Υπερήφανη (απο)κρατικοποίηση

Περίοδος Ολυμπιακών Αγώνων γαρ και οι ευφάνταστοι χρήστες του twitter βρήκαν την εβδομάδα που μας πέρασε ακόμη μία αφορμή να σατιρίσουν τα πολιτικά δρώμενα. Και τι δεν γράφτηκε στο  χάσταγκ #olympiada_syriza: Τι ότι η Ολυμπιονίκης, Άννα Κορακάκη, θα πάρει πριμ σε λεφτά Βενεζουέλας, τι ότι στον υπουργό Μεταφορών, Χρήστο Σπίρτζη, θα απονεμηθεί ολυμπιακό μετάλλιο για την επιτυχημένη παραχώρηση του Ελληνικού.

Ειδικά τα σατιρικά σχόλια για τις αποκρατικοποιήσεις μοιάζουν περισσότερο επίκαιρα, αν αναλογιστούμε τις κυβερνητικές παλινωδίες αναφορικά με το ζήτημα των παραχωρήσεων σε ιδιώτες επενδυτές αυτών που συνηθίσαμε να αποκαλούμε «ασημικά του Δημοσίου».

Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Πάνος Σκουρλέτης, που ενώ δηλώνει κάθετα αντίθετος με την πώληση του 17% της ΔΕΗ, το σχετικό ΦΕΚ με την κυβερνητική απόφαση –με την οποία επαναλαμβάνουμε δηλώνει ότι δεν συμφωνεί– φέρει και τη δική του υπογραφή.

Θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι έχουμε να κάνουμε με μία συνηθισμένη επικοινωνιακή τακτική άμβλυνσης του πολιτικού κόστους. Δεν είναι δα και η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο στη χώρα. Αξίζει ωστόσο να δούμε έστω και επιγραμματικά τι συμβαίνει με τη δύσμοιρη ΔΕΗ που ο υπουργός τόσο κόπτεται μην τυχόν και πέσει βορά στην αρένα με τα θηρία των ιδιωτικών συμφερόντων.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα αυτήν τη στιγμή τής ΔΕΗ δεν είναι άλλο από τις υπέρογκες ληξιπρόθεσμες οφειλές των πελατών της, που στο σύνολό τους αγγίζουν τα 3 δισ. ευρώ, ποσό που αντιπροσωπεύει πάνω από το 50% του τζίρου της (σ.σ. ο κύκλος εργασιών της επιχείρησης ήταν το 2015 κάτι λιγότερο από 5,8 δισεκατομμύρια). Η δε παράταση του προγράμματος διακανονισμών δεν μοιάζει ικανή να αναστρέψει την τάση, καθώς οι πολίτες πολύ δύσκολα θα μπορέσουν να ανταποκριθούν αφού, μαζί με τη ρύθμιση, θα πρέπει να πληρώνουν απαραίτητα και τον τρέχοντα λογαριασμό.

Υπό αυτό το πρίσμα, οι εξελίξεις στην εγχώρια ενεργειακή αγορά δεν θα αργήσουν να έλθουν, θα είναι σημαντικές και μάλλον εις βάρος της ΔΕΗ. Κι αυτό διότι τον Σεπτέμβρη θα ξεκινήσουν οι δημοπρασίες ισχύος (ΝΟΜΕ). Είναι το μέτρο που δέχτηκε η κυβέρνηση να εφαρμόσει ως «αντάλλαγμα» στην απαίτηση Θεσμών να μπει πωλητήριο στη «μικρή ΔΕΗ» και βάσει του οποίου η δημόσια επιχείρηση θα κληθεί μέχρι το 2019 να περιορίσει σταδιακά το μερίδιό της στη λιανική και χονδρική αγορά ηλεκτρισμού κάτω από το 50%. Όταν όμως αυτό συμβεί, εκείνοι που γνωρίζουν τα της ενεργειακής αγοράς επιμένουν ότι το ποσοστό της πίτας που θα χάσει η ΔΕΗ θα είναι από τους καλοπληρωτές πελάτες που θα «μετακομίσουν» σε νέους παρόχους και στην οδό Χαλκοκονδύλη θα μείνουν να μετρούν χρέη.

Ας είναι… Μπορεί η ΔΕΗ να υποστεί ηλεκτροπληξία, αλλά τουλάχιστον θα έχουμε να υπερηφανευόμαστε ότι δεν ξεπουλήσαμε την περιουσία του λαού στα συμφέροντα. Όσο για το πώς ένα τέτοιο «μαγαζί» που δραστηριοποιείται σε μονοπωλιακό καθεστώς κατάφερε να βρεθεί σε αυτήν τη θέση, σηκώνει πολλή κουβέντα, αλλά το σίγουρο είναι ότι το επίτευγμα είναι για ολυμπιακό μετάλλιο και βάλε…