ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ: Η (νεκρική) σιωπή των (άμαχων) αμνών

Στο κινηματογραφικό θρίλερ του 1991 «Σιωπή των Αμνών» ήταν ένας serial killer αυτός που αφαιρούσε τις ζωές αθώων ανθρώπων κανιβαλίζοντάς τους. Αντιθέτως, στο πολεμικό θρίλερ που εξελίσσεται στην Ουκρανία από τις 24 Φεβρουαρίου περίπου 1.500 άμαχοι είναι αυτοί που γίνονται αναίτια θυσία στον Μολώχ της στρατιωτικής ρωσικής μηχανής.

Του Νίκου Τσαγκατάκη

Τη μαύρη στατιστική δημοσιοποίησε ο ΟΗΕ και σύμφωνα με τα περιστατικά που έχει καταφέρει να στοιχειοθετήσει o Οργανισμός τη ζωή τους έχουν χάσει συγκεκριμένα 1.480 άμαχοι. Το χειρότερο είναι η εκτίμηση της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα όπως αυτή εκφράστηκε από την κορυφαία αξιωματούχο αρμόδια για πολιτικά θέματα και την οικοδόμηση της ειρήνη, Ρόουζμερι Ντικάρλο, που θεωρεί ότι η εκατόμβη των αμάχων είναι στην πραγματικότητα πολύ βαρύτερη αριθμητικά, καθώς μεγάλος αριθμός θυμάτων δεν έχει ακόμη καταγραφεί. Η πρώην πρέσβειρα των ΗΠΑ στον ΟΗΕ συμπλήρωσε ότι ακόμη 2.195 άνθρωποι που δεν συμμετέχουν στην ένοπλη σύγκρουση έχουν τραυματιστεί.

Τους φόβους της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τον ακριβή αριθμό των άμαχων θυμάτων στην Ουκρανία έρχεται να ενισχύσουν τα… μαντάτα από το Χοστομέλ, ενός από τα προάστια του Κιέβου, όπου αγνοείται η τύχη περίπου 400 κατοίκων. Το Χοστομέλ βρίσκεται στα βορειοδυτικά της ουκρανικής πρωτεύουσας και «συνορεύει» με ένα αεροδρόμιο στρατηγικής σημασίας, όπου δόθηκαν σφοδρές μάχες ήδη από την έναρξη της ρωσικής εισβολής την 24η Φεβρουαρίου. Οι περισσότεροι από τους 16.000 κατοίκους του τράπηκαν σε φυγή.

Σύμφωνα, λοιπόν, με ουκρανικά ΜΜΕ, ο επικεφαλής της τοπικής στρατιωτικής διοίκησης, Τάρας Τουμένκο, αποκάλυψε ότι έπειτα από 35 ημέρες ρωσικής κατοχής στο εν λόγω προάστιο της ουκρανικής πρωτεύουσας δεν έχει καταστεί ακόμη δυνατό να εντοπιστούν οι απόντες, παρά τις σχετικές έρευνες που γίνονται σε υπόγεια της μαρτυρικής περιοχής.

Σύμφωνα, πάντα, με τον Τουμένκο, δεν έχει για παράδειγμα δώσει σημεία ζωής ο γιος και ο σύζυγος μίας γιατρού στο Χοστομέλ του οποίους είχαν αιχμαλωτίσει πριν από 12 ημέρες οι ρωσικές δυνάμεις, ενώ οι σοροί ανθρώπων που είναι γνωστό ότι σκοτώθηκαν δεν έχουν βρεθεί.

Σημειώνεται ότι προ ολίγων ημερών ένοπλες δυνάμεις της Ουκρανίας ανέκτησαν τον έλεγχο προαστίων του Κιέβου όπως το Χοστομέλ η Ιρπίν και η Μπούτσα, με την τελευταία να έχει τραβήξει πάνω της όλα τα φώτα εξαιτίας του αποτροπιασμού που έχει προκαλέσει ο εντοπισμός εκατοντάδων αμάχων που κείτονταν νεκροί για μέρες στους δρόμους.

Στο θέμα των αμάχων στέκεται μετ΄ επιτάσεως και η Ουάσινγκτον θεωρώντας ότι οι φρικαλεότητες στην ουκρανική πόλη Μπούτσα μπορεί να είναι απλώς «η κορυφή του παγόβουνου» μη αποκλείοντας την αποκάλυψη ανάλογων πράξεων σε τμήματα της Ουκρανίας που δεν είναι ακόμη προσβάσιμα. Όπως είθισται, πάντως, σε κάθε αντίστοιχη περίπτωση, η Ρωσία διαψεύδει τις κατηγορίες περί βασανισμών και εκτελέσεων αθώων πολιτών, χαρακτηρίζοντάς τις ανυπόστατες και κατασκευασμένες.

Το τσουνάμι των απελάσεων…

Την ώρα που συμβαίνουν τα παραπάνω, δίνουν και παίρνουν οι απελάσεις Ρώσων διπλωματών από τις χώρες της Δύσης, με την Ελλάδα να είναι μία από αυτές καθώς την Τετάρτη η Αθήνα κήρυξε ως ανεπιθύμητα πρόσωπα 12 μέλη των διπλωματικών και προξενικών αποστολών της Ρωσικής Ομοσπονδίας, που είναι διαπιστευμένα στην Ελλάδα.

Πάντως της Μόσχας το… αυτί δεν φαίνεται ιδρώνει και τουλάχιστον σε επίπεδο εντυπώσεων και πολιτικού μάρκετινγκ επιστρατεύει την τακτική των έμμεσων απειλών και προειδοποιήσεων. Σε αυτό ακριβώς το μήκος κύματος ήταν και η τοποθέτηση πριν από μερικά 24ωρα του Ρώσου υφυπουργού Εξωτερικών, Αλεξάντερ Γκρούσκο, ο οποίος δήλωσε ότι η διατάραξη του έργου των διπλωματών της χώρας του δεν καταφέρνει τίποτα περισσότερο από το να ζημιώνει τα συμφέροντα των ευρωπαϊκών χωρών που προβαίνουν στις απελάσεις. Πέρα, δε, από τις γνωστές απειλές ότι η Ε.Ε. «θα πληρώσει για τον ενεργειακό εκβιασμό της» και τις διευκρινήσεις ότι η Μόσχα δεν έχει επαφές με το ΝΑΤΟ, ο Ρώσος ΥΦΕΞ πήγε κι ένα βήμα παρακάτω. Εξέφρασε την ελπίδα ότι η Δύση διαθέτει την «κοινή λογική» ώστε «να μην παίζει παιγνίδια γύρω από τον ρωσικό θύλακα του Καλίνινγκραντ», γιατί θα είναι «σαν να παίζει με την φωτιά».

…και το Καλίνινγκραντ

Η τελευταία αναφορά του Γκρούσκο μόνο τυχαία δεν είναι. Η εμβαδού 223 τετραγωνικών χιλιομέτρων διοικητική περιφέρεια (όμπλαστ) του Καλίνινγκραντ αποτελεί μία «σφήνα» γης που συνορεύει στα δυτικά της με την Πολωνία, στα ανατολικά της με τη Λιθουανία και βρέχεται από τη Βαλτική Θάλασσα. Αν και από τη διάσπαση σε ανεξάρτητα κράτη της Σοβιετικής Ένωσης το Καλίνινγκραντ έπαψε να έχει χερσαία σύνορα με τη «μαμά» Ρωσία, συνεχίζει να αποτελεί αυτό που πολύ εύστοχα έχει γραφτεί, το «ρωσικό Χονγκ Κονγκ».

Σημειώνεται ότι από τους 450.000 κατοίκους του Καλίνινγκραντ, περίπου το 90% είναι Ρώσοι και πέραν του γεγονότος ότι αποτελεί Ειδική Οικονομική Ζώνη (σ.σ. ισχύει καθεστώς μειωμένης φορολόγησης) είναι κομβικό στρατιωτικό «φυλάκιο» για τις ένοπλες δυνάμεις της Ρωσίας, αφού εκεί έχουν τοποθετηθεί συστήματα αεράμυνας S-400 προστατεύοντας τον ρωσικό στόλο της Βαλτικής και όχι μόνο. Κι όλα αυτά σε μία περιοχή που μοιάζει με «σπυρί» σε ευρωπαϊκό-ΝΑΤΟϊκό «σώμα».