Παρηγοριά στους αρρώστους (από την ακρίβεια) η μη-απάντηση της Ούρσουλα στον Κυριάκο

Πολύ κουβέντα έγινε τις τελευταίες ημέρες για την επιστολή που έστειλε το προηγούμενο Σάββατο ο Κυριάκος Μητσοτάκης στην Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν ζητώντας την παρέμβαση της Ε.Ε. το θέμα των υπερτιμολογήσεων που κάνουν οι πολυεθνικές για τα προϊόντα τους που διαθέτουν στην ελληνική αγορά.

Το βασικό επιχείρημα του Μαξίμου είναι ότι η Αθήνα χτύπησε δια του πρωθυπουργού το καμπανάκι στις Βρυξέλλες ότι είναι και δική τους ευθύνη να προστατεύσουν τους καταναλωτές και τα εισοδήματά τους από θολές εμπορικές πρακτικές, με την αντιπολίτευση να αντιτείνει ότι η επιστολή Μητσοτάκη είναι προσχηματική και πέφτει στο τραπέζι ως προεκλογικό πυροτέχνημα.

Αν και οι δίκες προθέσεων είναι ανέκαθεν ένα εργαλείο πολιτικής ώστε να απαξιωθεί άνευ σοβαρών επιχειρημάτων ο αντίπαλος, η απάντηση που έστειλε μόλις χθες Τρίτη (21/5) η «αγαπητή Ούρσουλα» ρίχνει νερό στον μύλο των αντιπάλων του ομοϊδεάτη της στο ΕΛΚ, Κυριάκου Μητσοτάκη.

Διότι, τι απάντησε επί της ουσίας η πρόεδρος της Κομισιόν στην «όχληση» Μητσοτάκη; Ότι η επιστολή χαιρετίζεται από την Κομισιόν, ότι «θα υποστηριχθεί από την έκθεση του Μάριο Ντράγκι για το μέλλον της ευρωπαϊκής ανταγωνιστικότητας και την έκθεση του Ενρίκο Λέτα για το μέλλον της ενιαίας αγοράς» και ότι «σύμφωνα με τη συνήθη πρακτική μας, θα απαντήσουμε στην επιστολή σε εύθετο χρόνο.».

Το τι θα κάνουν οι Έλληνες καταναλωτές μέχρι να ευαρεστηθεί να απαντήσει η Κομισιόν δεν αναφέρεται στην επιστολή, καθώς η Ευρώπη φαίνεται να μην έχει ένα ξεκάθαρο σχέδιο αντιμετώπισης της πληθωριστικής κρίσης, ενώ και στα καθ’ ημάς αν εξαιρέσει κάποιος το μέτρο με το «Καλάθι του Νοικοκυριού» που θεσμοθετήθηκε επί θητείας Άδωνι Γεωργιάδη στο υπουργείο Ανάπτυξης, όλες οι υπόλοιπες πρωτοβουλίες που πήρε η κυβέρνηση αποδείχτηκαν σταγόνα στον ωκεανό της ακρίβειας.