Ο «Γολγοθάς» του νέου προέδρου

Μετά και την… έφοδο του Άδωνι Γεωργιάδη στο θέατρο όπου γύριζε ο Λάκης Λαζόπουλος την τηλεοπτική εκπομπή του, πλέον τα έχουμε δει όλα στη Ν.Δ. Ή πιο σωστάμ σχεδόν όλα. Τα υπόλοιπα επί σκηνής, όπως λένε ακόμη κι εντός της Συγγρού. Και φυσικά, εννοούν ότι οι εκλογές της Ν.Δ. το πιθανότερο είναι να αποτελέσουν μέρος επιθεώρησης του Μάρκου Σεφερλή στο Δελφινάριο το ερχόμενο καλοκαίρι.

Του Μιχάλη Κωτσάκου

Όπως γίνεται αντιληπτό, οι αυριανές εκλογές για την ανάδειξη νέου προέδρου της Νέας Δημοκρατίας γίνονται σε μία περίοδο, όπου το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, μετά το φιάσκο του Νοεμβρίου και της πρώτης απόπειρας για εκλογές, μοιάζει απαξιωμένο. Και μάλιστα, παρά τις διαβεβαιώσεις της ΚΕΦΕ και της Vodafone, μέχρι και σήμερα υπάρχουν άνθρωποι εντός του κομματικού μηχανισμού που ισχυρίζονται ότι δεν θα διεξαχθούν οι εκλογές.

Όλο αυτή η περιρρέουσα ατμόσφαιρα δημιουργεί ένα αρνητικό κλίμα για τον νέο αρχηγό. Κι αυτό διότι καλείται την επόμενη ημέρα να ενώσει ένα διχασμένο κόμμα, το οποίο κινείται δίχως σαφή προσανατολισμό και με τους τέσσερις υποψήφιους να θέλουν να στρίψουν το τιμόνι σε διαφορετική κατεύθυνση. Αν σε όλα αυτά προσθέσουμε το πολιτικό τοπίο που θυμίζει κινούμενη άμμο, αλλά και τις πιέσεις από το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα να σταματήσουν οι αντιμνημονιακές κορόνες και η Ν.Δ. να ψηφίσει τα μέτρα της κυβέρνησης Τσίπρα, τότε ο καθένας μπορεί να καταλάβει τον «Γολγοθά» που πρέπει να ανέβει ο νέος πρόεδρος. Και φυσικά δεν πρέπει να λησμονηθεί και η άθλια οικονομική κατάσταση του κόμματος. Οι υπάλληλοι είναι απλήρωτοι από πέντε έως επτά μήνες, τα ενοίκια επίσης, το ταμείο έχει μόνο αράχνες, ενώ τα χρέη ξεπερνούν τα 170 εκατομμύρια ευρώ.

Κι εν μέσω αυτής της ωραίας ατμόσφαιρας, που έλεγε και ο αλησμόνητος Ντίνος Ηλιόπουλος, οι Ευάγγελος Μεϊμαράκης, Κυριάκος Μητσοτάκης, Άδωνις Γεωργιάδης και Απόστολος Τζιτζικώστας διεκδικούν τις ψήφους των μελών και των φίλων της Ν.Δ., δίχως επί της ουσίας να έχουν αναλύσει το όραμά τους για το αύριο του κόμματος.

Αντίθετα, λειτουργώντας σύμφωνα με τις εντολές των επικοινωνιολόγων, έχουν ρίξει το βάρος τους στο ποιος είναι ο καταλληλότερος για να νικήσει τον Τσίπρα. Προφανώς και οι τέσσερις λησμονούν τον τρόπο που ψηφίζουν οι Έλληνες την τελευταία 20ετία. Δηλαδή, τιμωρούν τον προηγούμενο, ελπίζοντας πως ο νέος που επέλεξαν θα κάνει λιγότερα σφάλματα.

Από τη στιγμή που οι υποψήφιοι αποφεύγουν με κάθε τρόπο να εξηγήσουν στον ψηφοφόρο τής Ν.Δ. για τον πολιτικό λόγο της επόμενης ημέρας, αρκούνται σε διάφορα τρυκ για να επιτύχουν ο καθένας το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Ακόμη και στο ζήτημα της αντιπολιτευτικής στάσης δεν υπάρχει ξεκάθαρο στίγμα. Θα είναι σκληρή και απόλυτη απέναντι σε μία κυβέρνηση που καταγγέλλεται ότι «έριξε στον κάλαθο των αχρήστων τις θυσίες του ελληνικού λαού», ή θα αφεθούν και κάποια περιθώρια συνεννόησης;

Διαφορετικές προσεγγίσεις…
Αν κάτσει κάποιος να σταχυολογήσει το τι είπαν οι υποψήφιοι πρόεδροι σε διάφορα καυτά ζητήματα κατά τη μακρά προεκλογική περίοδο, μάλλον δεν βγάζει άκρη. Και βέβαια γεννάται το ερώτημα πώς θα καταφέρουν να συνεννοηθούν την επαύριον των εκλογών.

Σε ό,τι αφορά τη συνεννόηση με τον ΣΥΡΙΖΑ, ο Μεϊμαράκης υποστηρίζει ότι «η Ν.Δ., σύμφωνα με τις αρχές και την ιστορία της, στηρίζει κάθε θετική πρωτοβουλία που μπορεί να συμβάλει στην έξοδο από την κρίση και αντιστρατεύεται καθετί υφεσιακό. Άλλο η συνεννόηση, άλλο η στήριξη, άλλο η συνεργασία και άλλο η υπερψήφιση νομοσχεδίων». Την ίδια ώρα, ο Μητσοτάκης υποστηρίζει πως «δεν τίθεται ζήτημα από τη στιγμή που ο κ. Τσίπρας δηλώνει απόλυτα ασφαλής με την κοινοβουλευτική του πλειοψηφία. Η Νέα Δημοκρατία δεν μπορεί να συμπράξει σε μία κυβέρνηση συνεργασίας, από τη στιγμή που δεν πληρούνται καν οι προϋποθέσεις για μία ελάχιστη συνεννόηση». Αρνητικός είναι ο Τζιτζικώστας, ενώ ο Άδωνις Γεωργιάδης έχει προαναγγείλει μετωπική σύγκρουση με τον ΣΥΡΙΖΑ και τον πρωθυπουργό Αλ. Τσίπρα.

Στο ενδεχόμενο οικουμενικής κυβέρνησης, ο Μεϊμαράκης λέει ότι δεν μπορεί να εμπιστευθεί τον ΣΥΡΙΖΑ, ο Μητσοτάκης ισχυρίζεται πως «αν ο κ. Τσίπρας ψάχνει για κοινοβουλευτικά δεκανίκια, ας κοιτάξει αλλού». Η άποψη του Τζτιζικώστα είναι πως «το πρόβλημα είναι του Τσίπρα και ας το λύσει μόνος του», ενώ κατηγορηματικό είναι το «όχι» του Γεωργιάδη.

Για το ασφαλιστικό, ο Μεϊμαράκης προαναγγέλλει ότι η Ν.Δ. θα το καταψηφίσει, ενώ ο Μητσοτάκης είναι πιο διαλλακτικός, ισχυριζόμενος πως «απαιτείται μια ουσιαστική μακροχρόνια μεταρρύθμιση και όχι η περαιτέρω παραμονή εντός του σημερινού πλαισίου. Πρέπει να ξεφύγουμε από τη μυωπική προσέγγιση μετάθεσης του προβλήματος για αργότερα. Αν τα ζητήματα που έθεσε το πόρισμα της Επιτροπής Σοφών αντιμετωπισθούν ουσιαστικά, μπορούμε να αποτρέψουμε άλλη μια χαμένη ευκαιρία». Ο Τζιτζικώστας κάνει λόγο ότι δεν υπάρχουν μαγικές συνταγές, ενώ κατηγορηματικό είναι και πάλι το «όχι» του Άδωνι.

Ως κόκκινη γραμμή θεωρεί ο Μεϊμαράκης τη φορολόγηση των αγροτών, ενώ ο Μητσοτάκης ζητά δίκαιη κατανομή δημοσιονομικών βαρών παντού. Κατηγορηματική είναι η άρνηση των Τζιτζικώστα και Γεωργιάδη. Στο μόνο σημείο που δείχνουν σε κοινή ρότα οι τέσσερις υποψήφιοι είναι να συμφωνήσουν με την κυβέρνηση στις ιδιωτικοποιήσεις.

Τέλος, στο κρίσιμο ζήτημα του ιδεολογικού στίγματος της Ν.Δ., ο Μεϊμαράκης είναι υπέρμαχος του μεσαίου δρόμου, με κεντροδεξιό προφίλ και μακριά από άκρα και ακρότητες. Στροφή προς το κέντρο προτείνει ο Μητσοτάκης με μεγιστοποίηση της ελευθερίας των πολιτών με ανάλογη κοινωνική ευθύνη στους ώμους τους. Για κοινωνικό φιλελευθερισμό, που διατηρεί την ισορροπία ανάμεσα στα ζητούμενα της ανάπτυξης, της παραγωγής εθνικού πλούτου, αλλά και την προστασία των αδυνάμων, κάνει λόγο ο Τζιτζικώστας, ενώ ο Γεωργιάδης δηλώνει περήφανος που είναι «δεξιός» και δηλώνει πίστη στις αρχές του κοινωνικού ριζοσπαστικού φιλελευθερισμού.

Αναστάτωση
Πάντως, η Ν.Δ. οδηγείται σε εκλογές με τις παρασκηνιακές συνομιλίες κεντρικών «καραμανλικών» στελεχών με το σύστημα του Μεγάρου Μαξίμου και ειδικά με συνεργάτες του Αλ. Τσίπρα να είναι στο φόρτε τους. Σύμφωνα με καλά πληροφορημένες πηγές, κομβικό ρόλο για να υπάρξει επικοινωνία των δυο συστημάτων εξουσίας, του ΣΥΡΙΖΑ και της Ν.Δ., ως αξιωματικής αντιπολίτευσης, φέρεται να διαδραματίζει στο παρασκήνιο ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Προκόπης Παυλόπουλος, ο οποίος επιδιώκει τη μέγιστη δυνατή συνεννόηση και επικοινωνία, όχι συνεργασία, των δυο πυλώνων του πολιτικού συστήματος.

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θέλει να υπάρχει στοιχειώδης επικοινωνία των δυο βασικών κομμάτων και όπου δύναται να καταγράφεται και συναίνεση και συνεννόηση. Αναγνωρίζει ότι δεν υπάρχει περιθώριο συνεργασίας, κάτι που δεν θέλουν πολλοί στη Ν.Δ., αλλά θεωρεί αδιανόητο να μην υπάρχει επικοινωνία των δυο πλευρών. Αυτή την άποψη του Πρ. Παυλόπουλου έχουν εκφράσει και άλλοι παράγοντες της Ν.Δ. προς το Μέγαρο Μαξίμου, όπως ο αντιπρόεδρος της Βουλής και βουλευτής Α΄ Αθηνών, Νικήτας Κακλαμάνης, που είναι τακτικός συνομιλητής κεντρικών στελεχών του πρωθυπουργικού περιβάλλοντος, όπως ο υπουργός Επικρατείας, Νίκος Παππάς. Βέβαια, στελέχη της Ν.Δ. και άλλοι παράγοντες αντιμετωπίζουν με καχυποψία ορισμένες πρωτοβουλίες του Προκόπη Παυλόπουλου, θεωρώντας ότι ταυτίζεται επικίνδυνα με την ατζέντα της κυβέρνησης.

Επίσης, και άλλα στελέχη της Ν.Δ. έχουν τακτική επικοινωνία με κεντρικούς συνεργάτες του Αλ. Τσίπρα, όπως ο Ευριπίδης Στυλιανίδης που αποτελεί και έναν από τους συνομιλητές τού Ν. Παππά. Το ενδιαφέρον είναι ότι ο Στυλιανίδης, σε περίπτωση νίκης του Βαγγέλη Μεϊμαράκη και εκλογής του στη θέση του προέδρου της Ν.Δ., προαλείφεται για γραμματέας του κόμματος.

Σε κάθε περίπτωση, το μέτωπο στο εσωτερικό τής Ν.Δ. παραμένει ανοικτό και δεν αφορά τα πρόσωπα. Με δύο βασικούς πόλους, τους Κώστα Καραμανλή και Αντώνη Σαμαρά, η μάχη αφορά στον έλεγχο του κόμματος και, μέσω αυτού, στη διαμόρφωση των πολιτικών εξελίξεων το επόμενο διάστημα, αν και εφόσον ενδεχόμενη κατάρρευση της κυβερνητικής πλειοψηφίας οδηγήσει σε άλλου τύπου στήριξη.

Η «Λαζοπουλιάδα»
Κι εν μέσω όλων αυτών προστέθηκε και η «Λαζοπουλιάδα» της Ν.Δ., για να δέσει το γλυκό. Η παρουσία των Ευριπίδη Στυλιανίδη και Σάκη Ιωαννίδη (πρόεδρος ΟΝΝΕΔ, επίσης υποστηρικτής του Ευ. Μεϊμαράκη) στην πρεμιέρα του ηθοποιού και εκλεκτού συνδαιτυμόνα του πρωθυπουργού, προκάλεσε σύρραξη, με τον Άδωνι Γεωργιάδη και τον Γιώργο Μουρούτη να βάλλουν κατά των δύο «καραμανλικών». Ο Λάκης Λαζόπουλος απάντησε στον Γεωργιάδη την Τρίτη το βράδυ, ο τελευταίος πήγε στο θέατρο Βέμπο για να απαντήσει, και ο πόλεμος γενικεύθηκε.

Ο Άδωνις Γεωργιάδης σχολίασε ότι «θέλω μια Ν.Δ. που δεν θα φοβάται ούτε θα γλείφει το Λαζόπουλο. Ο κ. Λαζόπουλος, όπως πριν από κάθε εκλογική αναμέτρηση, στήνει ένα τσαντίρι για να στηρίξει τον ΣΥΡΙΖΑ, έτσι και τώρα έστησε ένα τσαντίρι για να παρέμβει στις εσωκομματικές εκλογές της Ν.Δ.

Ήρθα εδώ γιατί με καθύβριζε επί δεκάλεπτο, για να μου τα πει κατά πρόσωπο. Και να μου δώσει την ευκαιρία να απαντήσω, όπως θα έπρεπε να κάνει κάθε δημοκράτης άνθρωπος. Αλλά δεν το έκανε», κατέληξε, δείχνοντας εμμέσως πλην σαφώς προς τον κ. Μεϊμαράκη ως εκλεκτό του ΣΥΡΙΖΑ και του Λαζόπουλου για την ηγεσία.

Φυσικά, δεν έχασε την ευκαιρία και ο Απόστολος Τζιτζικώστας, ο οποίος μέσω τηλεοπτικής του εμφάνισης είπε ότι «ο Λάκης Λαζόπουλος στήριξε ευθέως τον κ. Μεϊμαράκη, όπως και ο ΣΥΡΙΖΑ. Εξάλλου, η κυβέρνηση κάνει σάτιρα και ο Λαζόπουλος πολιτική».

Σε αυτά τα σενάρια απάντησε ο Μεϊμαράκης: «Ο κ. Τσίπρας έχει την πλειοψηφία. Ο λαός πρόσφατα ψήφισε και πρέπει να τα κάνει μόνος του, όπως και την ψήφιση του ασφαλιστικού», είπε, χαράσσοντας γραμμή μη συνεργασίας με την Κουμουνδούρου, τρεις μήνες μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου. Ως προς τα υπόλοιπα, χαρακτήρισε ως πολιτική συκοφαντία όσα ακούγονται ότι η υποψηφιότητά του στηρίζεται από ορισμένους ώστε να εξυπηρετήσει συγκεκριμένο σκοπό σε σχέση με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Ρόλο στο να ανάψουν τα αίματα έπαιξε και η διαρροή για στήριξη του Μεϊμαράκη από τον πρώην πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή. Κάτι που αμφισβήτησαν οι υπόλοιποι υποψήφιοι, με τον Μεϊμαράκη να λέει «είναι λογικό να ζηλεύουν, καθώς όλοι ήθελαν τη στήριξη Καραμανλή». Η απάντηση ήρθε από τον Κυριάκο Μητσοτάκη, που τόνισε: «Εμένα δεν με στηρίζει κανένας κι έχω ήσυχο το κεφάλι μου».

Ποντάρουν στους ψηφοφόρους για να καλύψουν τα έξοδα των εκλογών
Τον αριθμό των 300.000 θα πρέπει να φθάσουν κατ’ ελάχιστον οι ψηφοφόροι που θα προσέλθουν στα «γαλάζια» εκλογικά τμήματα, προκειμένου η Νέα Δημοκρατία να καλύψει το μεγαλύτερο μέρος –και όχι το όλον– του κόστους της εκλογικής της διαδικασίας.

Μόνον η τεχνική παράμετρος των εκλογών (ηλεκτρονικός εξοπλισμός και λογισμικό) αναμένεται να στοιχίσει, μαζί με τους φόρους, πλέον των 900.000 ευρώ, ποσό που, για την κάλυψή του, προϋποθέτει να καταθέσουν τον… οβολό των 3 ευρώ τουλάχιστον 300.000 πολίτες. Σε αυτό το κόστος θα πρέπει, επίσης, να προστεθεί η δαπάνη αποζημίωσης, κοντά στις 90.000 ευρώ, για τους περίπου 1.700 χειριστές των tablets που θα απασχοληθούν κι έχουν ξεκινήσει εργασία από την προηγούμενη Κυριακή, όπου έγινε η πρόβα τζενεράλε. Και φυσικά όλα τα υπόλοιπα αναγκαία παρελκόμενα της διαδικασίας, κόστους περίπου 100.000 ευρώ, από κάλπες και ψηφοδέλτια μέχρι σφραγίδες και… σάντουιτς. Αθροιζόμενα τα παραπάνω ποσά οδηγούν αβίαστα στο συμπέρασμα ότι, για να καλύψει το σύνολο του κόστους, η Ν.Δ. θα πρέπει να κινητοποιήσει 400.000 πολίτες. Ωστόσο, το όριο των 300.000 δημιουργεί ένα… ανεκτό έλλειμμα, ενώ, εάν η συμμετοχή υπολείπεται αυτού του στόχου, και μάλιστα σημαντικά, τότε η τρύπα στα ούτως ή άλλως άδεια κομματικά ταμεία θα είναι μεγάλη.

Η επιλογή της αξιόπιστης, λόγω του ειδικού βάρους του αναδόχου, λύσης της Vodafone κατέστη εφικτή μόνον αφού ο όμιλος εξήντλησε τα όρια, περιορίζοντας το ύψος της προκαταβολής από το 80% συνολικά (40% με την υπογραφή της σύμβασης και το υπόλοιπο 40% πριν από την εκλογή της προσεχούς Κυριακής), σε δύο προκαταβαλλόμενες δόσεις 25%+25%.

Βέβαια, εδώ θα πρέπει να τονιστεί ότι στη Συγγρού έχουν σταλεί μηνύματα από τους περισσότερους προέδρους των τοπικών οργανώσεων, πως από τα χρήματα που θα συγκεντρωθούν από τους ψηφοφόρους πρώτα θα πληρωθούν τα πάγια έξοδα των τοπικών (ενοίκια-λογαριασμοί ΔΕΚΟ) και εν συνεχεία θα αποδοθούν χρήματα στο κεντρικό ταμείο του κόμματος.