ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΠΡΕΣΠΩΝ: Το VMRO δεν την θέλει, ο Κυριάκος είπε ότι είναι επιζήμια, ο Γεραπετρίτης κόπτεται γι’ αυτήν…

Πριν από την Μεγάλη Εβδομάδα που η «Α» έγραφε για τις κάλπες στη γειτονική χώρα των δυτικών Βαλκανίων είχε διαφανεί ότι το υπερσυντηρητικό κόμμα VMRO-DPMNE ή όπως μεταφράζεται ο τίτλος του στα ελληνικά «Εσωτερική Μακεδονική Επαναστατική Οργάνωση – Δημοκρατικό Κόμμα για τη Μακεδονική Εθνική Ενότητα» θα κέρδιζε εμφατικά και την βουλευτική και την προεδρική μάχη.

Του Νίκου Τσαγκατάκη

Ειδικά στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών η εκλεκτή υποψήφια του VMRO, Γκορντάνα Σιλγιάνοβσκα–Ντάβκοβα, είχε υποτάξει με… double score -40% έναντι 20%– τον μέχρι πρότινος πρόεδρο της χώρας και υποστηριζόμενο από το κυβερνόν Σοσιαλδημοκρατικό κόμμα (SDSM), Στέβο Πενταρόφσκι, οπότε μόνο ένα θαύμα θα μπορούσε να αναστρέψει την παράσταση νίκης και την τελική επικράτηση.

Το Πάσχα πέρασε, το θαύμα δεν έγινε και το ξημέρωμα της 9^ης Μαΐου βρήκε τη Β. Μακεδονία με ένα νέο πολιτικό σκηνικό εξαιτίας των αποτελεσμάτων που «γέννησαν» οι κάλπες μία ημέρα νωρίτερα. Την ώρα που γραφόταν το ρεπορτάζ, στη Β, Μακεδονία είχαν καταμετρηθεί περισσότερα από τα δύο τρίτα των ψήφων και με αυτή την ενσωμάτωση η 70χρονη Σιλγιάνοβσκα–Ντάβκοβα λάμβανε το θηριώδες 65% ενώ ο Πενταρόφσκι κάτι λιγότερο από 30%. Ακόμη πιο απογοητευτικό είναι για τους Σοσιαλιστές του SDSM το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών. Κι αυτό διότι χάνουν την κυβερνητική εξουσία πετυχαίνοντας το πενιχρό 14,5% (σ.σ. σε περισσότερο από το 70% των εκλογικών τμημάτων), ενώ δεν αποκλείεται μέχρι την τελική καταμέτρηση των ψήφων να βρεθούν και στην τρίτη θέση χάνοντας και από το DUI, το αλβανικό κόμμα της Β. Μακεδονίας του οποίου ηγείται ο Αλί Αχμέτι. Στην τέταρτη θέση έρχεται ο συνασπισμός «Αξίζει» τον οποίο απαρτίζουν άλλα τέσσερα αλβανικά κόμματα της αντιπολίτευσης.

Η ταμπακιέρα των Πρεσπών

Πριν καν ανοίξουν οι κάλπες στη γειτονική χώρα ήταν γνωστό ότι το διακύβευμα της διπλής εκλογικής αναμέτρησης ήταν αφενός η οικονομία και η σκανδαλολογία αφετέρου η ενταξιακή πορεία της Β. Μακεδονίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αναφορικά με το πρώτο ζήτημα που έκρινε το αποτέλεσμα, η πρώτη ανάγνωση είναι απλή: οι ψηφοφόροι τιμώρησαν τους σοσιαλιστές καταρχάς εκφράζοντας τη δυσαρέσκειά τους για την εκτεταμένη ακρίβεια αλλά και για τα φαινόμενα διαφθοράς που παρεμπιπτόντως το 2017 είχαν αποκαθηλώσει από την εξουσία τον τωρινό νικητή, το VMRO-DPMNE.

Όσο για την ταμπακιέρα της ένταξης της χώρας στην Ε.Ε. τα πράγματα είναι πιο σύνθετα, καθώς αποδεικνύεται ότι τους πολίτες της Β. Μακεδονίας τους «ακούμπησε» ο σκληρός εθνικιστικός λόγος του VMRO σε σχέση με τη Συμφωνία των Πρεσπών. Δεν αποτελεί μυστικό ότι η ηγεσία του ακροδεξιού κόμματος θεωρούσε ανέκαθεν προδοτική τη συμφωνία που συνυπέγραψαν τον Ιούνιο του 2018 ο τότε πρωθυπουργός Ζόραν Ζάεφ με τον Αλέξη Τσίπρα, ενώ και η υποψηφία πρόεδρος της χώρας Σιλγιάνοβσκα–Ντάβκοβα έχει χαρακτηρίσει «ανοιχτό» το θέμα της εφαρμογής της συμφωνίας καθώς όπως έχει υποστηρίξει αυτή εγκρίθηκε «κατά παράβαση του εθνικού δικαίου». Μάλιστα δια στόματος του αρχηγού του VMRO –και κατά πάσα πιθανότητα επόμενο πρωθυπουργό– Χρίστιαν Μίτσκοσκι έχουν απορριφθεί τόσο ο ελληνικές αξιώσεις για επίσπευση των αλλαγών στα δημόσια έγγραφα της χώρας όσο και οι απαιτήσεις της Βουλγαρίας για αλλαγές στο Σύνταγμα της χώρας προκειμένου να αναγνωριστεί η ύπαρξη βουλγαρικής μειονότητας στη Βόρεια Μακεδονία.

Υπό αυτό το πρίσμα δεν είναι παράλογο να ειπωθεί ότι τελικά οι κάλπες στη γειτονική χώρα «έβαλαν» τα δύσκολα περισσότερο στην Αθήνα παρά στα Σκόπια. Και αυτό διότι από εκεί που το κυβερνόν στην Ελλάδα κόμμα της Νέας Δημοκρατίας είχε ξεκινήσει ανένδοτο κατά της Συμφωνία των Πρεσπών  όσο βρισκόταν στην αντιπολίτευση, τώρα σπεύδει να στείλει μηνύματα πιστής εφαρμογής της στους γείτονες που την αμφισβητούν με έμφαση.

Για την ιστορία αξίζει να θυμίσουμε ότι τον Γενάρη του 2019 ο Κυριάκος Μητσοτάκης έλεγε από τη θέση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης ότι η Συμφωνία των Πρεσπών είναι μια επιζήμια για τη Ελλάδα συμφωνία καθώς μέσω αυτής αναγνωρίζεται και επισήμως η ύπαρξη μακεδονικής γλώσσας και ταυτότητας στους κατοίκους των Σκοπίων. Βέβαια λίγους μήνες ακρότερα, τον Σεπτέμβρη του ίδιου χρόνου και από το βήμα της ΔΕΘ, ο Κυριάκος Μητσοτάκης με την ιδιότητα πλέον του πρωθυπουργού τροποποίησε το αφήγημα περί μακεδονικού λέγοντας ότι η Συμφωνία των Πρεσπών κληροδοτήθηκε στην κυβέρνησή του κι ότι δεν μπορεί να την αλλάξει κατά το δοκούν επειδή είναι κυρωμένη!!!

Τι δεν είπε και τι δεν έκανε στη συνέχεια η κυβερνώσα Νέα Δημοκρατία;   Δεν έχει φέρει προς κύρωση στην ελληνική βουλή τα τρία μνημόνια συνεργασίας με την Β. Μακεδονία (σ.σ. ζυγίζοντας ότι οι εσωκομματικές πολιτικές ισορροπίες δεν ευνοούν μία τέτοια πρωτοβουλία στον παρόντα χρόνο), αλλά ούτε αρπάζει την ευκαιρία που της δίνει σήμερα με τις υπαναχωρήσεις τους οι εθνικιστές των Σκοπίων.

Το ακόμη πιο οξύμωρο; Όταν πριν από μερικές ημέρες ο υπουργός Εξωτερικών, Γιώργος Γεραπετρίτης ρωτήθηκε από την αξιωματική αντιπολίτευση γιατί η κυβέρνηση της Ν.Δ. είναι απρόθυμη να εφαρμόσει «το γράμμα και το πνεύμα της Συμφωνίας των Πρεσπών», εκείνος απάντησε μεταξύ άλλων ότι η επίμαχη συμφωνία έχει ψηφιστεί από το ελληνικό κοινοβούλιο Βουλή και πλέον αποτελεί δεσμευτικό «υπερνομοθετικό κείμενο». Προσέθεσε βεβαίως ότι ο… αντισυμβαλλόμενος –δηλαδή τα Σκόπια– δεν έχει εκπληρώσει βασικά σημεία των Πρεσπών όπως είναι η προσαρμογή των ταξιδιωτικών της εγγράφων στην νέα συνταγματική ονομασία της, γα να καταλήξει με το… αμίμητο: ότι η Ελλάδα παραμένει πιστή «στην ευρωπαϊκή επιλογή των Δ. Βαλκανίων συμπεριλαμβανομένων και της Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας», με την επιλογή αυτή να κρίνεται «και από την πιστή εφαρμογή της Συμφωνίας των Πρεσπών».

Αυτή η αποστροφή μεταφράζεται σε απλά… ελληνικά ότι πλέον βρισκόμαστε στο σημείο όπου η νεοεκλεγείσα πρόεδρος της Β. Μακεδονίας μπορεί να δηλώνει στα δημόσια φόρα ότι είναι… σκέτη «Μακεδόνισσα», ο καινούργιος πρωθυπουργός τους δεν αναγνωρίζει την ισχύ της Συμφωνίας των Πρεσπών, αλλά η Αθήνα αντί να αδράξει το εξ ουρανού δώρο και να καταγγείλει την επιζήμια συμφωνία να απειλεί τους Σκοπιανούς ότι δεν θα συνηγορήσουμε στη ένταξη της χώρας τους στην Ε.Ε.