Η επικίνδυνα «ατάλαντη» Ελλάδα

Την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, η σορός του Μίκη Θεοδωράκη βρισκόταν μεσοπέλαγα με προορισμό τα Χανιά της καρδιάς και της καταγωγής του για να αναπαυθεί στην αιωνιότητα. Νωρίτερα είχε ολοκληρωθεί το τριήμερο λαϊκό προσκύνημα στη Μητρόπολη της Αθήνας όπου πλήθος απλών ανθρώπων, σχεδόν το σύνολο του πολιτικού και καλλιτεχνικού κόσμου, «συντονισμένοι» όλοι στην κοινή μεγάλη απώλεια, τον αποχαιρέτησαν για τελευταία φορά.

Το γεγονός ότι ελάχιστοι φάλτσοι επέλεξαν τη στιγμή του εθνικού πένθους να γιουχάρουν τον Κυριάκο Μητσοτάκη κατά την είσοδο και την έξοδό του από τον μητροπολιτικό ναό δεν τραυματίζει τον Έλληνα πρωθυπουργό όπως νομίζουν οι υβριστές. Αποδεικνύει απλώς τον ηθικο-πολιτικό νανισμό τους. Αποδεικνύει, όμως, ταυτόχρονα ότι πάντα υπήρχαν και υπάρχουν δύο Ελλάδες. Δύο αναπόσπαστα σιαμαία σώματα, όπου ο γαλανόλευκος ντόκτορ Τζέκιλ καπελώνεται συχνά-πυκνά από τον αυθάδη και «ξερόλα» μίστερ Χάιντ.

Διότι τι άλλο εκτός από αυθάδης μίστερ Χάιντ μπορεί να είναι λόγου χάριν ο πρώην υπουργός Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ, Χριστόφορος Βερναδάκης, που σε μία χυδαία ανάρτησή του χθες Παρασκευή ισχυρίστηκε ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι «κάθαρμα» «εδώ και 56 χρόνια περίπου…»; Ή τι άλλο από ξερόλας συνωμοσιολόγος μπορεί να είναι ο πολιτικός νομάς Γρηγόρης Ψαριανός (σ.σ. από το ΚΚΕ Εσωτερικού έγινε βουλευτής διαδοχικά του ΣΥΡΙΖΑ, της ΔΗΜΑΡ, του Ποταμιού μέχρι το 2019 που κατέβηκε υποψήφιος με τη Ν.Δ., χωρίς να εκλεγεί) όταν σε δική του διαδικτυακή εποποιία υπονόησε ότι η επιστολή του Μίκη Θεοδωράκη προς το ΚΚΕ μπορεί να είναι κατασκεύασμα του Περισσού;

Δεν θα διαφωνήσουμε ότι οι εκφραστές αυτής της άλλης Ελλάδας, της ντεμέκ ανυπότακτης χώρας που ζυγό δεν υπομένει, είναι λίγοι. Κάνουν όμως τόση φασαρία και είναι τόσο επικίνδυνα απρόβλεπτοι –ή απρόβλεπτα επικίνδυνοι– που δεν μπορούμε πλέον να κάνουμε ότι δεν υπάρχουν.

Ας θυμηθούμε ότι λίγοι ήταν και αυτοί που στις αγανακτισμένες πλατείες των μνημονιακών χρόνων μας απαιτούσαν «να καεί, να καεί, η… μπιπ η Βουλή», στήνοντας εικονικές κρεμάλες στο Σύνταγμα για τους «προδότες και μερκελιστές» πολιτικούς αντιπάλους τους.

Ακόμη λιγότεροι ήταν και οι δήθεν επαναστάτες που έβαλαν φωτιά στη Marfin για να αντισταθούν στον καπιταλισμό και στη δήθεν «δικτατορία των τραπεζών». Ή μήπως δεν υποκρίνεται τον ανυπότακτο εκείνο το κομμάτι των ανεμβολίαστων πολιτών που θεωρεί ότι τα εμβόλια έχουν τσιπάκια παρακολούθησης και μετάλλαξης του DNA τους;

Δεν γνωρίζουμε αν εμπίπτει στις αρμοδιότητες του εισαγγελέα να αναζητηθούν τα στοιχεία και να διερευνηθεί π.χ. η πιθανότητα της έκθεσης ανηλίκου σε κίνδυνο εκείνων που φωνασκούν στα κανάλια ότι αρνούνται να φορέσουν μάσκα στα παιδιά τους και να τους κάνουν self test επειδή είναι –λέει– καρκινογόνα.

Γνωρίζουμε, όμως, με σχετική βεβαιότητα ότι είναι οι ίδιοι με εκείνους που θα πλήρωναν για να βγάλουν ένα πλαστό δίπλωμα οδήγησης στον κανακάρη τους (κι όποιον πάρει ο Χάρος μετά…) με την ίδια ευκολία που ομολογούν ότι πληρώνουν όσο-όσο για να βγάλουν ένα μαϊμού πιστοποιητικό εμβολιασμού.

Έτσι είναι… Άμα είσαι (ψευτο)επαναστάτης, η ρωμιοσύνη σου δεν σκύβει με τον σουγιά της υποχρεωτικότητας στο κόκκαλο, ούτε αντέχει το λουρί της ελάχιστης κοινωνικής ευθύνης στον σβέρκο.

Το έλεγε, όμως, ωραία ο άλλος μεγάλος Έλληνας, ο Μάνος Χατζιδάκις, αναφερόμενους σε εκείνους που προσπάθησαν να αντιγράψουν (μουσικά κυρίως) τον Μίκη: «Η επανάσταση χωρίς ταλέντο είναι για να κοιμάσαι και όχι για να πυροβολείς».

Πολλοί το άκουσαν, λίγοι το κατάλαβαν. Και μάλλον αυτό πληρώνουμε τώρα…