Ο κηπουρός ανακάλυψε νέο μποστάνι

Η έχθρα του με τον Χρυσοχοΐδη, η «ασθενής» μνήμη του και οι αλλεπάλληλες μεταγραφές του μέχρι να ανακαλύψει τον Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ

Του Μιχάλη Κωτσάκου

Ο Γιάννης Ραγκούσης, ως σκιώδης υπουργός Προστασίας του Πολίτη του ΣΥΡΙΖΑ, ήταν ο πρώτος που αντέδρασε μόλις έγινε γνωστή η είδηση πως αστυνομικοί έκαναν έλεγχο σε κινηματογραφικές αίθουσες για παρουσία ανηλίκων στην προβολή της ταινίας «Τζόκερ». Και ως συνήθως κάνει, επιτέθηκε με σφοδρότητα στον πρώην σύντροφό του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη, δηλώνοντας ότι «γυρίζει την Ελλάδα και την Ελληνική Αστυνομία σε πολύ σκοτεινές εποχές».

Στα ενδότερα της Χαριλάου Τρικούπη γνωρίζουν ότι οι δύο πρώην σύντροφοι –που έχουν θητεύσει στη θέση του γραμματέα της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ– δεν έχουν και δεν είχαν ποτέ τις καλύτερες των σχέσεων. Εξάλλου, ας μη λησμονούμε ότι ο νυν υπουργός Προστασίας του Πολίτη συμφωνούσε με τον ορισμό «κηπουροί», που είχε δώσει στον Ραγκούση και σε άλλους στενούς συνεργάτες του Γιώργου Παπανδρέου ο πρώην υπουργός και βουλευτής Γιώργος Φλωρίδης.

Ο Ραγκούσης, εξάλλου, στην πολιτική του καριέρα, ποτέ δεν κινήθηκε αυτόφωτα. Και όποτε το επεχείρησε έσπασε τα μούτρα του με θόρυβο. Τουναντίον, ως καλός κηπουρός πάντα έβρισκε «μποστάνια» για να δείξει τις ικανότητές του στο κλάδεμα, στο πότισμα και τις άλλες ασχολίες ενός κηπουρού. Ταυτόχρονα, κάθε φορά που βρισκόταν σε νέο περιβάλλον δικαίωνε όσα αναφέρουν οι λόγιοι προσπαθώντας να εξηγήσουν τη λέξη γενιτσαρισμός. Σύμφωνα με τους λόγιους, ο γενιτσαρισμός εξηγεί συμπεριφορές και ενέργειες που περιέχουν το στοιχείο του φανατισμού, της μισαλλοδοξίας και της αντεκδίκησης.

Και η πορεία του Γιάννη Ραγκούση δικαιώνει όπως είπαμε τους λόγιους, καθώς όταν επιλέχθηκε από τον Γιώργο Παπανδρέου επέδειξε μία τεράστια εχθρότητα για τον Ευάγγελο Βενιζέλο –εσωκομματικό αντίπαλο του ΓΑΠ– από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε στην αρχή εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ και εν συνεχεία γραμματέας του κόμματος. Μάλιστα, την εποχή εκείνη (2007-2009) δεν αναγνώριζε στις κατ’ ιδίαν συνομιλίες του με παράγοντες του χώρου, ούτε το γεγονός ότι το ΠΑΣΟΚ επέβαλε τη δική του ατζέντα στη Βουλή, χάρη στις εύστοχες παρεμβάσεις του κ. Βενιζέλου, ο οποίος αποτελούσε τον «κοινοβουλευτικό εφιάλτη» της κυβέρνησης Καραμανλή, η οποία είχε εισέλθει στη ζώνη του λυκόφωτος.

Τον ίδιο γενιτσαρισμό είχε επιδείξει όταν ακολούθησε την Άννα Διαμαντοπούλου και τον Γιώργο Φλωρίδη στην Ώρα Αποφάσεων. Ο Γιάννης Ραγκούσης στις εκδηλώσεις που διοργάνωσαν στις μεγάλες πόλεις οι τρεις πρώην υπουργοί είχε επιτεθεί με σφοδρότητα κατά του Αλέξη Τσίπρα, υποστηρίζοντας μεταξύ άλλων ότι «την ίδια στιγμή, ο κ. Τσίπρας ας μην παριστάνει τον δήθεν ενοχλημένο για όσα συνεχίζονται να λέγονται για GREXIT. Αυτός είναι ο πολιτικός ηθικός αυτουργός του ρεύματος των δραχμιστών στην Ελλάδα. Αυτός εγκλώβισε την Ελλάδα σε ένα 3ο μνημόνιο και τώρα ετοιμάζει ένα 4ο υβριδικό που θα ενισχύσει περαιτέρω το αντιευρωπαϊκό ρεύμα στην Ελλάδα. Αυτός έθρεψε ιδεολογικά τους δραχμιστές». Τότε ήταν που περιέγραφε πώς η Ελλάδα οδηγήθηκε στη χρεωκοπία: «Τρεις -ισμοί μάς χρεοκόπησαν και μας κρατούν στα μνημόνια. Ο κρατισμός, ο λαϊκισμός και ο παλαιοκομματισμός».

Αυτά τα έλεγε το 2017 από τον Ιανουάριο έως τον Μάιο, όταν ακόμη βρισκόταν στην Ώρα Αποφάσεων. Μάλιστα, είχε μετατρέψει το προεκλογικό σύνθημα του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015, το «ξεμπερδεύουμε με το παλιό κερδίζουμε το αύριο» που περιείχε το δίλημμα «ή εμείς ή αυτοί». Τότε, λοιπόν, ο Ραγκούσης της Ώρας Αποφάσεων είχε θέσει το δίλημμα «ή ο ΣΥΡΙΖΑ ή μία μεγάλη νέα προοδευτική παράταξη». Τουλάχιστον έτσι το εξέλαβαν οι περισσότεροι. Προφανώς, ο Ραγκούσης τούς προειδοποιούσε. Ότι ακόμη δεν είχε αποφασίσει εάν θα μείνει σε αυτές τις κινήσεις, ή θα μεταγραφεί στον ΣΥΡΙΖΑ.

Δύο χρόνια νωρίτερα, ο Γιάννης Ραγκούσης είχε χαρακτηρίσει τον κ. Τσίπρα από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ως «τον πιο ανέντιμο πρωθυπουργό της Ελλάδα», εξηγώντας: «Διότι όλα όσα είπε και έκανε αυτά τα 5 χρόνια, τα είπε και τα έκανε μέσα σε μία Ελλάδα ουσιαστικά χρεοκοπημένη». Ενώ σε άλλη ανάρτησή του είχε γράψει:  «Να ξεκαθαρίσουμε κάτι σοβαρό. Η Ελλάδα δεν πρόκειται να χρεοκοπήσει (από μόνη της). Η κυβέρνηση Τσίπρα πρόκειται να χρεοκοπήσει την Ελλάδα».  Το δε εντυπωσιακό ήταν πως έκανε και προβλέψεις για την πολιτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, υποστηρίζοντας πως θα έχει  κακό τέλος, «όπως αξίζει να έχει κάθε πολιτική ομάδα που έχτισε πάνω στο δράμα μιας πτωχευμένης πατρίδας».

Ο «ήλιος» του Αλέξη

Όλα αυτά τώρα αποτελούν παρελθόν, καθώς ως γνήσιος κηπουρός ο Ραγκούσης είδε μποστάνι και μπήκε στον ΣΥΡΙΖΑ, όταν ο Αλέξης Τσίπρας βλέποντας ότι χάνει τις εκλογές έκανε την απέλπιδα προσπάθεια μέσω της Προοδευτικής Συμμαχίας. Φυσικά, ο πρώην υπουργός του ΠΑΣΟΚ ξέχασε τι έλεγε και τι έγραφε για τον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ. Ξέχασε τις κατάρες του Θύμιου Λυμπερόπουλου την εποχή που ήταν υπουργός Μεταφορών και είχε ανοίξει τα θέματα με τους ταξιτζήδες και τους φορτηγατζήδες. Κατάπιε τα όσα είχε πει η Θεοδώρα Τζάκρη το 2012.  Η κα Τζάκρη, πρώην συνοδοιπόρος του στο ΠΑΣΟΚ και νυν στον ΣΥΡΙΖΑ, είχε δηλώσει 13-3-2012 μιλώντας στον πάλε πότε ραδιοφωνικό σταθμό VIMA FM είχε πει: «Ο Γιάννης Ραγκούσης δεν είναι τίποτα άλλο, παρά ένας κηπουρός του Παπανδρέου. Ένας κατ’ απονομή υπουργός που δεν κρίθηκε ποτέ από τον λαό».

Λίγους μήνες αργότερα ο κ. Ραγκούσης, «αηδιασμένος» από τη δεξιά στροφή του ΠΑΣΟΚ που επέβαλε ο τότε αρχηγός Ευάγγελος Βενιζέλος, αποχώρησε από το Κίνημα, δηλώνοντας θιγμένος και για τον χειρισμό της περιβόητης λίστας Λαγκάρντ που οδήγησε στο Ειδικό Δικαστήριο τον άλλοτε σύντροφό του, Γιώργο Παπακωνσταντίνου. Και φυσικά ουδείς πίστεψε αυτό που έλεγαν κάποια παλιόπαιδα ότι «ο Ραγκούσης αποχώρησε από το ΠΑΣΟΚ επειδή δεν εξελέγη βουλευτής στις δίδυμες εκλογές του 2012 (Μάιος και Ιούνιος) στη Β’ Αθήνας».

Ξέχασε τι υπέγραψε

Τώρα στην Κουμουνδούρου έχει καταφέρει να ξεπεράσει πολλά εμπόδια του κομματικού μηχανισμού του ΣΥΡΙΖΑ και πλασάρεται ως προνομιακός συνομιλητής του Αλέξη Τσίπρα, διαρρέοντας ένθεν κακείθεν ότι θα διαδεχθεί τον Πάνο Σκουρλέτη στη θέση του γραμματέα του κόμματος. Πάντως στην ΣΥΡΙΖΑϊκή κοινωνία ακόμη και σήμερα που έχει εξελιχθεί σε… υπολογίσιμο παράγοντα,  ισχυρίζονται πως «αν δεν πετύχει η προσπάθεια για την ενιαία προοδευτική παράταξη, θα είναι γιατί δεν παίρνει μέτρα να μη γίνει κέντρο διερχομένων», υπονοώντας τον κ. Ραγκούση.

Και αυτοί που καταφέρονται κατά του νέου πουλέν της Κουμουνδούρου δεν ξεχνούν ότι για όλα όσα κατηγορεί τον Χρυσοχοΐδη για τις συλλήψεις των νεαρών στην αίθουσα που προβαλλόταν ο «Τζόκερ» έχει βάλει και την υπογραφή του στον νόμο του 2010 που συμπλήρωσε τον μεταξικό νόμο. Τότε ο υπουργός Πολιτισμού, Παύλος Γερουλάνος, υποτίθεται ότι εκσυγχρόνισε τον νόμο για τους ανήλικους και τις προβολές σε κινηματογραφικές αίθουσες και φέρει και την υπογραφή του Ραγκούση μαζί με αυτές άλλων 9 υπουργών του Γιώργου Παπανδρέου. Κι όμως, ακόμη κι εκεί είπε ψέματα, δηλώνοντας πως δεν έχει υπογράψει. Το ΦΕΚ τον διαψεύδει. Εκτός κι αν χρησιμοποίησαν την υπογραφή του χωρίς να το γνωρίζει.

Ανάλογη δήλωση είχε κάνει και για τα χρέη του ΠΑΣΟΚ, λέγοντας ότι «δεν ευθύνομαι εγώ γιατί δεν έβαζα υπογραφές στα εντάλματα πληρωμών». Προφανώς λησμονεί ότι επί ημερών του οι κομματικές δαπάνες πολλαπλασιάστηκαν και το καράβι έπεσε έξω. Ακολουθώντας την ίδια άφρονα τακτική με την προκάτοχο του Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, με την οποία συναντήθηκαν εκ νέου στον ΣΥΡΙΖΑ.

Οι συμβουλές

Μάλιστα, απαντώντας στις κατηγορίες των πρώην συντρόφων του στο ΠΑΣΟΚ επισημαίνει ότι αυτός ήταν που πέρασε τη Διαύγεια και το opengov, λησμονώντας να εξηγήσει ότι αυτές ήταν κεντρικές αποφάσεις του κόμματος με το οποίο εκλέχθηκε ως βουλευτής Επικρατείας και όχι δικές του. Διότι άλλοι θυμούνται πολύ καλά ότι ήταν μεταξύ αυτών που συμβούλευσαν τον Παπανδρέου να μη δεχθεί για Πρόεδρο Δημοκρατίας τον Κάρολο Παπούλια, επιτρέποντας στον Καραμανλή να αποδράσει και να μη σκάσει η χρεοκοπία στα χέρια του. Διότι λίγο-πολύ ήταν γνωστό τοις πάσι ότι ο Καραμανλής αποφάσισε να πάει σε εκλογές στις 4 Οκτωβρίου, όταν στις αρχές του Αυγούστου του 2009 έφθασε στα χέρια του η έκθεση του ΔΝΤ που προέβλεπε άμεσα χρεοκοπία της Ελλάδας με το χρέος να φθάνει σε δυσθεώρητα ύψη. Απλά ο Ραγκούσης και οι άλλοι κηπουροί έβλεπαν μόνο τα μεγαλεία και τους υπουργικούς θώκους και όχι τι ερχόταν από πίσω.

Ο κ. Ραγκούσης ήταν μεταξύ αυτών που συμβούλευσαν τον Γιώργο Παπανδρέου να μην προσφύγει σε πρόωρες εθνικές εκλογές τον Οκτώβριο του 2010 μαζί με τις περιφερειακές και δημοτικές εκλογές, προκειμένου να λάβει νωπή εντολή για να προχωρήσουν στην εφαρμογή του πρώτου μνημονίου. Κι όλα αυτά, όταν όλα τα κόμματα την εποχή εκείνη δεν ήξεραν πού πατούσαν, μεταξύ των οποίων και το ΠΑΣΟΚ. Απλά ο κόσμος ακόμη είχε αντοχές και λίπος, ενώ η κρίση δεν είχε χτυπήσει τους πολίτες στο δόξα πατρί. Όπως ακόμη θυμούνται στη Χαριλάου Τρικούπη ότι η άποψη του Γιάννη Ραγκούση ήταν πως «αν πολιτικοποιήσουμε τις περιφερειακές και δημοτικές εκλογές και τις κερδίσουμε, τότε θα έχουμε λάβει τη νομιμοποίηση».

Ακόμη και σήμερα πολλοί στην «πράσινη οικογένεια» αναρωτιούνται για ποιον λόγο επιμένει στις σκληρές δηλώσεις κατά της δεξιάς. Και προσπαθούν να εξηγήσουν για ποιον λόγο είχε καταπιεί τη γλώσσα του και δεν έβγαζε λέξη για τη συμπόρευσή του με τον Αβραμόπουλο της Ν.Δ. και τον Γεωργίου του ΛΑΟΣ στην κυβέρνηση Παπαδήμου στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας, από τον Νοέμβριο του 2011 έως τον Μάιο του 2012.  Είναι αυτό που λέμε «η καρέκλα είναι γλυκιά».

Από αιώνιος φοιτητής

Ανεξάρτητα με τη φράση που χρησιμοποιούσε πολλάκις ότι «εγώ ζω την οικογένειά μου ψήνοντας μπιφτέκια», θυμίζοντας σε όλους ότι είχε ανοίξει επιχείρηση με ταχυφαγείο στην Πάρο γνωστής αλυσίδας με τη μέθοδο του franchise , ο Γιάννης Ραγκούσης ήταν αυτό που λέμε κομματόσκυλο.

Διετέλεσε γραμματέας της ΠΑΣΠ στο ΑΠΘ ως φοιτητής στο Οικονομικό. Εκεί έμαθε και πώς βιώνουν τη φοιτητική ζωή οι αιώνιοι φοιτητές, καθώς πήρε το πτυχίο σε οκτώ χρόνια και όχι σε τέσσερα. Αφού κόλλησε πολλές αφίσες, τοποθετήθηκε γενικός διευθυντής στο νεοσύστατο Κέντρο Ερευνών για Θέματα Ισότητας-ΚΕΘΙ το 1994, καθώς εκτιμήθηκε η αφοσίωσή του στο ΠΑΣΟΚ. Από εκεί πήρε μεταγραφή ως σύμβουλος του Χρήστου Παπουτσή, όπου παρέμεινε από το 1995-1999. Ταυτόχρονα, είχε διοριστεί και στο Διοικητικό Συμβούλιο του ΟΤΕ, όμως έφυγε από τον Παπουτσή, διότι ήρθαν σε ρήξη. Ο Παπουτσής πήγε Ευρωβουλή και ο Ραγκούσης αποφάσισε να ασχοληθεί με το επιχειρείν στο ταχυφαγείο της Πάρου.

Με την αβάντα του ΠΑΣΟΚ εξελέγη δήμαρχος Πάρου το 2002 και το 2006 επανεξελέγη προετοιμάζοντας το επόμενο βήμα του, που ήταν η κεντρική πολιτική σκηνή. Την εποχή εκείνη ο Γιώργος Παπανδρέου γοητευόταν από το κυκλαδίτικο νησί και ο Ραγκούσης έβαλε λυτούς και δεμένους για να «δει το φως του ο ΓΑΠ» και να τον αξιοποιήσει. Κι όμως, την εποχή εκείνη η αντιπολίτευση στον δήμο Πάρου δημοσιοποιούσε έγγραφα κατηγορώντας τη δημοτική αρχή για πλαστογραφία, ζητώντας την εισαγγελική παρέμβαση για οικονομικές ατασθαλίες και κακοδιαχείριση.

Στη θητεία του ως γραμματέας του ΠΑΣΟΚ και δεύτερος τη τάξει μετά τον ΓΑΠ, στη Χαριλάου Τρικούπη θυμήθηκαν όχι μόνο ρήσεις του Αριστοφάνη, αλλά και τη λαϊκή θυμοσοφία. Ο Αριστοφάνης έλεγε ότι για να «πιάσεις το τιμόνι πρέπει πρώτα να έχεις πιάσει το κουπί». Και ότι η αξιοκρατία είναι το άπαν της επιτυχίας, σε συνδυασμό με το ότι «από το κεφάλι κυβερνιέται το ψάρι». Ενώ δεν παραλείπουν να θυμούνται ότι στις παλιοπαρέες του ΠΑΣΟΚ είχε το παρατσούκλι «πονηρούλης».

Όσο για τις αλλεπάλληλες μεταγραφές του από το 2012 που αποχώρησε από το ΠΑΣΟΚ, ισχύει όπως λένε το «όπου γάμος και χαρά η Βασίλω πρώτη». Έτσι, δεν έχει πρόβλημα από «κηπουρός» του Γιώργου να μετεξελιχθεί σε «θυρωρό» του Αλέξη. Εξάλλου, καμία δουλειά δεν είναι ντροπή. Όμως πλέον προκαλεί ακόμη και τους νέους συντρόφους του με «το να ξεχειλίζει από αυτοπεποίθηση κι από τη βεβαιότητα πως η κοινωνία τού οφείλει πολλά».