Οι τεχνικοί διευθυντές φεύγουνε, αλλά ο Μάκης μένει…

Του Νίκου Συνοδινού

 

Οι τεχνικοί διευθυντές φεύγουνε, μα ο Μάκης ο Γκαγκάτσης μένει. Φθάσαμε λοιπόν στο έσχατο σημείο ο ΠΑΟΚ να μην έχει τεχνικό διευθυντή, κάτι που δεν συμβαίνει ούτε στις ομάδες της Γ΄ Εθνικής.

Όλοι φεύγουν, αποτυχημένοι συνήθως και μη, αλλά ο Μάκης είναι εκεί παραμένοντας στο απυρόβλητο. Μέχρι που αυτήν τη φορά ο Ιβάν Σαββίδης διαπίστωσε έστω και από μακριά το προβληματικό του εγχειρήματος και προχώρησε στην πρόσληψη του Ζοσέ Μπότο. Και δεν πήρε γουρούνι στο σακί. Σου λέει, ο άνθρωπος έχει δείξει έργο στην Μπενφίκα, ήταν στη Σαχτάρ, έχει κάποιο βιογραφικό στο ποδοσφαιρικό στερέωμα. Και αν αποχωρήσει από τον ΠΑΟΚ σε κάποια στιγμή, γιατί παραδόξως όλοι οι τεχνικοί διευθυντές έχουν ημερομηνία λήξης στον «δικέφαλο του βορρά», θα βρει άλλο σταθμό στην καριέρα του. Η πρόσληψη –και– του Μπότο προέκυψε από συγκεκριμένη έρευνα, καθώς ο Πορτογάλος πληρούσε κάποια κριτήρια. Το ερώτημα είναι ποια ήταν τα αντίστοιχα κριτήρια που προσέλαβε ο Ιβάν τον Μάκη και αν σε κάποια στιγμή τού δείξει την πόρτα της εξόδου, πού θα πάει αυτός να δουλέψει… Θα το απαντήσει η ιστορία.

Το τραγελαφικό της υπόθεσης του ΠΑΟΚ είναι πως ο Ιβάν Σαββίδης έχει ρίξει στην ομάδα 160 εκατ. ευρώ. Αυτά που έχει κερδίσει με τόσα χρήματα, είναι…. μηδαμινά. Στη δε Ευρώπη, ο «δικέφαλος του βορρά» όχι μόνο δεν μπορεί να κάνει μια πορεία της προκοπής, αλλά γνωρίζει ήττες και αποκλεισμούς από αντιπάλους πολύ μικρότερου βεληνεκούς.

Για φανταστείτε ο Ιβάν να είχε έναν άνθρωπο του ποδοσφαίρου, μπαρουτοκαπνισμένο, στο τιμόνι του ΠΑΟΚ. Να είχε τον Αχιλλέα Μπέο για παράδειγμα, ή τον Γιώργο Μποροβήλο, ή τον Γιάννη Κομπότη. Κάποιον τέλος πάντων από τους τόσους που το κατέχουν το άθλημα. Και να του έδινε 160 εκατομμύρια. Θα είχε αλλάξει επίπεδο ο σύλλογος. Θα είχε διαγράψει μια σπουδαία ευρωπαϊκή πορεία, αλλά το κυριότερο θα είχε κάνει απόσβεση των χρημάτων που επένδυσε ο ιδιοκτήτης.

Ο Ραζβάν Λουτσέσκου φρόντισε να ρίξει τα καρφιά του, με αφορμή την έλευση του Ζοσέ Μπότο: «Πιστεύω πως είναι φυσιολογικό σε ένα κλαμπ που θέλει να έχει οργάνωση και στρατηγική, να υπάρχει στο οργανόγραμμα ένας τεχνικός διευθυντής. Δεν είναι μια επίσημη δήλωση αλλά το δικό μου προσωπικό σχόλιο. Νομίζω ότι βοηθάει πάρα πολύ στη λειτουργία του κλαμπ».

Ποιος δεν ήθελε να λειτουργεί ο ΠΑΟΚ όπως ένα μεγάλο ευρωπαϊκό κλαμπ; Και ποιοι είναι αυτοί που διώχνουν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο τον εκάστοτε τεχνικό διευθυντή, παραμένοντας στο αλώβητο; Υπάρχει ποδοσφαιρικό οργανόγραμμα, δίχως τεχνικό διευθυντή, σε ομάδα της προκοπής;

Παραδόξως ο Ιβάν Σαββίδης δεν αισθανόταν ότι υπάρχει η ανάγκη για την έλευση αθλητικού διευθυντή. Υπήρχε ένα τιμ συνεργατών γύρω από τον γιο του Γιώργο και το τμήμα σκάουτινγκ, η Μαρία Γκοντσάρεβα που αναλαμβάνει τις διαπραγματεύσεις για τα οικονομικά και ο Ραζβάν Λουτσέσκου που καλείται να εγκρίνει τους παίκτες που του παρουσιάζονται.

Ωστόσο, το γεγονός ότι δεν υπήρχε ένα πρόσωπο στο οποίο να συγκεντρώνεται όλη η ευθύνη για τον μεταγραφικό σχεδιασμό της ομάδας, είναι αναπόφευκτο να δημιουργεί φθορά.

Οι πρόσφατες δηλώσεις του Λουτσέσκου στη Ρουμανία είναι ένα μικρό παράδειγμα. Από πολύ κόσμο εκλήφθηκαν ως… απόσταση που κράτησε ο 52χρονος τεχνικός από τις έως τώρα επιλογές μεταγραφών, σαν να μην ήθελε να τις χρεωθεί.

Ο Λουτσέσκου ήθελε απλά να εξηγήσει τον τρόπο λειτουργίας στα μεταγραφικά, όμως είναι προφανές ότι η απουσία ενός τεχνικού διευθυντή που θα μπορεί να εξηγήσει και το σκεπτικό της κάθε επιλογής, δημιουργεί κενά, ερωτηματικά και ανευθυνότητα.

Η έλευση ενός αθλητικού διευθυντή φέρνει στοιχειωδώς μια ισορροπία. Η πολυγλωσσία οδηγούσε κάθε πρόσωπο στην άβολη θέση να μιλά για το κομμάτι του δικού του ρόλου. Και τελικά όταν έρχονται οι αποτυχίες φταίει ο…. Χατζηπετρής. Θεσμικά ο ΠΑΟΚ πράττει το αυτονόητο. Θα υπάρχει ένα πρόσωπο που θα εκπροσωπεί την πολιτική της ΠΑΕ στις μεταγραφές κι αυτό θα κάνει πιο κατανοητό στον κόσμο το πώς και το γιατί των επιλογών.

Αρκεί αυτό; Όχι. Είναι όμως προς τη θετική κατεύθυνση. Οι τυμπανοκρουσίες στη Θεσσαλονίκη για τον Μπότο δεν έχουν λογική. Ο άνθρωπος και γνώστης και ικανός είναι. Αλλά στον ΠΑΟΚ δεν αρκεί αυτό. Ούτε καν να σε στηρίζει ο ιδιοκτήτης. Με το κακό συναπάντημα να ζει και να βασιλεύει, ο κόσμος θα πρέπει να περιμένει σύντομα τον… ένατο τεχνικό διευθυντή στα χρόνια του Ιβάν Σαββίδη.

Κατά σειρά του Μπότο, προηγήθηκαν οι Γιώργος Γεωργιάδης, Τσιστιακόφ, Βρύζας, Άρνεσεν, Μίχελ, Μπράνκο και Ρέμπε. Γιατί δεν στέριωσαν όλοι αυτοί; Τι έφταιγε; Τα προβλήματα που αντιμετώπιζαν ήταν εκτός ή εντός των τειχών; Οι τρικλοποδιές από πού έμπαιναν; Γιατί ναι μεν το κοινό καλό και η προσπάθεια προς το κοινό συμφέρον έχουν φαινομενικά έναν στόχο, τις επιτυχίες της ομάδας, αλλά πίσω απ’ τη βιτρίνα κρύβονται πολλά.

Ο 55χρονος Πορτογάλος Ζοσέ Μπότο έχει ήδη δείξει σημαντικό έργο στην Μπενφίκα, στο κομμάτι της οργάνωσης του σκάουτινγκ. Άλλωστε, αυτή θα είναι και μία από τις βασικότερες ασχολίες του και στον ΠΑΟΚ, γι’ αυτό φέρνει μαζί του και τον head scout τής Σαχτάρ, Αντρέι Φεντσένκοφ.

Ακόμη όμως κι έτσι, ο Μπότο «ενοχλεί». Γιατί να υπάρχει κάποιος που να έχει ισχυρό λόγο στις μεταγραφές και περνάει ο λόγος του σε μια σειρά από σημαντικά ζητήματα;

Έρχονται… ανακατέματα στον ΠΑΟΚ, όσο και να γίνει διακριτή η δουλειά του καθενός.

Ο Μπότο βέβαια δεν έχει πάρει χαμπάρι πού έρχεται. Δεν ξέρει πώς θα τύχει συνεργασίας με τον Μάκη και τον… δεύτερη φορά Κυριάκο. Ο νέος τεχνικός διευθυντής έχει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά.

Έχει προϋπηρεσία σε ομάδα του πρώην ανατολικού μπλοκ, απ’ όπου προέρχονται και οι ποδοσφαιρικές επιρροές της οικογένειας Σαββίδη. Όπως έχει διαπιστωθεί με την περίπτωση Μίχελ που συνέδεσε το όνομά του με την πιο πετυχημένη περίοδο του ΠΑΟΚ, ο Ιβάν έχει χημεία με στελέχη που γνωρίζουν την επιχειρηματική κουλτούρα αυτών των χωρών.

Δουλεύει με νέους ποδοσφαιριστές που αποτελούν πλέον ένα βασικό «θέλω» της οικογένειας Σαββίδη για τον ΠΑΟΚ. Μπορεί φέτος, λόγω της πίστης του Λουτσέσκου ότι με το υπάρχον ρόστερ θα κατάφερνε να ξαναμπεί δυνατά στον πρωταθλητισμό, να έγινε μία εξαίρεση στον κανόνα που προσπαθεί να επιβάλει μετά το 2019 η οικογένεια Σαββίδη, αλλά είναι πλέον δεδομένο ότι στο μυαλό του Ιβάν οι παίκτες έχουν κυρίαρχη θέση.

Ο Μπότο έχει και ένα ακόμη χαρακτηριστικό που το υπογράμμισε με έντονα γράμματα ο Πάουλο Γκονσάλβες, διοικητικό στέλεχος της Μπενφίκα επί των ημερών του, άνθρωπος που συνεργάστηκε μαζί του για οκτώ χρόνια: είναι ικανότατος, προφανώς γιατί έχει μεγάλο δίκτυο γνωριμιών στο ποδόσφαιρο, στο να βρίσκει παίκτες με χαμηλό κόστος αλλά υψηλή ποιότητα.

Αυτή η οικονομική παράμετρος δείχνει ότι ο Ιβάν Σαββίδης, όσο περνάνε τα χρόνια, διαφοροποιεί τις λογικές του στο ποδόσφαιρο. Έριξε αρχικά πολλά χρήματα, πήρε ηχηρά ονόματα, έμπειρους παίκτες, αλλά και νεαρούς που έφεραν χρήμα αλλά όχι επιτυχίες στην εποχή Άρνεσεν, και τελικά πήρε ένα νταμπλ με πολύ ακριβό μπάτζετ για την εποχή εκείνη.

Η ομάδα το 2018-2019 τα σάρωσε όλα. Ακολούθησε το… ξεπούλημα. Οι πωλήσεις του Τζόλη, του Πέλκα και του Γιαννούλη.

Ο ισχυρός άνδρας του ΠΑΟΚ ψάχνει το value for money στις μεταγραφές, πολύ απλά γιατί έχει αντιληφθεί ότι στον «Δικέφαλο» με τα 160 εκατ. ευρώ που έχει βάλει θα μπορούσε να είχε πετύχει πολλά περισσότερα, και κυρίως να μπει η ομάδα του στους ομίλους του Champions League. Εκεί που έρχεται το οικονομικό αντιστάθμισμα, αν όχι το μεγάλο κέρδος.

Την ώρα που έρχονται νέα στελέχη στο ποδοσφαιρικό τμήμα του ΠΑΟΚ, ο Γιώργος Σαββίδης κάνει αινιγματικά ποστ φροντίζοντας να βγάλει τη δυσαρέσκειά του για κάποιες δυσλειτουργίες. Κάνει αναφορές για μικρότερο κύκλο, πιο ευέλικτο σχήμα συνεργατών. Αυτά τα… σκόρπια λόγια, δεν έχουν όμως νόημα, όταν δεν συνοδεύονται από πρόγραμμα και σχέδιο. Ποιος θα βγει να πει πως ο ΠΑΟΚ πρέπει να διοικηθεί με αυτό το πρότυπο και για συγκεκριμένους λόγους; Να ξέρει ο κόσμος τι να περιμένει και να μπορεί να επιρρίψει σωστά τις ευθύνες στις αποτυχίες.