«Απλά, αριστερά και… ηθικά» το Μαξίμου επί Τσίπρα θύμιζε μεσιτική εταιρεία

Η αγωνία όλων στον ΣΥΡΙΖΑ είναι έκδηλη και αποτυπώνεται από τις πρώτες λέξεις μίας συνομιλίας με ένα στέλεχος πρώτης γραμμής του κόμματος, για το τι περιέχουν οι άλλες εννέα μαγνητοφωνημένες συνομιλίες που έχει στα χέρια του ο Σάμπυ Μιωνή. Και όλοι βλέπουν πως καταρρέει το αφήγημα του ηθικού πλεονεκτήματος της αριστεράς που χρησιμοποιούσαν επί σειρά ετών και μαζί με το νεαρό της ηλικίας του Τσίπρα τους οδήγησε στην εξουσία.

Ειδικά η ηγετική ομάδα τρέμει πως ο «μύθος»  για μετασχηματισμό του κόμματος και στροφή στη σοσιαλδημοκρατία κινδυνεύει να διαλυθεί από έναν άνθρωπο (Παππά) που πρωταγωνίστησε στον υπόγειο εσωκομματικό πόλεμο κατά των αντιρρησιών στην αλλαγή της μορφής του ΣΥΡΙΖΑ. Επίσης, η αγωνία –όχι μόνο της ηγετικής ομάδας– είναι να απεμπλακεί όσο πιο γρήγορα γίνεται ο Αλέξης Τσίπρας. Όλοι θέλουν να τον προφυλάξουν, υποστηρίζοντας ότι ο Παππάς δρούσε αυτόνομα. Όμως σε αυτό το αφήγημα ελλοχεύει ο κίνδυνος να περάσει το μήνυμα στην κοινωνία, ότι ο κ. Τσίπρας ως πρωθυπουργός «ήταν ένας περαστικός, ένας που δεν έβλεπε, δεν άκουγε και δεν μίλαγε».

Επίσης, όπως φάνηκε και από το non paper που μοίρασε την Τετάρτη η Κουμουνδούρου υπό τον τίτλο «Κυβέρνηση παρακράτους», επιχειρείται να περιγραφεί ένα σκηνικό που θυμίζει την περίοδο 1989-1990 όταν ο Ανδρέας Παπανδρέου παραπέμφθηκε στο Ειδικό Δικαστήριο για την υπόθεση Κοσκωτά. Φυσικά, οι εμπνευστές αυτού του αφηγήματος λησμονούν αρκετά πράγματα.

• Πρώτον, ο τότε Συνασπισμός, πρωτοστάτησε για να παραπεμφθεί ο Ανδρέας Παπανδρέου.
• Δεύτερον, πολλοί από τους σημερινούς πρωτοκλασάτους του ΣΥΡΙΖΑ, τότε είτε ψήφισαν υπέρ της παραπομπής μετέχοντας ενεργά στο λεγόμενο «βρώμικο ’89», είτε αρθρογραφούσαν με πάθος υπέρ του αφανισμού του Ανδρέα.
• Τρίτον, δεν συγκρίνονται τα μεγέθη. Ο Ανδρέας ήταν μία κατηγορία μόνος του, ενώ ο Τσίπρας όπως λέει και η νεολαία «ένα γατάκι».

Η στόχευση της Κουμουνδούρου είναι σαφής: να αποδώσει στον κ. Μητσοτάκη την προσπάθεια δημιουργίας παρόμοιου κλίματος όπως το 1989, κάτι που θα μπορούσε να έχει ως κορωνίδα ακόμα και μια ενδεχόμενη παραπομπή του Αλέξη Τσίπρα στο Ειδικό Δικαστήριο. Από μια τέτοια δραματική κλιμάκωση, βεβαίως, θα είχε να κερδίσει κατά βάση ο κ. Τσίπρας, ο οποίος θα περνούσε στην αντεπίθεση, βγαίνοντας από τη θέση άμυνας, στην οποία βρίσκεται σήμερα.

Διότι αυτό που καίει περισσότερο από όλα τον ΣΥΡΙΖΑ, είναι μήπως τον εγκαταλείψουν οι ψηφοφόροι από το πρώην ΠΑΣΟΚ. Αυτοί που έφυγαν από το ΠΑΣΟΚ (γιατί ήταν ένα κόμμα βρωμιάρηδων) και πήγαν σε ένα κόμμα που αποδείχθηκε στην πράξη ότι διαθέτει «επιστήμονες στην απάτη». Όχι μόνο διότι μετέγραψε στις τάξεις όλους όσοι φοίτησαν στη μεγάλη του Άκη Τσοχατζόπουλου σχολή, αλλά χρησιμοποίησαν και δικές τους τακτικές στην απάτη. Όπως για παράδειγμα το να καταγράφει η ΕΥΠ (Ρουμπάτης) τον υπουργό Άμυνας (Καμμένος), να το γνωρίζει ο πρωθυπουργός (Τσίπρας) και προφανώς να χρησιμοποιεί τα πειστήρια του εγκλήματος για να τον εκβιάζει. Τόσο απλά, τόσο αριστερά και τόσο ηθικά.

Οι σχέσεις με το ΚΙΝΑΛ

Ένας επίσης κίνδυνος με την προσπάθεια να μπει στο ίδιο κάδρο με τον Ανδρέα ο Αλέξης Τσίπρας είναι οι αντιδράσεις από το ΚΙΝΑΛ. Από τη μία έχουν να αντιμετωπίσουν το «εσείς τον στείλατε τον Ανδρέα στο Ειδικό Δικαστήριο». Και από την άλλη, όταν από την Κουμουνδούρου επιχειρείται να πουν  στο ΚΙΝΑΛ πως «δικά σας στελέχη μπήκαν φυλακή», ακούν «εσείς μαζέψατε τα ορφανά του Άκη στο κόμμα σας».

Οπότε και η φράση του ενημερωτικού σημειώματος της Κουμουνδούρου προς την κυβέρνηση, αλλού στοχεύει:  «Όσο βαθιά και αν έχει αποφασίσει να κυλιστεί στο βούρκο, ο ΣΥΡΙΖΑ και ειδικά ο Αλέξης Τσίπρας, δεν έχουν ούτε να φοβηθούν ούτε να κρύψουν τίποτα». Όλοι κατανοούν ότι ο κ. Τσίπρας απευθύνεται στη Φώφη Γεννηματά, η οποία πρώτη από όλους με τον πλέον επίσημο τρόπο έβαλε στο κάδρο τον πρώην πρωθυπουργό υποστηρίζοντας ότι γνώριζε τα πάντα.

Από εδώ και στο εξής, όλοι πλέον στην Κουμουνδούρου γνωρίζουν πως το κλίμα με το ΚΙΝΑΛ θα είναι πολεμικό. Και θα πρέπει να αμυνθούν προσπαθώντας να βγάλουν από το κάδρο των ευθυνών τον Τσίπρα. Διότι θα μείνει η ρετσινιά ότι το Μαξίμου επί διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ ήταν άντρο οικονομικών διευθετήσεων. Διότι κανόνιζε ποιος επιχειρηματίας (Μαρινάκης) θα δανειοδοτήσει συνάδελφό του (Καλογρίτσας) για να στηθεί ένα ΣΥΡΙΖΑϊκό κανάλι με πανελλαδική άδεια. Όπως επίσης και πώς να λυθούν δικαστικές αντιμαχίες μεταξύ επιχειρηματιών. Κι όπως δικαιολογημένα λένε από τη Χαριλάου Τρικούπη, «το Μαξίμου επί Τσίπρα θύμιζε μεσιτική εταιρεία».

Οπότε πλέον στον ΣΥΡΙΖΑ ψάχνουν τρόπο για το πώς θα αποσυνδεθούν από τη συνομιλία Παππά–Μιωνή. Οι περισσότεροι είναι επιφυλακτικοί, περιμένοντας το τι τους ξημερώνει, καθώς άκουσαν με έκπληξη ότι ο επιχειρηματίας διαθέτει άλλα εννέα ηχητικά ντοκουμέντα. Και οι περισσότεροι δεν πιστεύουν όσα λέει ο Παππάς. Διότι προφανώς έχει μιλήσει πολλές φορές με τον Μιωνή. Το ζητούμενο στην Κουμουνδούρου είναι μήπως στις συνομιλίες ακούγονται κι άλλοι κορυφαίοι της κυβέρνησης Τσίπρα…