φορά να σημειώνει θετικούς ρυθμούς ανάπτυξης, τα δίδυμα ελλείμματα είχαν σχεδόν εξαλειφθεί και το τρίτο τρίμηνο του 2014 η ελληνική οικονομία ήταν η ταχύτερα αναπτυσσόμενη της Ευρωζώνης. Επιπλέον, εξαιτίας της βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας της χώρας, οι ελληνικές εξαγωγές είχαν αυξήσει το μερίδιό τους στη διεθνή αγορά. Οι δείκτες ήταν ανοδικοί, η πρώτη απόπειρα εξόδου στις αγορές είχε στεφθεί με επιτυχία και ακόμα πιο σημαντικό ήταν το γεγονός ότι είχαν εδραιωθεί οι προϋποθέσεις για να βγει η Ελλάδα από την κρίση και να βαδίσει στον δρόμο της ανάπτυξης.

Και ενώ όλοι οι διεθνείς οργανισμοί συμπεριλαμβανομένης της ΤτΕ προέβλεπαν ότι το ελληνικό θα κινηθεί ανοδικά το 2015, με ανάλογες προοπτικές και για το 2016, η πολιτική αλλαγή τον Ιανουάριο του 2015 ανέτρεψε το θετικό κλίμα και αντί της συνέχισης των μεταρρυθμίσεων και της συνεννόησης με τους εταίρους επιλέχθηκε η στρατηγική της ρήξης με τα γνωστά αποτελέσματα.

Όσο βέβαια ο διοικητής της κεντρικής τράπεζας της χώρας δεχόταν πιέσεις και διαρροές εναντίον του από τους τότε ενοίκους του  Μεγάρου Μαξίμου –ακόμη και συνεχείς κλητεύσεις του ιδίου στη Βουλή σε διάφορες εξεταστικές επιτροπές–, ελάχιστοι «λογαριάζουν» ότι επί ημερών Στουρνάρα το δύσκολο καλοκαίρι του 2015 η ΤτΕ φρόντισε για τον εφοδιασμό και του πιο απομακρυσμένου τραπεζικού υποκαταστήματος με χαρτονομίσματα ώστε να μην δημιουργηθεί το παραμικρό πρόβλημα εξαιτίας της προκήρυξης του δημοψηφίσματος και των capital controls που ακολούθησαν.

Ούτε φυσικά πιστώνουν στον Γ. Στουρνάρα ότι συνέβαλε καθοριστικά στην επιτυχή ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, που ολοκληρώθηκε το Δεκέμβριο του 2015, χωρίς να σημειωθεί καμία αναταραχή στο πιστωτικό σύστημα.

Αντ’ αυτών ο κεντρικός τραπεζίτης όχι «μπράβο» δεν εισέπραξε (σ.σ. που όσοι τον ξέρουν καλά γνωρίζουν ότι ουδέποτε επιζήτησε), αντιθέτως  υποβλήθηκε σε μια ιταμή (δικός του χαρακτηρισμός) διαδικασία σπίλωσης και απόπειρας δολοφονίας χαρακτήρα με φόντο την υπόθεση Novartis, η οποία χρειάστηκε σχεδόν δύο χρόνια για να αρχειοθετηθεί.

Αλλά είπαμε, αυτά δεν είναι για πρωτοσέλιδο…