Υπέροχος Γιαννιώτης: Κλείνω την καριέρα μου τόσο όμορφα και τόσο ιδανικά

Η Αθήνα «έριξε τα τείχη» για να υποδεχθεί έναν ακόμη αθλητή-ήρωα στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο. Ο Σπύρος Γιαννιώτης επέστρεψε στην Ελλάδα και  εξέφρασε την έκπληξή του για τον κόσμο που τον περίμενε στο αεροδρόμιο, δηλώνοντας πως δικαιώθηκε για όλα αυτά τα χρόνια της σκληρής προσπάθειας που κατέβαλε.

Αναλυτικά οι δηλώσεις του Έλληνα Ολυμπιονίκη στα 10 χιλιόμετρα ανοιχτής θαλάσσης:

«Είναι μια απίστευτη ικανοποίηση. Τόσα χρόνια προσπάθειας και απωθημένου έγιναν πραγματικότητα. Είναι μια δικαίωση για μένα. Όταν προσπαθείς για κάτι κι έρχεται μετά από τόσα χρόνια είναι κάτι μοναδικό. Υπομονή κι επιμονή. Δεν περιγράφεται η χαρά μου. Είναι η μεγαλύτερη ικανοποίηση. Είναι η καλύτερη στιγμή μακράν.

Ήξερα ότι ήταν η τελευταία μου κούρσα κι έδωσα παραπάνω από ό,τι είχα. Έκλεισα τα μάτια μου γιατί ήταν τόσο έντονος ο πόνος, αλλά ήταν μεγάλη και η επιθυμία μου γι’ αυτό το μετάλλιο.

Ο Ολλανδός ακούμπησε πρώτος το χέρι του στο φίνις κι εγώ ήμουν δεύτερος. Είμαι πολύ χαρούμενος γιατί στόχος μου ήταν το μετάλλιο και το κατάφερα. Ήταν κάτι τόσο όμορφο, κάτι συγκλονιστικό.

Είναι πολύ ωραίο να σταματάς ψηλά. Είχα πει κι από πριν πως θα σταματούσα, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα. Νιώθω ολοκληρωμένος σαν αθλητής και θα ήμουν ακόμη και χωρίς το μετάλλιο. Η ολοκλήρωση της καριέρας μου με αυτό το μετάλλιο ήταν ό,τι καλύτερο. Θα μείνω στον αθλητισμό. Είναι μέρος της ζωής μου για 30 χρόνια και θα συνεχίσω από κάποιο άλλο πόστο. Τώρα θέλω να ξεκουραστώ και μετά θα δούμε.

Ευχαριστώ την οικογένειά μου, που με έβαλε στο κολύμπι, τον προπονητή μου (σ.σ. Νίκο Γέμελο) που ξεκινήσαμε μια πορεία πολλών ετών, τη γυναίκα μου που με ανέχεται εδώ και πολλά χρόνια. Ήταν πολλές οι δύσκολες στιγμές, αλλά με έχει στηρίξει και δεν έχω λόγια να το εκφράσω. Τους ευχαριστώ όλους. Τις τελευταίες μέρες ήμουν πολύ προβληματισμένος. Το άγχος δημιουργεί σκέψεις και σε βάζει σε διλήμματα. Τα μηνύματα που έλαβα ακόμη και από κόσμο που δεν γνωρίζω, είναι αυτά που με έκαναν να προσπαθήσω τόσο πολύ. Τους αφιερώνω αυτή την προσπάθεια. Κλείνω όχι με τον καλύτερο τρόπο, αλλά με τον πιο τέλειο. Ούτε τέλειο τρόπο. Δεν υπάρχει λέξη να το περιγράψει. Κλείνω την καριέρα μου τόσο όμορφα και τόσο ιδανικά».