Στη γειτονιά των αγγέλων ο γιος της Γερακίνας…

Το βινύλιο, στραβωμένο από τα χρόνια, με προκαλεί να το αγγίξω, να το ξεκολλήσω από τη σκονισμένη βιβλιοθήκη μου, να του δώσω πνοή από το πουθενά: «Καταχνιά». Ο δίσκος κυκλοφορεί το 1964, με στίχους του Κώστα Βίρβου και μουσική του Χρήστου Λεοντή. Ερμηνεύουν ο Στέλιος Καζαντζίδης, η Μαρινέλλα και η Χορωδία Κορίνθου. Τα κείμενα που αφηγείται ο ηθοποιός Δημήτρης Μυράτ επιμελήθηκε ο ποιητής Νικηφόρος Βρεττάκος. Την ορχήστρα διευθύνει ο συνθέτης και το εξώφυλλο του δίσκου φιλοτεχνεί ο ζωγράφος Σπύρος Βασιλείου. Τίτλοι τραγουδιών: «Καταχνιά», «Πείνα», «Τι κι αν με ρίξεις στο κελί», «Γιατί να γίνω μάνα», «Δεν θέλω να μου δέσετε τα μάτια», κ.ά.

Από τους μεγαλύτερους λαϊκούς δημιουργούς, ο Κώστας Βίρβος δεν είναι πια μαζί μας. Γεννήθηκε στα Τρίκαλα το 1926 και έφυγε σε ηλικία 89 ετών, μετά από ισχυρό εγκεφαλικό, κληροδοτώντας το ελληνικό μουσικό στερέωμα με περισσότερα από 2.500 τραγούδια. Από τους λίγους «μορφωμένους» στιχουργούς της γενιάς του, αφού είχε τελειώσει την Πάντειο, ασχολήθηκε πολύ νωρίς με τον στίχο. Αρκετά από τα τραγούδια του ήταν εμπνευσμένα από τον αγώνα του ως αντιστασιακός στα χρόνια της κατοχής και του εμφυλίου, αλλά και της μετανάστευσης.

Συνεργάστηκε με τους περισσότερους από τους κορυφαίους συνθέτες και ερμηνευτές του ελληνικού τραγουδιού, όπως ο Χρήστος Λεοντής, ο Μίκης Θεοδωράκης, ο Βασίλης Τσιτσάνης, ο Γιάννης Μαρκόπουλος, ο Θόδωρος Δερβενιώτης, ο Μίμης Πλέσσας, ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης, ο Γιώργος Μητσάκης, ο Απόστολος Καλδάρας, ο Στέλιος Καζαντζίδης, η Μαρινέλλα, η Γιώτα Λύδια, η Σωτηρία Μπέλου,  ο Σπύρος Ζαγοραίος, ο Γιώργος Νταλάρας, κ.ά.

Δημιούργησε τους ολοκληρωμένους κύκλους τραγουδιών «Καταχνιά» σε μουσική Χρήστου Λεοντή, «Θεσσαλικός κύκλος » σε μουσική Γιάννη Μαρκόπουλου, «Θάλασσα, πικροθάλασσα» σε μουσική Μίμη Πλέσσα, «Α-Ω» σε μουσική Γρηγόρη Μπιθικώτση.

Επίσης, έχει εκδώσει τα βιβλία «Μια ζωή τραγούδια – αυτοβιογραφία» (1985, εκδόσεις Ντέφι), «Λαϊκή στιχουργική ανθολογία» (1989, εκδόσεις Αναστασάκη), «Πράσινα βουνά και χρυσαφένιοι κάμποι. Παραδοσιακά, λαογραφικά, σατιρικά τραγούδια – γεγονότα» (1998).

Πολλά από τα τραγούδια του είναι πλέον κλασικά, τα τραγουδάμε σήμερα και τα χορεύουμε έστω και αν οι νεότεροι δεν γνωρίζουν τον δημιουργό τους, όπως «Της γερακίνας γιος», «Το κουρασμένο βήμα σου», «Λίγα Ψίχουλα αγάπης», «Μακριά μου να φύγεις», «Σου ’χω έτοιμη συγγνώμη», «Γεννήθηκα για να πονώ», «Εγνατίας 406»,  «Ο μεμέτης», «Ζαΐρα, «Θα κάνω ντου βρε πονηρή», «Ρίξε μια ζαριά καλή», «Νυχτερίδες κι αράχνες», «Πάρε τα χνάρια μου», «Στις φάμπρικες της Γερμανίας», «Ένα όμορφο αμάξι με δυο άλογα», σαν αυτό που τον συνόδεψε στο τελευταίο του ταξίδι για τη γειτονιά των αγγέλων…

Καίτη Νικολοπούλου