Πυρ και μανία οι εταίροι με τον Ερντογάν

Οι περισσότεροι στρατιωτικοί ισχυρίζονται ότι σε περίπτωση πολεμικής κρίσης με την Τουρκία η Ελλάδα θα είναι μόνη της. Οπότε, όπως λένε οι διπλωμάτες, «η δουλειά μας είναι να μη φτάσουμε στο σημείο να μιλήσουν τα όπλα».

Του Χρήστου Αγγελόπουλου

Με βάση αυτό το αξίωμα έχει ξεκινήσει ο διπλωματικός μαραθώνιος από την ελληνική κυβέρνηση και ως φαίνεται από τις εξελίξεις έχει κάνει περισσότερα βήματα έναντι της Τουρκίας. Ή πιο σωστά αυξάνονται οι χώρες με τις οποίες έρχεται σε αντιπαράθεση η Τουρκία στη γειτονιά της Μεσογείου, κι αυτό μάλλον είναι προς όφελός μας. Φυσικά, από μέρα σε μέρα όλα αλλάζουν στις διεθνείς σχέσεις, ειδικά όταν στην εξίσωση εμπλέκεται ένας διεθνής ταραξίας, όπως είναι ο Ερντογάν.

Αναμφίβολα η επιδίωξη του Τούρκου προέδρου για ανασύσταση της οθωμανικής αυτοκρατορίας μάλλον έχει αρχίσει να ενοχλεί πραγματικά και χώρες που δεν γειτονεύουν με την Τουρκία. Όπως για παράδειγμα η Γαλλία, και ο Μακρόν, ο οποίος με την επίθεση κατά της Τουρκίας προστίθεται στις χώρες που θα φτάσουν και στο βέτο για να μη δοθούν νέα κονδύλια από την Ε.Ε. στην Τουρκία για το μεταναστευτικό. Έτσι, εκτός της Αυστρίας και της Πολωνίας, ανοιχτά κατά της Τουρκίας έχει ταχθεί η Γαλλία, ενώ Ιταλία και Ισπανία ανησυχούν με τις κινήσεις των Τούρκων στη Λιβύη. Αν σε όλα αυτά προσθέσουμε και το ότι η Γερμανία απαγόρευσε λόγω κορωνοϊού τα ταξίδια προς την Άγκυρα, τότε ο καθείς κατανοεί ότι ο Ερντογάν διεθνώς δεν διάγει και τις καλύτερες ημέρες.

Μάλιστα στην ταξιδιωτική οδηγία της Γερμανίας κατά της Τουρκίας αναφέρθηκε και η οικονομική εφημερίδα του Ντίσελντορφ «Handelsblatt». Η εφημερίδα υποστηρίζει ωστόσο: «Εκτός όμως από την υγεία και τη καλή διάθεση πρόκειται για πολύ περισσότερα: για πολιτική. Τρίζουν οι σχέσεις της Άγκυρας με τις περισσότερες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, κυρίως με τη Γερμανία και τη Γαλλία. Και όσον αφορά τη συμφωνία για το προσφυγικό, δεν είναι όλα καλά. Τον περασμένο Μάρτιο η Άγκυρα άνοιξε μονομερώς τα σύνορα προς την Ελλάδα για πρόσφυγες και μετανάστες, μετά από μια επίθεση στη Συρία, όπου σκοτώθηκαν 30 Τούρκοι στρατιώτες. Το αποτέλεσμα ήταν σκηνές μίσους στα ελληνοτουρκικά σύνορα».

Την ίδια ώρα η Ελλάδα υποδέχθηκε τον Ύπατο Εκπρόσωπο της Ε.Ε. για την Εξωτερική Πολιτική και την Πολιτική Ασφάλειας (ο υπουργός Εξωτερικών της Ε.Ε.) Ζοζέπ Μπορέλ στον Έβρο, κι από εκεί ο Ισπανός σοσιαλδημοκράτης ξεκαθάρισε την αποφασιστικότητα της Ευρώπης να στηρίζει τα σύνορά της. Αυτή η θέση ήταν η απάντηση της Αθήνας στον Μεβλούτ Τσαβούσογλου, ο οποίος τη μία ημέρα καλούσε την Ελλάδα σε διάλογο και την επομένη απειλούσε με πολεμική σύρραξη, εάν εμποδιστεί το ερευνητικό σκάφος της Τουρκίας από την Ελλάδα.

Το μέτωπο Λιβύη

Ο μεγαλοϊδεατισμός του Ερντογάν τον έχει κάνει αντιπαθητικό, καθώς οι κινήσεις του στη Λιβύη υπέρ του Σάρατζ έχουν «συνασπίσει» διάφορες χώρες εναντίον του. Έτσι, πέραν της Αιγύπτου, η οποία απείλησε με εισβολή στη Λιβύη, και η Γαλλία, η Ιταλία και η Ρωσία δεν θέλουν ούτε να σκέφτονται ενισχυμένο ρόλο της Τουρκίας στη Λιβύη.

Αυτές οι εξελίξεις στον Λιβυκό εμφύλιο βολεύουν αφάνταστα την Αθήνα, παρά το γεγονός ότι ο στρατάρχης Χαφτάρ συνεχώς χάνει έδαφος. Η Αθήνα βλέπει αυτόν τον συνασπισμό κατά της Τουρκίας, ενώ δεν θα την ενοχλήσει εάν τελικά η Αίγυπτος εισβάλει στη Λιβύη, όπως προειδοποίησε ο Πρόεδρος Αλ Σίσι. Όλοι γνωρίζουν ότι ο Αλ Σίσι πρωτίστως ενδιαφέρεται όχι μόνο να ελέγχει τις πετρελαιοπηγές της Λιβύης, μέσω δικών του ανθρώπων, αλλά το κυριότερο να μη σηκώσουν κεφάλι οι αδερφοί μουσουλμάνοι δημιουργώντας του προβλήματα στο εσωτερικό της Αιγύπτου. Γι’ αυτόν τον λόγο απείλησε με εισβολή, καθώς όλοι γνωρίζουν ότι ο αιγυπτιακός στρατός είναι ο τέταρτος πιο μεγάλος παγκοσμίως.

Η Ελλάδα γνωρίζει ότι ένα μεγάλο μέρος των προβλημάτων της λύνεται εάν καταφέρει τελικά να υπερκεράσει τα εμπόδια και να ανακηρύξει ΑΟΖ με την Αίγυπτο. Κάτι που σημαίνει ότι άμεσα παύει να έχει οποιαδήποτε ισχύ πέραν των σκουπιδιών το παραμυθένιο τουρκολιβυκό μνημόνιο. Στην προσπάθεια να πειστεί η Αίγυπτος για να ανοίξει βηματισμό στο θέμα της συμφωνίας με την Ελλάδα έχουν αναμειχθεί και η Γαλλία και η Ιταλία, που βλέπουν πως μία συμφωνία Αθήνας και Καΐρου θα έκοβε τον δρόμο της Τουρκίας.

Η επίσκεψη Μπορέλ άφησε ικανοποιημένη την Αθήνα και ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στη Σύνοδο Κορυφής του Ιουλίου (17-18) –την πρώτη μετά κορωνοϊού που θα διεξαχθεί στις Βρυξέλλες με τη φυσική παρουσία των ηγετών– θα θέσει εκ νέου το ζήτημα της Τουρκίας και των παράνομων ενεργειών της σε Αιγαίο και Μεσόγειο. Και πλέον δεν θα είναι μόνος, αλλά θα έχει τον πιο ισχυρό σύμμαχο, τον Εμανουέλ Μακρόν. Κι όπως γίνεται αντιληπτό, η Τουρκία επί μακρώ θα πρέπει να ξεχάσει τα ευρώ της Κομισιόν για το μεταναστευτικό. Πάντως, το πλέον σημαντικό για την Αθήνα είναι ότι ουδείς στην Ευρώπη πιστεύει την τουρκική προπαγάνδα ότι δήθεν η Ελλάδα σκοτώνει φουκαριάρηδες μετανάστες στον Έβρο, ή πνίγει μέσω της αποτροπής ταλαιπωρημένους στο Αιγαίο.

Οι δηλώσεις Κουρτς

Επίσης, η Αθήνα έμεινε απόλυτα ικανοποιημένη, πέραν του ότι ο Μακρόν επιτέθηκε με σφοδρότητα στην Τουρκία, και με τα όσα είπε στη συνέντευξη που παραχώρησε ο Σεμπάστιαν Κουρτς στην «Καθημερινή». Ο Αυστριακός καγκελάριος, ο οποίος έχει αναπτύξει φιλική σχέση με τον Έλληνα πρωθυπουργό, ξεκαθάρισε ότι «δεν πρέπει να επιτρέψουμε στην Τουρκία να μας εκβιάζει». Μάλιστα, ο κ. Κουρτς ερωτηθείς ποια θα είναι η στάση της Αυστρίας αν υπάρξουν νέες προκλήσεις από την Άγκυρα απέναντι στην Ελλάδα το καλοκαίρι, τόνισε πως «είναι σημαντικό να είμαστε ξεκάθαροι με τους γείτονές μας σε περίπτωση που τέτοια γεγονότα λαμβάνουν χώρα και να δρούμε συντεταγμένα σε πολιτικό επίπεδο».

Την ίδια ώρα στην Αθήνα δεν έδωσαν ιδιαίτερη σημασία στις δηλώσεις του Παλαιστίνιου πρέσβη στην Άγκυρα, ότι Τουρκία και Παλαιστίνη θα ανακηρύξουν μεταξύ τους ΑΟΖ. Δηλαδή, οι Τούρκοι θα υπερκεράσουν Λίβανο και Ισραήλ για να συνδεθούν με τη λωρίδα της Γάζας, που είναι το μοναδικό κομμάτι της Παλαιστίνης στη θάλασσα. Βέβαια, ο πρέσβης της Παλαιστίνης στην Αθήνα διέψευσε τέτοιο ενδεχόμενο, όμως όπως έλεγαν πηγές του υπουργείου Εξωτερικών «λαγός τη φτέρη έσειε κακού του κεφαλιού του», υπονοώντας ότι το Ισραήλ, που προς το παρόν αρκείται σε δηλώσεις και ουδετερότητα, τότε θα πρέπει να αναλάβει δράση.