Κωνσταντίνος Μενούνος: «Δεν φαντάζεστε πόσο αγαπάει την Ελλάδα η Μαρία Μενούνος»

Αν, όπως λέγεται, ο χορός είναι η πιο έντονη αποτύπωση της κρυμμένης γλώσσας της ψυχής με μελωδικά βήματα, τότε εκείνος είναι σίγουρα ένας από αυτούς που το καταφέρνουν σε κάθε τους εμφάνιση. Ο Κωνσταντίνος Μενούνος, γεμάτος μεράκι για το αντικείμενο που κάνει την ύπαρξή του να χαμογελά, άνοιξε την καρδιά του στην «Α» μιλώντας για όλα: το πάθος του, την ιδιαίτερη διαδρομή του, τη διάσημη ξαδέλφη του Μαρία και τη λατρεμένη γιαγιά του, Σοφία, που γιόρτασε φέτος τα 101 χρόνια της!

 

Συνέντευξη στη Βίκυ Καλοφωτιά

 

Τι νιώθετε κάθε φορά που χορεύετε;

«Γαλήνη και απεριόριστη χαρά! Εκείνη τη στιγμή αισθάνομαι σαν να βρίσκομαι σε έναν άλλον κόσμο! Είναι πραγματικά πολύ έντονο αυτό το εσωτερικό συναίσθημα, και γι’ αυτό πιστεύω ότι στη συνέχεια μπορώ και το εξωτερικεύω. Βλέπω στα μάτια των θεατών ότι το εισπράττουν κι εκείνοι, και ότι υπάρχει ανταπόκριση ακριβώς επειδή καταφέρνω να τους μεταφέρω την ένταση αυτού που νιώθω».

 

Πώς αισθανθήκατε την πρώτη φορά που χορέψατε;

«Τότε θυμάμαι ότι είχα αισθανθεί δειλία και φόβο, τα οποία πήγαζαν όχι από το ότι δεν πίστευα σε εμένα, αλλά επειδή αναρωτιόμουν αν άραγε αυτό που έκανα θα είχε απήχηση στον κόσμο που με παρακολουθούσε».

 

Ξεκινήσατε να ασχολείστε επαγγελματικά με τον χορό σε μεγαλύτερη ηλικία. Ποιο ήταν το κίνητρο για να συνεχίσετε;

«Ξεκίνησα για καθηγητής χορού και πραγματικά δεν μπορούσα ποτέ να φανταστώ ότι θα έφτανα στο σημείο να γίνω κατόπιν χορογράφος και να ασχοληθώ και με άλλους τομείς, όπως η τηλεόραση και το θέατρο, τα οποία προέκυψαν ξαφνικά! Μάλιστα, όταν ξεκίνησα να χορεύω επαγγελματικά, ταυτόχρονα σπούδαζα Οικονομικά και δούλευα σε μια εταιρεία ως διοικητικό στέλεχος. Ένιωθα, όμως, ότι κάτι άλλο επεφύλασσε η ζωή για εμένα. Αλλού ήταν το μονοπάτι μου. Και πραγματικά, όταν ξέσπασε η οικονομική κρίση και απομακρύνθηκα από τη συγκεκριμένη εργασία, τότε συνειδητοποίησα ότι είχε έρθει η στιγμή να ανοίξω τα φτερά μου. Και μετά, ως διά θαύματος, σταδιακά η μία πόρτα άνοιγε μετά την άλλη! Άλλωστε, αυτό που χτίζεται σιγά-σιγά έχει διάρκεια. Αρκεί να μην τα παρατάς, να είσαι πάντοτε ενεργός και να ανακαλύπτεις συνεχώς νέα πράγματα».

 

Τι θα λέγατε σε όσους πιστεύουν ότι είναι αργά για να ξεκινήσουν οτιδήποτε, επειδή τάχα έχουν υπερβεί το όριο ηλικίας;

«Αυτό αισθάνθηκα κι εγώ στην αρχή, αλλά κατά τη γνώμη μου είναι μέγα λάθος. Οι περισσότεροι ξεκινάνε τον χορό μόλις περπατήσουν, ενώ εγώ ήμουν αρκετά μεγαλύτερος. Τώρα, όμως, θα έλεγα σε όλους ότι ποτέ δεν είναι αργά! Φτάνει να το λέει η ψυχή και το σώμα τους! Να μη φοβούνται να τολμούν! Το να είμαι θαρραλέος και να προχωρώ μου το έχει διδάξει και η γιαγιά μου, η Σοφία, την οποία υπεραγαπώ και γιόρτασε φέτος τα 101 χρόνια της!»

 

Πώς προέκυψε η ενασχόλησή σας με το θέατρο;

«Χορογραφούσα ήδη διάφορες παραστάσεις, και όπως συμβαίνει κάποιες φορές που π.χ. ακυρώνεται μια συνεργασία και χρειάζεται κάποιος αντικαταστάτης, έτσι συνέβη και στην περίπτωσή μου, όπου ο σκηνοθέτης μιας παράστασης πίστεψε ότι θα ήμουν πιο κατάλληλος για έναν ρόλο σε αυτήν. Βέβαια, δεν είπα αμέσως το “ναι”, γιατί είχα κάποιους ενδοιασμούς επειδή ήταν κάτι άγνωστο. Του απάντησα μετά από 10 μέρες, όταν εκείνος με πήρε τηλέφωνο τη στιγμή που καθόμουν στη θάλασσα και είχε καθαρίσει το μυαλό και το πνεύμα μου, οπότε έδωσα τελικά την θετική μου απάντηση. Και φυσικά δεν το μετάνιωσα καθόλου! Νιώθω ότι έχω έρθει σε αυτόν τον κόσμο για να κάνω τους ανθρώπους να περνάνε όμορφα μέσα από αυτό που κάνω!»

 

Είστε, επίσης ξάδελφος της Μαρίας Μενούνος, η οποία διαδίδει τον πολιτισμό και την ομορφιά της Ελλάδας στις ΗΠΑ. Θυμάστε κάποια κοινή εμπειρία από τα παιδικά σας χρόνια;

«Θυμάμαι τα καλοκαίρια που ερχόταν το Μαράκι μας από την Αμερική με τον θεία και τη θεία μου, και μαζευόμασταν και παίζαμε όλα τα παιδιά του χωριού στη βρύση, που βρισκόταν στην κεντρική πλατεία. Παιδικότητα και ανεμελιά σε όλο τους το μεγαλείο! Πού να φανταζόμασταν τότε ότι η ξαδέλφη μου θα έκανε αργότερα διεθνή καριέρα! Είμαστε οικογενειακώς περήφανοι για όλα όσα κατάφερε και την αγαπάμε πολύ! Είναι ένα χαρισματικό πλάσμα, με ήθος και αξίες, τις οποίες τις κρατάει ακόμη με την ίδια προσήλωση. Τις αξίες της οικογένειας, της πίστης και της πατρίδας της. Δεν φαντάζεστε πόσο πολύ αγαπάει την Ελλάδα! Έχει κλάψει πάρα πολλές φορές η Μαρία με τις διάφορες άσχημες καταστάσεις που διαδραματίζονται στη χώρα μας».

 

Τι ήταν αυτό που σας συγκίνησε ιδιαίτερα το καλοκαίρι στον γάμο της, τον οποίο έκανε στην Ελλάδα;

«Συγκινήθηκα πολύ που είδα συγκεντρωμένη όλη την οικογένεια, όπως τον παλιό καλό καιρό! Το ότι είδα τη Μαρία, τον θείο, τη θεία και τον αδελφό της να είναι όλοι καλά, υγιείς και χαρούμενοι! Ελπίζουμε ότι θα τους ξαναδούμε λίαν συντόμως και ότι θα έχουμε ένα ακόμη τρικούβερτο γλέντι σαν αυτό που έγινε στον Άκοβο Αρκαδίας, την ημέρα του γάμου της!»

 

Ποια είναι τα αμέσως επόμενα επαγγελματικά βήματά σας;

«Βρίσκομαι ήδη στη θεατρική παράσταση “Φωτοσκιάσεις της Αγάπης και του Έρωτα”, που μέχρι πρότινος ανέβαινε στο “Θέατρο Λύχνος Τέχνης & Πολιτισμού” και την οποία θα ξεκινήσουμε το επόμενο διάστημα να ανεβάζουμε σε δήμους της Αττικής και αργότερα σε όλη την Ελλάδα αλλά και σε μια χώρα-έκπληξη στο εξωτερικό! Παράλληλα, θα συνεχίσω να έχω την καλλιτεχνική διεύθυνση σε σχολή χορού στου Ζωγράφου και να εμφανίζομαι στο πάνελ πρωινής τηλεοπτικής εκπομπής στο “Aρτ”, όπως επίσης και σε κάποιες εκπομπές στο κανάλι “Ε”. Και φυσικά θα δοκιμάσω την τύχη μου στην ενασχόληση με τα κοινά κατεβαίνοντας ως υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος στον ανεξάρτητο συνδυασμό του Φίλιπου Καμπoύρη, στον δήμο Κερατσινίου-Δραπετσώνας».

 

Φωτογραφίες: Άγγελος Γραμμένος, Βασιλική Τάτση

Make up artist: Elena Costras