Οι μεν και οι… δεν!

Στην προσωρινή ανακωχή οδήγησε η κάθετη στάση του Υπουργείου Παιδείας απέναντι στις απεργιακές διαθέσεις των εκπαιδευτικών. Οι πανελλαδικές διενεργούνται κανονικά, η επίταξη παραμένει και οι καθηγητές έχουν αναστείλει τις κινητοποιήσεις τους. Σημασία πλέον έχει να εξετάσουμε τις θέσεις των άλλων κομμάτων απέναντι στην πρόθεση της ΟΛΜΕ ενόσω υπουργείο και εκπαιδευτική κοινότητα παίζουν κρυφτό και η συνέχεια θα δοθεί αμέσως μετά το τέλος των πανελλαδικών, πολύ πιθανά με την… μη διόρθωση των γραπτών. Κάνοντας μια μικρή ανασκόπηση ιδιαίτερη σημασία έχει η άρνηση του ΚΚΕ αρχικά τουλάχιστον να στηρίξει την απεργία. Αλλά και οι χρονικές συμπτώσεις που συνηγορούν υπέρ του ότι αυτή η περίοδος είναι ιδιαιτέρως αγαπητή για εκπαιδευτικές κινητοποιήσεις. Και το ερώτημα που μένει είναι τι θα έκαναν άλλα κόμματα σε μια αντίστοιχη περίπτωση.

ΑΝΝΑ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ (ΠΑΣΟΚ, πρώην υπουργός Παιδείας)
«Η συνήθης στάση κάθε συντεχνίας»

Θέση κατά της απεργίας και εν μέρει υπέρ του υπουργείου παίρνει η πρώην υπουργός –μεταξύ άλλων– Παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου. Με ξεκάθαρες θέσεις και καμία απόπειρα στρογγυλοποίησης, η κα Διαμαντοπούλου τονίζει πως «οι εξετάσεις πρέπει να γίνουν και θα γίνουν στην ώρα τους».
Αναφερόμενη στη συνδικαλιστική ηγεσία της ΟΛΜΕ, κάνει λόγο για τη «συνήθη στάση δεκαετιών, κάθε συντεχνίας , που χρησιμοποιεί τη δύναμή της εναντίον της κοινωνίας εκβιάζοντας μια αδύναμη και αμυντική (δίκαια τα αιτήματά σας, αλλά να τα δούμε αργότερα) πολιτική τάξη! (120.000 καθηγητές και αναπληρωτές + οι οικογένειές τους είναι θηριώδης αριθμός για τις εκλογές)».
«Θα μιλήσω για την πολιτική στην Παιδεία που είναι υπεύθυνη για αυτή την ετήσια κοινωνική απειλή, η οποία πέφτει στα κεφάλια μας σχεδόν κάθε χρόνο… ανεξαρτήτως κρίσης και μνημονίου», τονίζει και θέτει μια σειρά από ερωτήσεις και απαντήσεις:
«Τι βρίσκεται πίσω από την ετήσια απειλή της ΟΛΜΕ; Τι είναι αυτό που σχεδόν κάθε χρόνο απειλεί 100.000 νέα παιδιά; Ποια είναι αυτά που πρέπει να αλλάξουν για να σταματήσει αυτό το φαινόμενο; Δύο πράγματα:
»• O ανορθολογισμός της κατανομής σχολείων στην επικράτεια και του τρόπου πρόσληψης και κατανομής των εκπαιδευτικών (αποτέλεσμα της πιο ακραίας πελατειακής λογικής… τεράστια σχολεία με 20 μαθητές και 17 καθηγητές, υπεράριθμοι καθηγητές στον ένα νομό – ελλείψεις στην ίδια ειδικότητα στον διπλανό νομό).
»•  Και το ανεκδιήγητο σύστημα εισαγωγικών εξετάσεων, που ακυρώνει το Λύκειο και ενισχύει την παραπαιδεία (το οποίο για να αλλάξει έπρεπε να αλλάξει η δομή της λειτουργίας των ΑΕΙ)».

«Ξεκινάς πόλεμο…»

«Και τα δύο για να αλλάξουν χρειαζόταν μια θεμελιώδης στροφή στον κεντρικό άξονα της πολιτικής επιλογής: από την πολιτική που εξυπηρετούσε πρώτα τον καθηγητή και τις ανάγκες του και πρώτα τον βουλευτή, τον δήμαρχο και τις πιέσεις τους, να στραφούμε στο δόγμα “ΠΡΩΤΑ Ο ΜΑΘΗΤΗΣ”!
»Καθόλου εύκολο! Οι μαθητές δεν έχουν δύναμη πίεσης και είναι περαστικοί…» λέει και θυμάται τη δική της θητεία: «Οι συνεργάτες μου στο υπουργείο ήταν αντίθετοι στο να δώσω στη μεταρρύθμιση αυτό τον τίτλο… θυμάμαι ο Δ.Ν. και ο Γ.Κ. μπήκαν αναστατωμένοι στο γραφείο μου προειδοποιώντας ότι ξεκινώ πόλεμο!! Ξεκίνησα! Ο ΣΥΡΙΖΑ (δηλώσεις σαν αυτές του κ. Κουράκη ήταν στην ημερήσια διάταξη) και οι φίλιες συνδικαλιστικές του δυνάμεις (ισχυρές) ξεσπάθωσαν, οι άλλες παρατάξεις  ακολούθησαν.
»Τι έγινε λοιπόν από τον Νοέμβριο του 2009 μέχρι τον Μάρτιο του 2011 γι’ αυτά τα δύο θέματα; Και μάλιστα όταν ο προϋπολογισμός πήγαινε στα Τάρταρα, οι μισθοί των εκπαιδευτικών κατρακυλούσαν και οι “αγανακτισμένοι εκπαιδευτικοί” ήταν αντίθετοι σε κάθε προσπάθεια και επιχειρούσαν να διαλύσουν και την πιο… μικρή εκδήλωση;
»Α) Ο εξορθολογισμός του συστήματος ή η πολιτική του αυτονόητου
»1. Έγινε αποτύπωση του αριθμού των εκπαιδευτικών, των σχολείων, των τμημάτων, του μαθητικού δυναμικού, του πλεονάζοντος ή ελλείποντος προσωπικού. Σχεδιάστηκε εφαρμόστηκε και λειτούργησε η ηλεκτρονική κάρτα σχολείου ώστε με το πάτημα ενός κουμπιού, να έχει η διοίκηση και ο υπουργός την κατάσταση σε κάθε σχολείο, κάθε λεπτό, όποτε θελήσει.
»2. Αντικειμενοποιήθηκαν απολύτως οι προσλήψεις και συναρτήθηκαν με τις ανάγκες των σχολείων και όχι με τις πολιτικές συμφωνίες… πόσοι θα μπουν από κάθε ειδικότητα ώστε να ισορροπούμε με όλους (αυτό το μέτρο έβαλε απέναντί μου τον “σύλλογο αδιόριστων εκπαιδευτικών”, που αριθμούσε όπως ισχυρίζονταν οι ίδιοι 100.000, και που μου επιτίθονταν με βία όπου περπατούσα ή μιλούσα!).
»3. Γύρισαν στα σχολεία τους 5.000 εκπαιδευτικοί (φέτος αποσπάσθηκαν πάλι 4.500), μπήκαν αντικειμενικά κριτήρια στις αποσπάσεις και καταργήθηκαν όλες οι ρουσφετολογικές εξαιρέσεις στην προσμέτρηση των μορίων της θέσης όπου υπηρετεί ο εκπαιδευτικός (τις οποίες επανέφερε η τρικομματική κυβέρνηση).
»4. Σχεδιάστηκε, νομοθετήθηκε και υλοποιήθηκε η πολιτική αξιολόγησης. Η πρώτη φάση της αξιολόγησης των σχολείων (παρά την αντίδραση ακόμα και με ξύλα εναντίον καθηγητών που την εφάρμοσαν) είναι σε εξέλιξη και από τον Σεπτέμβριο επίκειται η γενίκευση της σε όλα τα σχολεία.
»5. Συγχωνεύτηκαν ή έκλεισαν 2.000 σχολεία με παιδαγωγικά και οικονομικά κριτήρια, όχι γιατί το είπε η τρόικα, αλλά γιατί έτσι έπρεπε να γίνει, για τις ανάγκες των μαθητών και της χώρας.
»6. Νομοθετήθηκε η δυνατότητα να αποσπώνται εντός περιφέρειας οι υπεράριθμοι εκπαιδευτικοί, ώστε να αντιμετωπίζονται οι ανάγκες των σχολείων».
Αφήνοντας αιχμές για τον χειρισμό του υπουργείου Παιδείας, η κα Διαμαντοπούλου εξηγεί πως «ο συνολικός εξορθολογισμός αυτού του διαλυμένου πελατειακού συστήματος χρειάζεται συνέπεια χωρίς πισωγυρίσματα, συνεχείς παρεμβάσεις και σιδερένια πολιτική βούληση. Τα κατασταλτικά μέσα έχουν κοντά ποδάρια αν δεν αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα στη ρίζα του».
Συνεχίζοντας, σημειώνει η πρώην υπουργός Παιδείας του ΠΑΣΟΚ:
«Η Μεταρρύθμιση στο Λύκειο στην Τεχνολογική Εκπαίδευση και οι Εισαγωγικές, που ακολούθησε τη μεταρρύθμιση που ξεκίνησε από την υποχρεωτική εκπαίδευση με το “Νέο Σχολείο”. Τον Γενάρη του 2012, υπήρξε διακομματική συναίνεση για το νέο λύκειο, για το νέο τεχνολογικό λύκειο και για το νέο σύστημα εξετάσεων. Μετά από 2 χρόνια συστηματικής δουλειάς με τον ΟΟΣΑ, διαβούλευσης με το Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας, τη λειτουργία Διακομματικής Επιτροπής και τη λειτουργία ειδικής ομάδας παιδαγωγών με επικεφαλής τον κ. Μπαμπινιώτη, καταλήξαμε σε συναίνεση ώστε το νέο σύστημα να ξεκινήσει το 2014. Τα παραπάνω και πολλά άλλα:
»• Ψηφίσθηκαν από πολλούς βουλευτές αλλά υποστηρίχθηκαν από λίγους που είχαν τη φλόγα και την τόλμη να πάνε κόντρα στην 40ετή λογική της μεταπολίτευσης.
»• Πολεμήθηκαν με λύσσα από κόμματα της Αριστεράς, τα συνδικάτα και τις κομματικές παρατάξεις.
»• Έγιναν δεκτά με ανακούφιση, χωρίς όμως έκδηλη υποστήριξη από μεγάλο μέρος εκπαιδευτικών.
»• Υποστηρίχθηκαν από σημαντικό μέρος των ΜΜΕ.
»Ανταποκρίθηκαν στο κοινό αίσθημα, στη κοινή λογική των πολιτών.
»Δεν έχω μιλήσει μέχρι τώρα! Ξέρω τον αντίλογο που θα δεχθώ (με ή χωρίς ακρότητες;): “Mιλάς εσύ που ψήφισες το μνημόνιο, που δεν είχαν τα παιδιά βιβλία κ.λπ.”. Ναι, μιλώ εγώ που ψήφισα συνειδητά το μνημόνιο, γιατί ήταν η μόνη λύση για την αποτροπή της κατάρρευσης της χώρας, εγώ που αφού δεν το πρόλαβα  ανέλαβα προσωπικά την ευθύνη για τα βιβλία, ανεξάρτητα πού ήταν το σφάλμα και που άλλαξα ριζικά το σύστημα ώστε να μη συμβεί ξανά σε κανέναν…
»Εγώ που έκανα λάθη, παραλείψεις, που αναστάτωσα με τις αποφάσεις μου τη ζωή πολλών ανθρώπων, αλλά που πάλεψα με πολλούς ανθρώπους, πέρα από τα όρια για να αλλάξουμε το πιο σημαντικό αλλά εξαιρετικά προβληματικό σύστημα στη χώρα: ΤΟ  ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ. Ένα σύστημα που υπάρχει και λειτουργεί ΜΟΝΟ χάρη σε έναν κρίσιμο αριθμό σπουδαίων αφιερωμένων εκπαιδευτικών, που όμως απελπισμένοι μένουν σιωπηλοί και ασχολούνται (παλεύοντας με τα θηρία του συστήματος) μόνο με τους μαθητές τους. Σε αυτούς υποκλίνομαι, σε αυτούς ελπίζω. Αυτοί είναι που θα σώσουν τις εξετάσεις».

ΤΑΣΟΣ ΚΟΥΡΑΚΗΣ (ΒΟΥΛΕΥΤΗΣ ΣΥΡΙΖΑ, ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΤΟΜΕΑ ΠΑΙΔΕΙΑΣ)
«Στηρίζουμε τα αιτήματα και τον αγώνα των εκπαιδευτικών»

Μόνο έκπληξη δεν προκαλεί η στάση του ΣΥΡΙΖΑ. Σύσσωμο το κόμμα (επίσημα τουλάχιστον) στήριξε την απεργία των καθηγητών χωρίς προαπαιτούμενα. Μάλιστα υπόσχεται πως μόλις (όταν;) αναλάβει την εξουσία θα επαναφέρει το προηγούμενο καθεστώς.
«Στηρίζουμε τον αγώνα των εκπαιδευτικών και τα δίκαια αιτήματα τους. Η ευθύνη για την αναστάτωση είναι στο υπουργείο και όχι στους καθηγητές», τονίζει ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Τάσος Κουράκης και υπεύθυνος για την Παιδεία.
«Ο χρόνος που διάλεξε το υπουργείο να φέρει αυτό το νομοσχέδιο για τις υποχρεωτικές μεταθέσεις, για την αύξηση του ωραρίου και πολλά άλλα, παραμονή των εξετάσεων, είναι για να έχει τους εκπαιδευτικούς με την πλάτη στον τοίχο. Εκβιάζοντάς τους ότι “κοιτάξτε, αν θα κάνετε αυτή την απεργία, θα έχετε απέναντι την κοινωνία”», σημειώνει χαρακτηριστικά.
Σύμφωνα με τον κ. Κουράκη, «δεν είναι πρώτα ο μαθητής, ούτε πρώτα ο άρρωστος. Είναι πρώτα ο εκπαιδευτικός, πρώτα ο γιατρός, πρώτα ο νοσηλευτής, πρώτα ο φορέας της υλοποίησης μιας ορισμένης πολιτικής».
«Η κυβέρνηση είναι αυτή που εκβιάζει την εκπαιδευτική κοινότητα και την ελληνική κοινωνία ενόψει των πανελλαδικών εξετάσεων, εκείνη που επιλέγει να χρησιμοποιήσει τους μαθητές και τις οικογένειές τους ως ομήρους για τα μνημονιακά της σχέδια. Τα αιτήματα των εκπαιδευτικών δεν είναι συντεχνιακά, αφορούν στην υπεράσπιση του δημόσιου αγαθού της εκπαίδευσης και ως τέτοια πρέπει να βρουν τη στήριξη της πλειοψηφίας της ελληνικής κοινωνίας», σημειώνουν από τον ΣΥΡΙΖΑ, προσθέτοντας:
«Στηρίζουμε τα αιτήματα και τον αγώνα της εκπαιδευτικής κοινότητας για την υπεράσπιση της δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης. Η κυβέρνηση πρέπει, έστω και τώρα, να δεσμευτεί ότι δεν θα προχωρήσει σε καμία απόλυση εκπαιδευτικού και σε κανένα κλείσιμο εκπαιδευτικής μονάδας, να προχωρήσει στην απόσυρση όλων των μέτρων και σε διάλογο με την εκπαιδευτική κοινότητα μετά τις εξετάσεις».
«Να ξεκινήσει μετά τις εξετάσεις ένας ουσιαστικός διάλογος με τους καθηγητές για την αναβάθμιση του δημόσιου σχολείου στη χώρα μας. Η εκπαίδευση είναι το μέλλον. Δεν μπορούμε να στερούμε το μέλλον από τους νέους ανθρώπους, από την ελληνική κοινωνία.
»Πιστεύουμε ότι αυτή η στάση της αδιαλλαξίας από την πλευρά της κυβέρνησης θέτει σε κίνδυνο την κοινωνική συνοχή, δημιουργεί τεράστια προβλήματα σε χιλιάδες μαθητές που σήμερα βρίσκονται στην τελική ευθεία ενός σημαντικού αγώνα που δίνουν πριν από τις εξετάσεις και, κυρίως, δημιουργεί συνθήκες που δεν μπορούν να βρίσκουν εφαρμογή σε ευνομούμενες δημοκρατικές πολιτείες» σημειώνει από την πλευρά του ο Αλέξης Τσίπρας περιγράφοντας την πολιτική που επιλέγει το κόμμα του.

ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΑΙΔΕΙΑΣ
«Σε εκβιασμούς δεν υποκύπτουμε»

Για τον νυν υπουργό Παιδείας το θέμα της απεργίας είχε λήξει πριν ακόμα ξεκινήσει. «Σε εκβιασμούς δεν υποκύπτουμε και οι εξετάσεις προχωρούν κανονικά όπως πρέπει με σεβασμό στους χιλιάδες υποψηφίους και τις οικογένειές τους», σημειώνουν συνεργάτες του κ. Κωνσταντίνου Αρβανιτόπουλου, ενώ ο ίδιος δήλωσε χαρακτηριστικά:

«Ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση προχώρησαν σε μία επιβεβλημένη απόφαση, για να διαφυλάξουν την προσπάθεια των νέων που διαγωνίζονται στην πιο δύσκολη εξέταση της ζωής τους. Ύψιστο καθήκον όλων είναι η δημιουργία κλίματος ηρεμίας για την ολοκλήρωση της κοπιώδους προσπάθειας των παιδιών.
»Τώρα προέχει η άσκηση του καθήκοντος και η ομαλή διεξαγωγή των Πανελλαδικών Εξετάσεων. Αυτό άλλωστε επιθυμεί η ελληνική κοινωνία. Εύχομαι καλή επιτυχία στους μαθητές και καλή δύναμη στους εκπαιδευτικούς».
Σύμφωνα με κύκλους του υπουργείου, οι καθηγητές γνώριζαν πολύ καλά το τι θα συνέβαινε. Και επέλεξαν να αντιδράσουν αυτή την περίοδο εκτιμώντας πως θα μπορέσουν να πιέσουν την κυβέρνηση πάνω σε ειλημμένες αποφάσεις. «Η Παιδεία θα βρει τον δρόμο της όσο και αν κάποιοι ενοχλούνται από το ξεβόλεμά τους. Εμείς θα συνεχίσουμε όπως έχει σχεδιαστεί με μόνο γνώμονα το δημόσιο συμφέρον και την αναμόρφωση της Παιδείας».

Επιμέλεια: Κώστας Παπαϊωάννου