ΠΥΡΚΑΓΙΕΣ: Τυχαίο ή μοιραίο;

Κάτι περισσότερο από 20 ώρες χρειάστηκαν στον πύρινο Μολώχ για να καταβροχθίσει τα «θύματά» του –σπίτια, αυτοκίνητα, αρκετά στρέμματα πράσινου, αλλά και έναν 84χρονο που δεν άντεξε να δει το σπίτι του να καίγεται για τρίτη φορά και αυτοκτόνησε– στον ορεινό όγκο που στέκει στον βορειανατολικό κορμό της Αττικής.  Όποιος δεν κατάλαβε ότι μιλάμε για την Πεντέλη και την φωτιά που ξέσπασε το απόγευμα της περασμένης Τρίτης, να σηκώσει το χέρι και να γράψει για τιμωρία 100 φορές τη φράση «φταίνε οι αντίξοες συνθήκες, φταίνε οι ισχυροί άνεμοι που έπνεαν στην περιοχή». Διότι ως γνωστόν αυτά φταίνε πάντα. Οι υπόλοιποι κάνουν ό,τι πρέπει να κάνουν και (νομίζουν ότι) καθάρισαν.

«Μάθαμε από τη σκληρή εμπειρία του παρελθόντος και αντλήσαμε αναγκαία μαθήματα» είπε το απόγευμα της Τετάρτης ο υπουργός Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας Χρήστος Στυλιανίδη, στο πρώτο briefing μετά το κάψιμο της Πεντέλης. Συμπλήρωσε δε ότι «ο συντονισμός, η συνεργασία και η έγκαιρη επέμβαση, είναι η καρδιά της νέας στρατηγικής της κυβέρνησης στη διαχείριση των φυσικών καταστροφών».

Ποια «αναγκαία μαθήματα» άντλησε ο Ελλαδίτης πρώην επίτροπος της Ε.Ε. που τοποθέτησε εν είδη ειδικού στο αναβαθμισμένο υπουργείο ο Κυριάκος Μητσοτάκης τον Σεπτέμβρη του 2021, δεν επιβεβαιώνεται τουλάχιστον δια του αποτελέσματος. Στην βαρυχειμωνιά του περασμένου Γενάρη η διαχείριση ήταν για «Χρυσό Βατόμουρο» ενώ στην πρώτη μεγάλη πυρκαγιά του φετινού καλοκαιριού περιμένουμε να κάτσει η στάχτη για να μετρήσουμε το ακριβές μέγεθος της καταστροφής. Για να μην αδικούμε τον άνθρωπο, παραδέχτηκε ότι «θέλουμε πολλά βήματα βελτίωσης». Δεν είπε, όμως, ποια είναι αυτά τα βήματα και γιατί δεν τα έχουμε… περπατήσει. Δεν εξήγησε, λόγου χάριν, ο κ. Στυλιανίδης γιατί οι σένσορες που θα τοποθετούσαν οι υπηρεσίες του και οι οποίοι θα μυρίζονταν το κακό με την πρώτη σπίθα ακόμη παραγγέλνονται ενώ ιδιωτική εταιρεία telecoms «τρέχει» ήδη πρόγραμμα 24ωρης ηλεκτρονικής παρακολούθησης και έγκαιρης ανίχνευσης πυρκαγιών στην Πάρνηθα. Ούτε, βεβαίως, σχολίασε την τοποθέτηση που έκανε προ ημερών διευθυντής ερευνών στο Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών, Κώστας Λαγουβάρδος, ότι «επίσημη και θεσμοθετημένη συνεργασία με το υπουργείο Κλιματικής Αλλαγής και Πολιτικής Προστασίας δυστυχώς δεν υπάρχει», παρά το γεγονός ότι το ΕΑΑ έχει καταθέσει, σύμφωνα με τον επιστήμονα μετεωρολόγο, πολλές φορές τις προτάσεις του για τα εργαλεία και τις υπηρεσίες που μπορεί να προσφέρει.

Αν, λοιπόν, μας περισσεύουν η τεχνογνωσία και τα μέσα επειδή ­485 πυροσβέστες, 120 πυροσβεστικά οχήματα, 5 αεροσκάφη και 4 ελικόπτερα ομολογουμένως έκαναν καλή δουλεία και κατάφεραν να τα θέσουν υπό έλεγχο τα πύρινα μέτωπα της Πεντέλης, όλα καλώς καμωμένα. Ακόμη καλύτερα που δεν θρηνούμε θύματα, αλλά και πάλι δεν μπορεί να είναι μονοδιάστατα αυτός ο πήχης μιας επιτυχημένης πυροπροστασίας. Διότι ο πολίτης του οποίου συστηματικά καίγεται η περιουσία στο Ντράφι, στην Ανθούσα, στο Πικέρμι, στην Καλλιτεχνούπολη, στον Νέο Βουτζά, άκουσε πριν από χρόνια τον νυν πρωθυπουργό να παραδέχεται ότι «είμαστε ασυγχώρητοι εάν δεν είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε αυτά τα οποία ξέρουμε με βεβαιότητα ότι θα γίνουν κάποια στιγμή (σ.σ. εννοεί σεισμούς, φωτιές και πλημμύρες) απλώς δεν γνωρίζουμε ακριβώς το πότε». Και αντιλαμβάνεται ο ίδιος πυρόπληκτος ότι στην περίπτωση της «καταραμένης» Πεντέλης μάθαμε ακόμη και το πότε ακριβώς θα επέλθει η καταστροφή. Το Πεντελικό όρος κάηκε τον Αύγουστο του 1981, με απολογισμό δύο νεκρούς 30 τραυματίες και 6.000 στρέμματα πρασίνου να γίνονται στάχτη. Ξανακάηκε τον Ιούλιο του 1995, με καμένα  περισσότερα από 150 σπίτια και 100.000 στρέμματα. Μια από τα ίδια και τον Αύγουστο του 1998. Και τον Αύγουστο του 2007. Και τον Αύγουστο του 2009 που κάηκαν συνολικά 210.000 στρέμματα. Αλλά και τον φονικό Ιούλιο του 2018 με τους 102 νεκρούς στο Μάτι. Και ξανά φέτος. Τυχαία; Όχι. Μοιραία; Προφανώς…