Το λάθος του «Πατερούλη» Βλαδίμηρου και ο φόβος που… λούζει τις Βρυξέλλες

Στη χώρα που γέννησε τον όρο «σοβιετικά ποσοστά» οι κάλπες του τριημέρου της 15^ης – 17^ης Μαρτίου στη Ρωσία διατήρησαν τον Βλαντιμίρ Πούτιν στον «θρόνο» του με ακριβώς αυτή την «σοβιετική» εκλογική επίδοση του 87,3% που αποτελεί ρεκόρ για τη σύγχρονη ιστορία της «κόκκινης αρκούδας». Κι αν η δημοκρατικότητα της νίκης Πούτιν αμφισβητείται, δεν αμφισβητείται επ΄ ουδενί λόγω ότι ο 71χρονος «τσάρος» θα συνεχίσει να αποτελεί τον μεγάλο πονοκέφαλο της Δύσης.

Του Νίκου Τσαγκατάκη

Πολλά ήταν τα ρεκόρ που καταρρίφθηκαν στις ρωσικές εκλογές της προηγούμενης εβδομάδας. Καταρχάς ο αριθμός των ψήφων που συγκέντρωσε ο Βλαντιμίρ Πούτιν. Κατά δεύτερον το μεγάλο ποσοστό της συμμετοχής των πολιτών στην εκλογική διαδικασία που έφτασε στο 77,4%. Τρίτον η επανεκλογή του προέδρου που ήδη έχει συμπληρώσει 25 χρόνια στην εξουσία, «επίδοση» που τον καθιστά τον μακροβιότερο ηγέτη του Κρεμλίνου από την εποχή του «Πατερούλη» Ιωσήφ Στάλιν.

Αν, μάλιστα, δεν προκύψει κάτι συνταρακτικό που θα φέρει τα πάνω κάτω, η προεδρία Πούτιν ενδέχεται να διαρκέσει ακόμη περισσότερο –ως το 2036– αφού ο ίδιος φρόντισε το 2020 να αναθεωρήσει το ρωσικό σύνταγμα προκειμένου να μπορεί να γίνει… μαθουσάλας της πολιτικής ζωής της χώρας του. Δεν μοιάζει, δε, τόσο δύσκολο να πετύχει (και) αυτόν τον στόχο ο Πούτιν αφού για την ώρα δεν έχει αντίπαλο στη εσωτερική  ρωσική πολιτική σκηνή. Απόδειξη ότι και τα τρία κόμματα που αντιπαρατέθηκαν στις εκλογές με την «Ενωμένη Ρωσία» καταποντίστηκαν:

>> Το Κομμουνιστικό Κόμμα με επικεφαλής τον Νικολάι Χαριτόνοφ κατετάγη δεύτερο αλλά με ποσοστό που ξεπέρασε κατάτι το 4%.

>> Το κόμμα του «Νέου Λαού» του οποίο ηγείται ο Βλαντισλάβ Νταβάνκοφ και υποστηρίχτηκε από ακτιβιστές της ρωσικής αντιπολίτευσης ήρθε τρίτο κι αυτό με ποσοστό πέριξ του 4%.

>> Την τελευταία θέση κατέλαβε το εθνικιστικό Φιλελεύθερο Δημοκρατικό Κόμμα του Λεονίντ Σλούτσκι που μετά βίας ξεπέρασε το 3%.

Εκλογές βίας και νοθείας(;) 

Το ερώτημα, βεβαίως, που γεννάται είναι αν τα… εξαφανισμένα ποσοστά των πολιτικών σχηματισμών που αντιπολιτεύονται τη διακυβέρνηση Πούτιν είναι αποτέλεσμα της αδυναμίας τους να εκφράσουν μια αξιόπιστη πολιτική εναλλακτική που να εμπνέει τους Ρώσους πολίτες ή αν το εν γένει εκλογικό αποτέλεσμα είναι απόρροια ενός στημένου πολιτικού παιχνιδιού που παίχτηκε με όρους μιντιακής κυριαρχίας του «τσάρου», με αντιδημοκρατικές μεθόδους και κάθε είδους εκφοβισμούς των αντιπάλων του καθεστώτος.

Την τελευταία εκδοχή έχουν «αγοράσει» οι περισσότερες δυτικές κυβερνήσεις με πρώτες τις ΗΠΑ και δευτερευόντως τη συλλογική ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η αμερικανική πεποίθηση όπως αυτή εκφράστηκε από τους εκπροσώπους του Λευκού Οίκου είναι ότι οι ρωσικές εκλογές «προφανώς δεν είναι ούτε ελεύθερες, ούτε δίκαιες», με την συμπλήρωση ότι ο Πούτιν φυλάκισε πολιτικούς αντιπάλους και εμπόδισε άλλους να θέσουν υποψηφιότητα.

Σε παρόμοιο μήκος κύματος είναι και η θέση της Ε.Ε. που δια στόματος του Ύπατου Εκπροσώπου της Ένωσης, Ζοζέπ Μπορέλ, καταγγέλθηκε ότι οι ρωσικές εκλογές διεξάχθηκαν σε περιβάλλον εξαιρετικής καταπίεσης «που επιδεινώθηκε από τον παράνομο επιθετικό πόλεμο της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας».

Σύμφωνα, πάντα, με την Ε.Ε. οι ρωσικές αρχές συνέχισαν να αυξάνουν τη συστηματική εσωτερική καταστολή καταπολεμώντας πολιτικούς της αντιπολίτευσης, οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών, ανεξάρτητα μέσα ενημέρωσης και άλλες επικριτικές φωνές με τη χρήση κατασταλτικής νομοθεσίας και ποινές φυλάκισης με πολιτικά κίνητρα.

Βεβαίως οι Βρυξέλλες δεν κάνουν ονομαστικές αναφορές στις περιπτώσεις π.χ. του πρώην βουλευτή και ακαδημαϊκού Μπόρις Ναντιέζντιν, ούτε της δημοσιογράφου Γεκατερίνα Ντούντσοβα, που είχαν αντιταχθεί ανοιχτά στον πόλεμο εναντίον της Ουκρανίας κι όταν έφτασε η ώρα της εκλογικής αναμέτρησης οι υποψηφιότητές τους στις ρωσικές προεδρικές εκλογές ακυρώθηκαν με την επίκληση κωλυμάτων που προβλέπει ο εκλογικός νόμος.

Αντιθέτως, οι Βρυξέλλες αναφέρθηκαν με έμφαση στον σοκαριστικό –όπως τον χαρακτηρίζουν– θάνατο του Ρώσου αντικαθεστωτικού Αλεξέι Ναβάλνι λέγοντας ότι πρόκειται για «ακόμη ένα σημάδι της επιταχυνόμενης και συστηματικής καταστολής».

Μπούμερανγκ…

Στο ερώτημα ποιος ο λόγος να γίνουν όλα τα παραπάνω (σ.σ. κι ακόμη περισσότερα καθώς φήμες θέλουν να ψήφισαν στις ρωσικές εκλογές από νεκροί μέχρι και… δέντρα, ενώ ψιθυρίζεται ότι το Κρεμλίνο σπατάλησε περισσότερα από ένα δισεκατομμύριο ευρώ σε προπαγανδιστικές δράσεις), οι αναλυτές απαντούν ότι ο Πούτιν δεν ήθελε απλώς να επικρατήσει.

Επεδίωξε να το κάνει με όρους «οδοστρωτήρα» προκειμένου να εμφανίσει τα θηριώδη εκλογικά ποσοστά του ως ψευδεπίγραφη απόδειξη της μαζικής υποστήριξης που απολαμβάνει από τους συμπατριώτες του. Αν, τώρα, ο Πούτιν κατακτώντας το σταλινικό 87,3% πέτυχε τον σκοπό του είναι ένα… συζητήσιμο ζήτημα, καθώς υπάρχουν και επαΐοντες των διεθνών σχέσεων που υποστηρίζουν ότι μπορεί αυτή η νίκη να του γυρίσει μπούμερανγκ.

Σε αυτή την κατηγορία ανήκει ο Νικολάι Πετρόφ, σύμβουλος του think tank διεθνών σχέσεων Clatham House, ο οποίος μιλώντας στο Politico υπογράμμισε ότι εκείνοι που πρέπει να πειστούν ότι ο Πούτιν παραμένει ισχυρός είναι οι εκπρόσωποι της ρωσικής ελίτ, διευκρινίζοντας παράλληλα ότι καθώς αυτή η κάστα ανθρώπων έχει εμπλακεί «στη νοθεία των ψήφων» γνωρίζουν «σε ποιο βαθμό η επίσημη εικόνα διαφέρει από την πραγματικότητα.».

Επικαλούμενοι τον Πετρόφ, οι συντάκτες του Politico γράφουν στην ανάλυσή τους για τις ρωσικές εκλογές ότι μπορεί ο Πούτιν να νομίζει ότι απολαμβάνει απόλυτη υποστήριξη αλλά «κατά ειρωνικό τρόπο, περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον, ο ίδιος ο Πούτιν είναι αυτός που μπορεί να είναι ο μεγαλύτερος ηττημένος της δικής του στημένης ψήφου». Συμπληρώνει, τέλος, ο σύμβουλος του think tank Clatham House ότι αν η ρωσική ελίτ διαπιστώσει ότι οι αριθμοί είναι πολύ διαφορετικοί από τους πραγματικούς, θα κοιτάξει γύρω της και θα αναρωτηθεί σε ποιον θα πρέπει να ποντάρουν για να γίνει το επόμενο αφεντικό τους.

Μέχρι να συμβεί –αν συμβεί– αυτό κι ο Πούτιν αμφισβητηθεί, η Δύση είναι δεδομένο ότι θα συνεχίζει να τρέμει στην ιδέα που εξέφρασε χωρίς μισόλογα ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Σαρλ Μισέλ λέγοντας πριν από μερικά 24ωρα ότι αν η Ε.Ε. δεν δώσει στην Ουκρανία αρκετή βοήθεια για να σταματήσει την Ρωσία «είμαστε οι επόμενοι».

«Πρέπει να είμαστε αμυντικά έτοιμοι και να περάσουμε σε λειτουργία οικονομίας πολέμου… Αν θέλουμε ειρήνη, πρέπει να ετοιμασθούμε για πόλεμο» ήταν τα χαρακτηριστικά λόγια του Μισέλ και… αμαρτία ουκ έχει.