Στέφανος Κασσελάκης: Ο δήθεν κυνηγημένος από το παραδικαστικό και ο μέντορας Πολάκης που ήθελε τη δραχμή

Στις εκλογές του Μαΐου 2012 ο Σφακιανός είχε κατέβει υποψήφιος του Δημήτρη Καζάκη, που κεντρικό προεκλογικό στόχο είχε την επάνοδο της Ελλάδας στη δραχμή

Το να εμφανίζει ένας πολιτικός ένα στοιχείο από την προσωπική βιογραφία του που να μην αντιστοιχεί στη πραγματικότητα, μπορεί να δώσεις «τόπο στην οργή» και να μην το αξιολογήσεις ως σημαντικό. Μπορεί απλώς να τον αποκαλέσεις «ψευταράκο» αλλά μέχρι εκεί.

Όταν όμως το θέμα αναδεικνύεται στις πραγματικές του διαστάσεις από την δημοσιογραφική έρευνα και ο ίδιος ο πολιτικός επιμένει στην αρχική του άποψη, δίνοντας διάφορες ψευδείς  αιτιολογίες, τότε αυτός ο πολιτικός αυτός ανεβαίνει κατηγορία, είναι ψεύτης αλλά μία βαθμίδα παραπάνω αφού χρησιμοποιεί μεθόδους απατεώνων.

Ο Στέφανος Κασσελάκης ισχυρίστηκε ότι ο πατέρας  του έχασε όλη την περιουσία του από το παραδικαστικό κύκλωμα περί το 2004, αλλά τελικά στις αρχές του 2018 «καθάρισε»  στα δικαστήρια, υπονοώντας ότι αθωώθηκε πανηγυρικά. Αυτός, δε, τότε σε ηλικία 14 ετών αναγκάστηκε να φύγει ΜΟΝΟΣ του στην Αμερική, όπου ΜΟΝΟΣ του σπούδασε και μεγαλούργησε.

Πρώτα-πρώτα σχετικά με τη μοναχική του μετανάστευση στην Αμερική. Η μητέρα του, οδοντίατρος στο επάγγελμα, μετανάστευσε στην Πενσυλβάνια,  πήρε μαζί της τον μικρό της γιο Στέφανο και εργάστηκε στο  οικείο πανεπιστήμιο, όπου αργότερα σπούδασε ο Στέφανος Κασσελάκης. Το γεγονός ότι έλαβε μία μαθηματική υποτροφία, ήταν ενισχυτικό στοιχείο της αναχώρησής του από την Ελλάδα, οπότε μπορεί να αφήσει στην άκρη τους σχετικούς μελοδραματισμούς.

Όσον αφορά, όμως, την πορεία της υπόθεσης του πατέρα του, τα πράγματα είναι πιο σοβαρά. Το μόνο επίσημο κείμενο που έχει διαρρεύσει στον Τύπο είναι απόφαση του Αρείου Πάγου, η οποία απορρίπτει αίτηση αναίρεσης του πατέρα Κασσελάκη σε εις βάρος του παραπεμπτικό βούλευμα για τα αδικήματα της υπεξαίρεσης και της απιστίας σε βάρος των συνεταίρων του. Αν κάποιος, δε, έχει την υπομονή να διαβάσει όλη τη σχετική απόφαση θα διαπιστώσει «τι αετός ήταν ο πατέρας Κασσελάκης που οικειοποιήθηκε λεφτά της εταιρείας…».

Όταν η υπόθεση έφτασε στις αρχές του 2018 στο ακροατήριο του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων, και μετά από ακροαματική διαδικασία 1,5 έτους  κατά δήλωση του Στέφανου Κασσελάκη ο πατέρας του απηλλάγη επειδή ο μηνυτής απέσυρε την έγκληση. Μπορεί ο Στ. Κασσελάκης να θεωρεί ότι απευθύνεται σε «αμερικανάκια» αλλά δεν σημαίνει ότι είναι και «αμερικανάκια» όσοι τον ακούν.

Θέλει να πιστέψουμε ο Στέφανος ότι ο μηνυτής περίμενε 14 χρόνια μέχρι να εκδικαστεί η υπόθεση, ξεκίνησε η ακροαματική διαδικασία και μετά από 1,5 χρόνο «είδε το φως το αληθινό» και απέσυρε την έγκλησή του και «αθώωσε» τον ταλαίπωρο πατέρα Κασσελάκη;

Στον Ποινικό Κώδικα υπάρχει διάταξη η οποία ορίζει ότι στα οικονομικά αδικήματα, αν ο ζημιώσας εξοφλήσει πλήρως και ολοσχερώς το θύμα του πριν από την έκδοση της απόφασης, μπορεί να αποσυρθεί η έγκληση και να γίνει δεκτός ο εξωδικαστικός συμβιβασμός, πράγμα και το οποίο σφόδρα πιθανόν να έγινε. Δηλαδή ο πατέρας αποζημίωσε πλήρως τα όποια θύματά του.

Το ότι δεν καταδικάστηκε δεν σημαίνει ότι δεν διέπραξε το αδίκημα που τελικά επανόρθωσε. Εμείς δεν θα είχαμε κανένα λόγο να ασχοληθούμε με το πρόσωπο του πατέρα Κασσελάκη και μπράβο του και τιμή του, αν αποζημίωσε τα θύματά του, αν δεν έλεγε ο γιος του όλες αυτές τις κοτσάνες περί παραδικαστικού κυκλώματος.  Αν λέει αλήθεια ο Στέφανος Κασσελάκης, ας εμφανίσει όλη την σχετική απόφαση του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων! Να δούμε κι εμείς τι αναφέρει αυτή, να δούμε ποιοι ήταν δικηγόροι της τότε πολιτικής αγωγής, να τους ρωτήσουμε τι ακριβώς συμφωνήθηκε και αν σφάλουμε σε κάτι να ζητήσουμε ακόμη και συγγνώμη.

Μέχρι τότε εμείς πιστεύουμε ότι ο κύριος Στέφανος αποκρύπτει τα αληθή γεγονότα θέλοντας να πιστέψει ο κόσμος ότι ανήκει σε οικογένεια κυνηγημένων από κυκλώματα της Δικαιοσύνης.

Ο δραχμιστής μέντορας Πολάκης

Το πιο βαρύ πολιτικό περιστατικό συνέβη προχθές στα Γιάννινα, όπου σε προεκλογική συγκέντρωση, με ύφος… Πούτιν έλεγε ότι με Κασσελάκη:

α) Τέρμα οι ασυλίες των βουλευτών,

β) Τέρμα οι ασυλίες των τραπεζιτών,

γ) Τέρμα οι διορισμοί αποτυχημένων πολιτικών στα νοσοκομεία,

δ) Στην Ελλάδα δεν θα επιτρέψει να προοδεύουν μόνο τα λαμόγια,

ε) Γουστάρει να ξεδοντιάσει τους δικαστές και τους δημοσιογράφους.

Σαν «ΑΠΟΨΗ» πιστεύουμε  ότι η ευπρεπής αλλά σκληρή κριτική είναι αναγκαία για να μπορεί να προχωρεί η δημόσια αντιπαράθεση. Πλην, όμως, σε ακραίες περιπτώσεις πολιτικής αναλήθειας και λαϊκισμού του αισχίστου είδους, η απάντηση πρέπει να είναι αναλόγως αποκαλυπτική ώστε να καταλαβαίνει ο κόσμος τι ακριβώς συμβαίνει.

Ποιος είστε κύριε Κασσελάκη και μιλάτε έτσι ως σαν να σας όρισε κάποιος ως τον αμόλυντο και αδέκαστο κριτή;

Αν μας τεθεί το ερώτημα, αν προτιμούμε την τέλεια Δημοκρατία χωρίς δημοσιογραφία και με ελεγχόμενη τη Δικαιοσύνη ή μια κακή Δημοκρατία με προβληματικές Δικαιοσύνη και δημοσιογραφία, σαφώς προτιμούμε τη δεύτερη εκδοχή, γιατί αυτοί οι θεσμοί, μαζί με άλλους φυσικά, είναι εγγυητές της ελευθερίας των πολιτών.

Ακούστε κύριε Κασσελάκη: η Ελλάδα έχει 3.000 δικαστές. Με όλα τα προβλήματα οι 2.500 είναι μέσοι άνθρωποι με οικογένεια, παιδιά που τρέχουν να τα αναθρέψουν, έχουν οικονομικές υποχρεώσεις που υποχρεούνται να καλύψουν και βγάζουν αποφάσεις οι οποίες στην πλειοψηφία τους είναι σωστές, άλλες είναι γενναίες και άλλες είναι λανθασμένες. Υπάρχουν και περίπου 300 ανεπαρκείς και άλλοι 200 δημοσιοσχετίστες αλλά μέχρι εκεί. Τα ίδια ισχύουν για τους Έλληνες δημοσιογράφους.

Όσο για τα περί κατάργησης της βουλευτικής ασυλίας που «πετάτε» ως τυράκι μπας και τσιμπήσουν οι χαχόλοι, υπάρχει η μία και μόνη δημοκρατική οδός: Να γίνετε πρώτα –αν γίνετε– αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ, να κερδίσετε μετά τις εκλογές –αν τις κερδίσετε– με 48%, να βγάλετε 185 βουλευτές και μετά να αλλάξετε μόνος σας το Σύνταγμα και να κατάργησε την βουλευτική ασυλία.

Ακόμη και το γεγονός ότι στηρίζεται από τον «γνωστό» κ. Παύλο Πολάκη, ως εργαζόμενος ο κος Στέφανος στην Goldman Sachs θα γνωρίζει τις συνέπειες για τη χώρα μας αν ο Τσίπρας δεχόταν τις απόψεις Βαρουφάκη και πηγαίναμε στη δραχμή.

Εκείνο όμως που αποκρύπτει είναι ότι ο μέντοράς του κος Πολάκης, στις εκλογές του Μαΐου 2012 είχε κατέβει υποψήφιος του Δημήτρη Καζάκη, που κεντρικό προεκλογικό στόχο είχε την επάνοδο της Ελλάδας στη δραχμή.

Δείξε μου τον φίλο σου να σου πω ποιος είσαι…

Διαβάστε επίσης

Χρησιμοποιούμε cookies για λόγους στατιστικών & επισκεψιμότητας Συμφωνώ Περισσότερα