Το «μνημόνιο» του… πάει

Η νέα τάξη πραγμάτων επιβάλλει νέες προσεγγίσεις, νέες πολιτικές, νέες νοοτροπίες, νέες διευθετήσεις. Ο κόσμος γύρω μας αλλάζει και μοιραία τα μοντέλα ΠΑΕ όπως τα είχαμε συνηθίσει, καταρρέουν. Άλλα με εκκωφαντικό τρόπο κι άλλα με τακτικές προσαρμογής.

Ο Παναθηναϊκός τού σήμερα διανύει τη μεταβατική περίοδό του. Η εποχή του ενός ιδιοκτήτη-χρηματοδότη παρήλθε, πιθανόν και οριστικά. Κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει το τι μέλλει γενέσθαι. Με τα σημερινά δεδομένα, όμως, ο σύλλογος είναι υποχρεωμένος να βαδίσει πάνω σε άλλες βάσεις. Η αυτοχρηματοδότηση των αναγκών του αποτελεί μονόδρομο, είτε αρέσει σε ορισμένους είτε όχι. Η άρνηση της νέας πραγματικότητας οδηγεί σε αδιέξοδα. Αντίθετα, η προσαρμογή ανοίγει νέες προοπτικές εξέλιξης. Το μοντέλο του καλού σκάουτινγκ, των φθηνών μεταγραφών-επενδύσεων και της προώθησης των ταλέντων από την Ακαδημία, αποτελεί τη μοναδική βάση στην οποία μπορεί να στηριχθεί μία ομάδα όπως ο Παναθηναϊκός του σήμερα.

Ακριβώς το συγκεκριμένο μοντέλο εφαρμόζει η διοίκηση των «πράσινων» και αποδεικνύεται εξαιρετικά πετυχημένο. Μία συνταγή, η οποία εξαρτάται και από τα… υλικά. Τα βασικά συστατικά, λοιπόν, για το «τριφύλλι» είναι ο Νίκος Νταμπίζας και ο Γιάννης Αναστασίου. Σκάουτινγκ σε όλο τον κόσμο και τις αγορές, περιπτώσεις παικτών με μικρό κόστος, μεταγραφές απαραίτητα εντός του πλαισίου ενός μικρού μπάτζετ και προώθηση νεαρών παιδιών από την Ακαδημία. Από τι εξαρτάται το όλο εγχείρημα; Από τη σωστή επιλογή. Οι Νταμπίζας και Αναστασίου έδωσαν τις εξετάσεις τους και πέρασαν με «άριστα». Όλες οι μεταγραφικές κινήσεις του Παναθηναϊκού αποδείχθηκαν πετυχημένες. Ορισμένες, δε, ξεπέρασαν κάθε προσδοκία, όπως λόγου χάρη του Μάρκους Μπεργκ, ο οποίος εξελίσσεται σε σκόρερ και ηγέτη του «τριφυλλιού».

Αυτό αποδεικνύεται και από τους στόχους που έχει θέσει η ομάδα. Ο Παναθηναϊκός ξεκίνησε δίχως απαιτήσεις… πρωταθλήματος. Οι άνθρωποί του ξεκαθάρισαν ότι στήνουν κάτι καινούργιο και ότι τη φετινή χρονιά, και ενδεχομένως τις επόμενες, θα μπουν οι βάσεις για κάτι πιο… στέρεο στο μέλλον, τύπου Μπορούσια Ντόρτμουντ ή Μπαρτσελόνα, πάντα προσαρμοσμένο στα δεδομένα της χώρας. Η ομάδα ξεκίνησε με… τριάρα στη Νέα Σμύρνη από τον Πανιώνιο και οι προβλέψεις ήταν δυσοίωνες. Λίγους μήνες μετά, ο Παναθηναϊκός βρίσκεται σαφώς μέσα στην πρώτη 5άδα, που οδηγεί στα ευρωπαϊκά κύπελλα και μπορεί να διεκδικήσει ακόμη και τη 2η θέση, μέσω της οποίας θα συμμετάσχει στα προκριματικά για τους «χρυσοφόρους» ομίλους του Champions League.

Άγγιξε… ταβάνι
Το ερώτημα που τίθεται είναι το εξής: Μπορούσε να πετύχει κάτι περισσότερο; Ο Παναθηναϊκός μπορεί να καταλάβει τη 2η θέση και να κατακτήσει το Κύπελλο. Εφόσον τα πετύχει αυτά, θα έχει ξεπεράσει κάθε προσδοκία. Διότι κάτι παραπάνω, παρόντος του Ολυμπιακού, θα ήταν… εξωπραγματικό. Ο λόγος; Απλός. Όλος ο Χαβιέ Σαβιόλα, που αμείβεται μαζί με το μπόνους πρωταθλήματος με 2 εκατ. ευρώ, κοστίζει όσο όλες οι μεταγραφές των «πράσινων» μαζί (πίνακας). Ο Ολυμπιακός συμμετέχει κάθε χρόνο στο Champions League, γεγονός που του αποφέρει 20-30 εκατομμύρια έσοδα σε ετήσια βάση. Παράλληλα, έχει έναν ιδιοκτήτη, τον Βαγγέλη Μαρινάκη, ο οποίος επενδύει συνεχώς χρήματα. Οι συγκρίσεις, λοιπόν, είναι τουλάχιστον… χάσιμο χρόνου. Ο Παναθηναϊκός βρίσκεται σε πορεία απόλυτης επιτυχίας, σύμφωνα με τους ρεαλιστικούς στόχους που τέθηκαν ευθύς εξ αρχής. Είναι ήδη πετυχημένη η πορεία του. Οτιδήποτε παραπάνω, θα είναι κέρδος. Και αν για ορισμένους οπαδούς του η 2η θέση ή η κατάκτηση του Κυπέλλου ή ακόμη και αυτή η έξοδος στο Europa League είναι… ψιλά γράμματα, θα τους καλέσουμε να αναλογιστούν το σημείο που έφτασε η ομάδα πριν από λίγο καιρό και να το συγκρίνουν με την πορεία που έχει χαράξει για το μέλλον. Ο Παναθηναϊκός έφτασε μία… ανάσα από τη διάλυση. Ήταν ακέφαλος για πολύ καιρό και μόνο η δυναμική του ονόματος και της φανέλας τον κράτησαν όρθιο. Ρεαλισμός, προσπάθεια και σωστές επιλογές. Τα τρία απαραίτητα συστατικά που καθιστούν ελπιδοφόρα τη συνταγή για το παρόν και το μέλλον.

ΣΥΜΒΟΛΑΙΑ ΜΕΤΑΓΡΑΦΩΝ ΠΑΝΑΘΗΝΑΪΚΟΥ

Μάρκους Μπεργκ: 450.000€
Μλάντεν Πέτριτς: 400.000€
Ντάνιελ Πράνιτς: 250.000€
Εμίρ Μπαϊράμι: 250.000€
Γκόρντον Σίλντενφελντ: 250.000€ (Δανεικός)
Μεχντί Αμπέιντ: 150.000€ (Δανεικός)
Νάνο: 120.000€
Αμπντούλ Ατζαγκούν: 100.000€ (200.000€ αγορά από την Ντόλφινς της Νιγηρίας)

Σύνολο: 2.035.000€