ΚΡΙΤΙΚΗ ΘΕΑΤΡΟΥ: Jaha Koo: Ο λόγος στους ατμομάγειρες!

Τι συμβαίνει όταν μια οικονομική κρίση αφήνει βαθιές τις πληγές της σε μια κοινωνία και κυρίως στη νέα γενιά; Υπερβαίνοντας το δόγμα «η οικονομία είναι ψυχολογία» και, παραφράζοντάς το, ποιους μπορεί να αφορά αυτή η «ψυχολογία» και, εν τέλει, μήπως η λογική των αριθμητικών επιδόσεων είναι αντιστρόφως ανάλογη προς τις «ψυχολογικές επιδόσεις» εκείνων που κλήθηκαν να σηκώσουν το βάρος της κρίσης;

Για τη Νότια Κορέα, που πέρασε από τα καυδιανά δίκρανα, ως συνέπεια της οικονομικής κατάρρευσης του 1997, οι πληγές είναι ακόμα ανοιχτές. Μετά από σφοδρότατες κοινωνικές αντιδράσεις για τα μέτρα του ΔΝΤ και τον λογιστικό ορθολογισμό του Ρόμπερτ Ρούμπιν, υπουργού Οικονομικών του Κλίντον, την ανάλγητη κρατική καταστολή, την εκτίναξη του ποσοστού αυτοκτονιών, τη μαζική μετανάστευση, την ανεργία και τη φτωχοποίηση, στο πεδίο των μαχών προβάλλει το καθημαγμένο κουφάρι μιας χαμένης γενιάς, καταδικασμένης στην απομόνωση, τον αναχωρητισμό, την κατάθλιψη.

Σ’ αυτήν τη γενιά ανήκει ο Jaha Koo, που παιδί ακόμα είδε τα παιδικά του όνειρα να στοιχειώνει «κάτι που αρχικά φαινόταν πολύ σοβαρό» και θα αποδεικνυόταν καθοριστικό, τη στιγμή που η οθόνη της τηλεόρασης παγώνει διακόπτοντας τα αγαπημένα του καρτούν για να μεταδώσει το θλιβερό διάγγελμα της 21ης Νοεμβρίου. Στα χρόνια που ακολούθησαν ο Κοο θα χάσει για πάντα αγαπημένους φίλους, θα συμβιβαστεί με την έννοια της αυτοχειρίας και θα ταλανίζεται από αδήριτα ερωτήματα για το παρελθόν και το μέλλον του ίδιου και της πατρίδας του.

Και μέσα σε αυτό τον ζόφο, τα τεχνολογικά επιτεύγματα πρώτης γραμμής, ως παράλληλο σύμπαν ή αντίδοτο μιας κρίσης: οι αυτόματοι ατμομάγειρες ρυζιού Cuckoo. O Jaha Koo, σκηνοθέτης, περφόρμερ και συνθέτης, αναλαμβάνει να τους δώσει τον λόγο. Ίσως είναι οι μόνοι που δικαιούνται να μιλήσουν για την Ιστορία, τα δεινοπαθήματα ενός λαού, τη θυσία μιας γενιάς για «τον εξιλασμό των αριθμών», τη στιγμή που ο ανθρώπινος παράγοντας θεωρείται αμελητέος.

Θέατρο-ντοκουμέντο με μεικτά μέσα, χαρακτηριστικά σύμβολα και εργαλεία σε έμμεση αναφορά στο θέαμα του παραδοσιασκού Κορεάτικου θεάτρου του σαμανισμού –μουσική (ak), σκηνικό παιχνίδι (hi), την αφήγηση (kuk)– ο Κοο μετέδωσε ευσύνοπτα, περιεκτικά και στον ακριβή βαθμό, χωρίς παράταιρες δραματοποιήσεις, ένα κεφάλαιο της Ιστορίας, που άρχισε πριν από είκοσι χρόνια και συνεχίζει να γράφεται ακόμη…

Γιώργος Παπαγιαννάκης

Σύλληψη – Σκηνοθεσία – Κείμενο – Μουσική – Βίντεο: Jaha Koo

Ερμηνεία: Hana, Duri, Seri & Jaha Koo

Cuckoo hacking: Idella Craddock

Σκηνικά – Χρήση πολυμέσων: Eunkyung Jeong

Σύμβουλος δραματουργίας: Dries Douibi

Παραγωγή: Kunstenwerkplaats Pianofabriek

Συμπαραγωγή: Bâtard Festival

Υποστήριξη: CAMPO, STUK, BUDA, DAS, SFAC & Noorderzon / Grand Theatre Groningen

Η παράσταση έκανε πρεμιέρα στο Steirischer Herbst, με χρηματοδότηση από το Vlaamse Gemeenschapscommissie, ενώ ανέβηκε στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών – Επιδαύρου 2018 στο θέατρο Πειραιώς 260.