Novartis : Ο Τσίπρας έκανε κατά το ήμισυ αυτοκριτική, η Νέα Δημοκρατία πότε;

Στο συνέδριο της Καθημερινή υπό τον τίτλο «Μεταπολίτευση, 50 χρόνια μετά» εμφανίστηκε ο Αλέξης Τσίπρας να επιχειρεί να κάνει αυτοκριτική. Μάλιστα το σύνολο του Τύπου έκανε λόγο για ένα mea culpa του πρώην πρωθυπουργού.
Η αλήθεια είναι ότι όλη αυτή η προσπάθεια ήταν μισή. Ναι μεν παραδέχθηκε, ότι ο χειρισμός της υπόθεσης ήταν ατυχής, αλλά απέφυγε να εξηγήσει για ποιον λόγο αποδέχθηκε τις εισηγήσεις του Δημήτρη Παπαγγελόπουλου και των άλλων συνεργατών του για να κυνηγήσουν τους πολιτικούς αντιπάλους της τότε κυβέρνησης. Διότι το mea culpa θα ήταν ειλικρινές εάν ζητούσε συγνώμη από τα 10 πολιτικά πρόσωπα, που σύρθηκαν με έωλες κατηγορίες και κρεμάστηκαν στα μανταλάκια. Και το λέμε αυτό επειδή δεν είμαστε λωτοφάγοι. Και θυμόμαστε πολύ καλά την σπέκουλα από τον επίσημο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και τους πρωτοκλασάτους υπουργούς του κ. Τσίπρα να στήνουν αντίσκηνο στα κανάλια προκειμένου να κατηγορήσουν ως άρπαγες τους πολιτικούς αντιπάλους, στηριζόμενοι σε κουκουλοφόρους μάρτυρες, που εν συνεχεία αποδείχθηκαν λωποδύτες του κοινού ποινικού δικαίου.

 

 

 

Ας μην λησμονούμε, ότι εις εξ’ αυτών των «αγγέλων της κάθαρσης», ο Φιλήστωρ Δεσταμπασίδης, που συγκλόνισε το πανελλήνιο ως βασικός μάρτυρας της σκευωρίας με το ψευδώνυμο «Μάξιμος Σαράφης», είναι προφυλακισμένος ως εγκέφαλος χοντρής κομπίνας που ξεγελούσε επιχειρηματίες αποσπώντας τους δεκάδες χιλιάδες ευρώ.

 

 

 

 

Κι όμως ο κ. Τσίπρας αναφερόμενος στην σκευωρία της Novartis όχι μόνο δεν τόλμησε να ζητήσει συγνώμη, αλλά άφησε σκιές, παρά το γεγονός ότι όλες οι υποθέσεις των 10 πολιτικών κρίθηκαν από την δικαιοσύνη και αρχειοθετήθηκαν. Επίσης έγραψε στα παλιότερα των υποδημάτων του το βούλευμα του 764/2023 όπου απαλλάχθηκαν ο Νίκος Μανιαδάκη, ο πρώην επικεφαλής της Novartis στην Ελλάδα Κωνσταντίνος Φρουζής και τρία στελέχη της μητρικής εταιρείας της φαρμακοβιομηχανίας από την πράξη της δωροδοκίας των δέκα πολιτικών προσώπων. Σύμφωνα με τα όσα αναφέρονται στο βούλευμα για τα πέντε στελέχη της φαρμακοβιομηχανίας δεν προέκυψαν στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι τέλεσαν την πράξη της δωροδοκίας από κοινού και κατ΄ εξακολούθηση και της άμεσης συνέργειας στο αδίκημα της δωροδοκίας. Και τι είπε, λοιπόν, ο πρώην πρωθυπουργός; «Είχαμε ένα μεγάλο σκάνδαλο, η πρόθεση μας να μην παρέμβουμε σε αυτό το σκάνδαλο, έδινε την εντύπωση ότι βάζαμε στο ίδιο τσουβάλι ανθρώπους που ενδεχομένως είχαν εμπλοκή, με ανθρώπους που δεν είχαν». Δηλαδή ακόμη και σήμερα ο κ. Τσίπρας άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο ότι κάποιοι από τους κατηγορηθέντες έχουν δωροδοκηθεί. Πιο Πολάκης πεθαίνεις. Ή όπως λέει και ο λαός μας «ο λύκος κι αν εγέρασε κι άσπρισε το μαλλί του, μήτε τη γνώμη άλλαξε, μήτε την κεφαλή του».
Άραγε δεν ένιωσε από λόγους ευγένειας να ζητήσει ένα συγνώμη από τον διοικητή της ΤτΕ, τον Γιάννη Στουρνάρα, τον οποίο όχι μόνο τον ενέπλεξε, αλλά δόθηκε εντολή στις αρχές να κάνουν ντου στο γραφείο του, όπως και στην εταιρεία της γυναίκας του. Ας μην ξεχνάμε ότι σαν μέλος της ΕΚΤ ο Γιάννης Στουρνάρας έβαλε πλάτη για να μην βγει η Ελλάδα εκτός ευρωζώνης. Εξάλλου αυτό εμμέσως πλην σαφώς παραδέχθηκε και ο κ. Τσίπρας λέγοντας ότι κάποιοι έκαναν προσωπική πολιτική, υπονοώντας τον Βαρουφάκη,. Δηλαδή την ώρα που όλοι αγωνιούσαμε να μην πάθει ζημιά η χώρα, ο Βαρουφάκης ήταν εραστής του δικού του νομίσματος, ο Λαφαζάνης ήθελε επιστροφή στην δραχμή και ο Στουρνάρας πάλευε να πείσει την ΕΚΤ και τον Ντράγκι ότι όλα θα διορθωθούν.
Και το χειρότερο δεν είναι το ντου στα γραφεία του Διοικητή της ΤτΕ και της συζύγου του, αλλά και να ακούς τον κάθε τρελαμένο Πολάκη, που έχοντας άγνοια των ευρωπαϊκών κανόνων να ζητά την απομάκρυνση του και να τον καθυβρίζει. Επίσης υπάρχει και το παράδοξο, η σύζυγος του Στουρνάρα να κερδίζει την μία υπόθεση μετά την άλλη, να δικαιώνεται για την σκευωρία και η Δικαιοσύνη να κλείνει τα μάτια στους σκευωρούς, που αν και στο σκαμνί την λοιδορούν.

Κλείνει λογαριασμούς

Άρα δεν μιλάμε για ολοκληρωμένη αυτοκριτική από τον κ. Τσίπρα. Μιλάμε για προσπάθεια να κλείσει κάποιους από τους λογαριασμούς του με το παρελθόν. Όχι τόσο με τους πολιτικούς αντιπάλους του, όσο με το δικό του σινάφι. Και αυτό φαίνεται και από την έκφραση του ότι «δεν είχα στο μυαλό ότι ερχόμαστε να πάρουμε μια ιστορική ρεβάνς». Κι όμως σε όλες του τις ομιλίες εντός του κοινοβουλίου προέταξε φανταστικούς εχθρούς στοχοποιώντας με την ίδια ευκολία το σύνολο του πολιτικού κόσμου, που ήταν απέναντι του την περίοδο της διακυβέρνησης κι ασκούσαν τα αντιπολιτευτικά τους καθήκοντα.
Άραγε πότε έβαλε φρένο στην ρητορεία των υπουργών του; Όλοι θυμούνται το πώς χασκογέλαγε με τα όσα έλεγε ο τότε κυβερνητικός του εταίρος Πάνος Καμμένος. Και δεν μιλάμε μόνο το εξευτελιστικό «στα τέσσερα» που φώναζε στην Βουλή, αλλά τα τερατώδη ψέματα με τα οποία κατηγορούσε τους αντιπάλους του. Τώρα βέβαια ο κ. Καμμένος πληρώνει δεκάδες χιλιάδες ευρώ ως αποζημιώσεις και ζητάει συγνώμη. Όμως την δουλειά του ο κ. Τσίπρας την έκανε.

Η άλλη όψη του νομίσματος

Αυτή η έμμεση… ομολογία Τσίπρα, ότι υπήρξε σκευωρία στην υπόθεση Novartis, είναι η μία όψη του νομίσματος. Κι όπως είναι γνωστό το κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις. Και η άλλη όψη του νομίσματος έχει την εικόνα του κυβερνώντος κόμματος και το πώς διαχειρίστηκε αυτή την σκευωρία.
Διότι ας μην ξεχνάμε ότι η κατηγορία για τον Αντώνη Σαμαρά (πρώην πρωθυπουργός και πρώην πρόεδρος της Ν.Δ.) αρχειοθετήθηκε από την εκ των πρωταγωνιστών της σκευωρίας, Ελένη Τουλουπάκη μετά τη νίκη της Νέας Δημοκρατίας στις εκλογές του Ιουλίου του 2019. Μία αρχειοθέτηση, η οποία έπρεπε να γίνει πάρα πολύ νωρίτερα, αλλά είπαμε η κυβέρνηση Τσίπρα έπαιξε τα ρέστα της με αυτή τη σκευωρία. Και φυσικά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η αρχειοθέτηση των υποθέσεων του Άδωνη Γεωργιάδη (νυν αντιπρόεδρος της Ν.Δ.) και του Δημήτρη Αβραμόπουλου (πρώην αντιπρόεδρος της Ν.Δ.) έγινε επίσης κατά την διάρκεια της πρώτης θητείας του Κυριάκου Μητσοτάκη ως πρωθυπουργού. Το ίδιο πάνω-κάτω έγινε και με τον Ανδρέα Λοβέρδο, ο οποίος απαλλάχθηκε με βούλευμα.

 

 

 

 

 

Το ερώτημα που τίθεται πλέον είναι το πότε θα κάνει και η Νέα Δημοκρατία την αυτοκριτική της για την σκευωρία της Novartis; Πότε θα αναλογιστούν στο κυβερνών κόμμα το τι δεν έκαναν για να λάμψει η αλήθεια και να αποκαλυφθεί σε όλο της το μεγαλείο η σκευωρία και φυσικά να τιμωρηθούν οι ένοχοι γι’ αυτή την σκευωρία. Διότι ακόμη και σήμερα προκαλεί αλγεινή εντύπωση στην βάση της «γαλάζιας» παράταξης η απάθεια που έδειξε το κόμμα τους.
Σε καμία των περιπτώσεων δεν είπαμε ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη έπρεπε να παρέμβει στο έργο της Δικαιοσύνης. Να ποδηγετήσει, όπως επεδίωξε ο Δημήτρης Παπαγγελόπουλος, αποφάσεις δικαστών, ασκώντας τους αφόρητες πιέσεις και απειλώντας τους. Όμως οι «εγκέφαλοι» της Νέας Δημοκρατίας, όταν αποκαλύφθηκε η σκευωρία και όταν ήρθε η ώρα να αποκαλυφθούν ποιοι κρύβονταν από πίσω, κοίταζε τα τρένα να περνούν. Προφανώς κάποιοι στο κυβερνών κόμμα ήθελαν να μιμηθούν την τσεχική ταινία του 1966 «Ο άνθρωπος που έβλεπε τα τρένα να περνούν».

Όλοι θυμούνται και πιο πολύ αυτοί που λασπώθηκαν και κρεμάστηκαν στα μανταλάκια, τη Νέα Δημοκρατία να παρακολουθεί το ξετύλιγμα του κουβαριού ως θεατής. Δεν ζήτησε καν να μετάσχει στην εξέλιξη της υπόθεσης και να ασκήσει τα νόμιμα δικαιώματα της. Διότι στη σκευωρία Novartis όταν κατηγορούνται ο πρώην πρόεδρος της, αλλά και κορυφαία κυβερνητικά στελέχη, η λάσπη πέφτει συνολικά στον κομματικό οργανισμό. Εξάλλου αυτό επεδίωκε ο και ο κατά το ήμισυ μεταμεληθείς Αλέξης Τσίπρας.
Αντί το κυβερνών κόμμα να ζητήσει με κάθε νομικό τρόπο να βγουν οι κουκούλες και να τιμωρηθούν οι φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί αυτής της σκευωρίας παρακολουθούσε την δικαιοσύνη να προστατεύει εκ νέου τους κουκουλοφόρους μάρτυρες. Κι όμως εις εξ των οποίων είναι στην φυλακή, ενώ ένας άλλος ο Νίκος Μανιαδάκης παραδέχθηκε δημοσίως ότι τον πίεζαν και τον απειλούσαν για να πει πράγματα που δεν ίσχυαν και να κατηγορηθούν οι δέκα πολιτικοί. Τι πιο λογικό το κυβερνών κόμμα να ζητούσε μετ’ επιτάσεως να αποκαλυφθούν οι εγκέφαλοι της σκευωρίας; Ένα άλλο επίσης σημαντικό στοιχείο είναι ότι ο νόμος αναφέρει πως οι μάρτυρες δημοσίου συμφέροντος τίθενται υπό προστασία από τη στιγμή που δεν είναι εμπλεκόμενοι. Κι όμως παρέμειναν προστατευόμενοι παρά το γεγονός ότι αποδείχθηκαν τελικά εμπλεκόμενοι. Και το ερώτημα είναι απλό και ξεκάθαρο: Ερευνήθηκε για ποιο λόγο η κ. Τουλουπάκη διατήρησε το καθεστώς προστασίας των μαρτύρων; Η απόφαση ήταν δική της, ή κάποιοι έβαλαν πλάτη;
Κλείνοντας θα πρέπει να επισημανθεί ότι ο Δημήτρης Παπαγγελόπουλος, ο εμπνευστής της σκευωρίας δεν καταδικάστηκε από το Ειδικό Δικαστήριο για την υπόθεση Novartis, αλλά για τις πιέσεις και τις απειλές που ασκούσε στους δικαστές ως υπουργός Δικαιοσύνης. Διότι καλή η επικοινωνία, αλλά αυτή είναι η αλήθεια. Στην σκευωρία Novartis το κυβερνών κόμμα σφύριζε αδιάφορα. Άραγε έφτασε η ώρα για αυτοκριτική, έστω και κατά το ήμισυ, όπως έκανε ο Αλέξης Τσίπρας;