Αθροίζουν δυνάμεις, αλλά δεν τις… αυγατίζουν

Διττός είναι ο στόχος της ηγετικής ομάδας του ΠΑΣΟΚ. Επιδιώκει αφενός να διευρύνει την κοινοβουλευτική ομάδα της Δημοκρατικής Συμπαράταξης μέσω μεταγραφών, αφετέρου με το να καταθέτουν σταδιακά τις προτάσεις τους για τα καυτά ζητήματα που απασχολούν την ελληνική κοινωνία.

Του Μιχάλη Κωτσάκου

Με αυτή την τακτική η Φώφη Γεννηματά και οι συνεργάτες της θεωρούν ότι σύντομα η Δημοκρατική Συμπαράταξη θα είναι σε θέση όχι μόνο να εξασφαλίσει την 3η θέση στις επόμενες εκλογές, αλλά υπό προϋποθέσεις να κοιτάξει ακόμη πιο ψηλά.

Παράλληλα, παρά το γεγονός ότι έχουν ψυχρανθεί οι σχέσεις με την «Ώρα Αποφάσεων» και το Ποτάμι, συνεργάτες της κας Γεννηματά υποστηρίζουν πως ακόμη υπάρχει ο χρόνος για να πεισθούν και αυτοί οι δύο, ώστε να ενδυναμώσει ακόμη περισσότερο το εγχείρημα της ΔΗ.ΣΥ.

Διαφωνίες…

Δεν είναι λίγοι, βέβαια, αυτοί που διαφωνούν με την «αρπαγή» βουλευτών και θυμίζουν στην ηγετική ομάδα τι είχε γίνει επί ημερών Ανδρέα Παπανδρέου τη δεκαετία του ’70. Τότε στο μακρινό 1977 το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα είχε γίνει αξιωματική αντιπολίτευση και όλοι «οσμίζονταν» ότι θα είναι η επόμενη κυβέρνηση. Ήδη το ΠΑΣΟΚ ήταν ένα ελκυστικό κόμμα για τους προερχόμενους βουλευτές της παρακμάζουσας Ένωσης Κέντρου, οι οποίοι εναγωνίως ζητούσαν κάποια ασφαλέστερη και δυναμικότερη κομματική στέγη. Όμως, η εντολή Παπανδρέου ήταν σαφής: Κανένας εκλεγμένος βουλευτής το 1974 με την Ένωση Κέντρου, που έχει ανεξαρτητοποιηθεί, όχι μόνο δεν θα ενταχθεί στην Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ, αλλά ούτε καν στα ψηφοδέλτια του ΠΑΣΟΚ, για τις εκλογές του 1977.  Από όσους μάλιστα δεν εξελέγησαν το 1977, κάποιοι άρχισαν να εισέρχονται στο ΠΑΣΟΚ από τον Φεβρουάριο του 1978 και μετά. Ακόμα και από τους εκλεγέντες του 1977, μόνο ο Στέλιος Παπαθεμελής προσχώρησε στο ΠΑΣΟΚ και εκλέχθηκε το 1981, αφού προηγουμένως πέρασε από το ΚΟΔΗΣΟ.

«Αυτή η τακτική του Ανδρέα δεν μπορεί να ισχύσει και τώρα, καθώς τα δεδομένα τού σήμερα είναι διαφορετικά με πριν από 40 και πλέον χρόνια», ισχυρίζονται όσοι έχουν εισηγηθεί την επιθετική τακτική για την προσέλκυση των ανεξάρτητων βουλευτών. Κι εκτός των δύο βουλευτών του Ποταμιού, τον Ιλχάν Αχμέτ και τον Κώστα Μπαργιώτα, οι οποίοι ήδη εντάχθηκαν στην Κ.Ο. της ΔΗ.ΣΥ., έχουν ενταθεί οι πιέσεις προς την Κατερίνα Μάρκου, τον Γιώργο Καρρά (από την Ένωση Κεντρώων) και τον Χάρη Θεοχάρη. Μάλιστα, πρόσφατα έχουν γίνει κρούσεις και στον Στάθη Παναγούλη (ο οποίος στο παρελθόν είχε θητεύσει και σε υπουργικό θώκο επί ΠΑΣΟΚ).

Δεν πολλαπλασιάζεται

Άλλο ένα σημείο προβληματισμού είναι το γεγονός ότι στις δημοσκοπήσεις η Δημοκρατική Συμπαράταξη εξακολουθεί να κινείται σε χαμηλά επίπεδα. Παρά τον ενθουσιασμό που προκάλεσε η συμπόρευση με το ΚΙΔΗΣΟ και τη δυναμική που υποτίθεται πως απέκτησε η ΔΗ.ΣΥ., εν τούτοις στις δημοσκοπήσεις αυτό δεν φαίνεται. Και μπορεί κάποιοι να είναι εκνευρισμένοι με τις εταιρείες δημοσκοπήσεων, αλλά υπάρχουν και πιο ψύχραιμοι αναλυτές που κάνουν και δεύτερες σκέψεις.

Από τη μία ο ΣΥΡΙΖΑ χάνει διαρκώς ψηφοφόρους και υποχωρεί δημοσκοπικά, αλλά οι απογοητευμένοι όχι μόνο δεν επαναπατρίζονται, αλλά το σημαντικότερο είναι ότι σκέφτονται να απόσχουν από τις επόμενες εκλογές. Και όπως λένε, «τα κόμματα της κεντροαριστεράς απλά αθροίζονται, αλλά δεν πολλαπλασιάζονται. Και μόνο με την πρόσθεση δυνάμεων δεν υπάρχει προκοπή».

Το εντυπωσιακό μάλιστα από τις αναλύσεις είναι ότι από τους απογοητευμένους του ΣΥΡΙΖΑ ένα 13,5% οδεύει προς τη Ν.Δ., ξεπερνώντας την πόρτα της ΔΗ.ΣΥ., ενώ μόλις το 3% την ανοίγει και ζητά… περίθαλψη.

Οι πιέσεις από τους δύο

Στο μεταξύ εντός του ΠΑΣΟΚ υπάρχουν δύο τάσεις. Η μία που θέλει να ξεκαθαρίσει το κόμμα πως εάν χρειαστεί θα συγκυβερνήσει με τη Ν.Δ. και χάρηκαν ιδιαίτερα με τη συνάντηση Μητσοτάκη – Γεννηματά, αλλά και με τη συμφωνία των δύο ότι πρέπει η χώρα να απεγκλωβιστεί μέσω πρόωρης προσφυγής στις κάλπες. Εξάλλου, και η δήλωση του Ευάγγελου Βενιζέλου την Τετάρτη το πρωί σε ραδιοφωνικό σταθμό ότι «πρέπει η αντιπολίτευση να πάρει στα χέρια της την διαπραγμάτευση», ικανοποίησε αυτή την τάση εντός του Κινήματος.

Από την άλλη, υπάρχουν και αυτοί που επιμένουν πως πρέπει να έχουν στο πίσω μέρος του μυαλού τους την προσπάθεια προσέγγισης που έχει ξεκινήσει ο Νίκος Φίλης. Η ίδια η κα Γεννηματά συνεχίζει να διατηρεί ίσες αποστάσεις και από τους δύο κάτι που επανέλαβε με ένταση στην εκδήλωση της ΔΗ.ΣΥ., τη Δευτέρα στο Βελλίδειο της Θεσσαλονίκης.

Η κα Γεννηματά επεσήμανε πως «παρακολουθούμε τα πεπραγμένα της πλέον ακατάλληλης κυβέρνησης μετά τη μεταπολίτευση», η οποία «το μόνο στο οποίο είναι ικανή είναι να δημιουργεί αδιέξοδα», και πως «με τους παλικαρισμούς τους φορτώνουν τον λαό με αχρείαστα μέτρα και νέες επιβαρύνσεις».

Όμως η κα Γεννηματά δεν ξέχασε και τη Ν.Δ., τονίζοντας πως η αξιωματική αντιπολίτευση ταυτίζει το αύριο της χώρας με το δικό της: «Η λύση στα προβλήματα της χώρας δεν μπορεί να είναι η παλινόρθωση της Δεξιάς, ούτε έχει αποτέλεσμα “μέτωπο” με τη Νέα Δημοκρατία. Δεν έχουμε αυταπάτες. Η σκληρή κριτική απέναντι στην κυβέρνηση δεν σημαίνει ότι ξεχνάμε τις πολιτικές και ιδεολογικές μας διαφορές από τη Ν.Δ. Τη συντηρητική Ν.Δ., που υπερασπίζεται  σκληρά την καταστροφική για τη χώρα πολιτική της περιόδου 2004-2009 του κ. Καραμανλή. Αλήθεια, πότε έκανε η Ν.Δ. τη δική της αυτοκριτική; Πότε ανέλαβε τις ευθύνες της για τη διόγκωση του χρέους και των ελλειμμάτων; Ποτέ. Πότε στάθηκε απέναντι στον καθρέφτη να αναμετρηθεί με το μοντέλο το συγκεντρωτισμού και  του παλαιοκομματισμού που η ίδια εξέθρεψε; Ποτέ».