Επιστολική ψήφος: Η άγαρμπη έκπληξη της συμπολίτευσης και η υποκρισία της αντιπολίτευσης
Πραγματική ή τεχνητή η αναστάτωση;
Αν κάποιος είχε τη φαεινή ιδέα να στοιχηματίσει ότι η συζήτηση στη Βουλή για την επιστολική ψήφο θα κυλούσε αναίμακτα έχοντας στο μυαλό του τη διακομματική συναίνεση που είχε επιτευχθεί λίγες ημέρες νωρίτερα, θα είχε χάσει πανηγυρικά και με… γκολ στο 90’.
Αιτία η κίνηση της υπουργού Εσωτερικών, Νίκης Κεραμέως, να καταθέσει τροπολογία το απόγευμα της Δευτέρας που προβλέπει επέκταση της επιστολικής ψήφου και στις εθνικές εκλογές προκάλεσε σωρεία αντιδράσεων από την αντιπολίτευση.
Στον ΣΥΡΙΖΑ και στο ΠΑΣΟΚ θεωρούν απαράδεκτη την εξέλιξη κάνοντας λόγο για «αιφνιδιασμό», για «παραλογισμό» και για «κουτοπονηριά», με την Κουμουνδούρου και τη Χαριλάου Τρικούπη να εκπέμπουν το μήνυμα ότι θα επανεξετάσουν τη στάση τους.
Το θέμα είναι το τι οδήγησε το Μέγαρο Μαξίμου σε αυτή την έκπληξη και επ’ αυτού πολλά μπορούν να εικαστούν. Μια πρώτη απάντηση αποπειράθηκε να δώσει η ίδια η Νίκη Κεραμέως μέσω των socιal media ισχυριζόμενη ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η Κυβέρνηση θεωρούν ότι «η συζήτηση αυτού του νομοσχεδίου και η συναίνεση που επετεύχθη την περασμένη εβδομάδα, ανοίγει τον δρόμο για μία ακόμα μεγάλη αλλαγή».
Θα μπορούσε να είναι και έτσι, αν δεν ήταν άγαρμπη η παρέμβαση και δεν εκλάμβανε ως… unlimited την επί της αρχής συναίνεση που είχαν δώσει τα κόμματα της αντιπολίτευσης στις επιτροπές όπου συζητήθηκε το επίδικο νομοσχέδιο.
Μια δεύτερη εκδοχή που εμμέσως υποστηρίζεται κυρίως από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι η αναστάτωση δημιουργείται τεχνητά ώστε να σκεπάσει ως αντιπερισπασμός στις εκδηλωμένες αντιδράσεις βουλευτών, πολιτών, αλλά και σύσσωμης της Ιεραρχίας για την επικείμενη νομοθέτηση του γάμου των ομόφυλων ζευγαριών.
Από την άλλη πλευρά και ανεξαρτήτως των κυβερνητικών ελατηρίων, δεν αίρεται η αίσθηση ότι η αντιπολίτευση κάνει επικοινωνιακό θόρυβο –ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Ν.Δ., Θάνος Πλεύρης χαρακτήρισε τυχοδιωκτική τη στάση ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ– χωρίς να υπάρχει ουσιαστικό επίδικο. Προφανώς οι ευρωεκλογές και οι εθνικές εκλογές γίνονται με ένα διαφορετικό σύστημα (σ.σ. ως προς το ενιαίο ή μη των περιφερειών) αλλά είναι τουλάχιστον υποκριτικό να υποστηρίζεται ότι είναι πρέπον και συνταγματικό να ψηφίσουν επιστολικά οι ομογενείς τους ευρωβουλευτές της αρεσκείας τους και δεν μπορούν οι ίδιοι ομογενείς ψηφοφόροι να ψηφίσουν επιστολικά τους βουλευτές για το κοινοβούλιο της πατρίδας τους.