Ωτασπίδες στις σειρήνες της παροχολογίας

«Όχι! Είμαι σαφής…». Με αυτές τις μόλις τρεις λέξεις απάντησε ο Κυριάκος Μητσοτάκης όταν στο πλαίσιο της συνέντευξης που παραχώρησε το πρωί της περασμένης Τρίτης στον τηλεοπτικό ΣΚΑΪ ρωτήθηκε για το αν ο κόσμος, οι ευάλωτοι πολίτες, θα πρέπει να περιμένουν την παροχή από την κυβέρνηση έναν επιδοματικό πασχαλινό μποναμά.

Η αλήθεια είναι ότι όλο το προηγούμενο διάστημα οι διαρροές και η πολιτική παραφιλολογία για το επίδομα Πάσχα έδιναν κι έπαιρναν, φτάνοντας σε σημείο να ακουστούν και συγκεκριμένα ποσά. Άλλο τόσο αληθές και διασταυρωμένο είναι, πάντως, και το ρεπορτάζ από την Ηρώδου Αττικού που λέει ότι συμβουλάτορες του πρωθυπουργού θεωρούσαν περίπου απονενοημένο διάβημα τη συγκεκριμένη παροχή για λόγους αμιγώς οικονομικούς αλλά και για λόγους πολιτικής επικοινωνίας. Οι τελευταίοι είναι πιο ευκολονόητοι, καθώς με τους αγρότες, τους φοιτητές και τους πληγέντες της Θεσσαλίας να ζητούν επιπλέον κονδύλια και την κυβέρνηση να απαντάει «ουκ αν λάβετε παρά της μη έχουσας» να δώσει περισσότερα, το να υιοθετούσε το Μαξίμου μία εύπεπτη παροχή όπως το πασχαλινό επίδομα δημοσιονομικού κόστους περί τα €300.000.000 θα έμοιαζε με εμπαιγμό, και σε προεκλογικές περιόδους δεν (εμ)παίζεις (με) κανέναν.

Τι μένει, λοιπόν; Οι «ξεροί» δημοσιονομικοί αριθμοί. Αυτούς είχε στο μυαλό του ο Κυριάκος όταν απαντούσε… ξερά «όχι» την παροχή επιδόματος Πάσχα. Ξέρει, καταρχάς, ο πρωθυπουργός και το είπε στη συνέντευξή του στον ΣΚΑΪ ότι η κυβέρνηση έχει μπροστά της έναν δύσκολο προϋπολογισμό και πρέπει να διασφαλιστεί ότι αυτός θα υλοποιηθεί χωρίς κενά, δεδομένου μάλιστα ότι ήδη έχουν γίνει κάποιες εκτός δημοσιονομικού προγραμματισμού παρεμβάσεις όπως είναι για λ.χ. η αναδρομική (από την 1η Ιανουαρίου 2024) αύξηση κατά 20% των αποζημιώσεων για τις εφημερίες των γιατρών του ΕΣΥ.

Ξέρει, επίσης, ότι οι προκαθορισμένοι από τον παραπάνω προϋπολογισμό δημοσιονομικοί στόχοι είναι μεταξύ άλλων να κλείσει η τρέχουσα χρονιά με «παραγωγή» πρωτογενούς πλεονάσματος 2,1% του ΑΕΠ, με ρυθμό ανάπτυξης 2,9% και με αποκλιμάκωση του χρέους της Γενικής Κυβέρνησης στο 152,3% του ΑΕΠ. Σε αυτά θα πρέπει να προστεθεί και η ανάγκη να διατηρήσει η «γαλάζια» διακυβέρνηση ένα μίνιμουμ δημοσιονομικών εφεδρειών, ώστε να καλυφθούν αν ο μη γένοιτο απρόβλεπτες ανάγκες, που δυστυχώς προέκυψαν πολλές τα τελευταία χρόνια.

Ανεξάρτητα, τέλος, από τις εγχώριες πολιτικο-οικονομικές ισορροπίες, το «ΝΟ» του Έλληνα πρωθυπουργού σε πασχαλινές «γαλαντομίες» δεν μπορεί να είναι αποκομμένο και από τις προαναγγελίες των Βρυξελλών για επάνοδο των οικονομιών της Ευρωζώνης σε ήπιες περιοριστικές δημοσιονομικές πολιτικές, αρχής γενομένης από το 2025. Θυμίζεται ότι στο Eurogroup της περασμένης Δευτέρας οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης συζήτησαν μεν στον οδικό χάρτη μίας light προσαρμογής με διατήρηση σχετικής ευελιξίας –εξαιτίας της παγκόσμιας αβεβαιότητας που επικρατεί–, αλλά ο Ιταλός επίτροπος Οικονομίας Πάολο Τζεντιλόνι ανακοίνωσε ότι τα κράτη-μέλη έχουν προθεσμία μέχρι τις 20 Σεπτεμβρίου για την παρουσίαση των μεσοπρόθεσμων σχεδίων τους, εφόσον οι νέοι ευρωπαϊκοί δημοσιονομικοί κανόνες τεθούν σε ισχύ. Μάλιστα ο άλλοτε υπουργός Εξωτερικών της Ιταλίας και μετέπειτα πρωθυπουργός της προανήγγειλε ένα «θερμό» καλοκαίρι από άποψη δουλειάς για τα οικονομικά επιτελεία.

Από όποια πλευρά κι αν ειδωθούν οι εξελίξεις, είναι αναμφισβήτητο ότι οι… μουσουργοί των Βρυξελλών παίζουν το πρελούδιο του δημοσονομικού κορσέ που «φορούσαν» οι οικονομίες την Ένωσης πριν από την πανδημία και η Ελλάδα δεν έχει περιθώρια να μην το ακούσει, όσο κακόηχο κι αν είναι. Εξ ου και ο Κυριάκος τις… ωτασπίδες τις έβαλε για να μην παρασυρθεί από τις Σειρήνες της παροχολογίας.