Τα καλά και συμφέροντα (…μιας ασυλίας)

Φρένο, λοιπόν, στο «ντε λα μαγκέν» του Παύλου Πολάκη. Από την περασμένη Τρίτη, οπότε και η Επιτροπή Δεοντολογίας της Βουλής αποφάσισε με 8 ψήφους υπέρ έναντι 2 αρνητικών ψήφων την άρση της βουλευτικής ασυλίας του, ο αψύς Σφακιανός θα βρεθεί μόνος έναντι του νόμου, καθώς εκκρεμούν σε βάρος του δύο δικογραφίες.

Οι υποθέσεις γνωστές: η μία αφορά μήνυση για συκοφαντική δυσφήμιση που είχε κάνει στον Πολάκη ο πρώην πρόεδρος των εργαζομένων στο ΚΕΕΛΠΝΟ, Σταμάτης Πουλής, και η άλλη σχετίζεται με τη μηνυτήρια αναφορά του διοικητή της ΤτΕ, Γιάννη Στουρνάρα, κατά του πρώην αναπληρωτή υπουργού Υγείας σχετικά με εν αγνοία του ηχογράφηση τηλεφωνικής συνομιλίας τους.

Το ότι θα δινόταν η σχετική μαρθαβουρτσική παράσταση εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ ότι αδικείται ο βουλευτής του (σ.σ. ο εκπρόσωπος του κόμματος Δημήτρης Τζανακόπουλος επικαλέστηκε διαδικαστικά ζητήματα και αναρμοδιότητα, ώσπου στο τέλος αποχώρησε) ήταν δεδομένο. Όπως δεδομένο ήταν ότι αν και Κρητικός ο Παύλος Πολάκης θα το έριχνε στο… τσάμικο και θα μιλούσε για κινήσεις ρεβανσισμού εκ μέρους της Νέας Δημοκρατίας.

Στα μη δεδομένα της υπόθεσης, πάντως, καταχωρίζονται δύο πράγματα. Αφενός η πολάκεια θεωρία ότι στόχος της κυβέρνησης είναι «να δικαστεί ως ένας απλός πολίτης που χρησιμοποιεί άσχημες εκφράσεις», αφετέρου η προσχώρηση του ΣΥΡΙΖΑ στο θεώρημα «τα καλά και συμφέροντα».

Για μεν το πρώτο σκέλος, τα πράγματα είναι απλά. Ουδείς θα βρεθεί να υποστηρίξει –δημοσίως τουλάχιστον– ότι οι πολιτικοί είναι τόσο εκλεκτά έμβια όντα που η Θέμιδα θα πρέπει να τα αντιμετωπίζει διαφορετικά από τους υπόλοιπους πολίτες. Βρέθηκε να το υποστηρίξει εμμέσως ο Πολάκης, ξεχνώντας την ισονομία που (λέει ότι) πρεσβεύει. Ας είναι…

Στο δεύτερο σκέλος, πάντως, τα πράγματα δυσκολεύουν, αφού θα πρέπει κάποιος να έχει θητεύσει στα μπαλέτα Μπολσόι για να παρακολουθήσει τις en dehors πολιτικές πιρουέτες που κάνουν οι «σύντροφοι» στην Κουμουνδούρου!

Είναι ακόμη νωπές οι εικόνες του Αλέξη Τσίπρα να κουνά το δάκτυλο στο δήθεν παλαιό πολιτικό προσωπικό ότι κρύβεται πίσω από τον νόμο περί ευθύνης υπουργών. Ήταν, μάλιστα, το κόμμα του εκείνο που τον Νοέμβριο του 2018 στις προτάσεις για την αναθεώρηση του Συντάγματος διερρήγνυε τα ιμάτιά του για την κατάργηση των ποινικών προνομίων των υπουργών.

Τότε ήταν τα «καλά». Τα «συμφέροντα» ήρθαν την Τρίτη όπου για να διασωθεί ο Πολάκης ο ΣΥΡΙΖΑ επικαλέστηκε το… επάρατο άρθρο 86 του Συντάγματος περί ευθύνης υπουργών που θέλει να καταργήσει!

Είναι πασιφανές ότι ουδείς πολιτικός ρεβανσισμός στο πρόσωπο του πρώην αναπληρωτή υπουργού προκύπτει. Υφίσταται, απλώς, η αδήριτη ανάγκη επιστροφής στη θεσμική κανονικότητα που επέβαλε στην Επιτροπή να συνεδριάσει άμεσα, αφού υπάρχει κίνδυνος να παρέλθει το τρίμηνο της συνταγματικής πρόβλεψης και η δικογραφία (σ.σ. που κάπου είχε… παραπέσει όλο το προηγούμενο διάστημα) να αναπαυτεί στα αναπαυτικά στρώματα της παραγραφής.

Μέχρι τις 31 Ιουλίου που η Ολομέλεια της Βουλής θα λάβει την τελική απόφασή της για την άρση ή μη της ασυλίας του Π. Πολάκη, ο ΣΥΡΙΖΑ και ο πρόεδρός του έχουν μία τελευταία ευκαιρία να διασκεδάσουν τις εντυπώσεις και να συνταχθούν με αυτό στο οποίο ομνύουν: το κοινό περί δικαίου (και πολιτικής αισθητικής, θα πούμε εμείς) αίσθημα.

Αν και το πιθανότερο είναι ότι ο Αλέξης Τσίπρας θα επιπλήξει… σκληρότατα τον βουλευτή του βάζοντάς τον να πληρώσει τον λογαριασμό σε καμιά ταβέρνα του Ρεθύμνου…