Η κάλπη θα φύγει, ο Γολγοθάς έρχεται

Ραντεβού με τα νέα μέτρα κλείνουν οι Αλέξης Τσίπρας και Βαγγέλης Μεϊμαράκης. Μπορεί οι δυο μονομάχοι να διεκδικούν την ψήφο των Ελλήνων, όμως ήδη η σκέψη τους βρίσκεται στην επόμενη μέρα και τις δύσκολες αποφάσεις με το δυσβάσταχτο πολιτικό κόστος που πρέπει να λάβουν. Όσον αφορά τις υποσχέσεις τους, αυτές είναι κενές περιεχομένου όπως σημειώνεται στα… ψιλά γράμματα!

Ρεπορτάζ: Θεοδόσης Παπανδρέου

Παράλληλο πρόγραμμα για τον ΣΥΡΙΖΑ, ισοδύναμα για τη Νέα Δημοκρατία όπου αυτό είναι δυνατόν. Οι δύο πολιτικοί αρχηγοί, πρόεδροι των κομμάτων αντίστοιχα που διεκδικούν την πρωτιά στις αυριανές κάλπες, προσπαθούν να χρυσώσουν το χάπι του μνημονίου. Παρά το γεγονός ότι γνωρίζουν πολύ καλά ότι δεν έχουν περιθώρια ελιγμών, επιμένουν να αναφέρονται σε λύσεις που θα μπορούσαν να τροποποιήσουν ό,τι από κοινού ψήφισαν πριν από περίπου ένα μήνα στη Βουλή.

Ο Αλέξης Τσίπρας υποστηρίζει πως το νέο μνημόνιο έχει αναπτυξιακή προοπτική και ότι επιδέχεται διορθώσεων. Ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης, πιο κοντά στην πραγματικότητα, ομολογεί πως ότι ψηφίστηκε-ψηφίστηκε και δεν αλλάζει αλλά αφήνει περιθώρια για μικρές τροποποιήσεις όσων δεν έχουν ακόμα ψηφιστεί. Μέχρι τη στιγμή που ο Κυριάκος Μητσοτάκης με συνέντευξή του παραδέχεται πως για να αλλάξει κάτι απαιτούνται ισχυρά ισοδύναμα, τα οποία πια δεν υπάρχουν μιας και κάθε εναλλακτική έχει αξιοποιηθεί.

Εκείνο που αποφεύγουν και οι δύο να παραδεχθούν είναι πως το επόμενο εξάμηνο θα είναι σκέτος εφιάλτης για τη νέα κυβέρνηση. Οι δανειστές απηυδισμένοι από την ανεπάρκεια των προηγούμενων ελληνικών κυβερνήσεων οι οποίες υλοποιούσαν τα συμφωνηθέντα κατά το δοκούν, έβαλαν ασφαλιστικές δικλείδες στη νέα συμφωνία που δύσκολα μπορούν να παραβιαστούν.

Η πρώτη και σημαντικότερη είναι πως χωρίς την υλοποίηση του χρονοδιαγράμματος, δεν θα έχει και ρευστότητα για την ελληνική οικονομία. Με άλλα λόγια η νέα κυβέρνηση σαφέστατα και μπορεί να μεταθέσει για το απώτερο μέλλον οποιαδήποτε απόφασή της, όμως, αυτό θα έχει κόστος.

Επιπλέον, κάθε αναβολή θα συνεπάγεται αυτόματα την παράταση του μνημονίου. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως ο στόχος του Αλ. Τσίπρα να βγει η χώρα στις αγορές το 2017 δεν μπορεί να επιτευχθεί παρά μόνο αν ακολουθήσει μέχρι τέλους τα όσα έχει υπογράψει.

Το πρώτο… ραντεβού!

Χαρακτηριστικό της κατάστασης που καλούνται να αντιμετωπίσουν (είτε ο ένας είτε ο άλλος είτε από κοινού) είναι πως ήδη έχει κλείσει το πρώτο κρίσιμο ραντεβού της νέας κυβέρνησης με τους δανειστές και αυτό είναι για τις 5 Οκτωβρίου σε Eurogroup οπότε και θα συζητηθεί η κατάσταση της οικονομίας και οι πρώτες κινήσεις του νέου οικονομικού επιτελείου. Ωστόσο, οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης δεν θα αρκεστούν στην περιγραφή της κατάστασης και την παρουσίαση των προθέσεων της νέας κυβέρνησης.

Ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών θα πρέπει να τους παρουσιάσει τον προϋπολογισμό που την ίδια ημέρα θα έχει καταθέσει στη Βουλή η νέα κυβέρνηση, αλλά και το χρονοδιάγραμμα υλοποίησης των μνημονικών δράσεων που συμφωνήθηκαν με την προηγούμενη κυβέρνηση.

Με βάση τα όσα αναφέρει το Μνημόνιο που υπέγραψε η προηγούμενη κυβέρνηση, ο νέος προϋπολογισμός θα έχει στόχο επίτευξης πρωτογενούς πλεονάσματος ύψους 0,5% του ΑΕΠ το 2016, 1,75% του ΑΕΠ το 2017 και 3,5% του ΑΕΠ το 2018 και το 2019.

Η παρουσίαση του χρονοδιαγράμματος από ελληνικής πλευράς, σε συνδυασμό με τις προβλέψεις του προϋπολογισμού αναμένεται να παίξουν το σημαντικότερο ρόλο στην απόφαση που θα λάβουν οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης σχετικά με τις ημερομηνίες εκταμίευσης των υπόλοιπων δόσεων του δανείου, προκειμένου η κυβέρνηση να αντεπεξέλθει στις ταμειακές της υποχρεώσεις χωρίς πρόβλημα. Παράλληλα ο νέος υπουργός Οικονομικών θα κληθεί να παρουσιάσει την πορεία υλοποίησης των μνημονικών προαπαιτούμενων ή σε αντίθετη περίπτωση να εξηγήσει στους ομολόγους του τις αιτίες της καθυστέρησης στην υλοποίησής τους.

Συγκεκριμένα, μέχρι τότε η νέα κυβέρνηση θα πρέπει να έχει ξεκινήσει την υλοποίηση ορισμένων από τις εκατοντάδες προαπαιτούμενες δράσεις οι οποίες εκκρεμούν από το νέο Μνημόνιο. Ο κατάλογος είναι ιδιαίτερα «βαρύς» και περιλαμβάνει τις μεταρρυθμίσεις στο φορολογικό, το ασφαλιστικό, τα εργασιακά, τα επαγγέλματα, την λειτουργία των αγορών κ.ά.

Φυσικά η νέα κυβέρνηση θα έχει περιθώρια παρεμβάσεων. Όπως άλλωστε είχαν και οι προηγούμενες με κορυφαίο παράδειγμα τα €500.000.000 που αναδιένειμε ο Αντώνης Σαμαράς από το πρωτογενές πλεόνασμα. Το πότε, όμως, θα μπορεί να παρέμβει έχει τη σημασία του. Όποιος ακούσει τους δύο πολιτικούς αρχηγούς θα καταλάβει πως αμφότεροι αναφέρονται σε ένα εξάμηνο κατά το οποίο θα εκτιμηθούν τα πάντα.

Εκείνο που δεν λένε είναι πως αυτό το εξάμηνο είναι το διάστημα κατά το οποίο σύμφωνα με το 3ο Μνημόνιο θα πρέπει να έχουν ψηφίσει τα πάντα! Και αν στη συνέχεια η οικονομία λειτουργήσει θετικά, θα μπορούν τα κέρδη να τα διαχειριστούν. Όχι ακυρώνοντας μνημονιακές μεταρρυθμίσεις, αλλά βελτιώνοντας τες όπως για παράδειγμα χρησιμοποιώντας τα κέρδη για να χρηματοδοτήσουν το ασφαλιστικό σύστημα ώστε να μη μειωθούν περαιτέρω οι συντάξεις…

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ: Tα… ψιλά γράμματα της  μετεκλογικής λυπητερής