«ΕΛΛΗΝΕΣ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΕΣ»: Προϊόν συναλλαγής ή «χρήσιμοι ηλίθιοι»;  

Ο πολιτικός όρος «χρήσιμοι ηλίθιοι» φέρεται ότι τον χρησιμοποιούσε ο Λένιν τα πρώτα χρόνια της ρωσικής επανάστασης, όταν αναφερόταν σε διανοούμενους, ανένταχτους συναγωνιστές και λοιπές σοσιαλδημοκρατικές δυνάμεις, οι οποίες συνεπικουρούσαν το μπολσεβίκικο κίνημα. Τι σημαίνει να είσαι (ή να γίνεσαι) χρήσιμος ηλίθιος; Ότι απλά γίνεσαι αντικείμενο εκμετάλλευσης, πιστεύοντας και υπηρετώντας έναν σκοπό που καπελώνουν άλλοι και που απλά σε ανέχονται για όσο τους προσφέρεις αφιλοκερδώς τις υπηρεσίες σου, ενώ όταν πάψουν να σε χρειάζονται παίρνεις πόδι και αμαυρώνεται η υστεροφημία σου.

Του Μιχάλη Κωτσάκου

Λίγα χρόνια αργότερα την εποχή της παντοδυναμίας του, ο Ιωσήφ Στάλιν εισήγαγε τον πολιτικό όρο του «χρήσιμου ηλίθιου» για να προσδιορίσει εκείνη την κατηγορία πολιτών που εξ αγαθής προαιρέσεως ακολουθούσαν ακρίτως την πολιτική της Μόσχας, δικαιολογώντας όλες τις αποφάσεις του «Πατερούλη».

Τον όρο αυτό, λοιπόν, η κυβέρνηση Τσίπρα και τα υπόγεια του Μαξίμου τον χρησιμοποίησαν κατά κόρον. Τόσο με τους ΑΝ.ΕΛ., όσο και με τα άλλα κόμματα που ψήφιζαν νόμους για τα ανθρώπινα δικαιώματα, που το κόμμα Καμμένου δεν ήθελε να ψηφιστούν. Κι όπως λένε χαριτολογώντας στο Μαξίμου, «ο χρήσιμος ηλίθιος είναι παντού. Στην πολιτική, στην τοπική αυτοδιοίκηση, στο επιχειρηματικό και οικονομικό γίγνεσθαι, στο δημοσιογραφικό λόμπι, στα πανεπιστήμια, στο συνδικαλιστικό κίνημα και όπου αλλού μπορούν να προσφέρουν υπηρεσίες». Μια τέτοια «υπηρεσία» μοιάζει να προσφέρει τώρα ο «καραμανλικός» Σάββας Τσιτουρίδης.

Και ξαφνικά… Τσιτουρίδης

Ο Σάββας Τσιτουρίδης είναι γνωστός τοις πάσι ότι είναι δεξιός από κούνια και δεν είχε καμία σχέση με την κομμουνιστική Αριστερά. Εν τούτοις, λόγω του γεγονότος ότι επί πολλά χρόνια εργάστηκε στις Βρυξέλλες (1981-1990) στην τότε ΕΟΚ, του άνοιξε τους πνευματικούς του ορίζοντες, μαθαίνοντας αναμφίβολα τον όρο «χρήσιμοι ηλίθιοι», καθώς και Ευρωπαίοι ηγέτες αντέγραφαν τους Σοβιετικούς. Έτσι, όταν επέστρεψε το 1990 στην Ελλάδα για να αναλάβει Περιφερειάρχης Θεσσαλίας, ήταν ήδη κατασταλαγμένος κεντροδεξιός φιλελεύθερος. Ανεβαίνοντας ως εκλεγμένος βουλευτής Κιλκίς από το 1996 τα σκαλιά της κομματικής επετηρίδας, πλασαρίστηκε δίπλα στον Κώστα Καραμανλή και το διάστημα 2002-2004 έπεισε τα ΜΜΕ ότι η διακυβέρνηση Καραμανλή θα στηριχθεί σε ανθρώπους σαν τον Τσιτουρίδη.

Όταν ο Κώστας Καραμανλής σχημάτισε την πρώτη του κυβέρνηση μετά τη νίκη του στις 7 Μαρτίου του 2004, ο εκ Κιλκίς αγαπημένος πολιτικός των ΜΜΕ και ειδικά του Mega Channel ανέλαβε το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Αλλά δεν πρόλαβε να χαρεί τον υπουργικό θώκο, διότι αμάρτησε για το παιδί του και αποπέμφθηκε. Με πλάγιο τρόπο πέτυχε τη μεταγραφή του γιου του στο πανεπιστήμιο της Αθήνας από την Κρήτη, χρησιμοποιώντας την… πειθώ του ως υπουργός σε μια εποχή όπου εκατοντάδες οικογένειες αντιμετώπιζαν οικονομικά προβλήματα. Έτσι, το ηθικό πλεονέκτημα της εποχής Καραμανλή δέχθηκε το πρώτο ηχηρό ράπισμα.

Δύο χρόνια αργότερα, ο Τσιτουρίδης επανήλθε αναλαμβάνοντας το υπουργείο Απασχόλησης και Κοινωνικής Προστασίας (2006-2007) κι επί της νέας του θητείας έσκασε το σκάνδαλο το δομημένων ομολόγων και των κουμπάρων. Συνέπεια όλων αυτών ήταν η Εξεταστική Επιτροπή την 1η Δεκεμβρίου του 2010 να ζητήσει την παραπομπή σε δίκη του Σάββα Τσιτουρίδη και του Πέτρου Δούκα για την υπόθεση των δομημένων ομολόγων. Αλλά, τελικά, η κυβέρνηση Παπανδρέου δεν έστειλε την υπόθεση σε προανακριτική. Εξάλλου, η Ν.Δ. στις εκλογές του Οκτωβρίου του 2009 τον είχε βγάλει εκτός ψηφοδελτίων, προς τέρψη του βασικού του αντίζηλου στο Κιλκίς, του Κώστα Κιλτίδη, για τον οποίο ο αστικός μύθος αναφέρει ότι αυτός «κάρφωσε» στον Τύπο την ιστορία με τον υιό Τσιτουρίδη. Ο ίδιος ο Κιλτίδης διαψεύδει μετά βδελυγμίας την οποιαδήποτε εμπλοκή του.

Πάντως, κανείς δεν παίρνει όρκο ότι ο Κώστας Κιλτίδης στεναχωρήθηκε το ίδιο και όταν «έσκασε» η υπόθεση των «κουμπάρων» (Σεπτέμβριος 2006), δηλαδή των δομημένων ομολόγων. Κάτι που εξάγεται και ως συμπέρασμα και από μία ομιλία του, τον Μάρτιο του 2007, που έριξε ταβανόπροκες για τον Τσιτουρίδη, δίχως να αναφέρει το όνομά του: «Εγώ καλάμια δεν καβάλησα στη ζωή μου, μόνο μικρός για να παίξω το αλογάκι».

Από τον Νοέμβριο του 2012 ο Σάββας Τσιτουρίδης επέστρεψε στις Βρυξέλλες εργαζόμενος εκ νέου στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, μακριά από τα μνημόνια. Η κομματική του σχέση με τη Νέα Δημοκρατία είναι παγωμένη, και επί εποχής Μητσοτάκη, όπως λέει ο ίδιος, αδιάφορη. Εξάλλου, όλοι στην Πειραιώς –και δικαίως– τον θεωρούν καμένο χαρτί.

 

Η πρώτη απόπειρα

Ο ίδιος βέβαια ενδιαφέρεται κατά περιόδους να επανέλθει, και γι’ αυτό το 2017 μαζί με τον Νίκο Τσιαρτσώνη προχώρησαν στη δημιουργία του Δικτύου Ελλήνων Ριζοσπαστών. Μία κίνηση με την οποία δεν ασχολήθηκε κανένας. Μάλιστα, στις περισσότερες εφημερίδες των Αθηνών είναι ζήτημα αν η είδηση «πέρασε» ως μονόστηλο. Ακούγοντας ένας νορμάλ άνθρωπος το 2017 τους λόγους ίδρυσης και ύπαρξης του Δικτύου Ελλήνων Ριζοσπαστών, προσπαθούσε να κρατήσει την κοιλιά του από τα γέλια. Και δεν μιλάμε για απλά χαμόγελα, αλλά γέλια μέχρι δακρύων. Μάλιστα, στο Κιλκίς την εποχή εκείνη έλεγαν ότι «ο Τσιτουρίδης ζήλεψε που ο Φλωρίδης μαζί με τη Διαμαντοπούλου έφτιαξαν την Ώρα Αποφάσεων, και είπε να κάνει κι αυτός τη δική του δεξιά επαναστατική κίνηση».

Και δεν ήταν μόνο ο Τσιτουρίδης, ήταν και ο άχρωμος και άοσμος δεύτερος συνιδρυτής του Δικτύου Ελλήνων Ριζοσπαστών, Νίκος Τσιαρτσώνης (πρώην υπουργός Μακεδονίας-Θράκης), για τον οποίο, όπως λένε οι κακές γλώσσες, περισσότερο συζητήθηκε επί υπουργίας του η αυτοκρατορική αντίληψη της συζύγου του Δήμητρας Κουρέλη (Μιμή τη φωνάζουν οι φίλες της), παρά οι υπουργικές επιτυχίες τού εκ Κοζάνης πολιτικού. Ποιος μπορεί να ξεχάσει ότι την εποχή τού «σεμνά και ταπεινά» η οικογένεια Τσιαρτσώνη εγκαταστάθηκε στο «παλατάκι της Θεσσαλονίκης», στο Κυβερνείο, το οποίο και ανακαίνισε. Τότε ήταν που ο Τσιαρτσώνης, για να μη χαλάσει την οικογενειακή του θαλπωρή, τα είχε σπάσει με τον τότε νομάρχη Παναγιώτη Ψωμιάδη και τον τότε δήμαρχο Βασίλη Παπαγεωργόπουλο.

 

Έγιναν κόμμα

Τώρα οι «Έλληνες Ριζοσπάστες» έγιναν κόμμα με τη βούλα του Αρείου Πάγου (Τρίτη 26 Μαρτίου κατέθεσε τα χαρτιά ο Τσιτουρίδης), αλλά και της ΣΥΡΙΖΑϊκής ΕΡΤ που έσπευσε να ανακοινώσει σε ζωντανή σύνδεση με τον Άρειο Πάγο την ίδρυση κόμματος από τον «καραμανλικό» πολιτικό. Και φυσικά όλο αυτό το σκηνοθετημένο σκηνικό έδωσε λαβές για σχόλια πως «το Μαξίμου είναι ο ευγενικός χορηγός των Ελλήνων Ριζοσπαστών».

Το κόμμα του κ. Τσιτουρίδη, μάλιστα, θα κατέλθει στις ευρωεκλογές διεκδικώντας την ψήφο του δεξιού ακροατηρίου, αλλά στην πραγματικότητα –όπως το αντιλαμβάνεται ο κάθε σώφρων άνθρωπος– δεν είναι τίποτε άλλο από μια νέα τρικλοποδιά στη Νέα Δημοκρατία, έχοντας τη σφραγίδα των υπογείων του Μαξίμου. Μάλιστα, οι γνωστοί κύκλοι του ΣΥΡΙΖΑ εξηγούσαν πως ο κ. Τσιτουρίδης δεν κάνει τίποτε άλλο από το να διεκδικήσει μερίδιο από την πολιτική παρακαταθήκη του Κώστα Καραμανλή.

Και δεν χρειάζεται διδακτορικό στις πολιτικές επιστήμες για να αντιληφθεί κάποιος ότι με αυτή την κίνησή του ο Σάββας Τσιτουρίδης συνειδητά «τραυματίζει» τη μεγάλη παράταξη της κεντροδεξιάς, καθώς –όπως ο ίδιος ομολογεί– επιδιώκει να αντλήσει ψήφους από τη «δεξιά» δεξαμενή του ΣΥΡΙΖΑ και αντίστοιχα από την «αριστερή» δεξαμενή του άλλοτε κόμματός του, της Νέας Δημοκρατίας.

Συμβαίνει, δε, αυτό σε μια περίοδο που οι βουλευτές και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ δεν τολμούν ούτε να περπατήσουν στους δρόμους της Βορείου Ελλάδος δίχως να δεχτούν τα γιουχαΐσματα και τις έντονες διαμαρτυρίες των πολιτών.

Οπότε, ένα πολιτικό μόρφωμα με αναφορές και ιδεολογικές ρίζες στον βοριοελλαδίτη Καραμανλή, που θα «υποδεχτεί» με ανοιχτές αγκάλες τις ψήφους διαμαρτυρίας των αγανακτισμένων λόγω της Συμφωνίας των Πρεσπών Μακεδόνων, κόβοντάς τες μάλιστα από τη Νέα Δημοκρατία, μοιάζει ως μάννα εξ ουρανού για τον Αλέξη Τσίπρα.

Πόσο τυχαίο μπορεί να είναι, άλλωστε, το γεγονός ότι τον νέο «οραματιστή πολιτικό αρχηγό» Τσιτουρίδη ακούγεται ότι ενδέχεται να ακολουθήσουν κι άλλα… τρανά ονόματα της «καραμανλικής» δεξιάς, όπως η Κατερίνα Παπακώστα (πρόεδρος της Νέας Ελληνικής Ορμής), ο δυσαρεστημένος με τη «μητσοτακική» Ν.Δ., Άρης Σπηλιωτόπουλος (λόγω της καθόδου Μπακογιάννη στην Αθήνα), οι όψιμοι αλλά παντοιοτρόπως ένθερμοι υποστηρικτές του Μαξίμου, Ευάγγελος Αντώναρος, Μαρίνα Χρυσοβελώνη, οι πρώην γραμματείς των ΑΝ.ΕΛ. Γιάννης Μοίρας και Θύμιος Δρόσος, ακόμη και οι Χρήστος Ζώης και ;

Και βέβαια, όλοι με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, έχουν κάποια μικρή ή μεγάλη σχέση με το Μαξίμου. Άλλος είναι υπουργός, άλλος είχε συνεργασία στο πλαίσιο της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, ενώ κάποιοι άλλοι, όπως ο Αντώναρος, έμπαιναν από την πίσω πόρτα βράδυ στα μουλωχτά, πριν μεταβούν στην ΕΡΤ για να δώσουν τα φώτα τους στον λαό.

Εξάλλου, είναι κοινό μυστικό ότι στον ΣΥΡΙΖΑ επιθυμούν τη δημιουργία ενός πολιτικού σχηματισμού, ο οποίος θα μπορούσε δυνητικά να δημιουργήσει πρόβλημα στη Νέα Δημοκρατία. Και δεν είναι τυχαίο ότι τα φιλικά προς την κυβέρνηση ΜΜΕ, με πρώτη και καλύτερη την ΕΡΤ, συστηματικά φιλοξενούσαν τον πρώην κυβερνητικό εκπρόσωπο, Ευάγγελο Αντώναρο, και άλλες ανάλογες περιπτώσεις. Υπήρξε, μάλιστα, μία προσπάθεια –στην οποία το Μαξίμου κάθε άλλο παρά αμέτοχο έμεινε– να συνεννοηθούν οι Αντώναρος, Παπακώστα και Μίχαλος, με στόχο τη δημιουργία ενός δεξιού κόμματος που θα εκφράζει το «καραμανλικό» ακροατήριο της Ν.Δ.

 Οι δύο «καρατομήσεις» και το rebate

Αυτό που διαρρέεται από τα υπόγεια του Μαξίμου είναι ότι όλο και περισσότεροι σοβαροί δεξιοί διεκδικούν την «πολιτική προίκα» του Κώστα Καραμανλή. Μόνο που μέσα στα προικιά υπάρχουν και οι ευθύνες για τη χρεοκοπία της χώρας, για το έλλειμμα του 15,5% το 2009 που παραδέχθηκε και στηλίτευσε ακόμη και ο Μπαρόζο, που ως πρόεδρος της Ε.Ε. έκανε πλάτες στον φίλο του, Κώστα Καραμανλή.

Και βέβαια, ουδείς μπορεί να λησμονήσει ότι ο νέος πολιτικός αρχηγός, ο κ. Σάββας Τσιτουρίδης, εκδιώχθηκε δις από την κυβέρνηση Καραμανλή: Την πρώτη από το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης για τη μεταγραφή-ρουσφέτι του γιου του σε πανεπιστήμιο της Αθήνας από την Κρήτη. Και τη δεύτερη από το υπουργείο Εργασίας για την υπόθεση των δομημένων ομολόγων.

Το ερώτημα για το οποίο πολύ δύσκολα θα δώσει απάντηση ο κ. Τσιτουρίδης είναι το εξής: Εντάσσεται και ο ίδιος στη μεγάλη οικογένεια των «χρήσιμων ηλιθίων» του ΣΥΡΙΖΑ, ή απλά με το να κάνει το χατίρι του Μαξίμου θέλει να βγει από το κάδρο των ευθυνών για την υπόθεση του ανείσπρακτου rebate των φαρμακευτικών εταιρειών, ύψους 241 εκατ. ευρώ, των ετών 2006-2010, όπου έχει κι εκεί εμπλοκή και είναι φυσικό να μην επιθυμεί και τρίτο αρνητικό χατ-τρικ; Και βέβαια, εάν ισχύει το δεύτερο, τότε μιλάμε απλά για συνδιαλλαγή.

Το μόνο σίγουρο είναι πως το εγχείρημα Τσιτουρίδη έχει ήδη αγκαλιαστεί από τα ΣΥΡΙΖΑϊκά ΜΜΕ. Έτσι, την Τρίτη η ΕΡΤ έτρεξε να μεταδώσει σε ζωντανή σύνδεση τις δηλώσεις Τσιτουρίδη από τον Άρειο Πάγο, ενώ την Τετάρτη παραχώρησε συνέντευξη στο ραδιόφωνο του ΣΥΡΙΖΑ, το «Κόκκινο», όπου εκεί επεχείρησε να βγάλει λάδι τον Κώστα Καραμανλή λέγοντας: «Έχω να μιλήσω πολιτικά με τον κ. Καραμανλή μία δεκαετία. Όποιος επιχειρήσει να συνδέσει αυτό το εγχείρημα με τον κ. Καραμανλή (ή οποιονδήποτε άλλον) αδικεί και αυτόν και εμάς που αναλάβαμε αυτή την πρωτοβουλία». Απλά να επισημάνουμε ότι πριν από τη συνέντευξη Τσιτουρίδη «στο Κόκκινο» υπήρξε δήλωση-μήνυμα του Κώστα Καραμανλή του Αχιλλέα, ο οποίος είπε πως «κάποιοι καλό είναι να καταλαβαίνουν πως η πολιτική τους καριέρα έχει τελειώσει».

Για το κόμμα Τσιτουρίδη μίλησε στο κρατικό ραδιόφωνο και η Ντόρα Μπακογιάννη, η οποία έκανε λόγο για απεγνωσμένη προσπάθεια από τον ΣΥΡΙΖΑ, επειδή βλέπει τη δημοσκοπική υπεροχή της Ν.Δ., να προσπαθήσει να δημιουργήσει κάποιου είδους εσωτερικά ζητήματα. «Είναι δάκτυλος ΣΥΡΙΖΑ εκατό τοις εκατό, ποιος άλλος θα ασχολείτο σοβαρά με τους ανθρώπους για τους οποίους μιλήσατε; Είναι εξαιρετικοί και συμπαθέστατοι άνθρωποι καθ’ όλα, τη δυνατότητά τους να κάνουν κόμμα την αμφισβητώ ευθέως».