Τόπος στα (γαλάζια) νιάτα

Του Μιχάλη Κωτσάκου

 

Τον δρόμο της ανανέωσης επέλεξε και ο Αντώνης Σαμαράς, που αποφάσισε να «επενδύσει» στον Ανδρέα Παπαμιμίκο, για να επιτύχει το σχέδιό του για τη μετεξέλιξη της Νέας Δημοκρατίας. Αυτό το… στοίχημα είναι πολύ μεγάλο για τον πρωθυπουργό και πρόεδρο του κόμματος και σίγουρα ο ρόλος του Παπαμιμίκου, πρώην προέδρου της ΟΝΝΕΔ, θεωρείται καταλυτικός. Κι αυτό διότι η ΟΝΝΕΔ είναι ζωντανός οργανισμός και σίγουρα μπορεί να προσφέρει στον νέο γραμματέα μία ασφαλή δίοδο για να ξεπεράσει το κόμμα τις Συμπληγάδες του Μνημονίου.

Η Ν.Δ. μπορεί με βάση τις δημοσκοπήσεις να εξακολουθεί να είναι η πρώτη πολιτική δύναμη, αλλά ήδη της έχουν γυρίσει την πλάτη πολλοί παραδοσιακοί ψηφοφόροι της. Έτσι, για να πείσει όλους αυτούς, αλλά πολύ περισσότερο τη νέα γενιά, η οποία υποφέρει από τις μνημονιακές επιταγές, ο νέος γραμματέας του κόμματος έχει αναλάβει την υποχρέωση να «τρέξει» τη διαδικασία μετάβασης στη νέα εποχή. Για να επιτευχθεί η μετεξέλιξη της Ν.Δ. είναι απαραίτητη η συμμετοχή της νέας γενιάς. Έτσι, η επιλογή Παπαμιμίκου σηματοδοτεί τη στροφή στη νέα γενιά της κεντροδεξιάς παράταξης. Βέβαια, δεν είναι λίγοι όσοι υποστηρίζουν πως η σχετικά αδύναμη Εκτελεστική Γραμματεία, η πολιτική στάθμη της οποίας είναι χαμηλή, δεν μπορεί να συγκριθεί με τη σύνθεση παλαιότερων πολιτικών συμβουλίων της Ν.Δ. Αυτό σημαίνει ότι το έργο του νέου γραμματέα είναι εξαιρετικά δύσκολο.

Σίγουρο είναι ότι στη νέα εποχή που ξημέρωσε από τη Δευτέρα το πρωί οι άλλοτε κορυφαίοι του κόμματος θα πρέπει να επανεξετάσουν τη στρατηγική τους, καθώς οι συμμαχίες αναδιατάσσονται και η νέα γενιά έβαλε πόδι στη Συγγρού για τα καλά.

 

Οι γραμμές

Αναμφίβολα ο πρωθυπουργός και πρόεδρος της Ν.Δ. έχει –όπως τουλάχιστον λένε από το Μαξίμου– υψηλές προσδοκίες από τον Παπαμιμίκο, όμως το πλέον σημαντικό είναι ότι ο Αντ. Σαμαράς επέλεξε να αποδοκιμάσει όσους αποφάσισαν να μιλήσουν και να χρησιμοποιήσουν υψηλούς τόνους σχετικά με τη συγκυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ. Ο Αντ. Σαμαράς υπερασπίστηκε τις διαχωριστικές γραμμές που χωρίζουν τη Ν.Δ. από το ΠΑΣΟΚ και άφησε σαφή υπονοούμενα για προσωπικές στρατηγικές, προκαλώντας ευρύτερες συζητήσεις στο παρασκήνιο για την ανάγκη που ένιωσε να απαντήσει μόλις μια εβδομάδα μετά το συνέδριο του κόμματος.

«Άλλο πράγμα να ιεραρχείς τις ανάγκες του σπιτιού σου με βάση της ανάγκες μιας πατρίδας που φλέγεται, κι άλλο να βάζεις φωτιά στο ίδιο το σπίτι σου, αγνοώντας εκείνο το μεγάλο που σου ζητάει η Πατρίδα», τόνισε και συμπλήρωσε: «Και είναι, επίσης, άλλο πράγμα να σκέπτεσαι τι θα πεις, έχοντας κριτήριο το εγώ ή το συμφέρον σου, κι άλλο πράγμα να μιλάς τόσο, που και τις ιδέες σου να μην απεμπολείς και την πατρίδα σου να προφυλάσσεις από τον μεγάλο κίνδυνο. Και όλοι καταλαβαίνουν τι θέλω να πω…» Η αναφορά αυτή θεωρήθηκε ως αποδοκιμασία για τον Μάκη Βορίδη, ο οποίος όμως από τις τελευταίες του εμφανίσεις, τόσο στο συνέδριο, όσο και με συνέντευξή του σε κυριακάτικη εφημερίδα, φρόντισε να γίνει το επίκεντρο των συζητήσεων στη νεοδημοκρατική κοινωνία, αντί του σχεδίου Σαμαρά για τη «Νέα Ελλάδα» και τη μετεξέλιξη της Ν.Δ.

Το γεγονός ότι στα πηγαδάκια μετά τη συνεδρίαση της Πολιτικής Επιτροπής ήταν ουσιαστικά το θέμα της συζήτησης, τον κατατάσσει σε έναν δυνατό εσωκομματικό παίκτη, καθώς ο πρωθυπουργός έφθασε στο σημείο να διερωτάται γιατί κάποιοι ανακάλυψαν τώρα κινδύνους από την παράταξη λόγω της συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ.

 

Οι νέοι

Από εκεί και πέρα, η ανακήρυξη του Παπαμιμίκου στη θέση του γραμματέα συνιστά από μόνη της μια ενδιαφέρουσα εξέλιξη για τις μελλοντικές διεργασίες στο κόμμα. Και αυτό, διότι η νέα φουρνιά στελεχών, προερχόμενων από την ΟΝΝΕΔ, που θα μπει στο παιχνίδι, έχει υψηλό δείκτη πολιτικής ανάλυσης και αντίληψης, δεν αναφέρεται σε συγκεκριμένο πολιτικό πρόσωπο, δεν χειραγωγείται εύκολα –παρά την αντίθετη άποψη που έχουν στο Μαξίμου– και θεωρείται ζήτημα χρόνου να ελέγξει μεγάλο τμήμα του εσωκομματικού συστήματος, με ό,τι αυτό σημαίνει.

Έμπειροι κομματικοί παράγοντες προσπαθούν να διαγνώσουν αν με τον Παπαμιμίκο στη θέση του γραμματέα της Ν.Δ. αλλάζει και ο «ηλικιακός πήχης» για τα πρόσωπα που θα κινηθούν για την επόμενη ημέρα, ή αν κάποιοι θα προτάξουν την πείρα τους και την επιρροή τους στο κόμμα. Σε κάθε περίπτωση, πολλά θα εξαρτηθούν από τον προσωπικό πολιτικό σχεδιασμό του πρωθυπουργού, ενώ θα επηρεασθούν και από άλλες εξελίξεις, όπως θα είναι η πορεία της οικονομίας και το ευρύτερο περιβάλλον. Ήδη, σε πολιτικό επίπεδο θα έχει ενδιαφέρον κατά πόσο θα υπάρχει μια συνεχής διασύνδεση κυβέρνησης και κόμματος που να λειτουργεί διαλεκτικά, θα υπάρχει συνεχής συνεννόηση, επιδίωξη για κοινή επεξεργασία πολιτικών, αλλά και από κοινού ανάλυση των προβλημάτων.

Πάντως, εάν κρίνει κανείς από τη σύνθεση της νέας Εκτελεστικής Γραμματείας, δεν μπορεί να ελπίζει σε ριζικές ανατροπές, αν και ο Παπαμιμίκος θα επιχειρήσει να τα αλλάξει όλα εκ βάθρων για να ικανοποιήσει και ένα παλαιό αυτονόητο ρητό: «Για να πετύχει η κυβέρνηση, χρειάζεται ένα ισχυρό κόμμα».

Αυτό το «ισχυρό κόμμα» αναλαμβάνει να το «επανιδρύσει» ή να το μετεξελίξει ο νέος γραμματέας που θα κινηθεί σε μια εποχή εύθραυστων ισορροπιών, ενώ η εντολή του πρωθυπουργού είναι να ανακάμψει η Ν.Δ. και να βοηθήσει την κυβέρνηση να βελτιώσει την εικόνα της. Ο ίδιος ο Ανδ. Παπαμιμίκος θέλει να αρχίσει να πνέει άνεμος αισιοδοξίας σε έναν κουρασμένο κομματικό μηχανισμό και να αρχίσει να δημιουργείται η αίσθηση ότι η Ν.Δ. αποτελεί πόλο έλξης πλέον στελεχών για «κομματική δουλειά».