Με το όπλο παρά πόδα όλοι στο ΠΑΣΟΚ

Τι κοινό μπορεί να έχει ο Ευάγγελος Βενιζέλος με τον Ελευθέριο Βενιζέλο, τον Χαρίλαο Τρικούπη, αλλά και τον Ουίνστον Τσώρτσιλ; Προς το παρόν τίποτα. Στο ΠΑΣΟΚ, όμως, στρώνουν το έδαφος για να γίνει διαχειρίσιμη η εκλογική ήττα που βρίσκεται προ των πυλών…

Ρεπορτάζ: Θεοδόσης Παπανδρέου

Με τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη να έχει ξεκαθαρίσει πως θα είναι πρωταγωνιστής στην επόμενη ημέρα του ΠΑΣΟΚ και τον Γιώργο Παπανδρέου να περιμένει με το όπλο παρά πόδα, ο Ευάγγελος Βενιζέλος μόνο ψύχραιμος δεν μπορεί να είναι. Αν σε αυτά προστεθούν και οι δημοσκοπήσεις, όλα συνηγορούν υπέρ ενός πολιτικού εμφυλίου που θα ξεσπάσει με την ανακοίνωση των exit poll στις 19.01 το βράδυ των επόμενων εκλογών.

Στο εσωκομματικό μέτωπο όλα δείχνουν πως οι διάφοροι πρωταγωνιστές έχουν επιλέξει την ανακωχή τουλάχιστον μέχρι τις κάλπες, έτσι ώστε να μη χρεωθούν εκείνοι την αποτυχία του κόμματος. Αυτό σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει πως δεν προετοιμάζουν για λογαριασμό τους αυτήν τη φορά το έδαφος έτσι ώστε να είναι έτοιμοι.

Χαρακτηριστική περίπτωση, ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης. Μπορεί να επισκέφθηκε την Κρήτη με την ιδιότητά του ως υπουργός Μεταφορών προκειμένου να ελέγξει την πορεία κάποιων έργων στη Μεγαλόνησο, όμως βρήκε χρόνο να τα πει και με κάποιους Πασόκους, όλους τους «αντιβενιζελικούς πράσινους», «παπανδρεϊκούς» και μη. Στη σύναξη αυτή λοιπόν ο κ. Χρυσοχοΐδης έκανε σαφές ότι «δεν τραβάει ο αρχηγός» και ότι «αν δεν αλλάξει –ο αρχηγός– δεν βλέπω ανάκαμψη!». Και ενώ όλοι περίμεναν να σηκώσει τη σημαία της… επανάστασης, ο υπουργός Μεταφορών τούς προσγείωσε ανώμαλα: «Ό,τι είναι να γίνει, θα γίνει μετά τις εκλογές. Γιατί αν προχωρήσουμε τώρα σε δυναμικές αντιπαραθέσεις, θα πέσουμε και κάτω από 3,5% που είμαστε αυτή τη στιγμή!»

Υπονοούμενα και βολές Γιώργου

Έτοιμος για την επόμενη ημέρα είναι ήδη ο Γιώργος Παπανδρέου, όπως έκανε σαφές από τη Χαλκίδα, όπου μίλησε στην παρουσίαση του βιβλίου του βουλευτή Συμεών Κεδίκογλου. Ο πρώην πρωθυπουργός για ακόμα μια φορά υπονόησε ότι κάποιοι τον υπονόμευσαν και κατηγόρησε τη σημερινή ηγεσία του κινήματος ότι έχει εγκαταλείψει όλους τους στόχους που είχαν τεθεί:

«Ελάχιστοι αγωνιούν και ακόμη λιγότεροι δίνουν μάχη για τομές με το παρελθόν. Πολλοί υπόσχονται ή ονειρεύονται επιστροφή στο παρελθόν. Είναι εξαιρετικοί μεταρρυθμιστές σε ομιλίες, αλλά μόλις κατεβούν από το μικρόφωνο αποδομούν και την όποια μεταρρυθμιστική προσπάθεια έγινε. Πού είναι τώρα αυτό το μεταρρυθμιστικό κύμα; Ποιος συνεχίζει την τομή με το παρελθόν εδώ και δύο χρόνια; Ουδείς. Και έρχονται σήμερα, ακόμα και πρόσωπα που είχαν θεσμικές θέσεις τότε, να κατηγορούν εμάς, τους πυροσβέστες, και να αφήνουν στο απυρόβλητο τους εμπρηστές της χώρας.

»Θέλουν να είναι οι διαχειριστές της μεταμνημονιακής εποχής, αλλά αδυνατούν να καταθέσουν πρόταση για να εξαλειφθούν τα αίτια που μας έφεραν το μνημόνιο. Πώς να είναι κανείς αισιόδοξος όταν ανοίγουν το στόμα τους μόνο για να τσακωθούν – ακόμα και για τη διαχείριση του χρέους, ακόμα και για τα εθνικά θέματα; Πώς να είναι κανείς αισιόδοξος όταν κανείς τους δεν μιλάει για το πώς θα αρχίσουμε να παράγουμε υγιώς νέο πλούτο, πώς θα δημιουργήσουμε πραγματικές δουλειές για τα παιδιά μας και πώς ο πλούτος θα μοιράζεται δίκαια; Το μόνο που περιμένουν, είναι να τελειώσει το Μνημόνιο. Αυτό, αργά ή γρήγορα θα γίνει», είπε χαρακτηριστικά ο Γ. Παπανδρέου.

Η υστεροφημία του Βενιζέλου

Η μεγαλύτερη πλέον ανησυχία του προέδρου του ΠΑΣΟΚ είναι η υστεροφημία του. Οπότε μόνο εντύπωση δεν προκαλεί το γεγονός πως ήδη προετοιμάζεται το έδαφος και πως κάποιοι δεν διστάζουν να τον συγκρίνουν με τον Ουίνστον Τσώρτσιλ και τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Όπως σημειώνουν χαρακτηριστικά, «ο Ουίνστον Τσώρτσιλ έχασε τις εκλογές του 1945, έχοντας μόλις πετύχει μια λαμπρή νίκη έναντι των δυνάμεων του Άξονα με το παγκόσμιο κλέος του στο ζενίθ.

»Ο Ελευθέριος Βενιζέλος έχασε τις εκλογές του 1920, έχοντας μόλις επιτύχει την Ελλάδα των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών. Ο Χαρίλαος Τρικούπης μετά από ένα ευρύτατο εθνικό πρόγραμμα εκσυγχρονισμού δεν βγήκε καν βουλευτής».

Εξηγούν, δε, προεξοφλώντας την καταστροφή, πως «καλώς ή κακώς ο ψηφοφόρος δεν λειτουργεί με τη λογική της ευγνώμονος ανταμοιβής. Δεν ψηφίζει κάποιον απλώς για να τον ευχαριστήσει για την προσφορά του. Είναι φοβικός, είναι ανασφαλής μα συνάμα και αμείλικτα ιδιοτελής. Δεν πρόκειται να τον προσελκύσεις αν η προγραμματική σου πρόταση δεν αφορά πρακτικά στη μελλοντική του ζωή. Το πολύ-πολύ, θα σου πει “ευχαριστώ που μου ’κανες τη δουλειά, τώρα που τα πράγματα στρώσαν και δεν σε χρειάζομαι πάμε στον επόμενο”».

Την ίδια ώρα υπάρχουν και οι ψύχραιμες φωνές, οι οποίες καλούν την ηγεσία του κινήματος να βασιστεί στο πρόγραμμα της επόμενης μέρας, διαπιστώνοντας όμως πως αυτή τη στιγμή τουλάχιστον το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται παγιδευμένο.