Ο… Πύργος Ελέγχου (στα τρένα) και η κρατικοποίηση(;) του ΟΣΕ

«Ο πρώτος στόχος επιτεύχθηκε. Κόψαμε τον αέρα νίκης του Μητσοτάκη». Σε αυτό το συμπέρασμα έχουν καταλήξει στους πάνω ορόφους της Κουμουνδούρου διαβάζοντας τις πρώτες ανακοινώσεις μετά το πολύνεκρο σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη.

Του Μιχάλη Κωτσάκου

Και παρά το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν εισπράττει τίποτα απολύτως από την φθορά του κυβερνώντος κόμματος-κάτι απόλυτα λογικό λόγω της τραγωδίας-εν τούτοις στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης νιώθουν ικανοποίηση πως η διαφορά έφτασε στα όρια του στατιστικού λάθους. Διότι όλοι οι δημοσκόποι όταν μιλούν για διαφορές έως 3% τις εντάσσουν στα όρια του στατιστικού λάθους, προφανώς για να έχουν καλυμμένα τα νώτα τους και να μην τους πει κάποιος ότι έπεσαν έξω. Όμως στη σύγχρονη πολιτική ιστορία του τόπου κρίθηκαν πολλές εκλογικές αναμετρήσεις στα όρια του στατιστικού λάθους.

Για παράδειγμα το 1996 το ΠΑΣΟΚ (Σημίτης) επικράτησε της Ν.Δ. (Έβερτ) με την διαφορά στις τρεις ποσοστιαίες μονάδες (41,49-38,12). Το 2009 επίσης το ΠΑΣΟΚ (Σημίτης) επικράτησε της Ν.Δ. (Καραμανλής) με μικρότερη διαφορά (43,79-42,74). Το 2007 η Ν.Δ. (Καραμανλής) κέρδισε τις εκλογές από το ΠΑΣΟΚ (Γιώργος Παπανδρέου) επίσης με διαφορά στα όρια του στατιστικού λάθους (41,87-38,10). Ανάλογη ήταν και η νίκη της Ν.Δ. (Σαμαράς) επί του ΣΥΡΙΖΑ (Τσίπρας) στις εκλογές του Ιουνίου του 2012 (29,66-26,89). Με αυτό που αναφέραμε αποδεικνύεται ότι και οι νίκες με οριακή διαφορά μπορούν να δώσουν κυβερνήσεις.

Απλά στην Κουμουνδούρου βλέποντας και το γεγονός ότι έχει αυξηθεί η γκρίζα ζώνη των αναποφάσιστων, ή αυτών που δεν επιθυμούν να απαντήσουν στις ερωτήσεις των δημοσκόπων, εκτιμούν πως θα υπάρξει κι άλλη συρρίκνωση των ποσοστών της Νέας Δημοκρατίας. Όταν όμως οι δημοσκόποι επισημαίνουν ότι ακόμη δεν είναι η ώρα για να εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα, πηγές προσκείμενες στον κ. Τσίπρα υποστηρίζουν ότι «είναι διαχρονικό πρόβλημα η υποεκτίμηση από τις δημοσκοπήσεις των ποσοστών του ΣΥΡΙΖΑ». Αυτό είναι αλήθεια ότι συνέβη στις εκλογές του 2012 και του 2015. Διότι μιλούσαμε για ένα κόμμα που κινείτο μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας (πέριξ του 4,5%). Όμως από εκεί και πέρα δεν έγινε ποτέ λάθος. Μάλιστα προέβλεψαν ακριβώς τα αποτελέσματα των Ευρωεκλογών του Μαΐου του 2019.

Όλα ρευστά

Τι σημαίνουν όλα αυτά; Ότι πολύ απλά είναι πολύ νωρίς ακόμη να χρωματιστεί η επιθυμία των αναποφάσιστων. Τα πρώτα ευρήματα των μετρήσεων κοινής γνώμης είναι όντως εξαιρετικά ρευστά, αφού αποτυπώνουν και ενσωματώνουν το σοκ, το πένθος, την συσσωρευμένη οργή και την αγανάκτηση που έχει γεννήσει η πολύνεκρη τραγωδία των Τεμπών. Όμως ουδείς βάζει το χέρι του στο ευαγγέλιο ότι η αγανάκτηση και η οργή, θα μετατραπεί σε μία νέα ανερχόμενη πολιτική δύναμη, ή θα υπάρξουν ραγδαίες πολιτικές ανατροπές. Εξάλλου οι δημοσκόποι βλέπουν ότι οι ερωτηθέντες βγάζουν μία απογοήτευση του στυλ «δεν αλλάζει αυτή η χώρα». Οπότε για να τους πείσεις να σε ακολουθήσουν θα πρέπει να τους δώσεις ένα όραμα για το μέλλον, ένα σχέδιο δράσης.

Αν κρίνουμε από τα όσα είπε ο κ. Τσίπρας στην πρόσφατη συνέντευξη του στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Mega Channel οι πιθανότητες να επιτύχει το στόχο του ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης μάλλον ατύχησε. Διότι η πλειοψηφία των συμμετεχόντων στις απεργίες και των διαδηλώσεων δεν μπορούν να παραπλανηθούν ότι μπορεί να ο κ. Τσίπρας να αλλάξει τη σύμβαση που υπάρχει με τους Ιταλούς ιδιοκτήτες της Hellenic Train. Διότι από την μία πλευρά υπάρχουν οι Ιταλοί ιδιοκτήτες και από την άλλη το ελληνικό δημόσιο, το οποίο έχει συνέχεια, όποια κυβέρνηση και εάν είναι στην εξουσία. Και φυσικά η απορία που μένει στον κόσμο τι θα κάνει η κυβέρνηση Τσίπρα εάν οι Ιταλοί δεν δεχθούν επαναδιαπραγμάτευση; Θα τους αναγκάσει με το ζόρι; Όλοι κατανοούμε, ότι τέτοιες πειρατικές κινήσεις είναι για το Θεαθήναι, καθώς οι Ιταλοί θα προσφύγουν στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο και στο τέλος η Ελλάδα θα πληρώσει τον κούκο για αηδόνι, που λέει και ο λαός μας.

Περί κρατικοποίησης

Αν τώρα υποθέσουμε ότι ο κ. Τσίπρας, που πούλησε αντί πινακίου φακής την κερδοφόρο ΤΡΑΙΝΟΣΕ στους Ιταλούς, κινηθεί για να την επανακρατικοποιήσει, όπως λένε με έμφαση κάποιοι συνεργάτες του σε συνομιλίες με δημοσιογράφους. Τι θα συμβεί; Πιθανότατα οι Ιταλοί θα ζητήσουν πολύ περισσότερα χρήματα από τα 45 εκατ. ευρώ που έδωσαν. Στην χειρότερη περίπτωση μιλάμε για δεκαπλάσιο ποσό. Θα τα δώσει; Εάν όντως ο κ. Τσίπρας τα πληρώσει 450 εκατ. ευρώ, τότε θα μιλάμε για τον ορισμό του αποτυχημένου μάνατζερ. Πούλησε με 45 εκατ. για να αγοράσει στη δεκαπλάσια τιμή.

Ας πάμε σε ένα άλλο υποθετικό σενάριο τώρα. Ότι ο κ. Τσίπρας και η κυβέρνηση του θα την πάρει με το ζόρι. Τότε στην διεθνή επιδιαιτησία η χώρα μας δεν θα χάσει απλά, θα συντριβεί. Συν τοις άλλοις ότι οι ξένοι επενδυτές «θα κόψουν λάσπη», που λέει και η νεολαία, η οποία τώρα διαμαρτύρεται και είναι στους δρόμους. Και δεν μιλάμε για τις κομματικές νεολαίες, αλλά για απλούς ανθρώπους που σίγουρα είναι οργισμένοι.

Αυτούς πως θα τους πείσεις, όταν σε πανελλήνιο τηλεοπτικό σταθμό και σε ένα δελτίο το οποίο κάνει πρωταθλητισμό κάνεις λόγο για πύργου ελέγχου των τρένων; Αν μη τι άλλως δείχνεις άσχετος και σε παίρνουν στην πλάκα. Αυτομάτως αυτοί που είναι τώρα στον δρόμο αντί να σε θεωρούν μέρος της λύσης του προβλήματος σε αντιμετωπίζουν ως ανέκδοτο με τα λεγόμενα σου. Διότι όπως φάνηκε και από τις επικοινωνίες που είδαν το φως της δημοσιότητας το μοιραίο βράδυ του δυστυχήματος ο κεντρικός έλεγχος υπήρχε στην Αθήνα και ας μην υπήρχε Πύργος Ελέγχου. Κι όμως ο κ. Τσίπρας επέμεινε σε αυτό το επιχείρημα.

Και φυσικά ακόμη αναμένουμε ένα πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ για το πώς το τρένο θα προσφέρει ασφαλείς μετακινήσεις. Διότι έστω και εάν δεν συμφωνούμε με τον οδικό χάρτη που αποφάσισε η νέα ηγεσία του υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών, εν τούτοις υπάρχει κάτι για να ασκήσουμε κριτική.

Τέλος στη συνέντευξη που παραχώρησε ο κ. Τσίπρας βρέθηκε σε δύσκολη θέση όταν ζήτησε να μην είναι υποψήφιος ο παραιτηθείς υπουργός Υποδομών και Μεταφορών Κώστας Καραμανλής, καθώς οι δημοσιογράφοι πολύ σωστά του υπενθύμισαν ότι ο ίδιος είχε συμπεριλάβει στα ψηφοδέλτια του ΣΥΡΙΖΑ τον υπουργός Προστασίας του Πολίτη, Νίκο Τόσκα, μετά την τραγωδία στο Μάτι.