Κλοπ ο Νικοπολίδης, Μουρίνιο ο Δέλλας

Ο Αναστασιάδης τα τινάζει τα πέταλα από την Εθνική. Μάλιστα. Να φύγει έτσι που τα ’κανε. Και ποιος θα έρθει άμα φύγει ο Άγγελος; Καμία σημασία δεν έχει όποιος και να ’ρθει, σου λέω εγώ.

Δεν θα έρθει ο Μουρίνιο στην Ελλάδα, ούτε ο Βενγκέρ. Άπαξ και στην Ελλάδα όλοι νομίζουν ότι μπορούν να κάνουν τον προπονητή, έχει καμία σημασία ποιος θα ’ρθει; Σοβαροί να είμαστε.

Σ’ το προχωράω. Ο Νικοπολίδης ήταν προπονητής της Εθνικής Ελπίδων. Μάλιστα. Κι έφυγε. Κι έκανε δηλώσεις ο Αντώνης: «Οι Εθνικές ομάδες θα πρέπει να δίνουν την ευκαιρία σε παλαίμαχους ποδοσφαιριστές. Θα πρέπει να είναι προθάλαμος, όχι μόνο για τους παίκτες, αλλά και για νέους προπονητές».

Κατάλαβες τώρα; Οι Εθνικές πρέπει να δίνουν ευκαιρία στους παλαίμαχους, σου λέει ο Αντώνης.

Και τι είναι οι Εθνικές ομάδες; Συνεργείο αυτοκινήτων για να πάει να μάθει την τέχνη ο κάθε Νικοπολίδης; Στις Εθνικές ομάδες θα μάθει προπονητική ο κάθε παλαίμαχος; Μιλάμε για φοβερά πράγματα. Σου κασίδη το κεφάλι, να πάει ο άλλος να γίνει προπονητής.

Άκου μια ιστορία για να καταλάβεις. Μια φορά κι έναν καιρό, ήταν ένας Έλληνας που ήθελε να γίνει προπονητής, να παρακολουθήσει κάτι σεμινάρια που θα έκανε ο Φαν Γκάαλ στο Άμστερνταμ.

Και βγαίνουνε βόλτα γύρω από το Άμστερνταμ Αρίνα, να δούνε πώς δουλεύουνε τα παιδικά, τα εφηβικά και τα ρέστα. Και του λέει ο Βαν Γκάαλ ότι αυτοί οι προπονητές είναι καλύτεροι από μένα, γιατί εκτός από επαγγελματίες προπονητές με πτυχία από σχολές, είναι και παιδοψυχολόγοι.

Κατάλαβες τώρα τι παίζει μάστορα; Ο Άγιαξ στέλνει τους προπονητές του στις καλύτερες σχολές, της Κολονίας, της Βαρκελώνης να σπουδάσουνε, και ο Νικοπολίδης σού λέει ότι οι Εθνικές ομάδες να δίνουν ευκαιρίες στους παλαίμαχους.

Μόλις τελειώνει τη θητεία του κάποιος, κοιμάται παίκτης και ξυπνάει προπονητής. Έτσι έγινε και με τον Αντώνη και τους άλλους. Λες κι είναι φιλανθρωπικό ίδρυμα η ΕΠΟ.

Και ρωτάω τώρα εγώ. Ποιος έδωσε τα πτυχία σ’ όλους αυτούς που το παίζουνε προπονητές σήμερα; Ο Τέλης ο Μπατάκης. Ο υπεύθυνος. Ιστορία ολόκληρη έχει ο Τέλης με τα διπλώματα. Στη Ρόδο συνήθως τα έκανε τα σχολεία, για να ρίχνουνε και καμιά βουτιά οι μαθητές.

Μάλιστα. Και ποιος δίδαξε στα σεμινάρια αυτά των δύο εβδομάδων το πολύ; Κάλεσαν κανέναν Μουρίνιο; Κανέναν Γκουαρντιόλα; Κανέναν Κλοπ; Ποιος του έμαθε προπονητική και κοουτσάρισμα; Ο Τέλης με τον Αναστασάκο;

Μιλάμε ότι στην Ελλάδα, άπαξ κι έχεις ένα δράμι μυαλό, σε στέλνουνε στο Δαφνί κατ’ ευθείαν. Προπονητής, σου λέει, ο Νικοπολίδης. Προπονητής δηλώνει ο Βαλβέρδε και ο Αλέγκρι, προπονητής ο Ρεχάγκελ, προπονητής ο Σάντος, προπονητής κι ο Νικοπολίδης. Αυτοί όλοι είναι συνάδελφοι. Δαφνί!

Καταλαβαίνεις, λοιπόν, πώς έχουν στο κεφάλι τους την προπονητική στην Ελλάδα. Είσαι ό,τι δηλώσεις, που έλεγε ο αείμνηστος Τσαρούχης. Στην Ευρώπη για να φτάσεις να γίνεις προπονητής στις Εθνικές ομάδες πρέπει να φτύσεις αίμα. Να περάσεις από εξετάσεις.

Εκεί δεν υπάρχει ούτε Σαββίδης, ούτε Γραμμένος. Εκεί, άπαξ και αξίζεις, πας. Δεν αξίζεις; Τράβα να κάνεις τον προπονητή κάπου αλλού κι έλα του χρόνου. Έτσι δουλεύει το σύστημα. Στην Ελλάδα, ο καθένας κάνει τον προπονητή.

Είναι, όμως, και το άλλο. Το ποδόσφαιρο αλλάζει μέρα με τη μέρα. Έτσι λένε οι ειδικοί. Μάλιστα. Η FIFA κάνει διάφορα σεμινάρια για τους προπονητές. Πήγε ποτέ κανένας; Πήγε ο Άγγελος; Πήγε ο Νικοπολίδης;

Ποιος Έλληνας προπονητής τα παρακολουθεί αυτά για να λέει ότι είναι προπονητής; Άμα νομίζεις ότι έχεις ένα δίπλωμα στα χέρια σου κι ας είναι FIFAPro και θεωρείς ότι είσαι ο Φερνάντο Σάντος της Ελλάδας, με γεια σου με χαρά σου.

Ο Βεργέτης, δηλαδή, που κάθε τρεις και λίγο πάει στην Μπαρτσελόνα και σε άλλες ομάδες για να δει πώς εξελίσσεται το ποδόσφαιρο, είναι κανένα κορόιδο; Ο Βεργέτης, όμως, χαλάει την πιάτσα.

Είδατε να τον πλησιάζει κανένας από την ΕΠΟ για να του κάνει καμιά κουβέντα; Όχι βέβαια! Αποφασίζει ο Γραμμένος με τον Βρακά, που έπαιζαν κλωτσοσκούφι μικροί στις αλάνες κι έμαθαν όλα τα μυστικά του ποδοσφαίρου.

Κατάλαβες, τώρα, πώς παίζεται το παιχνίδι με τους προπονητές. Όλοι είναι προφεσόροι στην Ελλάδα. Από τον Αλέφαντο, τον Άγγελο, τον Μπάμπη τον Τακούνα και τον γίγαντα τον Τζήμα, που έβαζε τους παίκτες να κυνηγάνε κότες για καλή γυμναστική.

Και στο καπάκι ο Νικοπολίδης είπε ότι αν του ζητηθεί είναι έτοιμος ν’ αναλάβει την Εθνική ομάδα, όταν φύγει ο Άγγελος. Μάλιστα. Αφού είπε το ένα, είπε και το άλλο ο Αντωνάκης. Αφού ήμουνα στην Ελπίδων, το επόμενο βήμα είναι να πάω στην Ανδρών. Κανένα πρόβλημα.

Κι έχει δίκαιο ο Νικοπολίδης. Αφού, σου λέει, πήρανε στην Εθνική τον Αναστασιάδη, γιατί να μην πάρουνε κι εμένα; Όσο προπονητής είναι ο Αναστασιάδης, άλλο τόσο προπονητής είμαι κι εγώ. Άρα, γιατί να μην πάω εγώ στην Εθνική; Να προσφέρει, βέβαια. Με τις τεράστιες γνώσεις που αποκόμισε από το ποδόσφαιρο στην Εθνική Ελπίδων.

Πάμε παρακάτω. Έκανε κι άλλες δηλώσεις ο Αντώνης. Για τον Παπασταθόπουλο. Ότι δεν έπρεπε να τα πει δημόσια αυτά, είναι εσωτερική υπόθεση. Για όσα είπε ο Παπασταθόπουλος μετά το ματς με την Αρμενία. Μάλιστα.

Ο Σωκράτης μίλησε σαν αρχηγός και υπεύθυνος άνθρωπος, και είπε αλήθειες. Δεν είναι κανένας ρουφιάνος να τα λέει πίσω από την πλάτη και να φτάνουν στους δημοσιογράφους με ρουφιανιά. Στα ίσια και παλικαρίσια.

Να μάθει ο κόσμος τι ακριβώς παίζει με τον Άγγελο και την Εθνική. Το ξεβόλεψε το σύστημα ο Παπασταθόπουλος. Θα λύνονταν τα προβλήματα, δηλαδή, άμα ο Σωκράτης μιλούσε μέσα στα αποδυτήρια; Πλάκα κάνουμε τώρα; Τίποτα δεν θα γινότανε. Τώρα θα γίνει, που βγήκε και μίλησε. Αυτά, όμως, είναι μακρινά πράγματα για τον Νικοπολίδη.

Τέλος πάντων, ο Νικοπολίδης είναι υποψήφιος για την Εθνική. Ο άλλος υποψήφιος είναι ο Δέλλας. Εν αγνοία του Γραμμένου, βέβαια. Έτσι την ψήνουν τη δουλειά οι παλαίμαχοι, που πρέπει να βρίσκουν μεροκάματο στις Εθνικές ομάδες, όπως είπε ο Νικοπολίδης.

Ο Δέλλας έκανε τη γύρα του στην Ευρώπη, έπαιξε μπάλα στην Ιταλία και την Αγγλία. Έκανε και τον προπονητή στον Παναιτωλικό. Άλλο, όμως, είναι να έχεις παίξει μπάλα κι άλλο να είσαι προπονητής.

Τόσες φορές βγήκε στο γυαλί ο Δέλλας. Άκουσες ποτέ να σου κάνει μία ανάλυση του αγώνα που να σε αφήσει μ’ ανοικτό το στόμα; Όλο τα ίδια έλεγε, όταν σχολίαζε επί Σκίμπε. Ότι αδικήσαμε τους εαυτούς μας. Ότι, και καλά, εδώ είμαι αν διώξετε τον Σκίμπε.

Όταν στα αγγλικά κανάλια γίνονται ολόκληρες αναλύσεις ότι ο Στέρλινγκ δεν πρέπει να παίρνει την μπάλα με πλάτη στο τέρμα και κατηγορούνε γι’ αυτό τον Ντε Μπρόινε, στην Ελλάδα ο Τραϊανός λέει ότι αδικούμε τους εαυτούς μας.

Όταν στα ματς της Μπάγερν έγινε ολόκληρη συζήτηση γιατί βγαίνει συχνά οφ σάιντ ο Κομάν, επειδή δεν έχουν βρει τρόπο να του έχουν φρενάρει την έκρηξη, ο Νικοπολίδης δηλώνει έτοιμος να βοηθήσει την Εθνική.

Κι αφού έτσι είναι τα πράγματα, να πάνε μαζί στην Εθνική ο Νικοπολίδης με τον Δέλλα, να μη χωριστούν κι οι υπόλοιποι. Και οι δυο μαζί. Στο ένα παιχνίδι να είναι πρώτος προπονητής ο Δέλλας και στο άλλο ο Αντώνης. Μια χαρά. Δημοκρατικά. Εδώ γεννήθηκε η δημοκρατία, την κάνουμε ό,τι θέλουμε.

Έχουν ιστορία τα δίδυμα στην Ελλάδα. Ο Ζάετς με τον Καρούλια στον Παναθηναϊκό, ο Γούναρης με τον Παύλο τον Γρηγοριάδη στον Ολυμπιακό επί Κοσκωτά. Σηκωνόταν ο ένας να δώσει εντολή από τον πάγκο, και στο καπάκι το έκανε κι ο άλλος κι έδινε άλλη. Για να τον πάρει η τηλεόραση, ότι και καλά είναι κι αυτός προπονητής.

Πετυχημένα πράγματα. Άσχημα τα πήγανε στον Εθνικό Αλεξανδρούπολης ο Παπαράδης με τον Φλώρο; Ας ρωτήσουνε τον Ντέμη να μάθουνε. Και γιατί να μην το κάνουνε κι ο Τραϊανός με τον Αντώνη; Φίλοι είναι. Πρωταθλητές Ευρώπης.

Να τελειώνουμε μ’ αυτή την κωμωδία. Στο μπάσκετ όλοι γουστάρουνε Έλληνες προπονητές. Ιτούδης, Σφαιρόπουλος, Μπαρτζιώκας και τόσοι άλλοι. Αυτοί, για να μάθουνε, καθίσανε δίπλα στον Ομπράντοβιτς, ο Σφαιρόπουλος ήταν δίπλα στον Γκέρσον, τον Καζλάουσκας στην ΤΣΣΚΑ, στους Κλίβελαντ Καβαλίερς κ.λπ. Κι έτσι έγινε αυτός που είναι.

Ο Νικοπολίδης με τον Δέλλα σε ποιον ήτανε κοντά για να μάθουνε τη δουλειά; Κανονικά, δηλαδή, έπρεπε να κάνουνε αίτηση στην ΕΠΟ, ότι θέλουμε να γίνουμε βοηθοί του νέου τεχνικού. Άπαξ και θέλεις να πας μπροστά, έτσι ξεκινάς. Κι όχι με το «καλημέρα» φέρε την Εθνική γιατί είμαστε παλαίμαχοι πρωταθλητής Ευρώπης. Χαίρετε.

Τσιάρτας, Χαριστέας για Εθνική

Ο Νικοπολίδης με τον Δέλλα θέλουνε να γίνουν προπονητές της Εθνικής ομάδας, μόλις μας χαιρετήσει ο Άγγελος.

Ο Τσιάρτας, δηλαδή, γιατί να μη θέλει; Όταν σχολιάζει αγώνα ο Τσιάρτας μπορεί να κάνει ενάμισι λεπτό να φτάσει από τη μία λέξη στην άλλη, αλλά κάτι λέει. Το ξέρει το αντικείμενο. Δεν σχολιάζει όπως ο Άγγελος ότι πρέπει να παίζουμε την μπάλα με τη μία. Αυτά είναι για την πρώτη Δημοτικού.

Ο Τσιάρτας, όμως, έχει εκδηλωθεί πολιτικά. Δεν είναι με τον ΣΥΡΙΖΑ. Και άπαξ και δεν είναι ΣΥΡΙΖΑίος, είναι ακροδεξιός και τα ρέστα. Καμία τύχη, δηλαδή. Ο Μιχάλης Καψής δεν είναι καλός για προπονητής στην Εθνική; Μια χαρά παιδί είναι ο Μιχάλης και με επίπεδο.

Και γιατί να μη γίνει ο Καραγκούνης, δηλαδή, προπονητής και να γίνει ο Νικοπολίδης με τον Δέλλα; Ο Χαριστέας δεν αξίζει; Αυτός πέταξε το τεμάχιο στον τελικό. Σάμπως χρειάζεται να έχεις τίποτα φοβερές γνώσεις για ν’ αναλάβεις προπονητής στην Εθνική; Ο Άγγελος, δηλαδή, τι παραπάνω έχει;

Εμπειρικός διευθυντής

Αν υπήρχε σοβαρή ομοσπονδία και σοβαρό κράτος, θα μάζευαν όλους αυτούς τους legends του 2004 και θα τους έστελναν να σπουδάσουν. Ο καθένας το αντικείμενό του. Όσοι θέλουν να πάνε για προπονητές, θα φοιτήσουν στη σχολή της Μαδρίτης ένα χρόνοι και τον άλλο στη Γερμανία.

Όσοι θέλουνε να γίνουν τεχνικοί διευθυντές, να περάσουν από εδώ. Να φοιτήσουν τέσσερα χρόνια στη σχολή της Ρεάλ Μαδρίτης, sports business, sports marketing. Έτσι λειτουργούν τα σοβαρά κλαμπ. Ο Άγγελος ο Μπασινάς ξύπνησε μια μέρα και είδε ότι είναι τεχνικός διευθυντής. Κι ο Φύσσας, το ίδιο. Έτσι, στο ξεκάρφωτο.

Ο Μπασινάς τεχνικός διευθυντής στην Εθνική. Μάλιστα. Με τι γνώσεις πάνω στο αντικείμενο; Με τι σπουδές; Πριν, ήταν ο Βρύζας. Μία από τα ίδια, δηλαδή. Με την εμπειρία, σου λέει. Μάλιστα. Πολύ καλή είναι η εμπειρία, αλλά δεν φτάνει. Γι’ αυτό υπάρχουν και τα πανεπιστήμια.