Το στοίχημα της μηδενικής ανοχής στην… ανασφάλεια

Η επιβολή της δημόσιας ασφάλειας και η εμπέδωσή της σε επίπεδο αίσθησης από τους πολίτες ήταν μία από της σημαίες της Νέας Δημοκρατίας σε όλη την προεκλογική περίοδο πριν από τις ευρωεκλογές ακόμη. Κι όπως φάνηκε από την ανάγνωση των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησής του, ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης το εννοεί.

Του Δημήτρη Τζιβελέκη

Υπό αυτό το πρίσμα, μόνο τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι στην πρώτη υπό τον Κυρ. Μητσοτάκη «γαλάζια» περίοδο διακυβέρνησης επικεφαλής του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη τοποθετήθηκε ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης,  που προέρχεται μεν από το ΠΑΣΟΚ, αλλά κουβαλά πείρα, έχει πιστωθεί με το πολιτικό γαλόνι της εξάρθρωσης της τρομοκρατικής οργάνωσης «17 Νοέμβρη», αλλά απολαμβάνει και υψηλό κύρος στους κόλπους της αστυνομίας.

Η αποκατάσταση της δημόσιας ασφάλειας είναι ζωτικής σημασίας για τους απλούς πολίτες.

Ειδικά η πτυχή της που έχει να κάνει με ληστείες και κλοπές. Η Νέα Δημοκρατία δεν υποτιμά αυτή την πτυχή, αλλά είναι ξεκάθαρο ότι έχει και τα μάτια της στραμμένα προς την άλλη πτυχή του προβλήματος, αυτή που αφορά τις επιθέσεις ομάδων του λεγόμενου αντιεξουσιαστικού χώρου. Εκεί, λοιπόν, θα εστιασθεί κυρίως η προσπάθειά του.

 

Μπαράζ επιθέσεων…

Μπορεί σ’ αυτό το επίπεδο η δράση της ομάδας «Ρουβίκωνας» να έχει αναδειχθεί ως η πλέον αναγνωρίσιμη, αλλά στην πραγματικότητα σοβαρότερες είναι οι κατά καιρούς «καταδρομικές» επιχειρήσεις άλλων κουκουλοφόρων. Παράδειγμα, η επίθεση στο Αστυνομικό Τμήμα Καισαριανής στα μέσα Μαΐου που προσέθεσε ακόμη έναν κρίκο στην αλυσίδα τέτοιων επιθέσεων. Είχε προηγηθεί στις 12 Μαΐου επίθεση που δέχτηκε στα Εξάρχεια αστυνομικός της ομάδας «Δίας».

Την προηγουμένη εκείνου του περιστατικού είχαν γίνει στόχος επίθεσης με μολότοφ τα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ στην Κουμουνδούρου. Επίσης στις 9 Μαΐου, ομάδα κουκουλοφόρων είχε καταστρέψει με βαριοπούλες καταστήματα στην οδό Βουκουρεστίου. Και δύο μέρες νωρίτερα είχε δεχθεί επίθεση με μολότοφ το Αστυνομικό Τμήμα Εξαρχείων.

ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΔΟ ΤΩΝ ΧΡΟΝΩΝ ΣΤΟΝ ΕΥΡΥΤΕΡΟ ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ΧΩΡΟ ΕΧΕΙ ΔΙΑΜΟΡΦΩΘΕΙ ΕΝΑΣ ΣΚΛΗΡΟΣ ΠΥΡΗΝΑΣ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΩΝ ΤΗΣ ΒΙΑΣ, ΠΟΥ ΔΙΑΘΕΤΟΥΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΚΑΙ ΣΥΝΗΘΩΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΝ ΣΑΝ ΟΜΑΔΕΣ ΚΡΟΥΣΗΣ

Τι αποδεικνύουν όλες οι παραπάνω επιθέσεις; Ότι υφίσταται τρομοκρατία χαμηλής έντασης. Αυτού του είδους οι επιθέσεις είναι κατά κάποιον τρόπο πάγια πρακτική, αλλά η πυκνότητά τους τον Μάιο οφειλόταν στην άρνηση των αρμόδιων αρχών να εγκρίνουν άδεια στον βαρυποινίτη Δημήτρη Κουφοντίνα.

Η πραγματικότητα είναι ότι με την πάροδο των χρόνων έχει διαμορφωθεί στον ευρύτερο αντιεξουσιαστικό χώρο ένας σκληρός πυρήνας επαγγελματιών της βίας, που διαθέτουν οργάνωση και συνήθως λειτουργούν σαν ομάδες κρούσης. Είναι αξιοσημείωτο, μάλιστα, πως το φαινόμενο αναπαράγεται στον χρόνο.

Από ένα ηλικιακό σημείο και πέρα, η μεγάλη πλειονότητα των κάθε είδους αντιεξουσιαστών αποσύρεται. Παίρνουν τη θέση τους, όμως, νέοι και έφηβοι που έλκονται από την εμπειρία της συλλογικής… μέθης των συγκρούσεων του πεζοδρομίου. Είναι ενδεικτικό ότι κάθε τόσο έχουμε συγκρούσεις κουκουλοφόρων με διμοιρίες ΜΑΤ στην ευρύτερη περιοχή των Εξαρχείων.

Παλαιότερα, όταν πραγματοποιούνταν μεγάλες διαδηλώσεις, οι «μπαχαλάκηδες» τις μετέτρεπαν σε πεδίο μάχης. Όταν οι μεγάλες διαδηλώσεις εξέλειψαν, οργανώνουν το δικό τους πάρτι με τα ΜΑΤ, ή επιδίδονται σε επιδρομικές επιχειρήσεις, όπως οι προαναφερθείσες.

Το φαινόμενο των λεγόμενων σκληρών αντιεξουσιαστών πάει πίσω στον χρόνο, αλλά μετά τη νεανική εξέγερση του 2008, η φαντασίωση μιας δυναμικής συνέχειας έδωσε νέα ώθηση, οδηγώντας τους κουκουλοφόρων σε επιδρομικές επιχειρήσεις και σε ένοπλες επιθέσεις. Είναι σαφές ότι η ριζοσπαστικοποίηση εκείνης της νεολαίας και οι συγκρούσεις τον Δεκέμβριο 2008 τροφοδότησαν τη δεξαμενή απ’ όπου αντλούν σε πρώτο επίπεδο αυτές οι οργανωμένες ομάδες.

«Νόμος και τάξη»

Ανεξαρτήτως του αν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ εμφανιζόταν πιο «ανεκτική» σε τέτοιου είδους φαινόμενα, σε αντίθεση με το αξίωμα «νόμος και τάξη» που υπηρετεί εδώ και χρόνια η Ν.Δ., η πραγματικότητα είναι ότι όλες οι μέχρι σήμερα κυβερνήσεις διαχειρίστηκαν –με περισσότερη ή λιγότερη αυστηρότητα– το φαινόμενο. Καμία δεν επιχείρησε σοβαρά και «εντατικά» να το ξεριζώσει. Σε αυτό που καταλήγουν οι νέοι ένοικοι του Μεγάρου Μαξίμου είναι ότι τελικά για να ξεριζωθούν αυτές οι ομάδες χρειάζεται μηδενική ανοχή. Ουσιαστικά σημαίνει κήρυξη ενός ιδιότυπου πολέμου εναντίον του χώρου των επαγγελματιών της βίας, που ασκούν τρομοκρατία χαμηλής έντασης.

Ένας τέτοιος «πόλεμος» θα συνδυάζει αστυνομικές επιχειρήσεις και ειδικά νομοθετικά μέτρα. Προϋπόθεση γι’ αυτό, όμως, είναι να υπάρχει η αναγκαία δεδηλωμένη βούληση εκ μέρους του πολιτικού συστήματος. Να υπάρξει, δηλαδή, διακηρυγμένο προς την κοινή γνώμη δόγμα μηδενικής ανοχής, το οποίο να έχει εξασφαλισμένη ευρύτατη κοινοβουλευτική στήριξη. Σε επίπεδο προθέσεων ο Κυρ. Μητσοτάκης και ο Μ. Χρυσοχοΐδης έχουν επιδείξει αποφασιστικότητα, που πλέον καλούνται να τη μετουσιώσουν σε πολιτική πράξη. Κι αυτό είναι το στοίχημα που έχουν να κερδίσουν…