Τα ελληνικά «κασετόφωνα» του τουρκικού «αμανέ» για το Κυπριακό

Με νωπές, ακόμη, τις τελευταίες συναντήσεις των διπλωματικών αποστολών Ελλάδας και Τουρκίας που έχουν ως αντικείμενο την εξομάλυνση των σχέσεων των δύο χωρών, μια κοινής λήψης είδηση που ήρθε από την Άγκυρα δείχνει και τον ανυποχώρητο αναθεωρητισμό των γειτόνων.   

Η είδηση αφορά το τουρκικό εκπαιδευτικό σύστημα και συγκεκριμένα το γεγονός ότι από το σχολικό έτος 2024-2025  το περιβόητο δόγμα της «Γαλάζιας Πατρίδας» θα διδάσκεται μέσα από σχολικά βιβλία της Τουρκίας. Έτσι οι Τούρκοι μαθητές θα μάθουν για την ΑΟΖ, την υφαλοκρηπίδα και τα χωρικά ύδατα, ενώ θα διδαχτούν για την κατάσταση στην ανατολική Μεσόγειο και στο Αιγαίο (σ.σ. οι Τούρκοι αποκαλούν το αρχιπέλαγος «Θάλασσα των Νήσων») με βάση φυσικά το ανιστόρητο αφήγημα της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής.

Από την καινούργια διδακτέα ύλη δεν θα λείψει, βεβαίως, και το «κεφάλαιο Κύπρος» με τα σχετικά εδάφια να αναφέρονται στην στρατηγική σημασία που για την Τουρκία και αλλά και συνολικά για τον τουρκικό κόσμο η Μεγαλόνησος.

Δεν χρειάζεται να έχει διαβάσει κάποιος τα καινούργια βιβλία για να μαντέψει ότι ειδικά για το Κυπριακό ζήτημα θα εμπεριέχουν μία επανάληψη των κλασικών τουρκικών επιχειρημάτων. Ότι δηλαδή η Άγκυρα διεξήγαγε στην Κύπρο το 1974 μία δήθεν εθνικοαπελευθερωτική εισβολή προκειμένου να προστατέψει(;) τις ζωές και τα δικαιώματα της τουρκοκυπριακής κοινότητας. Το πρόβλημα ωστόσο δεν είναι τόσο το τι λέει το τουρκικό κατεστημένο στους δικούς του μαθητές, όσο το γεγονός ότι υπάρχει ένα πολιτικό-δημοσιογραφικό λόμπι στην Ελλάδα που αναπαράγει έστω και συγκεκαλυμμένα το τουρκικό αφήγημα στην ελληνική δημόσια σφαίρα.

Οι… πρετεντέριες απόψεις για το Κυπριακό

Τέτοιο παράδειγμα αποτελεί ο γνωστός δημοσιογράφος Γιάννης Πρετεντέρης ο οποίος σε μία από τις τελευταίες αρθρογραφίες του στην στήλη «Εμπιστευτικά» που διατηρεί στην εφημερίδα «ΤΑ ΝΕΑ» ασχολήθηκε με το Κυπριακό. Υπό τον μονολεκτικό τίτλο «Επέτειος», ο 70χρονος δημοσιογράφος επικαλέστηκε ένα απόσπασμα από πρόσφατη ομιλία του Αντώνη Σαμαρά, που αφορούσε την επερχόμενη σε λίγους μήνες μαύρη επέτειο των 50 χρόνων από την τουρκική εισβολή στην Κύπρο, για να ειρωνευτεί εν πολλοίς τον πρώην πρωθυπουργό και να τον κατηγορήσει εμμέσως πλην σαφώς για αυταπάτες παιδικού τύπου.

Θυμίζεται ότι την προηγούμενη εβδομάδα ο Αντώνης Σαμαράς παραβρέθηκε στο «Σπίτι της Κύπρου» ως επίσημος προσκεκλημένος στην παρουσίαση του βιβλίου του Γιάννου Χαραλαμπίδη «Εμφύλιος Πόλεμος: ΕΟΚΑ Β’, Παρακράτος και Χούντα». Εκεί, ο πρώην πρωθυπουργός και πρώην πρόεδρος της Ν.Δ. είπε στο πλαίσιο του χαιρετισμού του ότι με αφορμή τη συμπλήρωση 50 ετών από την τουρκική εισβολή, η φετινή χρονιά θα έπρεπε να αφιερωθεί στην διεθνοποίηση της κυπριακής τραγωδίας.

Μάλιστα δεν παρέλειψε να καυτηριάσει τη στάση των εν Αθήναις «επαγγελματιών κατευναστών» που ισχυρίζονται ότι «τα ελληνοτουρκικά ζητήματα που εγείρει η Τουρκία δεν διευθετούνται λόγω Κυπριακού» κι ότι «επομένως πρέπει να προχωρήσουμε χωρίς την Κύπρο».

Στη συνέχεια ο Μεσσήνιος εξέφρασε ξεκάθαρα την «αυτονόητα στρατηγική εθνική θέση» ότι τα ελληνοτουρκικά και το Κυπριακό δεν επιλύονται εξαιτίας της τουρκικής επιθετικής και επεκτατικής πολιτικής που αξιώνει τη διχοτόμηση του Αιγαίου και της Κύπρου κι όχι για κάποια άλλη αιτία.

Το έμμεσο «ξέπλυμα» του Αττίλα 

Κατά έναν περίεργο λόγο ο Γ. Πρετεντέρης ακούγοντας ή διαβάζοντας τα παραπάνω αισθάνθηκε την ανάγκη να «αντιλογίσει», επικαλούμενος τα λάθη που έκανε η ελληνική πλευρά στην υπόθεση του Κυπριακού. Αναφέρθηκε, συγκεκριμένα, στο πραξικόπημα της Χούντας κατά του Μακάριου, στην ΕΟΚΑ Β’, στις δολοφονίες «μακαριακών» και «αντιμακαριακών» και άλλα παρόμοια, αναρωτώμενος δεικτικά αν θα συμπεριληφθούν και αυτές οι πτυχές της ιστορίας στην «προβολή της κυπριακής τραγωδίας» που πρότεινε ο Σαμαράς.

Ίσως θα έπρεπε να ξαναδιαβάσει ο Γ. Πρετεντέρης την ομιλία του πρώην πρωθυπουργού, διότι προφανώς του διέφυγε το γεγονός ότι σε κανένα σημείο της τοποθέτησής του ο πρώην πρωθυπουργός δεν είπε ότι η Ελλάδα είναι άμοιρη ευθυνών για την κυπριακή τραγωδία.

Αυτό που σταθερά υποστηρίζει ο Σαμαράς και αποτελεί και πάγια γραμμή της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής είναι ότι το Κυπριακό είναι πρόβλημα εισβολής και κατοχής ενός κράτους από ένα άλλο, ότι η Λευκωσία είναι η τελευταία πρωτεύουσα ανεξάρτητου κράτους στον δυτικό κόσμο που επί πέντε δεκαετίες παραμένει διχοτομημένη εξαιτίας της βάρβαρης εισβολής των στρατευμάτων του Αττίλα κι ότι εν τέλει οι ελληνοτουρκικές διαφορές δεν μπορούν να αμβλυνθούν και να επιλυθούν, αν δεν βρεθεί πρώτα μία βιώσιμη λύση του Κυπριακού στη βάση των αρχών του Διεθνούς Δικαίου!

Σε αυτή την επιχειρηματολογία ο κάθε Πρετεντέρης θα μπορούσε να διαφωνήσει μόνο αν θεωρούσε ότι επειδή η Ελλάδα έκανε τραγικά πολιτικά λάθη στο παρελθόν η Τουρκία νομιμοποιείται να εισβάλει στην Κύπρο και να την κρατά αιχμάλωτη από το 1974 μέχρι και σήμερα. Διότι αυτό ακριβώς υποστηρίζει συγκεκαλυμμένα το εγχώριο κλαμπ του κατευνασμού: οι σχέσεις Ελλάδας και Τουρκίας πρέπει πάσει θυσία να εξομαλυνθούν ώστε να πάψει να υπάρχει ο κίνδυνος μιας πολεμικής ανάφλεξης, κι αν για να συμβεί αυτό χρειαστεί να κάνουμε και κανά δυο βηματάκια πίσω από τις κόκκινες γραμμές ή ακόμη καλύτερα αν αφήσουμε εκτός ατζέντας το «αγκάθι» του Κυπριακού, δεν χάθηκε δα κι ο κόσμος…

Δυστυχώς ακριβώς το ίδιο αφήγημα αναδεικνύεται ως συμπέρασμα από τα γραφόμενα του γνωστού δημοσιογράφου των «ΝΕΩΝ». Ότι δηλαδή το Κυπριακό αποτελεί –πάντα, κατά Πρετεντέρη– «ένα τυπικό πεδίο άσκησης της εθνικής ψυχεδέλειας, δηλαδή της ικανότητας να διαβάζεις τα πράγματα μόνο μέσα από τα μάτια σου και το κακό σου κεφάλι», ότι δεν έχει νόημα να πάμε να μιλήσουμε τώρα στη διεθνή κοινότητα για την τουρκική εισβολή γιατί θα πρέπει να συζητήσουμε μαζί και το ότι «κάποιοι άνοιξαν την πόρτα για να μπουν οι Τούρκοι» και τέλος πάντων ας «αδειάσουμε» τώρα τους αδελφούς Ελλαδίτες κι όταν με το καλό τα βρούμε με την Άγκυρα, το ξαναβλέπουμε το θεματάκι της κατοχής.

Επικίνδυνα «παραδείγματα»

Στο σημείο αυτό δυστυχώς για τον αρθρογράφο πρέπει να επισημάνουμε  και δύο «πέναλτι» που έκανε στο κείμενό του, αν χρησιμοποιήσουμε ποδοσφαιρικούς όρους ή έστω δύο «τεχνικές ποινές» για να μιλήσουμε στη γλώσσα του μπάσκετ που είναι και το αγαπημένο του άθλημα.

Το πρώτο σημείο είναι η επισήμανση ότι η Χούντα στην Ελλάδα έπεσε μόλις τέσσερις ημέρες μετά από την τουρκική εισβολή στη Μεγαλόνησο στις 20 Ιουλίου 1974 και συγκεκριμένα στις 24 Ιουλίου 1974 οπότε και εκλήθη ο εθνάρχης Κωνσταντίνος Καραμανλής για να αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας μετά από το χάος που είχαν δημιουργήσει οι συνταγματάρχες και με το πραξικόπημα για ανατροπή του Μακάριου στην Κύπρο.

Δηλαδή, το «λάθος» των Απριλιανών πληρώθηκε άμεσα μέσα σε τέσσερα 24ωρα, ενώ η τουρκική εισβολή παρόλα τα ψηφίσματα εις βάρος της Τουρκίας στον ΟΗΕ ζει και… μακροημερεύει χωρίς «γρατζουνιά» 50 ολόκληρα χρόνια!!!

 

Ένα δεύτερο λάθος στο μήνυμα του αρθρογράφου «Ας μην τσακωθούμε με την Τουρκία για το Κυπριακό» είναι το φασόν-παράδειγμα που ακολούθησε η Ρωσία για να εισβάλλει το 2022 σε ένα άλλο ελεύθερο κράτος, την Ουκρανία.

Ποιο ήταν το επιχείρημα των Τούρκων για την εισβολή στην Κύπρο το 1974; Μα, η προστασία των μικρής μερίδας Τουρκοκυπρίων από το «κακό» κυπριακό κράτος

Το επιχείρημα των Ρώσων για την εισβολή στην Ουκρανία ποιο ήταν; Μα, η προστασία μικρής μερίδας Ρωσόφωνων Ουκρανών από το «κακό» κράτος που κυβερνούσε ο Ζελένσκι.

 

Συμπέρασμα: Η αρθρογραφία του κυρίου Πρετεντέρη να επιρρίπτει ευθύνες στην επταετή χουντική ηγεσία της Ελλάδας μεταξύ 1967-1974 και να υιοθετεί την άποψη των κατευναστών «να τα βρούμε με τους Τούρκους και βλέπουμε αργότερα το Κυπριακό πρόβλημα» δεν είναι απλώς πέραν της εθνικής γραμμής που έχουμε χαράξει ως Ελλάδα αλλά είναι και επικίνδυνο υπό την έννοια ότι εδώ και 50 χρόνια, αφού το παράδειγμα της δήθεν προστασίας μιας μικρής μερίδας Ελλήνων που ζουν στη Θράκη όντες μουσουλμάνοι και τουρκόφωνοι μπορεί να αποτελέσει την εύκολη δικαιολογία ώστε οι Τούρκοι «να ‘ρθουν ξαφνικά ένα βράδυ» για να προστατεύσουν τους ομόθρησκούς τους…

Ευτυχώς πάντως λένε κάποιοι που δεν ζει ο Ανδρέας Παπανδρέου για να ακούσει τον δημοσιογράφο που έχει προλογίσει και βιβλίο για τη ζωή του αείμνηστου ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ να εκφράζει τις… πρετεντέριες απόψεις περί Κυπριακού γιατί θα είχε σηκωθεί από τον τάφο του.

Αλλά, ας μην γκρινιάζουμε, γιατί θα μπορούσε ο κύριος Πρετεντέρης να προτείνει να ζητήσει η ελληνική πολιτεία συγγνώμη από την Τουρκία που την βάλαμε στον… κόπο και στα έξοδα να εισβάλει στην Κύπρο.