ΚΙΝΗΜΑ ΑΛΛΑΓΗΣ: Χαμένοι στο διάστημα…

Κάθε στέλεχος δηλώνει ό,τι θέλει προκαλώντας σύγχυση για την κοινή κομματική γραμμή που κι αυτή… αγνοείται

Αν για κάτι φημιζόταν το ΠΑΣΟΚ ήταν η χάραξη στρατηγικής. Στρατηγική που υπηρετείτο από όλους και το έφερε στην εξουσία. Και φυσικά η οργάνωση του κομματικού μηχανισμού. Ενός μηχανισμού που ήταν διαρθρωμένος σε όλα τα επίπεδα της κοινωνικής ζωής του τόπου. Στον συνδικαλισμό, στην τοπική αυτοδιοίκηση, στο δημόσιο.

Ακόμη και σήμερα που ως ΚΙΝΑΛ βρίσκεται στο 8% εξακολουθεί κι έχει δυσανάλογη δυναμική και στον συνδικαλισμό και στην τοπική αυτοδιοίκηση και στο δημόσιο. Όμως, στο σημερινό ΚΙΝΑΛ απουσιάζει παντελώς η έννοια στρατηγική.

Του Μιχάλη Κωτσάκου

Οι κινήσεις της ηγετικής ομάδας μοιάζουν περισσότερο με αυτό που έλεγε ο Ανδρέας Λοβέρδος, αναφερόμενος στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, στο εξάμηνο της δήθεν σκληρής διαπραγμάτευσης (Ιανουάριος 2015 – Ιούλιος 2015), το «μεροδούλι, μεροφάι».

Αυτήν τη στιγμή το ΚΙΝΑΛ νιώθει την ασφυκτική πίεση τόσο της Νέας Δημοκρατίας, όσο και του ΣΥΡΙΖΑ, με συνέπεια οι περισσότεροι εκ των βουλευτών να νιώθουν χαμένοι στο διάστημα, θυμίζοντας την παλιά αμερικάνικη τηλεοπτική σειρά «Lost in Space» του Ίρβιν Άλεν, η οποία διήρκεσε τρεις περιόδους, με 83 συνολικά επεισόδια, που προβλήθηκαν στις ΗΠΑ από τις 15 Σεπτεμβρίου του 1965 έως τις 6 Μαρτίου του1968. Η σειρά προβλήθηκε και στην Ελλάδα τη δεκαετία του ’70.

Με βάση τα πρώτα κοινοβουλευτικά δείγματα του ΚΙΝΑΛ εξάγεται το συμπέρασμα ότι όλους τούς διακατέχει ένα άγχος για το τι θα πουν οι μεν (Ν.Δ.) και οι δε (ΣΥΡΙΖΑ). Οι περισσότεροι σκέφτονται ότι μπορεί εάν συμφωνήσουν με κάποια κυβερνητική θέση να κατηγορηθούν από την Κουμουνδούρου, ενώ εάν συμπράξουν με τον ΣΥΡΙΖΑ σε κάποια ζητήματα ότι θα τους ασκήσει κριτική το Μαξίμου.

Γιατί συμβαίνει αυτό; Διότι απουσιάζει η ξεκάθαρη στρατηγική του κόμματος σε όλα τα ζητήματα. Μία στρατηγική που θα έχει ως βασικό στόχο να αναδείξει τη διαφορετικότητα του ΚΙΝΑΛ έναντι των δύο βασικών πυλώνων του πολιτικού μας συστήματος. Κρίνοντας από τις τοποθετήσεις της Φώφης Γεννηματά, η ηγεσία αντιλαμβάνεται τον ρόλο του ΚΙΝΑΛ ως μια δύναμη που θα ασκεί «υπεύθυνη και προγραμματική αντιπολίτευση, αλλά ταυτόχρονα θα μπορεί να συνομιλεί τόσο με τη Ν.Δ. όσο και με τον ΣΥΡΙΖΑ», όπως η ίδια έχει τονίσει.

Αυτή τη στρατηγική, την οποία ακολουθεί εδώ και πολύ καιρό το ΚΙΝΑΛ, οι παλιοί ΠΑΣΟΚοι τη θεωρούν μη στρατηγική. Και το πιο σημαντικό είναι ότι αφενός μεν δεν αποδίδει ουσιαστικούς καρπούς (αφού δεν επέστρεψαν οι ψηφοφόροι), αφετέρου δε, περνάει το μήνυμα στην κοινωνία ότι το ΚΙΝΑΛ δεν έχει θέσεις και άγεται και φέρεται πότε προς τα δεξιά και πότε προς τα αριστερά.

Συν τοις άλλοις ότι αυτή η τραμπάλα που υπήρχε και στην προεκλογική περίοδο αποτέλεσε το επίκεντρο της εσωκομματικής κριτικής για το αποτέλεσμα των εκλογών, μιας και εκτιμήθηκε ότι εξέπεμψε ένα ασαφές στίγμα, που οδήγησε στην ενίσχυση Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ.

Το άσυλο

Δείγμα αυτού που αναφέρουμε είναι η στάση που θα κρατήσει το ΚΙΝΑΛ στο θέμα του πανεπιστημιακού ασύλου. Μέχρι στιγμής έχουν ακουστεί όλες οι πιθανές θέσεις και ουδείς πιστεύει τη διαβεβαίωση του Παύλου Χρηστίδη (εκπρόσωπου Τύπου του ΚΙΝΑΛ) ότι ισχύει αυτό που είπε η κα Γεννηματά στη Βουλή, ότι «εάν επαναφέρετε τα όσα έλεγε ο νόμος Διαμαντοπούλου το 2011, τότε το Κίνημα Αλλαγής θα το ψηφίσει ανεπιφύλακτα».

Κι όμως, πολύ λογικά κάποιοι θυμήθηκαν ότι τον Οκτώβριο του 2018 η κα Γεννηματά, όταν συναντήθηκε με την Πανελλήνια Ομοσπονδία Συλλόγων Διδακτικού και Ερευνητικού Προσωπικού (ΠΟΣΔΕΠ), δήλωσε ότι είναι κατά της κατάργησης του ασύλου. «Λέμε ΝΑΙ στο ακαδημαϊκό άσυλο, την ελεύθερη διδασκαλία, την έρευνα, τη διακίνηση των ιδεών. ΟΧΙ στη συντηρητική λογική της Ν.Δ., που εξαγγέλλει την κατάργησή του. ΟΧΙ στις πολιτικές ταύτισής του με τη βία και την ανομία», είχε πει τότε η κα Γεννηματά.

Τώρα ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος Ανδρέας Λοβέρδος διαρρηγνύει τα ιμάτιά του ότι το ΚΙΝΑΛ θα ψηφίσει υπέρ της άρσης του πανεπιστημιακού ασύλου. Όμως, από την άλλη, ο εισηγητής του κόμματος, ο βουλευτής Ηλείας Μιχάλης Κατρίνης, παίρνοντας τον λόγο στις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης, δήλωσε τα ακριβώς αντίθετα:

«Η ατζέντα της κυβέρνησης για την ασφάλεια, τον νόμο και την τάξη διαφημίζει την κατάργηση του ασύλου αλλά και το μεταναστευτικό. Και είναι εντελώς παραπλανητικός ο τρόπος με τον οποίο η κυβέρνηση αντιμετωπίζει το ζήτημα της κατάργησης του ασύλου, με το πρόσχημα της ανομίας. Αντί να περιοριστεί σε ρυθμίσεις για την αντιμετώπιση της ανομίας, θέτει υπό αμφισβήτηση την ίδια την ελεύθερη διακίνηση ιδεών».

Την ίδια ώρα που συνέβαιναν όλα αυτά, ο Παύλος Χρηστίδης μιλούσε για προβοκάτσια εις βάρος του Κινήματος Αλλαγής, την οποία απέδωσε σε εσκεμμένη διαστρέβλωση της ρητής θέσης του, που, όπως υποστήριξε, «ξεκίνησε από τη Ν.Δ. και τον πρωθυπουργό, Κυριάκο Μητσοτάκη, που γνωρίζουν τη θέση που διατύπωσε η Φώφη Γεννηματά και συνεχίστηκε, από τον ΣΥΡΙΖΑ, με το σχετικό πρωτοσέλιδο της εφημερίδας Αυγή».

Όμως ο πρώην γραμματέας Επικοινωνίας του ΚΙΝΑΛ, ο Σταμάτης Μαλέλης, επανήλθε διατυπώνοντας δημοσίως τη διαφωνία του υποστηρίζοντας ότι «δεν μπορεί το κόμμα μου να ταυτίζεται σε τέτοια θέματα με τη Ν.Δ.». Σύμφωνα με τον ίδιο, ο αγώνας του ΚΙΝΑΛ πρέπει να είναι «μονομέτωπος κατά της Ν.Δ.».

Λογικό μετά από όλα αυτά να βγαίνει ο Γιώργος Φλωρίδης (είναι στην Ώρα Αποφάσεων με την Άννα Διαμαντοπουλου) και μέσω ανάρτησής του στο facebook να «κράζει» τους πρώην συντρόφους του: «Έχει έρθει στο mail μου το 300ό μήνυμα από το Γραφείο Τύπου του ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ για το θέμα του Πανεπιστημιακού ασύλου και συνεχίζω να μην καταλαβαίνω τι λένε, γιατί όλα παραπέμπουν σε κάποιες δηλώσεις της ηγεσίας, από τις οποίες δεν βγάζω άκρη. Παιδιά, σταματήστε επιτέλους τις δηλώσεις επί δηλώσεων και, κυρίως, σταματήστε να κοροϊδεύετε εαυτούς και αλλήλους».

 

Διαβάστε επίσης

Χρησιμοποιούμε cookies για λόγους στατιστικών & επισκεψιμότητας Συμφωνώ Περισσότερα