Αμαλία: O άνθρωπος της τέχνης που δρα κόντρα στους καιρούς

Ένα χάρμα οφθαλμών οι πίνακές της, όπως έλεγε και ο Ντελακρουά. Ένα μυστήριο που θέλεις μαγεμένος ν’ ανιχνεύσεις, και όσο περισσότερο προχωράς, τόσο πιο βαθιά μπαίνεις στο άλυτο. Τούτη η επικοινωνία ψυχής και νου δεν έχει τελειωμό. Το αίσθημα του περιβάλλοντος χώρου σε κατακλύζει. «Χρυσό είναι το χέρι της Αμαλίας, μια βρύση με χρώματα και φόρμες», όπως έγραψε χειρόγραφα στα ελληνικά ο διάσημος συγγραφέας Paskal Gilevski.

Ιχνηλατώντας… με την Καίτη Νικολοπούλου

Η Αμαλία (Παρασκευοπούλου) εργάζεται εκτός του επικαιρικού εικαστικού θορύβου, διότι αυτή είναι η προσωπική καλλιτεχνική της αρχή και νοοτροπία. Και αυτό την έχει ήδη από μακρού καταξιώσει ως ζωγράφο με σοβαρή καλλιτεχνική παρουσία, τόσο στη χώρα μας όσο ακόμη περισσότερο στα διεθνή εικαστικά δρώμενα. Εξάλλου, «η ταπεινοφροσύνη είναι η στέρεη βάση για όλες τις αρετές», έλεγε ο Κομφούκιος. Και η Αμαλία είναι ο άνθρωπος της τέχνης που δρα κόντρα στους καιρούς, ανήκει σε εκείνους τους καλλιτέχνες που ζουν για το έργο τους, ρουφώντας για ανάσα το ίδιο το έργο τους. Και ναι, οποία έκπληξις, αναγνωρίζονται πολύ περισσότερο στον πανδαμάτορα χρόνο!

Γεννήθηκε στην Αθήνα, με ρίζες από την Αίγυπτο, την Πελοπόννησο αλλά και την Ιταλία, ενώ η καταγωγή της οικογένειάς της περιλαμβάνει σπουδαίες προσωπικότητες, μεταξύ των οποίων η μεγάλη ηρωίδα της Ελληνικής Επανάστασης Μαντώ Μαυρογένους, ο ιδρυτής του Ωδείου Αθηνών Γιώργος Νάζος και ο διάσημος ζωγράφος Νικόλαος Γκύζης. Σπούδασε στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας και μετεκπαιδεύθηκε με υποτροφία του ελληνικού κράτους στην Ecole Nationale Superieure des Beaux-Arts στο Παρίσι. Πραγματοποίησε ατομικές εκθέσεις ζωγραφικής στη Ν. Υόρκη στο Ελληνικό Γενικό Προξενείο και στην Γκαλλερί «Bridge» (1997) και συμμετέσχε στη διεθνή «Φουάρ» της Πάντοβα, 1997 (Casa Editrice Alba – Ferrara), στην Artexpo της Ν. Υόρκης (1998), στη διεθνή συλλογική έκθεση της Μαγιόρκα -1999 («EA» Galleria d’ Art, Σάντα Πόντσα), στην Ελληνοαμερικανική Συνάντηση των Αθηνών – 500 χρόνια Αμερικανικού Έθνους, 1993 (Αιγίδα Αμερικανικής Πρεσβείας), στις «Ελληνικές Μέρες της Καλκούττα» 1997 (Λέσχη Ινδών Ελληνιστών «Greek Club Κyklos – Calcutta»), στην Παναμερικανική Έκθεση «Hermes», 1993 (Taj Mahal, New Jersey), στην έκθεση Ευρωπαίων Καλλιτεχνών του Ευρωπαϊκού Λογοτεχνικού Συνεδρίου της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών Λογοτεχνίας (A.I.C.L.) – 2004, στις καλλιτεχνικές εκθέσεις των Παγκόσμιων Συνεδρίων «Βυζαντινός Μουσικός Πολιτισμός» – ASBMH του Πανεπιστημίου Pittsburgh – 2007 & 2009, κ.ά.

 

 

 

 

Στην Ελλάδα πραγματοποίησε οκτώ ατομικές εκθέσεις (Αθήνα, Κηφισιά, Παιανία), μία εκ των οποίων στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο, και συμμετέσχε σε πολλές ομαδικές. Ασχολήθηκε με την πολιτιστική δημοσιογραφία –εκδότρια των περιοδικών «ΕΙ» και «Απόδημον Έπος»– με την εικονογράφηση βιβλίων και τη φωτογραφική έρευνα. Είναι μέλος του ΕΕΤΕ, της Ένωσης Πολιτιστικών Συντακτών και υπήρξε μέλος της Επιτροπής Ίδρυσης του Ιστορικού Εκκλησιαστικού Μουσείου της Μητρόπολης Μεσογαίας & Λαυρεωτικής «Η Γέννηση του Χριστού». Έργα της βρίσκονται στον δήμο Παιανίας (προσωπογραφίες των δημάρχων), στον δήμο Ρόδου, στον δήμο Παλαιού Φαλήρου, στο Μουσείο Εθνικής Αντίστασης – Γιώργου Βαλέτα (Άργενος Λέσβου) και σε πλήθος ιδιωτικών συλλογών στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Ωστόσο, ασχολήθηκε και με το βιβλίο. Συγκεκριμένα: (1). «Εικαστική Οκτώηχος στην Ποίηση του Κουτσοχέρα» (Καλλιτεχνικό λεύκωμα στην ελληνική και αγγλική), 1989, (2). «Επικλήσεις» (καλλιτεχνικό λεύκωμα σε ποίηση Νίκου Γιαννάκη, στην ελληνική και αγγλική), Έκδ. Δήμος Παιανίας 2004.

Δοσμένη στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Τέχνης
Πέρα από τη ζωγραφική της, η Αμαλία έχει δοθεί ολόψυχα στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Τέχνης, πλάι στον ποιητή Ευάγγελο Ανδρέου, όπου οι δυο τους μαζί με άλλες σημαίνουσες προσωπικότητες από την Ελλάδα και το εξωτερικό επιτελούν ένα σπουδαίο πολιτιστικό έργο, με εργασίες που έχουν να κάνουν με διοργάνωση συνεδρίων και σεμιναρίων, με προγράμματα εκδόσεων και μεταφράσεων, με δραστηριότητες συγκέντρωσης και τακτοποίησης αρχείων ιστορικού, φιλολογικού και καλλιτεχνικού περιεχομένου, με διαμόρφωση πλάνων μελέτης πάνω σε θέματα βιβλίου και με τη συνεχή επιμέλεια δράσεων δημοσιογραφικής ενημέρωσης. Παράλληλα, μετέχουν σε κέντρα άσκησης της λεγόμενης «πολιτιστικής διπλωματίας» με αντίστοιχη εφαρμογή σχετικών προγραμμάτων.

Η Αμαλία αφήνει τα έργα της να μιλήσουν μέσα από τη σιωπή της, μια σιωπή εκκωφαντική, πλεγμένη με χρώματα και μηνύματα που ξεπερνούν την εγχώρια προβολή, με πολλά αφιερώματα στον ξένο Τύπο. Έτσι και σε μας προτίμησε να ντύσει τη φωνή της με χρώματα και διαδρομές μέσα στον χρόνο σε όλο τον κόσμο, από τη Νέα Υόρκη στην Καλκούτα, και από τα Βαλκάνια στην Ισπανία, Ιταλία κ.α. Μικρός ο χώρος για τούτο το αφιέρωμα στη σπουδαία ζωγράφο. Αλλά τι να πρωτοπείς για το πλούσιο έργο της… Η ζωγραφική εξάλλου δεν είναι μόνο ταλέντο, είναι και έρωτας, αέναη προσφορά στην ίδια τη ζωή…