Η «προφητεία» του Χαραλαμπίδη

Όσο διεξαγόταν η συζήτηση στη Βουλή για την πρόταση μομφής που κατέθεσε το ΠΑΣΟΚ κατά της κυβέρνησης, στη Χαριλάου Τρικούπη ήρθαν τα δυσάρεστα μαντάτα του χαμού του ιστορικού στελέχους του Κινήματος, Μιχάλη Χαραλαμπίδη.

Αν και ο «Ιταλός» –όπως ήταν το προσωνύμιο του Αλεξανδρουπολίτη πολιτικού– είχε αποχωρήσει από το 1999 από το ΠΑΣΟΚ του Κώστα Σημίτη, η σημερινή αλλά και οι προηγούμενες ηγεσίες του Κινήματος τον αναγνωρίζουν ως έναν ρομαντικό της πολιτικής που μεταξύ άλλων πάλεψε και πέτυχε να αναγνωριστεί από την ελληνική Βουλή η 19η Μαΐου ως ημέρα μνήμης της γενοκτονίας του ποντιακού ελληνισμού.

Άλλοι, πάλι, μπορεί να μην θυμούνται πολλά από την πολιτική παρουσία του Χαραλαμπίδη, δεν ξεχνούν όμως ότι ο εκλιπόντας είχε τρόπον τινά προφητέψει τα βάσανα της Ελλάδας κατά τον 21^ο αιώνα. Και το έκανε, μάλιστα, ο Χαραλαμπίδης σε καιρούς σχετικής ευδαιμονίας.

Χρόνος της «προφητείας» του το μακρινό 1996 και τόπος το Ολυμπιακό Στάδιο της Αθήνας όπου διεξαγόταν το επεισοδιακό 4^ο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ. Εκεί, ο Χαραλαμπίδης ανέβηκε στο βήμα λέγοντας μεταξύ άλλων:

«Η Ελλάδα έχει δυσκολίες να βαδίσει μπροστά με τους ρυθμούς που προκαλεί η Ιστορία στο νέο μεγάλο της “ραντεβού”. Κι αντί η Ελλάδα να κινηθεί με αυτό το όραμα (σ.σ. εννοούσε να γιγαντωθεί η Ελλάδα με όρους οικονομικής, πολιτικής και πολιτισμικής παρουσίας), φοβάμαι ότι στο τέλος του κύκλου –θα είναι το 2004, θα είναι το 2010;– θα δούμε μία Ελλάδα “Τουρκομπαρόκ”. Θα είναι, δηλαδή, ένα φτωχό ίσως και συρρικνωμένο βιλαέτι (σ.σ. διοικητική περιφέρεια της Οθωμανικής αυτοκρατορίας) ή γερμανικό λάντερ (σ.σ. ομοσπονδιακό κρατίδιο)».

Σχεδόν τριάντα χρόνια πριν έλεγε, λοιπόν, ο Χαραλαμπίδης ότι η δυναμική που είχε από τότε ο τουρκικός επεκτατισμός δεν δικαιολογούσε αισιοδοξία για το μέλλον και επέμενε να λέει ότι οι τύχες των εθνών κρίνονται από την γεω-οικονομία!!! Για αυτό και υποστήριζε ότι η εξωτερική πολιτική της Ελλάδας, ειδικά σε ό,τι αφορά τα Βαλκάνια, έπρεπε να έχει και μία σοβαρή εσωτερική διάσταση που αφορούσε την ανάπτυξη της Βόρειας Ελλάδας.

Δικαιωμένος ή μη ο αείμνηστος πλέον Μ. Χαραλαμπίδης, η αλήθεια είναι ότι ξυστά περάσαμε από την εθνική συρρίκνωση, ενώ τη φτωχοποίηση τη ζήσαμε για τα καλά την περίοδο των… γερμανοτραφών μνημονίων.