ΣΙΝΕΜΑ: «Ο Κορσικανός» (A Violent Life)
Σε σκηνοθεσία Τιερί ντε Περέτι, από την Πέμπτη στους κινηματογράφους
Κορσική, δεκαετία ’90, ένα πεδίο πολύ βίαιων εθνικιστικών συγκρούσεων, που στόχο είχαν την αυτονόμηση του νησιού από τον έλεγχο της Γαλλίας. Δεκάδες νεκροί και ένα νησί παραδομένο στη βία.
Ο σκηνοθέτης, Τιερί ντε Περέτι, στη δεύτερη ταινία του, που προβλήθηκε στις Κάννες, θέλησε να καταδείξει τις ολέθριες επιπτώσεις που είχαν τα εθνικιστικά κινήματα στη γενέτειρά του, αφηγούμενος την ιστορία ενός νεαρού, ο οποίος αναγκάζεται να μεταναστεύσει στη Γαλλία, προκειμένου να ξεφύγει από το βίαιο παρελθόν του, καθώς υπήρξε ενεργό μέλος εθνικιστικών οργανώσεων. Ο θάνατος ενός παλιού συντρόφου, του ξυπνά μνήμες και συνειδητοποιεί όλα όσα τον μεταμόρφωσαν από έναν νέο άνθρωπο της μεσαίας τάξης, γεμάτο όνειρα και σχέδια για το μέλλον σε έναν ριζοσπαστικό, ακτιβιστή επαναστάτη, που περνάει τη ζωή του μόνιμα καταδιωκόμενος. Η απόφαση στο δίλημμα να παραστεί ή όχι στην κηδεία του συντρόφου του στο νησί όπου είναι καταζητούμενος, είναι αυτή που θα καθορίσει το υπόλοιπο της ζωής του.
Πρόκειται για ένα ανατριχιαστικό πορτρέτο της ανόδου και της πτώσης ενός νεαρού άνδρα, εκφραστή μιας χαμένης γενιάς, που κινηματογραφικά ισορροπεί περίτεχνα μεταξύ των ταινιών «Γόμορρα» και «Ο Νονός».
Σκηνοθεσία: Thierry De Peretti
Πρωταγωνιστούν: Jean Michelangeli, Henri-Noel Tabary, Cedric Appietto, Marie Pierre Nouveau, Delia Sepulcre-Nativi, Dominique Colombani, Paul Garette
Χώρα: Γαλλία, Διάρκεια: 107΄, Διανομή: Weird Wave
Κατάλληλη από 15 ετών και άνω
«Ενδιαφέρομαι για εκείνη την περίοδο όταν δεκάδες νεαροί Κορσικανοί δολοφονήθηκαν βάναυσα, συχνά για άγνωστους λόγους, μολονότι φαίνεται πως είχαν επιλέξει το δύσβατο δρόμο του πολιτικού εξτρεμισμού και ή του εγκλήματος. Το ότι γυρίζω μια ταινία που λαμβάνει χώρα εκείνη την εποχή σημαίνει πως καταπιάνομαι με θέματα όπως η πηγή της όλης αυτής της βίας και υποβάλω προς ευρύτερο προβληματισμό έναν σκεπτικισμό για εκείνους που ορίζουν και σήμερα το νησί. Η ταινία δεν έχει κάποια συγκεκριμένη ιστορική αναφορά, εντούτοις καταπιάνεται επί της ουσίας με την Ιστορία και την Πολιτική, όπως και με τη Γαλλία.
Η ταινία μου είναι ένα αφιέρωμα σε όλους τους νέους που είτε χάθηκαν είτε δολοφονήθηκαν. Συνάμα είναι και μια υπόσχεση για κάποιου είδους διαλόγου μεταξύ μιας ξεχασμένης, χαμένης και δολοφονημένης γενιάς και μιας άλλης, γεμάτης ζωής και ξεγνοιασιάς», αναφέρει μεταξύ άλλων ο σκηνοθέτης, Τιερί ντε Περέτι.