Περασμένα μεγαλεία, διηγώντας τα, να κλαις!

Πολλά θα πρέπει να αναθεωρήσει το επόμενο διάστημα η διοίκηση του Παναθηναϊκού και προσωπικά ο πρόεδρος της ΠΑΕ, Γιάννης Αλαφούζος, προκειμένου να επαναφέρει την ομάδα στο μονοπάτι των επιτυχιών.

Οι γνωστοί «παπαγάλοι» των εκάστοτε διοικήσεων έπιασαν και πάλι δουλειά, σε μία προσπάθεια να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα. Μόλις λίγες μέρες μετά τη ντροπιαστική ήττα από… κάποιαν Εστορίλ, ορισμένοι βάλθηκαν να στείλουν στον… ψυχίατρο τους οπαδούς της ομάδας, υποστηρίζοντας πως ο φετινός Παναθηναϊκός είναι… καλύτερος από τον περυσινό! Ως επιχείρημα επιστράτευσαν κάτι στατιστικά και κάτι νούμερα, στην μπακαλίστικη λογική του «λογιστή», βάσει της οποίας η αλήθεια αποτυπώνεται στους αριθμούς. Και όμως, οι αριθμοί στο ποδόσφαιρο δεν παίζουν το βασικό ρόλο.

Το ποδόσφαιρο είναι η εικόνα της ομάδας στο γήπεδο. Εκεί που δεν μετράνε οι αριθμοί, αλλά η προσπάθεια, ο ιδρώτας, η αυταπάρνηση, το πάθος, η ικανότητα, το ταλέντο και το όραμα που σου δίνει δύναμη. Η εικόνα στο γήπεδο αποτελεί αντανάκλαση της γενικότερης κατάστασης σε μία ομάδα. Ο Παναθηναϊκός ανέδιδε υγεία σε όλα τα επίπεδα πέρυσι. Φέτος, έκανε βήματα προς τα πίσω. Όχι ένα, αλλά πολλά. Όποιος δεν μπορεί να διακρίνει το πρόβλημα, δεν θα βρει τη λύση ποτέ. Για πρώτη φορά στην ιστορία του, φέτος, ο Παναθηναϊκός δεν… έχει διεθνείς παίκτες. Κάποτε, το ρεπορτάζ πριν από αγώνες Εθνικών ομάδων, ήταν… δεδομένο. «Αδειάζει η Παιανία», έγραφαν όλα τα «πράσινα» άρθρα. Τώρα που θα έπρεπε να γράφουμε άπαντες «αδειάζει το Κορωπί», η διαπίστωση ότι το «τριφύλλι» έχει μόλις δύο διεθνείς στο ρόστερ του (Καρέλη και Πράνιτς), προκαλεί απογοήτευση και βάζει σε σκέψεις κάθε κανονικό εγκέφαλο.

Άραγε, σε αυτή τη νέα εποχή του, ο Παναθηναϊκός δεν έχει δικαίωμα στην ποιότητα; Πού είναι οι παίκτες που παράγει; Που είναι οι παίκτες που αναδεικνύει; Πού είναι τα ταλέντα και οι αξίες; Μήπως υπάρχουν στο ρόστερ, αλλά οι «κακοί» Ομοσπονδιακοί τους αφήνουν εκτός; Πώς θα αναδείξει παίκτες ο Παναθηναϊκός, για να τους μοσχοπουλήσει στο μέλλον, όπως έγινε με τον Στέφανο Καπίνο, προκειμένου να καλύψει τα έξοδα συντήρησής του; Πού θα εντοπιστούν οι καλοί παίκτες; Στις προπονήσεις και τα εσωτερικά διτέρματα;

Η περυσινή σεζόν ήταν μία έκπληξη για όλους, καθώς η ομάδα έκανε σωστές επιλογές και στάθηκε στα πόδια της. Φέτος, δεν περίμενε κανείς την κατάκτηση του… Champions League. Το απαιτούσε, όμως, η συνθήκη εξέλιξης, η ομάδα να κάνει ένα ή περισσότερα βήματα προόδου. Αντ’ αυτού, άπαντες ψάχνονται, το πλάνο δεν βγαίνει, νέοι παίκτες δεν αναδεικνύονται και το όλο εγχείρημα δείχνει να χωλαίνει επικίνδυνα, σε σημείο, που αν δεν ληφθούν άμεσα αποφάσεις, να κινδυνεύει με εκ νέου απαξίωση. Καλώς ή κακώς, όλοι κρίνονται από το αποτέλεσμα της δουλειάς τους. Ο Παναθηναϊκός φαίνεται πως στηρίζει τη νέα εποχή του σε ανθρώπους με χαμηλό δείκτη προσδοκιών και δίχως όραμα. Αν η φετινή εικόνα της ομάδας, με τις ήττες από Καλλονή, Εστορίλ και τους μόλις δύο διεθνείς παίκτες στο ρόστερ, ικανοποιεί κάποιον από τους επιτελείς των «πράσινων», τότε η ομάδα είναι καταδικασμένη σε ένα καθεστώς αιώνιας μετριότητας.