Λοξοκοιτάζει προς ΣΥΡΙΖΑ η Γεννηματά

Παρά το γεγονός ότι ακόμη δεν έχει ξεκαθαρίσει το πότε εντός του φθινοπώρου διεξαχθούν οι εσωκομματικές εκλογές του ΚΙΝΑΛ, εν τούτοις έχουν ξεκινήσει από νωρίς οι αιχμές, τα καρφιά, ενώ βρίσκονται σε εξέλιξη και ο υπόγειος πόλεμος, αλλά και οι παρασκηνιακές επαφές.

 Του Μιχάλη Κωτσάκου

Όμως αυτό που ακόμη δεν έχουν ξεκαθαρίσει στο ΚΙΝΑΛ, πολύ περισσότερο η ηγεσία της κας Γεννηματά και σε λιγότερο βαθμό οι δελφίνοι, είναι το ποια στρατηγική θα ακολουθήσει το κόμμα. Όχι μόνο έναντι της κυβέρνησης, αλλά και έναντι του ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτή την εποχή αυξάνεται η δυσφορία της βάσης, καθώς βλέπει το κόμμα του πολύ συχνά να κινείται ως ουρά τού ΣΥΡΙΖΑ και να διαγκωνίζεται με την αξιωματική αντιπολίτευση, το ΚΚΕ και το ΜέΡΑ 25 για το ποιος θα χρησιμοποιήσει τις πιο σκληρές εκφράσεις για αποφάσεις της κυβέρνησης. Ακόμη και για θέματα που έχει ψηφίσει ως ΠΑΣΟΚ, τώρα το ΚΙΝΑΛ τα αναιρεί.

Η κα Γεννηματά η αλήθεια είναι διακατέχεται από ένα άγχος για να μην την κατηγορήσει ο ΣΥΡΙΖΑ ότι γίνεται ουρά της Ν.Δ. Και λειτουργεί, όπως λέει ο λαός μας, «όποιος έχει τη μύγα μυγιάζεται». Ανησυχεί μήπως την κατηγορήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, ξεχνώντας ότι η κυβέρνηση Τσίπρα έχει κάνει πολύ χειρότερα. Προφανώς όπως κατανοεί και ο πλέον αδαής, η κα Γεννηματά δεν έχει βγάλει από το μυαλό της ότι μπορεί κάποια στιγμή να συμπορευθεί με τον Αλέξη Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ, λησμονώντας ότι η βάση του ΚΙΝΑΛ ακούει ΣΥΡΙΖΑ και βγάζει σπυράκια.

Από την άλλη, και ο Νίκος Ανδρουλάκης δεν έχει αναλύσει ποια θα είναι η στρατηγική του ΚΙΝΑΛ, εάν εκλεγεί αυτός αρχηγός. Πώς θα κινηθεί, ποιες θα είναι οι θέσεις του, τι πραγματικά θέλει να επιτύχει, ποιο είναι το όραμά του για το ΚΙΝΑΛ. Θέλει απλά να παραμείνει ένα κόμμα ρυθμιστής του 8%, ή να διεκδικήσει να επιστρέψει σε τροχιά εξουσίας; Προς το παρόν, ο κ. Ανδρουλάκης δεν έχει ανοίξει τα χαρτιά του. Το υποτιθέμενο σοσιαλδημοκρατικό όραμα παγκοσμίως είναι αχνό και χρειάζεται μπόλιασμα με νέες ιδέες.

Από την πλευρά του ο Ανδρέας Λοβέρδος έχει ξεκαθαρίσει δύο πράγματα. Πρώτον, ότι ο βασικός αντίπαλος του ΚΙΝΑΛ είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, καθώς απευθύνονται στο ίδιο πάνω-κάτω κοινό. Και δεύτερον, ότι θα κινηθεί με οδηγό το ΠΑΣΟΚ και τι έχει ψηφίσει τα προηγούμενα χρόνια. Ακόμη κι ο Ανδρέας Λοβέρδος, που δείχνει να ξέρει πού απευθύνεται, δεν έχει εξηγήσει πώς θα καταστήσει το ΚΙΝΑΛ κόμμα εξουσίας και για ποιον λόγο οι ψηφοφόροι θα το εμπιστευθούν έναντι του ΣΥΡΙΖΑ. Και δεν μιλάμε εάν ξαφνικά αποκαλυφθούν σημεία και τέρατα για την κυβερνητική θητεία του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά για μία νορμάλ κατάσταση.

 Ο μηχανισμός της Γεννηματά

Το σίγουρο πάντως είναι ότι, παρά τις πολλές αστοχίες της, η κα Γεννηματά δεν είναι εύκολος αντίπαλος. Και ο λόγος είναι ότι δυστυχώς για το κόμμα ο κομματικός μηχανισμός αντί να λειτουργεί έχοντας  ως πρώτη έννοια την άσκηση του αντιπολιτευτικού έργου, πρωτίστως ασχολείται με τις εσωκομματικές εκλογές. Μάλιστα, ολοένα και περισσότεροι εκτιμούν πως η κα Γεννηματά ποντάρει και στη βοήθεια από τον ΣΥΡΙΖΑ για να επανεκλεγεί. Κι αυτό διότι πολλά από τα πυρά της προς τον Αλέξη Τσίπρα είναι άσφαιρα και σε καμία περίπτωση δεν πείθουν τους πρώην «πράσινους» ψηφοφόρους να αφήσουν τη θαλπωρή του ΣΥΡΙΖΑ και να επιστρέψουν στο κόμμα τους.

Οπότε νομοτελειακά με αρχηγό τη Γεννηματά το ΚΙΝΑΛ θα αποτελέσει κάποια στιγμή το επόμενο διάστημα μία συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ. Εξάλλου, αυτό φαίνεται και από το γεγονός ότι η ρητορική της Γεννηματά θυμίζει περισσότερο το αφήγημα του ΣΥΡΙΖΑ για επιστροφή του μετεμφυλιακού κράτους της δεξιάς. Κάτι που ξάφνιασε κόσμο και κοσμάκη, όταν  αίφνης οι ψηφοφόροι του ΚΙΝΑΛ άκουσαν το κόμμα τους να μιλάει για αστυνομοκρατία, για καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, καθώς και άλλα ΣΥΡΙΖΑϊκά συνθήματα.

Οπότε είναι πολύ λογικό όλοι οι κεντροαριστεροί ψηφοφόροι που δεν συμφωνούν με τον ριζοσπαστισμό, αλλά με ρεαλιστικές προτάσεις, να αναρωτιούνται  τι άραγε συμβαίνει στο εσωτερικό του Κινήματος Αλλαγής. Για το εάν πρόκειται για προαποφασισμένη στροφή και για συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ ενόψει των επόμενων εκλογών και της απλής αναλογικής, ή απλά δεν υπάρχει στρατηγική.

Ακατανόητη στάση

Αυτό που πρωτίστως έχει ενοχλήσει τους ψηφοφόρους του ΚΙΝΑΛ είναι ότι το κόμμα τους είχε μία πραγματικά ακατανόητη στάση στο θέμα Κουφοντίνα. Και μιλάμε ότι επί ημερών του ΠΑΣΟΚ εξαρθρώθηκε η 17Ν και ο Κουφοντίνας οδηγήθηκε στις φυλακές, όπως και τα υπόλοιπα μέλη της. Οι ψηφοφόροι του ΚΙΝΑΛ είδαν το κόμμα τους να καταθέτει μία σειρά ρεαλιστικών προτάσεων για την καταπολέμηση της πανδημίας στο πρώτο lockdown, όμως τώρα δεν πιστεύουν στα αυτιά τους ακούγοντας τη Γεννηματά να ταυτίζεται με τη θέση του ΣΥΡΙΖΑ, ότι η κυβέρνηση με πρόσχημα την πανδημία επιχειρεί την εξόντωση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων.

Πλέον πολλά στελέχη του ΚΙΝΑΛ εκφράζουν τη δυσφορία τους και έχουν αρχίσει να λένε στους δημοσιογράφους ότι το κόμμα τους δεν πρέπει να έχει καμία σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ και ότι αυτό είναι και η επιλογή της πλειονότητας των ψηφοφόρων του Κινήματος Αλλαγής έτσι όπως αποτυπώνεται σε πολλές δημοσκοπήσεις. «Δεν γίνεται», όπως αναφέρουν, «το δυνατό μας χαρτί να είναι μια υπεύθυνη, σοβαρή και τεκμηριωμένη αντιπολίτευση και την ίδια ώρα να υιοθετούμε τη ρητορεία του ΣΥΡΙΖΑ και τις λαϊκίστικες του κορώνες». Φανατικός υποστηρικτής αυτής της άποψης είναι ο Ανδρέας Λοβέρδος. Κατά συνέπεια, ένα από τα διακυβεύματα της εσωκομματικής διαμάχης θα είναι και προς τα πού θα κινηθεί το Κίνημα Αλλαγής την επομένη της εκλογής ηγεσίας του.