Ζαραλίκος, φίλε… Του ’φταιξε ο Μαρινάκης – Τα ’βαλε με τον Μητσοτάκη

Μισό λεπτό, γιατί το πράγμα έχει ξεφύγει με τον Ζαραλίκο. Τι είναι ο Ζαραλίκος; Ένας stand up comedy. Λέει ό,τι γουστάρει μονάχος του και περιμένει το χειροκρότημα από κάτω. Ο Ζαραλίκος κάνει σάτιρα. Και στη σάτιρα όλοι επιτρέπονται. Μαζί του.

Πάμε παρακάτω. Και μπουκάρει μέσα μία Σάσα Σταμάτη με κάτι μπράβους και διακόπτει την παράσταση. Μάλιστα. Τόσο μυαλό έχει η Σάσα και οι άλλοι, τόσο τους κόβει, τόσο έκαναν. Μια χαρά του ’κατσε του Ζαραλίκου σου λέω εγώ αυτή η δουλειά. Μέχρι τώρα, κάτι φίλοι του ΣΥΡΙΖΑίοι πήγαιναν να τον ακούσουν. Τώρα θα πάνε όλοι. Θα τιγκάρει το θέατρο για να δούνε τον «ήρωα» Ζαραλίκο, που τα έβαλε με το σύστημα και καλά.

Καταδικαστέο το γεγονός; Εγώ δεν καταπιάνομαι με αυτονόητα πράματα, μάστορα. Άπαξ και καταδικάζεις ένα αυτονόητο πράγμα, ψάξου. Για εφέ το κάνουνε όσοι το κάνανε. Ότι και καλά είναι υπέρμαχοι της δημοκρατίας και άλλες τέτοιες παπαριές. Λες κι η δημοκρατία εξαρτάται από το αν η Σάσα Σταμάτη μπουκάρει στη σκηνή και σταματήσει την παράσταση του Ζαραλίκου.

Δηλαδή, τώρα που μπούκαρε η Σταμάτη, κινδύνεψε η δημοκρατία στη χώρα. Αυτό θέλει να πει ο Ζαραλίκος. Αν δεν μπούκαρε, δηλαδή, δεν θα κινδύνευε ούτε η δημοκρατία, ούτε η ελευθερία της έκφρασης. Θα ήταν μια χαρά. Η Σάσα με το πολύ μυαλό πάει να καταλύσει τη δημοκρατία. Φοβερά πράγματα, μάστορα.

Να σου κάνω μία παρένθεση εδώ. Σατιρικές παραστάσεις δίνονταν από την εποχή του Αριστοφάνη στην Αρχαία Ελλάδα. Και τότε μπούκαρε ο κόσμος και τις διέκοπτε. Παρ’ όλα αυτά, η δημοκρατία συνέχισε να υπάρχει. Και επί Γεωργίου Σουρή, τα ίδια γίνονταν. Να μην ξεφύγω, όμως. Την κλείνω την παρένθεση. Πάμε παρακάτω.

Ο Ζαραλίκος τι ακριβώς κάνει; Σάτιρα ή προπαγάνδα; Μιλάμε πολύ σοβαρά τώρα. Τι δήλωσε ο Ζαραλίκος, μόλις έγινε αυτή η παπαριά της Σταμάτη: Να σ’ το θυμίσω: «Στη χώρα που είναι πρωθυπουργός ο Κυριάκος Μητσοτάκης μπαίνουν μπράβοι σε θέατρο για να σταματήσουν την παράσταση και τους πετάει έξω το κοινό. Δεν αντέχουμε τόσο φιλελευθερισμό πια».

Αυτό που είπε ο «καλλιτέχνης» Ζαραλίκος είναι σάτιρα ή προπαγάνδα; Με το καλό και βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στις επόμενες εκλογές, σου λέω εγώ. Πού κολλάει ο Μητσοτάκης, ρε Ζαραλίκε; Επειδή μια ντιπ νιονιό μπούκαρε στο θέατρό σου, φταίει ο Μητσοτάκης; Πλάκα κάνουμε τώρα; Κι αυτά, ο Ζαραλίκος τα δήλωσε την ίδια μέρα. Που σημαίνει ότι βρήκε ευκαιρία να τα χώσει στον Μητσοτάκη. Δεν την άφησε να πάει χαμένη ο Ζαραλίκος. Εδώ, σου λέει, είμαστε. Ευκαιριάρα που δεν χάνεται. Διότι η Σταμάτη είναι και στη δούλεψη του Μαρινάκη στο Mega. Το ’δεσε το γλυκό ο Ζαραλίκος. Δύο σε ένα, σαν το σαμπουάν το Νταϊμένσιον.

Έχασε το δίκαιό του ο Ζαραλίκος. Ενώ είχε δίκαιο κι έπρεπε να καυτηριάσει το γεγονός της απαράδεκτης διακοπής της παράστασής του, ενδιαφέρθηκε μόνο για να τα χώσει στον Μητσοτάκη. Παλιό το κόλπο της προπαγάνδας. Σαν την ΑΕΚ στα πέτρινα χρόνια, μιας που είναι και ΑΕΚτζής κι εκφωνούσε τις 11άδες από τα μεγάφωνα στη Ν. Φιλαδέλφεια. Έτσι είναι. Σαν εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ ενήργησε ο Ζαραλίκος, κι όχι ως ο καλλιτέχνης, ο αποστασιοποιημένος. Και τι άλλο είπε ο Ζαραλίκος; Ότι δεν αντέχει τόσο νεοφιλελευθερισμό, πια. Έτσι είπε. Τώρα, πού κολλάει ο νεοφιλελευθερισμός με τη Σάσα Σταμάτη, ο Θεός κι η ψυχή του. Κάτι άκουσε περί νεοφιλελευθερισμού, το μόστραρε κι αυτό για τον Μητσοτάκη. Μην πάει χαμένο κι αυτό. Σου λέει, για νεοφιλελευθερισμό κατηγορούνε τον Μητσοτάκη, Αλέξης και σία, κάτσε να κοτσάρω κι εγώ μία. Που αν του ζητήσεις του Ζαραλίκου να αναπτύξει τη θεωρία του νεοφιλελευθερισμού, ο μόνος που μπορεί να τον σώσει κι από τον ΣΥΡΙΖΑ τον ίδιο, είναι ο Σταθάκης, που αν και δεν βγήκε βουλευτής, παίζει στα δάχτυλα τις θεωρίες του νεοφιλελευθερισμού. Ο Τσίπρας θα σου πει κι αυτός στο περίπου, σαν τον Ζαραλίκο. Πού ν’ ασχοληθεί τώρα ο Αλέξης κι ο Ζαραλίκος με τον Λούντβιχ φον Μίζες, τον Γκούσταβ Κάσελ, τον Κνουτ Βίξελ και τους άλλους θεωρητικούς του νεοφιλελευθερισμού. Έτσι του ’ρθε του Ζαραλίκου, έτσι είπε. Σάμπως θα του κάνει κανένας παρατήρηση;

Πάμε παρακάτω. Λέει στην παράσταση ο Ζαραλίκος ότι ο Ανδρέας Μιαούλης πήρε λεφτά από τους Άγγλους, γιατί αλλιώς έπρεπε να βρει ένα «γκιαούρ ουάν». Μάλιστα. Αυτό είναι σάτιρα, δηλαδή. Προκειμένου να την πει στον Μαρινάκη για το Noor1, ο  Ζαραλίκος είπε εξυπνάδα για «γκιαούρ ουάν». Κι αν αυτό δεν είναι προπαγάνδα εκατό τα εκατό, τι είναι, ρε, πλάκα κάνουμε τώρα; Έτσι ανώδυνα σκέφτηκε ο Ζαραλίκος και το μόστραρε, όταν η κατάσταση δεν έχει ξεκαθαρίσει στα δικαστήρια; Το ίδιο ανώδυνα που σκεφτότανε κι ο Λαζόπουλος όταν ήταν στην αντιπολίτευση ο ΣΥΡΙΖΑ και σταμάτησε τις εκπομπές του όταν έγινε κυβέρνηση.

Μην το πλατιάζουμε, μάστορα. Στη σημερινή Ελλάδα δεν υπάρχει καμία απολύτως σάτιρα. Όλα είναι επικοινωνία, άρα προπαγάνδα. Τελεία και παύλα. Ο Ζαραλίκος επέλεξε έναν πολιτικό χώρο και καλά έκανε. Το θέμα ωστόσο, μάστορα, είναι να ξεπεράσεις τα στερεότυπά σου και να κάνεις κανονική πλάκα, να κάνει κανονική σάτιρα κι όχι  προπαγάνδα. Εκείνη τη στιγμή επάνω στη σκηνή δεν πρέπει να είσαι ούτε ΝΔ, ούτε ΣΥΡΙΖΑ, ούτε ΚΚΕ ή άλλο κόμμα. Εκτός κι αν στην παράσταση που δίνεις έρχονται και σε βλέπουνε μονάχα ΣΥΡΙΖΑίοι. Εκεί, αλλάζει το πράγμα. Ο Ζαραλίκος την είδε αλλιώς, του ’κατσε και η φάση με τη Σταμάτη κι άδραξε την ευκαιρία να βγάλει από μέσα του τον Ζαραλίκο, όχι τον «καλλιτέχνη» Ζαραλίκο.

Και ρωτάω τώρα εγώ. Ποιος βάζει τα όρια  και τους κανόνες στη σάτιρα, μάστορα; Υπάρχουν όρια στη σάτιρα; Όχι, ρε. Δεν υπάρχουν. Και δεν πρέπει να υπάρχουνε, σου λέω εγώ, και ο κάθε καλλιτέχνης να λέει ό,τι γουστάρει. Αυτό λέω εγώ. Άλλο είναι το θέμα μου. Τον καλλιτέχνη αυτόν τον κρίνει ο κόσμος, σου λέει. Πολύ σωστά, λέω εγώ. Κι ο κόσμος με τι ακριβώς κριτήριο κρίνει τον κάθε Ζαραλίκο; Ανάλογα με το πολιτικό του στερεότυπο, μάστορα. Αυτό είναι το κριτήριο. Και ρωτάω τώρα, εγώ: Ο Ζαραλίκος δεν φοβάται ότι στο θέατρό του δεν πρόκειται να ξαναπατήσει κανένας Νεοδημοκράτης, από τη στιγμή που έβρισε τον Μητσοτάκη; Όχι, ρε, δεν φοβάται. Γιατί ξέρει ότι δεν απευθύνεται σε οπαδούς της ΝΔ. Γι’ αυτό το κάνει. Ξέρει ότι αυτά που λέει αγγίζουνε τους ΣΥΡΙΖΑίους και πέρα.

Πάμε παρακάτω. Ο Ζαραλίκος, μέρα βγαίνει μέρα μπαίνει, δίνει και μία συνέντευξη στο Σαββιδοτεχνείο. Και λέει ότι δεν ασχολήθηκαν μαζί του, όσο αυτός νόμιζε ότι θα έπρεπε, ο Τύπος. Μάλιστα. Δηλαδή, θα έπρεπε να σταματήσουνε τη ροή τα κανάλια για να πούνε ότι μπούκαρε η Σταμάτη στη σκηνή. Αυτό ήθελε ο Ζαραλίκος. Στρατόπεδο να κάνανε τα κανάλια έξω από το θέατρο για να κάνει δηλώσεις και να βρίζει τον Μητσοτάκη. Γι’ αυτό τα έχωσε στα κανάλια ο Ζαραλίκος. Σου λέει, μια χαρά ευκαιρία είναι και να τιγκάρει το θέατρο και να τα χώσω στον Μητσοτάκη, αλλά δεν του κάνανε τη χάρη. Λες και στα κανάλια δεν ξέρουνε τι παίζει σήμερα με τη σατιροπροπαγάνδα και θα πήγαιναν στου Ζαραλίκου να τον ακούσουνε να κελαηδάει. Και να ξαναδηλώνει ότι «οι χορηγοί της κυβέρνησης είναι η εξουσία στην Ελλάδα». Ο Ζαραλίκος, ρε φίλε. Μέχρι υπουργό τον κάνει ο Αλέξης Τσίπρας, αν ποτέ να φτιάξει κυβέρνηση. Πολιτισμού, βέβαια.

Να σ’ το κλείσω. Ο Ζαραλίκος επανήλθε με νέες δηλώσεις. Ότι δεν έβγαλε ανακοίνωση η Μενδώνη, ως υπουργός Πολιτισμού. Δηλαδή, αυτό που κάνει ο Ζαραλίκος, η προπαγάνδα, είναι πολιτισμός κι έπρεπε η Μενδώνη να κάνει έκτακτη συνέντευξη Τύπου. Έκανε μία δήλωση ο Οικονόμου ότι είναι καταδικαστέα τέτοια γεγονότα. Τι άλλο να έλεγε, δηλαδή; Να έκανε κι αυτός καθημερινές εκπομπές σαν τον Τσιόδρα και τον Χαρδαλιά που μιλούσανε για την πανδημία; Πολύ μεγάλη ιδέα έχει για τον εαυτό του, ρε μάγκα, ο Ζαραλίκος. Βάζει μπροστά τη δημοκρατία και καλά και σου λέει, όλο και κάποιος θα τσιμπήσει, ότι μ’ αυτό που έγινε με τη Σταμάτη, κινδυνεύει η δημοκρατία. Και φυσικά, η δημοκρατία κινδυνεύει από τους χορηγούς της κυβέρνησης, όπως είπε. Και ποιος κατηγορεί την κυβέρνηση ότι έχει χορηγούς και καλά; Ο ΣΥΡΙΖΑ και το Σαββιδοτεχνείο. Για να ξέρουμε τι λέμε, δηλαδή.