Ελληνοβρετανική μιντιακή διαμάχη στο Πρωτοδικείο της Αθήνας

Μέχρι τις ελληνικές δικαστικές αίθουσες έφτασε βρετανική εκδοτική εταιρεία, Northern & Shell Worldwide Limited, η οποία εκδίδει το ευρείας κυκλοφορίας περιοδικό lifestyle «ΟΚ», προκειμένου να προστατέψει το σήμα της!

Ρεπορτάζ: Πωλίνα Βασιλοπούλου

Συγκεκριμένα, η εκδότρια εταιρεία του «ΟΚ», Northern & Shell Worldwide Limited, έκανε αγωγή για την άνευ δικαιώματος χρήσης των logo και των διακριτικών γνωρισμάτων της, στρεφόμενη αφενός κατά ενός φυσικού προσώπου και αφετέρου εναντίον της εταιρείας «MEDIA POWER ΕΠΕ» (και δ.τ. «ΤΗΕ WEB POWER»). Όπως αναφέρουν, μεταξύ άλλων, οι Βρετανοί στην αγωγή τους ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου της Αθήνας, από τον Μάρτιο του 1993 εκδίδουν στο Ηνωμένο Βασίλειο το περιοδικό «ΟΚ», το οποίο έχει ως θεματολογία τα νέα γύρω από διάσημα πρόσωπα (celebrities) και τον τρόπο ζωής τους.

Το «ΟΚ» κυκλοφορεί παγκοσμίως, μεταξύ δε άλλων χωρών και στην Ελλάδα από τις 9 Νοεμβρίου 2005, κατόπιν άδειας της Northern & Shell Worldwide Limited, αρχικά από την ανώνυμη εταιρία «ΙΜΑΚΟ Media Α.Ε.» και από τον Φεβρουάριο του 2012 από την ανώνυμη εταιρία «ΔΑΦΝΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΕΣ ΑΕ» του ομίλου ANTENNA. Μία μόνιμη στήλη της ελληνικής έκδοσης του ανωτέρω περιοδικού με τον τίτλο «ΟΚ TV» περιλαμβάνει το πρόγραμμα των ελληνικών τηλεοπτικών καναλιών εκάστης βδομάδας μαζί με επιλεγμένα νέα για δημοφιλείς εκπομπές και ειδικό τίτλο.

Στην αγωγή επισημαίνεται πως η Northern & Shell Worldwide Limited είναι δικαιούχος του αναφερόμενου στην αγωγή αλλοδαπού σήματος, το οποίο έχει κατοχυρώσει στο Τμήμα Κατάθεσης Σημάτων του υπουργείου Ανάπτυξης, καθώς και των κοινοτικών σημάτων, όπως αυτά περιγράφονται στην κρινόμενη αγωγή, και ότι δαπανά μεγάλα χρηματικά ποσά για τη διαφημιστική προβολή του ανωτέρω περιοδικού, το οποίο έχει σημαντικές πωλήσεις στην Ελλάδα, καθώς και για τη συντήρηση της υψηλής φήμης του.

Το πρόβλημα των Βρετανών ξεκινά, σύμφωνα με τα όσα αναγράφονται στην αγωγή, όταν τον Οκτώβριο του 2012 διαπίστωσαν πως ο εναγόμενος παρείχε υπηρεσίες ενημέρωσης του κοινού για διασημότητες και σχετικό κουτσομπολιό μέσα από ιστοσελίδα με τον τίτλο «ΟΚ TV», χρησιμοποιώντας τους ίδιους τίτλους, χωρίς προηγούμενη σχετική άδεια της «μαμάς» εταιρείας. Μάλιστα, η Northern & Shell Worldwide Limited  υποστηρίζει ότι για τη λειτουργία του παραπάνω διαδικτυακού περιοδικού, ο πρώτος εναγόμενος, κατόπιν αίτησης που υπέβαλε στην ΕΕΤΤ, κατέστη δικαιούχος του ονόματος χώρου (domain name) με την ονομασία oktv.gr, το οποίο διαχειρίζεται ο ίδιος, κατόπιν μεσολάβησης της δεύτερης εναγόμενης εταιρίας με την επωνυμία «MEDIA POWER ΕΠΕ» και τον διακριτικό τίτλο «ΤΗΕ WEB POWER», η οποία αποτέλεσε τον καταχωρητή, κατά τα οριζόμενα στον Κανονισμό  διαχείρισης και εκχώρησης ονομάτων χώρων της EETT.

Εν πολλοίς, οι Βρετανοί υποστηρίζουν πως με τον τρόπο αυτό ο εναγόμενος «άντλησε αθέμιτο όφελος από την φήμη των σημάτων και των διακριτικών γνωρισμάτων της ενάγουσας, ενώ παράλληλα έβλαψε τον διακριτικό τους χαρακτήρα και την φήμη τους».

Η απόφαση
Σύμφωνα το Πολυμελές Πρωτοδίκειο της Αθήνας αφού εξέτασε όλα τα στοιχεία της υπόθεσης επισημαίνει στην απόφαση του πως: «στα πλαίσια του ως άνω δικτύου πώλησης και της προαναφερόμενης εμπορικής της πρακτικής, η ενάγουσα διαθέτει και στην ελληνική αγορά το ανωτέρω προϊόν της –περιοδικό υπό το επίδικο λεκτικό και με απεικόνιση σήμα–, έχοντας επενδύσει σημαντικά ποσά για τη διαφημιστική προβολή του. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, τα επίδικα σήματα της ενάγουσας, παρόλο που, κατ’ αρχήν, δεν διαθέτουν κάποιο πρωτότυπο ή ιδιαίτερο στοιχείο, λεκτικό, ηχητικό, ή εννοιολογικό, προϊόντος του χρόνου. Και σταδιακά από το έτος 2005, στη συνείδηση του σχετικού ελληνικού καταναλωτικού κοινού, επέτυχαν να συνδεθούν άρρηκτα με το ανωτέρω προϊόν της ενάγουσας και να αποκτήσουν ισχυρή διακριτική δύναμη, ταυτίζοντας το περιγραφόμενο σήμα με τις υπηρεσίες παροχής πληροφοριών γύρω από τη ζωή διασημοτήτων που παρέχει η ενάγουσα, μέσω της ανωτέρω έντυπης, περιοδικής ύλης».

Το δικαστήριο κατέληξε πως ο εναγόμενος χρησιμοποιεί τα σήματα της βρετανικής εταιρίας «άνευ δικαιώματος», κατά παράβαση της παραγράφου. 1 του άρθρου 125 του ν. 4072/2012 και 13 του ν. 146/1914. Συγκεκριμένα, το δικαστήριο έκρινε πως το όνομα της ιστοσελίδας του εναγόμενου ταυτίζεται μερικώς και τελικώς ομοιάζει σε πολύ μεγάλο βαθμό, κατά τη συνολική ηχητική, οπτική και εννοιολογική εντύπωση που δημιουργεί στο μέσο, ενημερωμένο καταναλωτή με τα επίδικα σήματα-ιδιαίτερα διακριτικά γνωρίσματα της ενάγουσας.

Επιπλέον, έκρινε πως οι παρεχόμενες από τον πρώτο εναγόμενο υπηρεσίες μέσω της ανωτέρω ιστοσελίδας ταυτίζονται σε μεγάλο βαθμό με τις παρεχόμενες από την ενάγουσα, μέσω της έντυπης έκδοσης του προαναφερόμενου περιοδικού της, καθώς αμφότερες παρέχουν στο κοινό πληροφορίες, τύπου κουτσομπολιού, για τις «διασημότητες» και τα τηλεοπτικά δρώμενα, μάλιστα, στο περιοδικό υπό τα επίδικα σήματα-διακριτικά γνωρίσματα της ενάγουσας, υπάρχει και ειδική στήλη-σελίδα με πληροφορίες για τα τηλεοπτικά προγράμματα, η οποία τιτλοφορείται με το ίδιο ακριβώς όνομα με το site.

Συγκεκριμένα στην απόφαση αναφέρεται πως «υπάρχει ο κίνδυνος να θεωρήσουν οι καταναλωτές ότι τα δύο σήματα συνδέονται, δηλαδή να εκλάβουν το επίδικο όνομα χώρου του πρώτον εναγομένου ως μια παραλλαγή των προγενέστερων επίδικων σημάτων της ενάγουσας, λόγω της αυτούσιας επαναλήψεως του ίδιου λεκτικού στοιχείου και, ως εκ τούτου, να καταλήξουν ότι αυτά έχουν κοινή εμπορική προέλευση».

Τελικά το δικαστήριο κατέληξε στο διατακτικό της απόφασης του να απαγορεύσει στον εναγόμενο να χρησιμοποιεί από εδώ και στο εξής το όνομα της ιστοσελίδας που μέχρι τώρα διαχειριζόταν και παραπέμπει στο lifestyle περιοδικό.