Αποκάλυψη ΣΥΡΙΖΑ: 405.000 συνωμότες όργανα Κυριάκου – Σαμαρά

Ακόμη και σήμερα οι 3 στους 10 Έλληνες πιστεύουν ότι έχει βρεθεί το φάρμακο για τον καρκίνο και οι ισχυροί το κρύβουν

Του Μιχάλη Κωτσάκου

«Oι συνωμοσίες υπάρχουν πραγματικά. Κάθε πραξικόπημα στην Ιστορία υπήρξε αποτέλεσμα μιας συνωμοσίας. Οι άνθρωποι συνωμοτούν όταν προσπαθούν να εξαγοράσουν εταιρείες αγοράζοντας σταδιακά μετοχές ή όταν βάζουν βόμβες στον υπόγειο. Συνωμοσίες υπήρξαν πάντοτε, κάποιες αποτυχημένες και απαρατήρητες, άλλες επιτυχημένες, αλλά σε γενικές γραμμές περιγεγραμμένες εντός ορίων από την άποψη των στόχων και της αποτελεσματικότητάς τους. Το σύνδρομο της συνωμοσίας όμως αφορά την έννοια μιας οικουμενικής συνωμοσίας βάσει της οποίας όλα ή σχεδόν όλα τα ιστορικά γεγονότα ελέγχονται από μία και μόνο μυστηριώδη δύναμη, η οποία ενεργεί στο σκοτάδι». Αυτή η παράγραφος του μεγάλου Ιταλού σημειολόγου και φιλόσοφου Ουμπέρτο Έκο (1932-2016) που αφορά τη θέση του στη θεωρία της συνωμοσίας προέκυψε από τη βαθιά του μελέτη στις κοινωνίες από τον Μεσαίωνα έως σήμερα και τα κοινά στοιχεία ανάμεσα στις γλώσσες, στα σύμβολα και στην κοινωνική ανάπτυξη. Ταυτόχρονα όμως δίνει εξήγηση και στην απάντηση του ΣΥΡΙΖΑ και του κ. Τσίπρα προς τη Νέα Δημοκρατία, ότι το 2015 ο Κυριάκος Μητσοτάκης συνωμότησε με τον Αντώνη Σαμαρά για να κερδίσει ο νυν πρωθυπουργός τις εκλογές της Ν.Δ. έναντι του Ευάγγελου Μεϊμαράκη.

Προφανώς, ο κ. Τσίπρας και οι συν αυτώ έχουν πάρει με άριστα το διδακτορικό τους στη θεωρία της συνωμοσίας και αναμφίβολα ίσως θα έπρεπε να δώσουν τη δική τους απάντηση στον αμερικανό ιστορικό τον Ντάνιελ Πάιτς, ο οποίος έχει γράψει βιβλίο λοιδορώντας την έννοια της συνωμοσίας με τον τίτλο «Συνωμοσία: πώς η παράνοια ανθεί και από πού προέρχεται». Μάλιστα, ο ιστορικός χρησιμοποιεί μία ρήση του Κλέμενς φον Μέτερνιχ, πρίγκιπα της Αυστρίας, ο οποίος φέρεται να είπε πληροφορούμενος τον θάνατο ενός Ρώσου πρεσβευτή: «Ποιο ήταν άραγε το κίνητρό του;»

Κάπως έτσι θα πρέπει να αντιμετωπιστεί η επίσημη θέση του ΣΥΡΙΖΑ, που έλαβε την μορφή ανακοίνωσης κατά της Νέας Δημοκρατίας. Τι είπε, λοιπόν, ο ΣΥΡΙΖΑ: «Ο κ. Μητσοτάκης καλό είναι να μη μας θυμίζει τον τρόπο εκλογής του, γιατί για να γίνει αρχηγός της Ν.Δ. χρειάστηκε να συνωμοτήσει με τον κ. Σαμαρά ώστε να οδηγήσει την πρώτη ψηφοφορία σε φιάσκο και να αποτρέψει τη βέβαιη τότε εκλογή του κ. Μεϊμαράκη. Επίσης, αν ποτέ καταφέρει να πετύχει έστω κατ’ ελάχιστο την αναγνώριση και την αποδοχή που έχει ο Αλέξης Τσίπρας ως ηγέτης, τόσο στο κόμμα του όσο και διεθνώς, τότε να μας κάνει υποδείξεις».

Προφανώς ο κ. Τσίπρας και οι συν αυτώ ή δεν γνωρίζουν κάποια γεγονότα, ή τα γνωρίζουν και απλά τα προσπερνούν για να αναπτύξουν την δική τους κοσμοθεωρία. Όταν ακυρώθηκαν οι εκλογές στις 22 Νοεμβρίου του 2015 στην προεδρία ήταν ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης. Υπό τις οδηγίες του γινόταν η προετοιμασία των εκλογών από τον τότε γραμματέα του κόμματος Ανδρέα Παπαμιμίκο.

Κι αφού συνωμότησαν, πώς κατάφεραν να πείσουν 405.000 ψηφοφόρους να προσέλθουν στις κάλπες στις 20 Δεκεμβρίου, λίγες ημέρες πριν από τα Χριστούγεννα και με ανοιχτά τα μαγαζιά; Αφού, λοιπόν, το κατάφερναν, πρέπει να μείνουν στην ιστορία, καθώς πέτυχαν τη μεγαλύτερη συνωμοσία στην ανθρώπινη ιστορία με τόσο ευρεία συμμετοχή προσώπων.

Προφανώς, η ήττα του κ. Μεϊμαράκη ενόχλησε τα μάλα τον κ. Τσίπρα. Προφανώς για δύο λόγους υποθέτουμε εμείς. Ο ένας ήταν ότι τους ενοχλεί η λαϊκή συμμετοχή. Διότι τότε με τους 405.000 έδειξαν αμηχανία, ενώ κάτι ανάλογο έκαναν και με τις 212.000 στις εκλογές του ΚΙΝΑΛ το Νοέμβριο του 2017. Και ο δεύτερος λόγος ήταν η ήττα φυσικά του νυν ευρωβουλευτή κ. Μεϊμαράκη. Αφενός μεν το κονκλάβιο του ΣΥΡΙΖΑ ήθελε τον Μεϊμαράκη, διότι τον θεωρούσαν πανεύκολο αντίπαλο, αφετέρου δε διότι προσέβλεπαν σε κυβέρνηση μεγάλου συνασπισμού, όπως είχε πει η κα Μπακογιάννη, και η οποία δεν έγινε επειδή ο κ. Τσίπρας το 2015 τον Αύγουστο κι ενώ η Ν.Δ. και τα άλλα κόμματα ψήφισαν (πολύ σωστά) το 3ο Μνημόνιο για να γλιτώσει η χώρα από τη χρεοκοπία, προκήρυξε αιφνιδιαστικά πρόωρες εκλογές.

Βέβαια, αυτό που προκαλεί τεράστια εντύπωση είναι για ποιον λόγο ο κ. Μεϊμαράκης μέχρι τώρα δεν έχει παρέμβει. Λες και αποδέχεται την υποστήριξη του ΣΥΡΙΖΑ, θεωρώντας ότι κάτι ύποπτο συνέβη επί ημερών της προεδρίας του.

Επίσης θα πρέπει να σημειωθούν δύο ακόμη πράγματα. Ο κ. Τσίπρας, αφού θέλει να μιλήσει για συνωμοσία, καλό είναι να θυμηθεί ο ίδιος πως «καθάρισε» σαν αυγό τον Αλέκο Αλαβάνο, ελάχιστο μόλις διάστημα, αφού ανέλαβε με τις ευλογίες του την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ. Και δεύτερον, η πρώτη ανακοίνωση της Ν.Δ. ήταν άκαιρη. Δεν είχε καμία απολύτως δουλειά να ασχοληθεί με τα εσωτερικά ενός άλλου κόμματος. Οι ιθύνοντες της Ν.Δ. τις τους νοιάζει εάν ο ΣΥΡΙΖΑ εκλέξει πρόεδρο από συνέδριο, ή από τον λαό. Θα λέγαμε ότι θύμισε τον Αλέξη Κούγια και τα ποδοσφαιρικά του ανδραγαθήματα, που είναι πρόεδρος της Λάρισας και κάνει δηλώσεις για την αλλαγή προπονητή στην ΑΕΚ.

Βέβαια, ο κ. Τσίπρας έκανε και προσωπική δήλωση και είπε: «Σε ό,τι με αφορά, δεν αισθάνομαι ότι χρειάζομαι καμία εκλογή για να αποκτήσω κύρος ηγεσίας. Έχουμε κερδίσει υπό την ηγεσία μου τρεις εκλογές, ένα δημοψήφισμα, και στις εκλογές που χάσαμε ο ΣΥΡΙΖΑ ψηφίστηκε από τον έναν στους τρεις ψηφοφόρους». Εδώ απλά να του πούμε ότι ακόμη και σήμερα όπως δείχνουν όλες οι δημοσκοπήσεις οι τρεις στους 10 Έλληνες πιστεύουν ότι έχει βρεθεί το φάρμακο για τον καρκίνο και οι ισχυροί το κρύβουν.

Τι είναι η θεωρία της συνωμοσίας

Πριν από τρία περίπου χρόνια, η θεωρία της συνωμοσίας βρισκόταν στο απόγειό της στην Ελλάδα επί κυβέρνησης Τσίπρα. Τα υπόγεια του Μαξίμου δημοσιοποιούσαν σενάρια συνωμοσίας που εξυφαίνονταν από το ντόπιο και ξένο κατεστημένο, για να καλύψουν ότι οι ίδιοι είχαν υποσχεθεί στους εταίρους τα πάντα.

Τότε, λοιπόν, ο Πιερ-Αντρέ Ταγκιέφ (Γάλλος φιλόσοφος και ιστορικός πολιτικών ιδεών, διευθυντής ερευνών στο CnrS, που διδάσκει στο ινστιτούτο Πολιτικών Σπουδών του Παρισιού) δημοσίευσε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο στη χάρτινη έκδοση του «Books’ Journal», που αναφερόταν στη θεωρία της συνωμοσίας, καθώς το 2010 είχε γράψει βιβλίο με τον τίτλο «Θεωρίες συνωμοσίας». Παλαιότερα το 2006 είχε γράψει το βιβλίο «Ο μύθος των σοφών της Σιών», ενώ ένα βιβλίο που ήθελε να το… κάψει ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν το «Ο νέος εθνικολαϊκισμός» του 2013.

Στο άρθρο μεταξύ άλλων ο Ταγκίεφ αναφέρει:  «Στην έκφραση “θεωρία της συνωμοσίας”, η “συνωμοσία” είναι αναγκαστικά πλασματική ή φαντασιακή, αποδιδόμενη σε δρώσες μειονότητες (επαναστατικές ομάδες, ανατρεπτικές δυνάμεις) ή σε κατεστημένες εξουσίες (κυβερνήσεις, μυστικές υπηρεσίες, κ.λπ.)∙ αυτές οι μειονότητες και αυτές οι εξουσίες είναι ευρέως προϊόν φαντασίωσης. Η στάση της υποψίας, όταν αυτή συγκροτείται σε συνήθεια, προκαλεί μια “ρουτινοποιημένη παράνοια” που εγγράφεται σε μια εξηγητική παράδοση. Η φαντασιακή “συνωμοσία” παρουσιάζεται από εκείνον που την πιστεύει ως η εξήγηση ενός απροσδόκητου ή συνταρακτικού γεγονότος. Ωστόσο, και ταυτόχρονα, λειτουργεί ως κατηγορία κατά της μιας ή της άλλης συνωμοτικής ομάδας.

»Τα συνωμοσιολογικά κύματα αναδύονται σε συγκυρίες συνολικής κρίσης ή βαθιών ανατροπών της κοινωνικής τάξης, που κλονίζουν τα θεμέλια των αξιών και των κανονισμών. Γαλλική Επανάσταση, Οκτωβριανή Επανάσταση, κρίση του 1929, 11η Σεπτεμβρίου 2001, κρίση του 2007-2009, τρομοκρατικές επιθέσεις: τόσα και τόσα γεγονότα τα οποία αποδομούν βεβαιότητες και πάγιες αναφορές, που αμέσως ακολουθούνται από περισσότερο ή λιγότερο παραληρηματικές ερμηνείες θεμελιωμένες στην ιδέα της συνωμοσίας, ερμηνείες, οι οποίες επιτρέπουν να ξαναδοθεί νόημα και (φαινομενική) συνοχή στην πορεία της Ιστορίας, που είναι υπερβολικά χαώδης για να μπορεί να γίνει υποφερτή. Η Ιστορία, αν και δεν σταματά να είναι ανησυχητική, γίνεται τώρα ερμηνεύσιμη».

Οι κανόνες

Όμως στη ρητορική των συνωμοσιολόγων υπάρχουν απαράβατοι κανόνες, προκειμένου να γίνουν πιστευτοί από τον λαό. Διαβάζοντας αυτούς τους κανόνες θα διαπιστώσετε ότι τους χρησιμοποίησε στη ρητορική του ο πρώην πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας. Οι κανόνες αυτοί αναφέρουν:

*  Τίποτα δεν είναι τυχαίο. Τίποτα δεν είναι ατυχηματικό ή απερίσκεπτο, πράγμα που προϋποθέτει άρνηση του τυχαίου, του ενδεχόμενου, των τυχαίων συμπτώσεων.

* Ό,τι κακό μάς συμβαίνει είναι το αποτέλεσμα προθέσεων ή κρυμμένων βουλήσεων. Ακριβέστερα, κακών προθέσεων ή κακών βουλήσεων, οι μόνες που ενδιαφέρουν τα συνωμοσιολογικά πνεύματα. Το ερώτημα εδώ είναι: «Ποιος είναι πίσω».

* Τίποτα δεν είναι αυτό που φαίνεται ότι είναι. Τα πάντα διαδραματίζονται στα «παρασκήνια» ή στα «υπόγεια» της Ιστορίας.

Οι αποτυχημένες συνωμοσίες

Μπορεί παγκοσμίως οι θεωρίες συνωμοσίες να γοητεύουν τα πλήθη, αλλά στην ιστορία υπάρχουν καταγεγραμμένα περισσότερα αποτυχημένα σχέδια συνωμοσίας, παρά επιτυχημένα. Μάλιστα, οι αποτυχίες έκαναν τεράστιο θόρυβο.

H Συνωμοσία της Πυρίτιδας (1605): Ο Γκάι Φοξ έχει μείνει στην ιστορία ως ο ηγέτης της συνωμοσίας. Μάλλον ήταν απλά ο τύπος που δέχτηκε να κάνει τη «βρώμικη δουλειά». Ο Ρόμπερτ Κάτσμπι μαζί με άλλους τρεις Καθολικούς αριστοκράτες οργάνωσαν το σχέδιο με τα «30 βαρέλια δυναμίτη» για να σκοτώσουν τον βασιλιά Ιάκωβο της Αγγλίας και να πάρουν   την εξουσία και των υπέρμαχων του Προτεσταντισμού. Και μάλλον θα τα ’χαν καταφέρει, αν (όπως λέει ο μύθος) ένας από τους συνωμότες δεν έστελνε μια μέρα πριν στον κουνιάδο του ένα ανώνυμο γράμμα που έγραφε: «Να μην παραβρεθείς στον χώρο του Κοινοβουλίου στις 5 του Νοέμβρη».  Το γράμμα τελικά έφτασε στον βασιλιά, κι εκείνος διέταξε έρευνα, όπου πιάστηκε ο Φοξ, η συνωμοσία απέτυχε και μέχρι σήμερα οι Λονδρέζοι γιορτάζουν την ημέρα της Πυρίτιδας.

Επιχείρηση Βαλκυρία: Από το 1942 έως το 1944 οργάνωναν στρατιωτικοί τη δολοφονία του Χίτλερ. Στις 20 Ιουλίου του 1944 ο συνταγματάρχης Κλάους Φον Στάουφενμπεργκ άφησε μια βαλίτσα με εκρηκτικά δίπλα στον Φύρερ. Όμως μετά την έκρηξη πέθαναν τέσσερις κι ο Χίτλερ τη γλίτωσε με κάτι γρατσουνιές. Και το σχέδιο Βαλκυρία απέτυχε παταγωδώς.

Το Πραξικόπημα της Μπυραρίας: Ο ίδιος ο Χίτλερ, πριν γίνει Φύρερ υπήρξε πρωταγωνιστής σε μία αποτυχημένη συνωμοσία. Αρχηγός του ναζιστικού κόμματος, το 1923 «ζήλεψε» τη φασιστική κυριαρχία του Μουσολίνι στην Ιταλία κι αποφάσισε να κάνει κι εκείνος πραξικόπημα. Στις 8 Νοεμβρίου λοιπόν, έκανε ντου σε μια μπυραρία γεμάτη βιομηχάνους, με σκοπό να απαγάγει τη Βαυαρική Κυβέρνηση. Άρχισε να ουρλιάζει, ν’ απειλεί, και τελικά τα κατάφερε να ονομάσει τον εαυτό του για μια μέρα, «Κυβερνήτη της Γερμανίας». 

H «Kολασμένη» Μηχανή: Η συνωμοσία αναφέρεται στην αποτυχία να δολοφονήσουν τον Ναπολέοντα. Μία ομάδα «βασιλικών» με αρχηγό τον Ζορζ Καντουντάλ είχαν σχεδιάσει τα πάντα, αλλά όχι το αλκοόλ. Είχαν τοποθετήσει σ’ ένα σημείο της συνηθισμένης διαδρομής του Βοναπάρτη μια εκρηκτική μηχανή. Και τα ’χαν υπολογίσει όλα τέλεια, εκτός από τα ποτηράκια που «έτσουξε» ο αμαξάς του Γάλλου ηγέτη, με αποτέλεσμα να πατήσει λίγο «γκάζι» παραπάνω. Κι έτσι, εκείνη τη μέρα η άμαξα πέρασε σαν σίφουνας από το σημείο, ένα ολόκληρο λεπτό νωρίτερα. Κι όταν η «κολασμένη» μηχανή έσκασε, ήταν πια πολύ αργά.