Εκπνέει το… τελεσίγραφο υπομονής στα εσωκομματικά

Τέλος χρόνου θα σημάνει μια συμφωνία στο Eurogroup για πολλούς βουλευτές και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Και ο χρόνος ανοχής θα τελειώσει για τον νεοεκλεγέντα ένοικο του Μεγάρου Μαξίμου, Αλέξη Τσίπρα.

Ρεπορτάζ: Θεοδόσης Παπανδρέου

Με νύχια και με δόντια έχουν καταφέρει οι ψυχραιμότεροι να συγκρατήσουν εκείνους που έχουν ξεπεράσει το στάδιο του εκνευρισμού, μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ. Η ανακοίνωση (και στη συνέχεια υπερψήφιση) του Προκόπη Παυλόπουλου από τον Αλέξη Τσίπρα έφερε μπροστά σε τετελεσμένα τα κυβερνητικά στελέχη που είχαν μόνο μία δυνατότητα: να μη ρίξουν λάδι στη φωτιά. Στην Κ.Ο. του κόμματος επικράτησε αναστάτωση όχι μόνο για την επιλογή του προέδρου τους αλλά και για τις διαδικασίες που ακολουθήθηκαν.

«Δεν προβλέπεται από την ιστορία και τις αρχές μας η ενός ανδρός αρχή. Οι αποφάσεις λαμβάνονται στα όργανα και εγκρίνονται από αυτά», εξηγούσε κορυφαίο κυβερνητικό στέλεχος στην «Α» χωρίς να κρύβει την ενόχλησή του. Ο αναβρασμός είχε ξεκινήσει αρκετά νωρίτερα, όταν διέρρευσε ότι ο Αλέξης Τσίπρας θα ανακοίνωνε τον υποψήφιο με διάγγελμα. Ήταν τότε που έσπευσε στο Μέγαρο Μαξίμου ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, ζητώντας από τον πρωθυπουργό να ακολουθήσει τις προβλεπόμενες διαδικασίες. Λόγω έλλειψης χρόνου, η ανακοίνωση έγινε στην Κοινοβουλευτική Ομάδα με πολλούς από τους βουλευτές να χάνουν το έδαφος κάτω από τα πόδια τους, μιας και το πρωθυπουργικό περιβάλλον είχε φροντίσει να κρατήσει επτασφράγιστο μυστικό την επιλογή του Αλέξη Τσίπρα.

Βουλευτές προσκείμενοι στην ηγεσία του κόμματος επιδόθηκαν σε έναν αγώνα δρόμου για να συγκρατήσουν τους συναδέλφους τους με ένα και μόνο επιχείρημα: Ο πρόεδρος έπρεπε να ψηφιστεί άμεσα, ώστε να ξεκινήσει τις εργασίες της η νέα Βουλή και να κατατεθούν τα πρώτα νομοσχέδια πριν από το Eurogroup της Παρασκευής. Και αυτό, καθώς η κυβέρνηση ήθελε να δείξει στους εταίρους μας πως θα προχωρήσει όπως και να έχει. Ιδανικά, σκοπός ήταν να έχουν ψηφιστεί έστω και ένα, όμως οι καθυστερήσεις δεν το επέτρεψαν.

Η διαρροή
Επίσημα, ο ΣΥΡΙΖΑ κατέγραψε μία και μόνο διαρροή, εκείνη της Ιωάννας Γαϊτάνη. Πέρα, όμως, από αυτό καθ’ εαυτό το γεγονός η απουσία της βουλευτού από την ψηφοφορία αλλάζει ως ένα σημείο τις εσωκομματικές ισορροπίες. Επίσημα η ίδια επικαλέστηκε «λόγους συνείδησης και πολιτικής παράδοσης», που δεν της επέτρεπαν «να υποστηρίξω με ψήφο την πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ, την πρόταση του κόμματος με το οποίο εκλέχτηκα». Παρ’ όλα αυτά, «συνεχίζω να υποστηρίζω με θέρμη το πολιτικό σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ, τις δεσμεύσεις και το πρόγραμμά του, την κυβέρνηση της Αριστεράς», όμως «αυτό το πολιτικό σχέδιο δεν πιστεύω ότι είναι δυνατόν να υπηρετηθεί μέσα από συναινετικές σχέσεις με το κόμμα της Ν.Δ. και τα πολιτικά στελέχη από τον χώρο της Δεξιάς».

Και φυσικά, η Ιωάννα Γαϊτάνη δεν παρέλειψε να αναφερθεί στη «συλλογική λειτουργία του κόμματος του ΣΥΡΙΖΑ». Εκείνο που η ίδια δεν μπορούσε να πει είναι πως η διαρροή δεν ήρθε από τον Παναγιώτη Λαφαζάνη, αλλά από τον Αντώνη Νταβανέλλο και την ΔΕΑ! Μπορεί μεν να διέρρευσε πως ο Αντ. Νταβανέλλος δεν κατάφερε να τη μεταπείσει, όμως γνώστες του εσωτερικού του ΣΥΡΙΖΑ σημειώνουν πως απλά ήθελαν να στείλουν ένα μήνυμα στην ηγεσία.

Από την άλλη, κατάφεραν να μεταπείσουν τη Ραχήλ Μακρή, η οποία είχε αφήσει υπονοούμενα πως δεν θα ψήφιζε, δεν κατάφεραν όμως να την πείσουν να μην κάνει δηλώσεις. Μάλιστα, η βουλευτής «χτύπησε» ακριβώς εκεί που το κόμμα πονάει: στις δημοκρατικές του διαδικασίες. «Η επιλογή Παυλόπουλου ήταν επιλογή του πρωθυπουργού και παρουσιάστηκε στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματος. Δεν σας κρύβω ότι σοκαρίστηκα», δήλωσε η Ραχήλ Μακρή και συμπλήρωσε: «Τέτοιες αποφάσεις πρέπει να λαμβάνονται συλλογικά και δημοκρατικά. Είχα την πεποίθηση ότι στον ΣΥΡΙΖΑ, που είναι αριστερό κόμμα, οι αποφάσεις λαμβάνονται έτσι».

Την πρόθεσή τους να ψηφίσουν «παρών» είχαν εκφράσει και οι Ελένη Σωτηρίου και Δημήτρης Κοδελάς, οι οποίοι εν τέλει υπαναχώρησαν.

Χωρίς ταυτότητα
Σημαντικό είναι το γεγονός πως με την τακτική του αυτή ο Αλέξης Τσίπρας κατάφερε να εξαφανίσει τις… συνιστώσες, καθώς οι διαφωνίες δεν είχαν ταυτότητα. Η επίσημη σιωπή του Παναγιώτη Λαφαζάνη θα κοστίσει ακριβά στην ηγεσία του κόμματος, καθώς ο υπουργός, παρά τις διαφωνίες του, που τις διατύπωσε στην ΚΟ, εν τέλει συντάχθηκε δίνοντας χρόνο στην κυβέρνηση με μόνη δικαιολογία πως «η κυβέρνηση δεν πρέπει και δεν πρόκειται να κάνει το παραμικρό βήμα πίσω από τις ριζοσπαστικές προγραμματικές της εξαγγελίες απέναντι στο τελεσίγραφο Σόιμπλε – Eurogroup». Το μόνο ασφαλές συμπέρασμα, στο οποίο κανείς μπορεί να καταλήξει, είναι ότι τα επόμενα βήματα του Αλέξη Τσίπρα και των στενών του συνεργατών θα πρέπει να είναι σχεδιασμένα με μεγάλη ακρίβεια.