Τα «όπλα» Σαμαρά για να κερδίσει περαιτέρω στήριξη από τους εταίρους
Με το ελληνικό ζήτημα καταπιάνονται τα διεθνή ΜΜΕ με το ειδησεογραφικό πρακτορείο Bloomberg αν σημειώσουμε πως η επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος, τα μέτρα κατά της Χρυσής Αυγής και το «ιρλανδικό παράδειγμα» είναι οι αρωγοί στην προσπάθεια της ελληνικής κυβέρνησης να εξασφαλίσει περαιτέρω στήριξη από τους εταίρους – πιστωτές της και να διεκδικήσει ένα τρίτο πακέτο βοήθειας από την Ευρώπη.
Το πρακτορείο «κωδικοποιεί» με αυτό τον τρόπο τα… όπλα που εκτιμά πως διαθέτει ο Ελληνας πρωθυπουργός, Αντώνης Σαμαράς, στην προσπάθειά του να σταθεροποιήσει την κυβέρνησή του που δέχεται πιέσεις, σύμφωνα με το δημοσίευμα, από την συνεχιζόμενη για έκτη χρονιά ύφεση που ταλανίζει τη χώρα και έχει οδηγήσει τους πολίτες σε «υψηλό επίπεδο απόγνωσης και οργής».
Σύμφωνα με το Bloomberg, η επιλογή που έχει στη συγκεκριμένη χρονική περίοδο ο πρωθυπουργός είναι να «βγει στην επίθεση», τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και στο εξωτερικό, με «όπλα» την επιτυχία -έστω σε απόλυτους αριθμούς- στο μέτωπο της επίτευξης πρωτογενούς πλεονάσματος και μάλιστα εντός του αρχικού χρονοδιαγράμματος, όπως και των μεγαλύτερων του στόχου περικοπών στον προϋπολογισμό. Αλλά και σε πολιτικό επίπεδο η ανάληψη δράσης κατά της Χρυσής Αυγής είναι ένα ακόμα επιχείρημα στο ‘χαρτοφυλάκιο’ Σαμαρά για να πείσει τους εταίρους του να στηρίξουν την κυβέρνησή του, προσφέροντας στην Ελλάδα περισσότερη βοήθεια, πιθανότατα με τη μορφή ενός τρίτου πακέτου διάσωσης.
«Ο Σαμαράς βρίσκεται υπό συνεχή πίεση στο εσωτερικό λόγω του υψηλού επιπέδου απόγνωσης και οργής του ελληνικού λαού», σχολίασε στο Bloomberg ο κ. Γιάννης Εμμανουηλίδης, διευθυντής μελετών του Κέντρου Ευρωπαϊκής Πολιτικής στις Βρυξέλλες. «Χρειάζεται στήριξη από τους ευρωπαίους εταίρους και την ίδια στιγμή χρειάζεται να δείξει στους Έλληνες ότι είναι σκληρός διαπραγματευτής. Στο υφιστάμενο περιβάλλον, καμία ελληνική κυβέρνηση δεν θα αισθάνονταν ισχυρή και άνετη».
Χαρακτηριστικά το δημοσίευμα του Bloomberg τονίζει πως ο Αντώνης Σαμαράς έχει στα χέρια του δυο πλεονεκτήματα που δεν είχαν οι προκάτοχοί του: πλεόνασμα στον προϋπολογισμό έναν χρόνο πριν το προγραμματισμένο και έστω ισχνή αύξηση της οικονομικής δραστηριότητας το 2014 για πρώτη φορά από το 2007.